واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: 4 سال زمينگيري 7 كاوشگر ايراني
محسن شاطرزاده: مسئولان دولتي با تمسخر ميگفتند توانايي ورود به فضا را نداريم / ركود سه ساله صنعت فضايي ايران تا جايي ادامه يافته است كه دانشجويان بزرگترين دانشگاه فعال در عرصه هوا و فضاي كشور به صراحت از بيانگيزگي خود براي پرداختن به امور هوا و فضا به دليل سياستهاي انفعالي و تقريباً هيچ دولت در اين حوزه پرده برداشتند.
نویسنده : نيره ساري

ركود سه ساله صنعت فضايي ايران تا جايي ادامه يافته است كه دانشجويان بزرگترين دانشگاه فعال در عرصه هوا و فضاي كشور به صراحت از بيانگيزگي خود براي پرداختن به امور هوا و فضا به دليل سياستهاي انفعالي و تقريباً هيچ دولت در اين حوزه پرده برداشتند.
به رغم اينكه طي سالهاي نه چندان دور صنعت فضايي ايران در مركز توجهات اخبار داخلي و خارجي بود، مدت زماني است كه هياهوي اين صنعت فروكش كرد و با فروكش كردن اخبار فعاليتهاي آن، كملطفي دولت يازدهم به صنعت فضايي نمود بيشتري يافت.
تغييرات ساختاري سازمان فضايي، اختصاصندادن بودجه مناسب، از دست دادن نقاطمداري ايران در فضا، تمايل نخبگان فعال در صنعت فضايي داخلي براي مهاجرت به ديگر كشورها، به صفر رسيدن پروژههاي اعزام انسان به فضا، اميد به غربيها براي تكميل پروژهها يا تأمين ماهواره از جمله موضوعاتي بوده كه مورد انتقاد قرار گرفته است.
نارضايتي 82 درصدي از سرعت پيشرفت پروژههاي فضايي ايران
در حالت كلي ميتوان گفت بههم ريختگي تشكيلات فضايي، سردرگميها و اصطكاكهاي درون سازماني منجر به توقف برنامه فضايي ايران و از هم گسستگي سياستهاي فضايي در كشور شده است كه برخي آن را به عنوان يك حركت خواسته و مطلوب دولت ياد ميكنند و برخي ديگر آن را اولين قرباني مذاكرات برجام ميدانند.
در حالي كه تأثير ركود سه ساله فضايي ايران و شدت گرفتن انتقادها در ماههاي پاياني دولت يازدهم ادامه داشت، چند شب پيش نيز «پيشرفتها و چالشهاي فناوري فضايي» در يكي از برنامههاي تلويزيوني مورد بررسي قرار گرفت و جالب اين است كه طبق نظرسنجي انجام شده از مخاطبان اين برنامه، ۸۲ درصد آنها سرعت پيشرفت پروژههاي فضايي ايران را راضيكننده نميدانند.
درخواست ناموفق تشكيل شورايعالي فضايي از رئيسجمهور
محسن بهرامي، رئيس سازمان فضايي و معاون وزير ارتباطات خود در اين برنامه اظهار داشت: ما براي تشكيل شوراي عالي فضايي به رياست محترم جمهور درخواست دادهايم، اما هنوز اين جلسه تشكيل نشده است.
محسن شاطرزاده، قائم مقام سابق امور بينالملل سازمان فضايي نيز گفت: بنده مستقيماً از مسئولان دولتي شنيدم كه با تمسخر ميگفتند ما توانايي ورود به فضا را نداريم و ما اخباري از داخل هيئت دولت داشتيم كه برجام روي پرتابهاي فضايي ما تأثير گذاشته است.
فتحالله امي، رئيس پژوهشگاه هوافضاي وزارت علوم (مجري پروژه ارسال انسان به فضا) در گفتوگويي با اشاره به اينكه مشكلات بودجه پروژهها و برخي مسائل سياسي در كند شدن فعاليتها دخيل هستند، تصريح كرده است: براي تحقق برنامه ارسال انسان به فضا، طبق برنامه قبلي بايد در سه سال اخير هفت پرتاب كاوشگر ميداشتيم كه متأسفانه هيچكدام انجام نشد. با اين وضعيت به شدت نگران تحقق اهداف اين پروژه در زمان مقرر هستيم.
بيانگيزگي دانشجويان هوافضا
بخش جالب ديگر اين برنامه تلويزيوني اختصاص به پخش گفتوگويي با دانشجويان دانشكده اميركبير به عنوان بزرگترين دانشگاه فعال كشور در عرصه هوافضا داشت كه ركود سه ساله فضايي در بيانگيزگي و به خصوص خروج آنان از كشور را پررنگتر كرد.
دانشجويان دانشكده مهندسي فضايي در حالي ميگويند كه كمكم بايد فكر كنيم تا آخرين پرتاب فضايي ايران را به خاطر آوريم كه از ساير ماهوارههاي بومي ساخته شده در اين دانشكده هم اطلاع دقيقي ندارند و با ابراز تعجب از نام ماهواره «آت ست» كه طبق وعده و وعيدها بايد سال گذشته به فضا پرتاب ميشد، آخرين خبرها درباره آن را به سه سال پيش مربوط ميدانند.
بهرغم اظهارات مسئولان درباره پرتاب دقيق آن كه هر سال بيان شده است و همچنان هم خبري نيست، دانشجويان اين دانشگاه ميگويند: «فعلاً در معرض پرتاب قرار ندارد و حالا حالاها هم آماده نخواهد شد.»
جمعي ديگر از دانشجويان دانشكده امير كبير با اشاره به مغفول ماندن توجه به حوزه صنايع در كشور اظهار داشتند: مدت زماني است كه خبري در اينباره درج نميشود، هرچند كه در دولت قبل بدين موضوع توجه ميشد، اما وقتي دانشجويان هوا فضايي به اين نتيجه ميرسند كه جايگاهي براي پيشرفت در اين زمينه نخواهند داشت، سختيهاي خروج از كشور را تحمل میکنند تا در شرايط پيشرفت قرار بگيرند.
يكي ديگر از عقايد جالب دانشجويان اين دانشكده بر اين اساس بود. از آنجايي كه ورود به پروژههاي ساخت ماهواره براي دانشجويان داخلي تحصيلات تكميلي رزومه محسوب ميشود، بر همين اساس ساخت ماهواره بيش از آنكه هدف پرتاب باشد، تنها رزومهسازي است.
در ادامه دانشجويي كه تمايلي به پخش تصوير خود در ميان برنامه نداشته است، با پوزخند قابل تأملي، «آت ست» را دقيقاً از همان پروژههايي ميداند كه پلي براي خروج دانشجويان شد و تأكيد ميكند «در نهايت دو نفر باقي ماندهاند كه آنها نيز در حال تلاش براي دريافت پذيرش از دانشگاههاي خارج از كشور هستند.»
آنها ضمن انتقاد از عملكرد فعلي در زمينه صنعت فضايي تصريح ميكنند: تا چند سال قبل 22 بهمن نمادي براي پرتاب ماهواره به فضا بود و حتي پروژه فرستادن ميمون به فضا كه غرور ملي را بالا ميبرد، اكنون به جايي نرسيده است.
دانشجويان بيانگيزه مهندسي فضايي كشور، در پايان خواستار اين شدند كه به توانايي داخلي اعتماد شود و نگاهها را از وابستگي به خارج به سمت داخل برگردانند؛ چراكه اگر در اين زمينه سرمايهگذاري صحيحي صورت گيرد، در ساير زمينهها هم پيشرفت ميسر ميشود، همانگونه كه همواره اعتماد به داخل موجبات پيشرفت را فراهم كرده است.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۶ اسفند ۱۳۹۵ - ۲۱:۵۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]