واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادبود بزرگانآیتالله مرعشی و تبلیغ در آفریقا
آیتالله مرعشی پس از وصول به درجات عالی علوم حوزوی و اجتهاد، به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت و حوزه تدریس خارج فقه و اصول را در حوزه علمیه نجف اشرف تشکیل داد و در کنار آن به تألیف کتابهای تحقیقی و استدلالی، پیرامون علم اصول و فقه و سایر مسائل اسلامی همت گماشت.
به گزارش خبرگزاری فارس از قم، سخن از یکی از برجستهترین علمای شیعه یعنی آیت الله سید محمود مرعشی است؛ متولد سال 1307 هجری قمری. پدرش آیتالله سید سلطانعلی مرعشی شوشتری، تحصیلات مقدماتی خود را در شوشتر به پایان رسانید و از شاگردان ممتاز و خاص آیت الله حاج شیخ جعفر شوشتری به شمار میرود. آیت الله سلطانعلی در اواسط عمر شریف خود و در حالیکه فرزندش سید محمود 6 سال بیشتر نداشت، به نجف هجرت کرد و سید محمود نیز در این سفر به همراه پدر و خانواده بود. او در آنجا پس از فراگیری خواندن و نوشتن و یادگیری دروس مقدماتی، برای تحصیل علوم آل محمد (ص) آماده شد. صرف و نحو و منطق و مقدمات را نزد پدر و همچنین برادر بزرگوارش آیت الله سید احمد مرعشی فرا گرفت. سپس سطوح را در محضر مدرّسان عالیمقام از جمله میرزا آقای اصطهباناتی، شیخ علی محمد یزدی، شیخ علی قوچانی و شیخ علی گنابادی آموخت. آن گاه درس خارج فقه و اصول را از محضر بزرگانی مانند حضرات آیات ملا محمدکاظم خراسانی (صاحب کفایه)، سید محمدکاظم یزدی (صاحب عروه الوثقی)، شیخ ضیاء الدین عراقی و میرزا حسین نائینی فرا گرفت. وی علم رجال را در محضر آیت الله سید ابوتراب خوانساری و علم کلام را در محضر آیت الله شیخ محمد جواد بلاغی آموخت. از افتخارات آیت الله سید محمود مرعشی این بود که به دامادی حضرت آیت الله و سالک الی الله، سید مرتضی کشمیری نایل شد؛ شخصیتی برجسته در عرفان اسلامی که در 55 سالگی در شهر کاظمین به لقاءالله پیوست و پیکر مطهرش را با تشییع باشکوهی به کربلا آوردند و در یکی از حجرههای صحن مبارک حرم مطهر حسینی (ع) به خاک سپردند. آیت الله مرعشی پس از وصول به درجات عالی علوم حوزوی و اجتهاد، به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت و حوزه تدریس خارج فقه و اصول را در حوزه علمیه نجف اشرف تشکیل داد و در کنار آن به تألیف کتابهای تحقیقی و استدلالی، پیرامون علم اصول و فقه و سایر مسائل اسلامی همت گماشت که طریق الوصول الی دقائق العقول در چهار جلد، نفحه الرحمان فی حکمت لقمان و شرح دعای ندبه از آن جمله است. ایشان از آنجا که به زبان عربی تسلّط کاملی داشت و تدریس میکرد، بیشتر شاگردانش از طلاب لبنانی و عراقی بودند که از جمله آنها میتوان به آیتالله سید حسین مکی جبل عاملی، آیتالله شیخ اسماعیل بعلبکی جبل عاملی، آیت الله سید عبدالصّاحب جبل عاملی، شیخ موسی سودانی و شیخ کاظم ساعدی است که در محضر ایشان به درجه اجتهاد نائل شدهاند اشاره کرد. همچنین بیان شیوای این عالم عالیمقام و احساس مسؤولیتش سبب شد تا با هجرت به آفریقا، به تبلیغ مذهب شیعه همت گمارد و منشا خدمات و برکات زیادی در کشورهای مختلف آن قاره شود. ایشان پس از چند سال به ایران آمد و در تهران و همزمان با ایام زندگی و ریاست آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی در این شهر، به ادامه تبلیغ و وعظ و ارشاد مردم پرداخت. ایشان پس از حضور آیت الله بروجردی در قم، راهی این شهر مقدس شد و در خدمت آیت الله بروجردی بود. پس از چندی، جمعی از مردم متدین اهواز، در قم به محضر آیت الله بروجردی رسیدند و از ایشان تقاضا کردند که برای اقامه جماعت و تبلیغ دین و رسیدگی به امور شرعی، عالمی را به اهواز اعزام کند. این بود که آیت الله مرعشی با اصرار آیت الله بروجردی، دعوت آنان را اجابت کرد. به این ترتیب ایشان از قم به اهواز هجرت کرد و در مسجدی که بعدها به نام آیت الله مرعشی و از مساجد بزرگ و معروف اهواز شد، به اقامه جماعت و رسیدگی به امور دینی و اجتماعی مردم پرداخت و جلسات درس خارج فقه و اصول را نیز در آنجا برای طلاب مقیم اهواز تشکیل داد. ایشان پس از چند سال، به قم بازگشت و مجدّدا به تدریس خارج اصول و فقه اشتغال ورزید و طلاب و فضلای بسیاری از محضر درس او استفاده کردند و این برنامه تقریبا تا آخر عمر ایشان ادامه داشت. معظم له از علمایی است که مانند پدر بزرگوارش به خواندن روزانه زیارت عاشورا و دعای عهد امام زمان (ع) اهتمام داشت و غسل جمعه را نیز ترک نمیکرد. همچنین شیفتگی او به خاندان رسالت چنان بود که بیش از 80 سال، دهه اوّل محرّم را در خانه خود مجلس عزاداری برپا میداشت و خود، خالصانه و عارفانه در آن مجالس شرکت میکرد. معظم له همچنین توجه خاصی به طلاب علوم دینی داشت؛ به طوری که خانه مسکونی خود را در نجف اشرف فروخت و پول آن را بین طلبهها تقسیم کرد. در عین حال در سال آخر عمر، به فرزند بزرگ خود دستور داد تا کتابهای شخصیاش را هم به طلاب نیازمند بدهد که این دستور هم اجرا شد. ایشان تا آخر عمر در قم، در خانه استیجاری زندگی میکرد و اصرار دوستان و بستگانش را برای خرید خانه نپذیرفت در حالی از دنیا رفت که از مال دنیا چیزی نیندوخته بود. با این که از سادات و علمای بزرگ و دارای موقعیت اجتماعی عظیم بود، ساده زیستی را سرلوحه زندگی خود قرار داده بود. او برای حضرت امام خمینی و پیروزی انقلاب، همواره دعا میکرد و میفرمود: «این انقلاب اسلامی، یک نوع زمینه سازی در انتظار فرج و مقدمه ظهور حضرت ولی عصر (عج) است.» البته امام خمینی نیز جویای حال او بودند و بارها نمایندگانی از طرف خود، به عیادت آن مرحوم میفرستادند و از ایشان تفقّد و دلجویی میکردند. آیت الله سید محمود مرعشی، 101 سال عمر کرد و سرانجام در بیست و هفتمین روز از ماه شوال المکرم به ملکوت اعلی پیوست. پیکر مطهرش پس از طواف در حرم حضرت معصومه (س)، در حجره شماره 38 صحن اصلی حرم و نزدیک مقبره آیت الله شهید شیخ فضل الله نوری به خاک سپرده شد. بر سنگ مزار او که در گوشه حجره مذکور، در دیوار نصب شده، چنین نوشته شده است: «هُو الحی الّذی لا یموت - هذا مرقد العالم الجلیل، و الحبر النّبیل، سید الفقهاء و الاصولیین، آیت الله العظمی الحاج السید محمود الحسینی المرعشی، الّذی صرف عمره المبارک فی خدمه العلم، و الّذی خرج علی یدَیه ثُلّه من العلماء الاماثل فی الحوزتین النّجف الاشرف و قم المحروسه. توفی فی یوم 27 شوّال المکرّم 1408 ه . ق؛ اوست خدایی که نمیمیرد – این مزار دانشمند بزرگوار و جوهر شریف، سید فقیهان و اصولیون، آیت الله العظمی حاج سید محمود حسینی مرعشی است؛ کسی که عمر مبارک خود را در خدمت به علم سپری کرد و گروهی از علمای برجسته در حوزههای مقدسه علمیه نجف اشرف و قم مقدس، زیر نظر و تربیت او رشد یافتند؛ در روز 27 ماه شوال المکرم سال 1408 هجری قمری وفات یافت.» انتهای پیام/2258/و30
95/05/11 :: 15:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]