تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 31 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):چه بسيار عزيزى كه، نادانى اش او را خوار ساخت.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1817433422




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

نمی‌توانم دروغ بگویم


واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نمی‌توانم دروغ بگویم تهران- ایرنا- روزنامه شهروند در گفت و گو با مسعود کیمیایی نوشت: مسعود کیمیایی ستاره است. ستاره‌ای بزرگتر و درخشان‌تر از بازیگر ستاره‌های فیلم‌هایش. کافی است یک بار به همراه او و یکی دو تا از بازیگران مطرحش پا در خیابان بگذارید تا ببینید چگونه، بودن کیمیایی هر ستاره دیگری را کم نور جلوه می‌دهد.


در ادامه این گفت و گو می خوانیم: به همین دلیل هم هست که وقتی او فیلمی در جشنواره دارد، هر فیلمی و به تأکید می‌گویم با هر کیفیتی، بودنش در جشنواره می‌شود مهم‌ترین خبر، بزرگترین اتفاق و جذاب‌ترین حضور.کیمیایی فیلمسازی مثل بقیه فیلمسازان نیست. یکی از فیلمسازان نیست. او مسعود کیمیایی است. مسعود کیمیایی فیلمساز که امسال قاتل اهلی را در جشنواره دارد. فیلمی که از همان اول، حتی پیش از این‌که کسی پلانی از آن را دیده باشد، خبرساز شد. کیمیایی اما دوست ندارد درباره حاشیه‌های قاتل اهلی، اختلافات ایجاد شده میان او و تهیه کننده و حتی داستان و فضای قاتل اهلی حرف بزند. حرف زدن درباره فیلم را موکول می‌کند به زمانی که همه فیلم را دیده باشند. تنها چیزی که درباره قاتل اهلی می‌گوید، زمانی است که ازش می‌پرسم آیا درست است که قاتل اهلی به خاطر فضا و داستانش اشارات تند و صریح سیاسی دارد که می‌گوید: نه؛ سیاسی نیست. من فیلم خودم را ساخته‌ام. البته من خودم هم این چیزها را شنیده‌ام. خودم شنیده‌ام که می‌گویند کیمیایی در این فیلم تند رفته و به بسیاری از شخصیت‌های سیاسی پرداخته است؛ در صورتی که این‌طور نیست...کیمیایی در قاتل اهلی برای نخستین‌بار با پرویز پرستویی همکاری کرده. این یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های قاتل اهلی می‌تواند باشد. این‌که جنس بازی پرستویی با جنس سینمای کیمیایی چگونه چفت و بست شده؛ داستانی است که اگر خوب پیش رفته باشد، می‌تواند قله‌ای باشد تکرار نشدنی در کارنامه این دو بزرگ. کیمیایی اما درباره این نیز حرف نمی‌زند و می‌گذارد به زمانی که فیلم دیده شود. او اما درباره خود پرستویی با مهر حرف می‌زند: در این سال‌ها آقای پرستویی را از دور می‌شناختم و در قاتل اهلی با هم همکاری کردیم. بسیار آدم نازنین و بازیگر بسیار خوبی است.‌ای کاش می‌شد همه من با همه او یکی می‌شد؛ اما این اتفاق نیفتاد. در آینده اگر جانی باشد، جان ساختن پرویز پرستویی را در دل و ذهنم دارم. بازیگر شریفی است...در روزهایی که حاشیه و شایعه بودن یا نبودن قاتل اهلی در جشنواره همه جا را پر کرده بود، روزهایی که تهیه‌کننده و کارگردان دو راه جدا را می‌رفتند، در گفت‌وگویی تلفنی کیمیایی درباره قاتل اهلی جز این نگفت. دوست نداشت آتش شعله‌ورتر شود. شاید می‌دانست این دعواها و جروبحث‌ها می‌گذرند و می‌روند و آنچه می‌ماند فیلم است که تاریخ می‌شود. درباره پولاد هم که گفته می‌شد اختلافات پیش آمده به دلیل اضافه شدن چند سکانس به بازی او بوده، جز این یک جمله را نگفت: پولاد همیشه در فیلم‌های من و دیگران خوب بازی کرده، اما شاید چون پسر من است، قدر ندیده...**می‌گویند و به شوخی هم می‌گویند حتما قاتل اهلی هم داستان انتقام فردی آدم‌هاست. درست است؟انتقام نیست. عکس‌العمل است. فیلم‌های من درباره انتقام نیستند. آدم اگر عکس‌العمل نداشته باشد، آدم خنثایی است.**این را هم می‌گویند که چرا برای یک‌بار هم که شده، قهرمان کیمیایی از انتقام یا همان‌گونه که شما می‌گویید از نشان دادن عکس‌العمل حاد نمی‌گذرد؟موضوع پیش آمده میزان عکس‌العمل را روشن می‌کند. اتفاقی که هستی من را می‌گیرد، من دیگر نمی‌توانم بگذرم و ببخشم. آن وقت من هستی‌ام را می‌خواهم که از من گرفته شده. موضوع باید خیلی کوچک باشد که بشود از عکس‌العمل نشان دادن گذشت و عفو کرد. ولی کسی که به هستی و آرمان من کار دارد، به عقاید من کار دارد که آن عقاید برای من تمام زندگی هستند، من دیگر نمی‌توانم ببخشم...**قاتل اهلی هم مثل بقیه کارهایتان فیلم مردانه‌ای است؟این را هم قبول ندارم. اصلا این‌گونه نیست. زن همیشه در فیلم‌های من بوده؛ به معنای کامل بودن، به معنای عشق و به معنای حضور سرخ و تند، اما این‌گونه هم نیست که بخواهم جور دیگری کار کنم. نه؛ نمی‌توانم دروغ بگویم. نمی‌توانم غلو کنم. نمی‌توانم فیلمی درباره عقاید فمینیست‌ها بسازم. نه. من زن را به اندازه در فیلم‌هایم دارم. به‌عنوان مادر، عشق، حضور فعال اجتماعی...**این را قبول دارید که فیلم‌های شما اجراهای متفاوت یک مفهوم و یک ایده‌اند؟هر زمان، هر داستان و هر آدمی اصول خودش را دارد. قانون خودش را دارد و اجرای خودش را دارد. این اصول آدم‌هاست که اجراهای آنها را می‌سازد...**و این اجراها قهرمان می‌سازند. می‌توان گفت شما درحال حاضر تنها فیلمسازی هستید که قهرمان دارید...هرکس با انتخاب‌هایش زنده است. انتخاب است که از یکی قهرمان می‌سازد و از یکی یک آدم خنثی. آن‌که آرمان دارد این راه را می‌رود. کاری ندارم که شک می‌کنند اصلا این زمان آرمان باید وجود داشته باشد یا نه - آرمانخواهی مطرود است - که من قبول ندارم. برای من وجود و حضور انسان در صاحب عقیده بودنش است. آن‌که عقیده ندارد خیلی چیزها ندارد. عقیده انسان را به سمت آرمانخواهی می‌برد و آرمانخواهی انسان را قهرمان می‌کند. آرمانخواه وقتی آرمانش را اجرا می‌کند قهرمان می‌شود.... و آن قهرمان در فیلم‌های کیمیایی باید درنهایت یک جور خوبی کلکش کنده شود...این داستان دیگری است. من که خودم عمدا نمی‌کشمش. این جلو رفتن پایان را می‌سازد. از قبل تصمیم نمی‌گیرم قهرمان این کار را بکند و بمیرد. نمی‌شود که، اما یک جورهایی تهش هم معلوم است. قهرمان وقتی عکس‌العملش را نشان داد، کارش را کرده. این جور نیست که من قهرمان مرده بخواهم. نه. من یک قهرمان زنده پر از عکس‌العمل می‌خواهم و وقتی فعل قهرمانانه‌اش را انجام داد، دیگر کاری باهاش ندارم. من با آن اتفاقی که می‌افتد کار دارم. اتفاقی که قهرمان را می‌سازد. بعد که این کار را کرد، حالا فیزیکش، تنش و جسدش باشد یا نباشد دیگر مهم نیست...*منبع: روزنامه شهروند، 1395.11.12 **گروه اطلاع رسانی**9370**9131**انتشار دهنده:شهربانو جمعه



12/11/1395





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن