واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: برقراری ثبات و گسترش همکاری؛ عنصر اساسی نگاه ایران به افغانستان تهران- ایرنا- جمهوری اسلامی ایران طی سالیان گذشته همواره به دنبال برقراری صلح و ثبات در افغانستان بوده است و اکنون در فضای پسابرجام مسیر توسعه بیشینه مناسبات با همسایه شرقی و حل مسائل و چالش های مشترک با این کشور را می پیماید.
به گزارش گروه پژوهش و تحلیل خبری، «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه یکشنبه (دهم بهمن ماه) با «تادامیچی یاماموتو» نماینده دبیر کل سازمان ملل در امور افغانستان دیدار وگو کرد. ظریف در این دیدار ضمن اعلام حمایت ایران از دولت وحدت ملی افغانستان، سیاست تهران را در راستای ایجاد ثبات در این کشور و حمایت از تلاش های سازمان ملل در همه ابتکارهای مربوط به استقرار صلح در افغانستان برشمرد.جمهوری اسلامی ایران و افغانستان در سالیان گذشته به ویژه دوره پس از سقوط طالبان و روی کار آمدن دولت منتخب مردم در کابل، روابطی سازنده و بر مبنای حسن همجواری را به پیش برده اند و ایران از جمله حامیان بازسازی افغانستان پس از سال ها جنگ و ناامنی در این کشور بوده است.*** پیشینه روابط دو کشور دو کشورِ ایران و افغانستان به واسطه برخورداری از اشتراک های دینی، فرهنگی، تاریخی و زبانی، از دیرباز مناسباتی حسنه بر اساس حسن همجواری داشته اند. به رغم وجود 950 کیلومتر مرز مشترک میان این 2 همسایه، سابقه ای از منازعه و رویارویی در روابط 2 کشور نیست.در سال های پیش از انقلاب اسلامی روابط نسبتا آرامی بین 2 کشور برقرار بوده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، روابط تهران- کابل به واسطه تحولاتی که در 2 کشور روی داد شکل تازه ای به خود گرفت.در اواخر دهه هفتاد میلادی هنگامی که نظامیان شوروی به افغانستان لشکرکشی کردند، نظام نوپای جمهوری اسلامی یکی از نخستین کشورهایی بود که تهاجم نظامی به این کشور را تجاوز صریح و خلاف تمام اصول بینالمللی خواند و آن را به شدت محکوم کرد و با مهمان نوازی، دروازههای مرزی خود را به روی مهاجرین افغان گشود.***موضع ایران در قبال حکومت خودخوانده و جعلی طالبان ایران در مدت پنج سال سلطه طالبان، هرگز این گروه را به رسمیت نشناخت و حمایت خود را از تعیین سرنوشت این کشور به دست مردم و نه بازیگران خارجی اعلام داشت. همچنین، تامین امنیت و برقراری آرامش افغانستان از این رو در زمره اولویت های تهران در قبال کابل قرار گرفت که وجود مرزهای طولانی مشترک باعث می شد ناامنی وهرج ومرج در افغانستان پیامدهای نامطلوب امنیتی برای ایران به بار آورد. در دوره حاکمیت طالبان، ایران از جبهه متحد شمال حمایت کرد و به دنبال سقوط حکومت خودخوانده طالبان در سال 2001، روابط 2 کشور همسایه بار دیگر به حالت عادی درآمد و آمد و شدهای دیپلماتیک میان مقامات بلندپایه 2 کشور از سر گرفته شد. ***تشکیل دولت وحدت ملی در افغانستان پس از تشکیل «دولتِ وحدتِ ملیِ» افغانستان در واپسین روزهای تابستان 1393، فصل جدیدی در روابط ایران و این همسایه شرقی گشوده شد. در این زمان «محمد اشرف غنی» و «عبدالله عبدالله» در ارگ ریاست جمهوری افغانستان بر سر تشکیل دولت مشترکی با عنوان دولت وحدت ملی توافق کردند که براساس آن قدرت بین هر 2 نامزد تقسیم می شد. به اساس این موافقتنامه، نامزدی که بیشترین رای را به دست آورد یعنی اشرف غنی ریاست جمهوری را عهده دار شد و پست ریاست اجرایی در اختیار عبدالله عبدالله قرار گرفت. یک سال پیش از آن و با روی کار آمدن دولت یازدهم در سال 1392 در تهران، بهبود روابط و ارتقای سطح همکاری های اقتصادی، تجاری و امنیتی با همسایگان در دستور کار دولتمردان قرار گرفت . دولت «حسن روحانی» همواره توجه ویژه ای به موضوع تعامل با دنیا بخصوص روابط با همسایگان بر اساس حسن همجواری مبذول داشته است.در این ارتباط، چندی پیش «محمدرضا بهرامی» سفیر ایران در افغانستان در سخنرانی که در دانشگاه «دنیا» کابل داشت، درباره روابط 2 کشور گفت: در دوران پسابرجام روابط خود با کشورهای منطقه، همسایه از جمله افغانستان را گسترش میدهیم و افغانستان در سیاست خارجی ایران جایگاه ویژه دارد. بهرامی گفت: ایران و افغانستان روابط خوبی دارند اما در برخی موارد اختلاف نظرهایی هم بین دو کشور موجود بوده اما سعی کردیم تفاوت نظرها را از طریق گفتوگو در میان بگذاریم. بهرامی افزود: درک متقابل از همدیگر در دولت حامد کرزی و دولت کنونی افغانستان وجود دارد که ما به منافع متقابل همدیگر احترام گذاشته و آن را برسمیت شناختهایم. سفیر ایران در افغانستان گفت: اساس روابط افغانستان و ایران بازی برد-برد است که اگر به دنبال روابط پایداری 2 کشور باشیم باید هر 2 طرف در این روابط احساس برندگی داشته باشد و منابع هر دو کشور تامین شود. وی تاکید کرد اگر 2 طرف در این روابط احساس برندگی نکند این روابط پایداری نخواهد داشت و افغانستان باید احساس کند که در روابط با ایران منافعش بر آورده میشود و ایران نیز چنین احساس کند تا به پایداری روابط برسیم. بهرامی تصریح کرد: دولت محوری از اصول سیاست خارجی ایران در رابطه به افغانستان میباشد و ما در افغانستان با جریانات و تشکلهای سیاسی روابط کوتاه و یا بلند مدت داریم اما دولت محوری اساس سیاست ایران در افغانستان است.***روابط تجاری و ترانزیتی هر چند ایران در ردیف نخست کشورهایی است که بیشتر کالاهای آن در بازار افغانستان ارایه میشود و میدان رقابت برای فعالان بازرگانی ایران گسترده است اما توانمندی های اقتصادی بیشتری برای توسعه مناسبات و همکاری ها وجود دارد. در همین راستا، 2 کشور در خردادماه سال جاری موافقتنامه سه جانبه ای را برای توسعه بندر چابهار با همراهی هند در تهران امضا کردند. این یکی از مهمترین گامهای است که ایران، هند و افغانستان در راستای تقویت همکاریهای مشترک اقتصادی منطقه ای برداشتند.افغانستان در خشکی محصور شده و به دریا راه ندارد و سرمایه گذاران افغانستانی برای انتقال ارزان تر و سریع تر کالاهای وارداتی و صادراتی خود علاقمند به استفاده از منطقه آزاد چابهار هستند.***پسابرجام و فرصتی برای توسعه مناسبات تهران- کابل در حال حاضر و در فضای پسابرجام ظرفیت های بسیاری برای گسترش همکاری و بهره جویی از فرصت ها و منافع مشترک وجود دارد که همسایگی ایران و افغانستان و توانایی بالای کشورمان برای تامین بسیاری از نیازهای همسایه شرقی بستری مهیا برای این همکاری ها است. افزون بر فرصت های همکاری، 2 کشور بایسته هایی جدی برای مقابله با تهدیدها و چالش های مشترک دارند. یکی از مسائل پیش روی 2 کشور در کنار مبارزه با تولید و قاچاق مواد مخدر، مبارزه با افراط گرایی است. افزایش حضور داعش در افغانستان، تعمیق و گسترش همکاری های امنیتی 2 کشور را اجتناب ناپذیر کرده است. با در نظر گرفتن حسن نیت و اهتمام لازم که بین مقام های 2 کشور برای ریشه کنی این چالش ها وجود دارد، بدون تردید می توان از طریق همکاری ها فزاینده و برنامه ریزی های کارآمد در این جهت برای دستیابی به منافع مشترک کوشید و به مقابله با چالش های پیش رو پرداخت. پژوهشم**9403**9279** خبرنگار: سمانه سعادت**انتشاردهنده: سیدمحمد موسی کاظمی
11/11/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]