واضح آرشیو وب فارسی:الف: شرط و شروط اصلاح طلبان برای روحانی
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۸:۰۶
قطار دولت یازدهم در ایستگاههای پایانی خود قرار دارد و رهبر آن اما رویای پیروزی در انتخابات 96 در سر دارد، ولی دولت یازدهم هرچه به پایان خود نزدیکتر میشود، انتقادها فزونی مییابد، هم در میان دوستان و حامیان دیروز و هم در میان منتقدان. در این میان حامیان دیروز آقای حسن روحانی چارهای جز پذیرش شکست وعدههای وی ندارند و مرتباً از رئیس دولت تدبیر و امید میخواهند تا تغییر را تدبیر خود قرار دهد تا شاید در انتخابات 96 بخت با او یار شود. اشتباه اصلاحات «اصلاحطلبان اشتباه کردند، یعنی چه که به روحانی چک سفید امضا بدهیم.» این سخنان جدیدترین انتقادها به رئیس جمهور دولت از سوی اصلاحطلبان است که بارها و از زبان افراد مختلف نقل قول شده است. در روز 17 بهمن ماه، آقای ابراهیم اصغرزاده در گفتوگویی با آقای حسین دهباشی از عملکرد دولت یازدهم انتقاد کرد و گفت: «دولتمردان نمیفهمند دولتی که باید ریاضت بکشد و مراقب جیب مردم باشد نباید برود حقوق میلیونی بگیرد، اصلاحطلبان به مسائل مبتلابه جامعه از جمله حقوقهای نجومی هیچ توجهی ندارند.» وی همچنین افزود: «روحانی شعار بسیار مهمی که داد این بود که میخواهم شرایط عادی را به محیطهای فرهنگی و علمی برگردانم و محیطهای امنیتی را کاهش دهم اما این اتفاق نیفتاد. این را قبول ندارم که نگذاشتند روحانی به وعدههایش عمل کند؛ چطور راجع به خیلی چیزهای دیگر که خیلیها نقد کردند توانست؟!» تکرار شعارهای روحانی در 96 ضدخودش است به گزرش صبح نو همچنین محمدرضا تاجیک، یکی از کارشناسان جریان اصلاحات در گفتوگو با روزنامه زنجیرهای آفتاب یزد در روز 16 بهمن ماه با اشاره به این که«برجام ضعیف عمل کرده و نمود چندانی در زندگی مردم نداشته است» بیان داشت: «روحانی با شعار و گفتار نمیتواند در انتخابات آینده شرکت کند، بسیاری از آن شعارها، در همان حریم شعار باقی ماندند. اتفاقاً شعارهای سال 92، شعارهایی بود که در آن مقطع خیلی توانست افکار عمومی را تهییج و ترغیب کند، ولی چهارسال گذشت و در این زمینه اقدامی صورت نگرفت. طبیعی است که تکرار شعارهای سال 92 (معطوف به سیاست داخلی) در سال 96، شعارها را بیش از حد شعاری میکند و به ضد خود تبدیل میشود.» چک سفیدامضا نمی دهیم همچنین آقای مصطفی کواکبیان در جمع دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی در سخنانی تاکید کرد: «چک سفید امضاء به روحانی نمیدهیم و انتظار داریم به مطالبات اصلاحطلبان هم توجه شود ولی در مجموع رویکرد اصلی ما حمایت از روحانی است». با نگاهی کوتاه به رویکرد اصلاح طلبان در حمایت از روحانی و پاسخ پیروز انتخابات 92 از این حمایت، میتوان تا حدودی دلیل این انتقادها را فهمید. اصلاح طلبان با توجه به شرایطی که پس از فتنه ۸۸ برای خود بهوجود آوردند، کوشیدند بدون پرداخت هزینه یا هزینه اندک، از فرصت روحانی حداکثر بهرهبرداری را بکنند لذا با حمایت از روحانی و اجماع روی این کاندیدا توانستند خود را به عرصه سیاسی کشور برگردانند، اما رئیس جمهور اعتدال و امید به وعدههای خود به این جریان سیاسی توجهی نکرد و انتقادها از عملکرد وی تقریباً از دومین سال دولت کلید خورد، انتقادهایی که از ترکیب کابینه شروع شد و به بی توجهی روحانی و دورشدنش از جریان اصلاحات رسید. حمایت با شرط و شروط در این میان اما عملکرد سیاسی رئیس جمهور یازدهم و تحقق نیافتن وعدههایش بیشترین انتقادها را به دنبال داشت که سبب شد در اردوگاه اصلاحطلبان، اجماعی برای حمایت از روحانی در انتخابات 96 نباشد تا هر روز نام یکی از چهرههای این جریان بهعنوان آلترناتیو روحانی مانند آقایان پزشکیان، جهانگیری، مطهری، ظریف و قاضیزاده هاشمی شنیده شود. از سوی دیگر اما حتی آنانی که قائل به حمایت از روحانی هستند معتقدند باید از وی حمایت مشروط داشته باشند و در صورت دریافت امتیازاتی مانند سهم بیشتر و اثرگذارتر در دولت آینده از وی حمایت کنند. اصلاح طلبان امروز بزرگترین چالش خود را در این میبینند که باید از کسی حمایت کنند که کارنامه بسیار ضعیفی دارد و نمیدانند در دفاع از او به حامیان خود و مردم چه بگویند. آقای روحانی، تغییر کنید! آقای احمد پورنجاتی، نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی هم در نامهای سرگشاده خطاب به روحانی نسبت به وعدههایی محقق نشده دولت یازدهم انتقاد کرده و از رئیس جمهور میخواهد در ماههای پایانی ریاست جمهوریاش دست به تغییر بزند، هر چند این تغییر سخت باشد و مینویسد: «شاید برایتان سخت باشد که در یک چهارم نهایی دوره اول ریاست جمهوریتان، دست به تغییرات بزنید. اما، بزنید، رویکرد ارتباطی شما با افکار عمومی، این روزها متأسفانه «ضعیف و غیر منسجم و انفعالی» شده است. برخلاف ایده درخشانی که در نخستین گفتارتان پس از انتخابات مطرح کردید که «دوران مونولوگ به پایان رسیده» متأسفانه در عمل و به تدریج، به همین ورطه افتادهاید، وعدههای انتخاباتیتان را فراموش نکردهاید اما چون بسیاری از آنها جامه عمل نپوشیده، چرا مورد به مورد چرایی عملی نشدن آنها توضیح نمیدهید؟» در ادامه اما اصلاح طلبان معتقدند که احتمال رأی آوری روحانی به شدت کم شده است و به همین دلیل درصددند تا شاید حمایتهای خود را از وی بردارند. آقای مرتضی الویری، از مشاوران رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام و از چهرههای سیاسی اصلاحطلب درگفتوگویی با خبرآنلاین گفت: به سه دلیل باید یک کاندیدای اصلاحطلب هم به ثبتنام در انتخابات بپردازد تا در صورت بروز اتفاق پیشبینی نشده، اصلاحطلبان در میدان رقابت حاضر باشند و احتمال تغییر نظر مردم نسبت به روحانی یکی از سه دلیل اصلی نیاز به کاندیدای پوششی در انتخابات 96 است. خطر دولت یازدهم برای اصلاحات ابراهیم اصغرزاده همچنین در مصاحبه اخیر خود میگوید:« پایگاه و بدنه اجتماعی دولت دارد دچار ریزش میشود و این ریزش در انتخابات 96 شاید خودش را نشان بدهد. من نمیخواهم این اتفاق بیفتد؛ من دلم میخواهد آقای روحانی بتواند در این ماههای آینده با اقتدار یک کاندیدای قابل قبولی هم برای اصلاحطلبان و هم برای اعتدالیون باشد ولی مهمترین دشمن آقای روحانی خودش است! اگر حواسش باشد میتواند این دولت آن دولتی باشد که هم خودش هم اصلاحطلبان را به زیر بکشد.» فرار از اشتباهات روحانی نگرانی اصلاح طلبان از انزوایی دوباره، ماههاست که گریبانگیر این جریان شده است، بگونه ای که به گزارش پارس نیوز، در جلسه شورای هماهنگی اصلاحات که در پایان آذرماه برگزار شده بود، یکی از اصلاح طلبان شاخص که ریاست جلسه را هم عهده دار بود، با اشاره به انتخابات آتی ریاست جمهوری میگوید:«در انتخابات ریاست جمهوری آینده، آسیبپذیری روحانی بالاست. آقای روحانی اشتباهات بزرگی مرتکب شده و در زمان کوتاه باقیمانده نخواهد توانست اشتباهات را اصلاح کند؛ بنابراین جریان اصلاحات باید مواظب باشد که مسوولیت اشتباهات آقای روحانی را به دوش نکشد.» با توجه به مطالب بالا به نظر میرسد که اصلاحطلبان تقریباً به نتایجی رسیدهاند تا خود را از سقوط نجات دهند و شاید در این راه حتی از روحانی هم دست بکشند البته فقط یک ماه دیگر و در زمان ثبتنام کاندیداها، همه چیز مشخص میشود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]