تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833300049
ایرانی‌ها از کِی چای خور شدند؟/چای خوب کدام است؟
واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه:باگذشت بیش از یک قرن از کشت چای در ایران، چای ایرانی در آستانه واگذاردن قافیه بازار به چای‌های غیرطبیعی با وارداتی قرار دارد.باوجوداینکه چای خوش‌طعم لاهیجان تنها چای ارگانیک در دنیاست و ازنظر طعم و رنگ ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارد؛ اما در سال‌های اخیر به سبب نبود حمایت‌های لازم از چای‌کاران، با حجم بالای واردات چای به کشور مواجه شده‌ایم. چای‌های خارجی سرشار از طعم‌دهنده‌ها و مواد شیمیایی هستند که با سلامت سازگار نیستند.کیفیت چای ایرانی به‌گونه‌ای است که رئیس سازمان چای کشور اعلام کرده «چای ایرانی تنها چای تولیدی در جهان محسوب می‌شود که در فرایند کشت آن قطره‌ای سم مورداستفاده قرار نمی‌گیرد و کاملاً ارگانیک است»، بااین‌حال داستان چای در ایران به فصل‌های تلخ خود رسیده و اگر به دادش نرسند، دستاورد کاشف السلطنه به‌راحتی از بین خواهد رفت.در کتاب‌های مربوط به تاریخ چای گفته می‌شود نخستین زمان استفاده از چای به عصر دومین امپراتور اساطیر چین که بین ۲۵۰۰ تا ۲۷۰۰ پیش از میلاد سلطنت می‌کرده، برمی‌گردد. آن‌گونه که در اسطوره‌ها روایت‌شده، این امپراتور به‌عنوان فردی اصلاحگر و آبادگر شناخته می‌شود و به مردم چین یاد داد برای پرهیز از بسیاری بیماری‌ها، آب را پیش از نوشیدن بجوشانند.یک روز که این امپراتور برای شکار به طبیعت رفته بود، در آب در حال جوش او برگی افتاد که آن را به نوشیدنی گوارایی تبدیل کرد. آن نوشیدنی چای نام گرفت. فارغ از این‌که صحت این داستان چقدر است، در مورد این‌که چین خاستگاه چای بوده، تردیدی نیست. نخستین متنی که در آن مفهوم چای دیده می‌شود نیز متنی چینی، مربوط به حدود سال ۳۲۵ میلادی است.علاوه بر این، متونی از حدود سال ۴۰۰ میلادی به‌دست‌آمده‌اند که نشان می‌دهند در آن زمان چای به‌عنوان یک گیاه دارویی شناخته می‌شده است. در اواخر قرن پنجم میلادی نیز برای اولین بار اثراتی از استفاده از چای در ترکستان دیده می‌شود. این امر نشان از آن دارد که ارتباطی قدیمی میان مردم زمین ایران و چای وجود داشته است.در اواخر قرن ششم میلادی، برای نخستین بار راهبان بودائی ژاپنی که در چین درس می‌خواندند، برگ چای را به کشور خود بردند که با استقبال زیاد ژاپنی‌ها همراه شد. سپس در حدود ابتدای قرن نهم میلادی، یک راهب ژاپنی برای نخستین بار بذر چای را به ژاپن برد. در کل این مدت، چای به‌عنوان یک نوشیدنی اشرافی و درباری شناخته می‌شد.در اواخر قرن دهم، به دلیل استفاده زیاد مردم از چای، هنر مربوط به آن به وجود آمد و ظرف‌هایی مانند قوری و فنجان ساخته شدند. در ابتدای قرن چهاردهم میلادی نیز امپراتوری در چین روی کارآمد که خیلی به چای علاقه داشت و به همین دلیل در این زمان، جشنواره‌های چای‌خوری، چای دم‌کنی و مواردی مشابه برگزار شدند. این در حالی است که پس از ورود مغول‌ها به چین، آداب درباری نوشیدن چای برانداخته شد و در پی آن، این سنت کم‌کم به امری مردمی و عمومی تبدیل شد.ورود چای از شمالدر سال ۱۶۱۶، سفیر چین در سفر خود به روسیه برای نشان دادن علاقه مردم کشورش، یکدست چای‌خوری به تزار هدیه داد ولی ازآنجاکه روس‌ها نمی‌دانستند با این ظروف چه باید بکنند، آن را پس فرستادند. بیش از یک قرن بعد، در سال ۱۷۲۵ خط تجارتی بین روسیه و چین برای انتقال چای کشیده شد. انتقال چای در این مسیر طولانی طی شانزده ماه به‌وسیله شتر انجام می‌شد و بدین ترتیب روس‌ها نیز کم‌کم سنت نوشیدن چای را به شیوه خاص خود شکل دادند.این سنت از شمال وارد ایران شد و در کنار سنت انگلیسی که از جنوب و عثمانی وارد می‌شد، قرار گرفت.روس‌ها چای را همراه قند، با نعلبکی و با جرعه‌های بزرگ می‌خوردند و انگلیسی‌ها در فنجان شکر می‌ریختند و بعد آن را با جرعه‌های کوچک می‌خوردند. درواقع این دو سنت که هنوز هم در ایران باقی‌مانده‌اند، از مردان روسی و از زنان اشرافی انگلیسی واردشده‌اند. از سوی دیگر، یکی از نخستین کشورهای خاورمیانه که کشت چای را آغاز کرد، ایران بود و مجموعه کشت چای از اواخر قرن نوزدهم در کشور، تبدیل به یک صنعت شد. درواقع چای پیش‌ازاین این‌که در کشورمان کشت شود، به‌واسطه بازرگانان و تجار، به ایران آمده و به‌خوبی رواج یافته بود. کام تلخ چای ایرانیمی‌گویند که با آمدن چای، قهوه هم در جمع ایرانیان به فراموشی سپرده شد. مستشرقانی که در زمان صفویه از ایران دیدن کرده‌اند و سفرنامه نوشته‌اند، تقریباً هیچ اشاره‌ای به چای ندارند، اما در جای‌جای خاطراتشان به سنت قهوه نوشی ایرانیان اشاره‌کرده‌اند. اما دوران ناصرالدین‌شاه قاجار که فرارسید، شاه به چند نفر از اشراف اجازه داد چای را برای کشت به ایران بیاورند.اولین تجربه‌ها شکست خورد تا سال ۱۲۷۹ شمسی که محمدمیرزای کاشف السلطنه، هزاران نهال چای را به ایران آورد و باوجود مشکلات فراوان آنها را در لاهیجان کاشت. محمدمیرزا، بعدها که در کاشت چای موفق شد، لقب کاشف السلطنه را گرفت و معروف شد به کاشف السلطنه چای‌کار. مردمی که ابتدا از کاشف السلطنه حمایت نکرده بودند، بعدها برایش افسانه‌ای ساختند که او تخم چای را در عصایش پنهان کرده بود و از هند به خود به ایران آورد.
جناب کاشف السلطنه که متولد تربت‌حیدریه در خراسان بود و در دارالفنون درس‌خوانده و برای ادامه تحصیل به دانشگاه سوربن فرانسه رفته بود، هنگامی‌که ژنرال کنسول ایران در هند شد، فکر کاشت چای در ایران در ذهنش جوانه زد. با این‌که دولت هند یادگیری فنون چای‌کاری را برای خارجی‌ها ممنوع کرده بود، اما کاشف السلطنه توانست فنون کشت و تولید چای را بیاموزد و بامطالعه و بررسی شرایط آب‌وهوایی کشور و انتخاب شمال ایرآن‌که ازنظر او با اقلیم باغ‌های چای هندوستان مشابهت داشت، با زحمت فراوان، تعداد زیادی بذر و سه هزار اصله نهال را با گاری و درشکه به ایران منتقل کرد و در لاهیجان و کلارآباد اولین باغ چای کشور را بنیان نهاد.با این عمل او عده کثیری که از جانب برخی محافل تحریک می‌شدند مخالفت کردند و حتی در بعضی از موارد منجر به از بین بردن نهال‌ها و ویران کردن باغ‌ها شد. از طرف دیگر چون بهره‌برداری از باغ‌های چای پس از پنج سال از غرس نهال دوساله آغاز می‌شود و کشاورزان در آن زمان نیز آشنایی کافی در امور کاشت، داشت و برداشت نداشتند، علاقه و تمایلی به کشت چای نشان نمی‌دادند اما کاشف السلطنه باتحمل مرارت فراوان و رویارویی با موانع مادی و مشکلات اجتماعی، زمینه علاقه‌مندی کشاورزان به کشت چای را به وجود آورد.نخستین بار تعدادی از کشاورزان در حومه شهر لاهیجان (چارخانه سر) کشت چای را آغاز کردند و به‌تدریج در سایر نقاط استان گیلان گسترش یافت، طوری که در سال ۱۳۱۹ مساحت باغ‌های چای ایران به ۶۰۰ هکتار رسید. روند توسعه تدریجی ادامه داشت تا این‌که در سال ۱۳۳۷ دولت اقدام به تاسیس سازمان چای کشور کرد تا کشاورزان چای‌کار و صاحبان صنعت چای سازی را تحت حمایت قرار دهد. اما در سال‌های اخیر با حجم بالای چای وارداتی سطح زیر کشت چای از حدود ۳۲ هزار هکتار به ۲۱ هزار هکتار کاهش‌یافته است.باوجوداینکه کشت چای در بیش از ۹۰۰ قریه از رشت در گیلان تا چالوس در مازندران رواج دارد، اما تعداد خانوارهایی که به چای‌کاری مشغول بودند ۲۵ درصد کاهش‌یافته و به ۴۵ هزار خانوار رسیده است.تغییر ذائقه به نفع رنگ و عطراما اکنون بازار پر است از انواع چای وارداتی؛ نمانام‌هایی که بر سر زبان مردم افتاده است. گویی واردکنندگان با سودهای هنگفتی که از واردات چای به دست می‌آورند می‌خواهند ذائقه ایرانی‌ها را به سمت‌وسوی چای خارجی تغییر دهند.بااین‌حال بی‌مهری به این محصول خوش عطر باعث شده سطح زیر کشت چای امروز به حدود ۲۱ هزار هکتار تنزل پیدا کند، طوری که میزان تولید چای خشک کشور از ۷۶ تن به حدود ۱۹ هزار تن برسد و طبق این آمار یعنی چای ایرانی که پیش‌ازاین ۶۵ درصد از مصرف داخلی را تأمین می‌کرد اکنون فقط با ۱۳ درصد رسیده و ما مردم هم آن‌قدر بهرنگ‌های مصنوعی و عطرهای ساختگی چای‌های هندی و پاکستانی عادت کرده‌ایم که چای ایرانی به سمت فراموشی می‌رود. در این شرایط چه بر سر چای‌کاران خواهد آمد؟ ایرج هوسمی، رئیس اتحادیه چای‌کاران، می‌گوید سالانه حدود ۱۲۵ تا ۱۳۰ هزار تن چای خشک در کشور به مصرف می‌رسد و این درحالی‌که است که سال گذشته تنها ۱۹ هزار تن چای خشک در کشور تولیدشده.او با اشاره به واردات ۱۱۰ هزار تنی چای به کشور تأکید می‌کند: «درواقع بخشی از واردات ۱۱۰ هزار تنی چای به‌صورت قانونی و مابقی از طریق قاچاق به کشور وارد می‌شود و حال بهتر است با حمایت از چای‌کاران میزان تولید چای ایرانی را افزایش دهیم.»سابقه تولید چای خشک تا دهه ۸۰ به مرز ۶۵ الی ۷۰ هزار تن رسیده بود که به سبب بی‌اعتنایی به چای‌کاران و نداشتن صرفه اقتصادی بخشی از باغ‌های چای رها شد، هرچند در چند سال اخیر بخشی از باغ‌ها احیاشده، اما هنوز چای‌کاران مبالغی را که بابت خرید تضمینی از دولت طلبکارند دریافت نکرده‌اند.به گفته محمدولی روزبهان، رئیس سازمان چای کشور، سالانه حدود ۶۰۰ میلیون دلار صرف واردات چای می‌شود، درحالی‌که کشتزارهای شمال کشور با مبلغ بسیار پایین‌تری حتی بیشتر از این میزان را می‌تواند تولید کند. گفتنی است تولید جهانی چای طی دهه گذشته با رشدی معادل ۱٫۸ درصد در سال روبه‌رو بوده و میزان مصرف جهانی چای نیز با نرخی معادل ۲ درصد رشد داشته است.کشورهای هند، چین، سریلانکا و کنیا جایگاه‌های نخست تولید جهانی چای را به خود اختصاص داده‌اند. در این میان، ایران نیز در حوزه صادرات چای چندان موفق عمل نکرد و تمام سهم ایران از این تجارت جهانی، چیزی حدود ۱۵ تا ۲۰ هزار تن بود و صادرات چای ایران در سال ۲۰۱۵ میلادی در حدود همان سال ۲۰۰۵ است.مخالفان چایبسیاری از کسانی که در طب سنتی فعالیت می‌کنند با چای مخالف‌اند. آنها معتقدند این گیاه که در کتاب‌های بوعلی سینا هم به آن اشاره‌شده، گیاهی دارویی است و نوشیدن هرروز آن باعث بیماری‌های مختلفی می‌شود. به اعتقاد آنها کسانی که بیماری قلبی، ام‌اس، دیابت، یبوست، بیماری‌های روماتیسمی و طبع سرد دارند نباید چای بخورند و ازآنجاکه چای سیاه حاوی مقادیر زیادی کافئین و تئین است به افراد مبتلا به زخم معده توصیه می‌کنند که مصرف آن را کاهش دهند یا حداقل سه ساعت بعد از غذا چای بنوشند.به اعتقاد آنها این مسئله مهم است که چای در چه ساعتی از روز مصرف شود و توصیه می‌کنند که به علت خالی بودن معده افراد یک ساعت قبل از غذا از نوشیدن چای پرهیز کنند. همچنین مخالفان چای تأکید دارند که مصرف چای بلافاصله پس از غذا به کاهش جذب اسیدفولیک، آهن و کلسیم در بدن منجر می‌شود و به‌مرور مشکلاتی همچون پوکی استخوان در افراد را به دنبال خواهد داشت.اما همه مخالفان چای در حد مزاج و سلامتی به آن نگاه نمی‌کنند. برخی عقیده دارند چای، شکر و قهوه محصول دوران صنعتی است و کارفرمایان بعد از صنعتی شدن تلاش کردند با رواج این محرک‌ها، کارگران را وادار کنند بیشتر کار کنند؛ چراکه درواقع چای عصاره برگ گیاهی است که خصلت آرامش‌بخش و دارویی دارد و به دلیل وجود ماده تئین در آن‌که از خانواده آلکالوئیدهاست، نوعی لذت بخشی خاص را با خود به همراه دارد.به اعتقاد این دسته اگر در دوران قدیم، نوشیدن چای معنای پیچیده‌ای داشت و عملی مناسک آمیز و همراه با اسطوره‌های بسیار بود، بعد از دوران استعمار و در عصر مدرن، نوشیدن چای به‌تدریج همگانی شد و در نیمه قرن هجدهم بین طبقه کارگر و عامه مردم رواج پیدا کرد که این موضوع دقیقا هم‌زمان با گسترش مصرف توتون و تنباکو میان مردم عادی بود.چای خوب کدام است؟چای طبیعی، سالم و بهداشتی سیاه و کدر نمی‌شود؛ یعنی اگر یک لیوان چای ایرانی مرغوب را حدود چند ساعت در لیوان بگذارید اگر طبیعی باشد تنها رنگ آن کمی مات می‌شود. رنگ طبیعی چای آلبالویی مایل به قهوه‌ای است، اما عطر، مشخصه بهتری برای شناخت چای مرغوب است، چراکه در چای خشک طبیعی رایحه‌های چون عطر ادکلن و شکلات وجود ندارد و هیچ‌گاه چای مرغوب را با چیز دیگری مانند هل، لیمو و غیره برای عطردار کردن مخلوط نمی‌کنند.چای ایرانی جاذبه خاصی دارد و مانند بسیاری از چای‌های خارجی که با برندهای مختلف در بازار داخلی عرضه می‌شوند از عطر، اسانس و رنگ برای تولید آن استفاده نشده است. اگر قصد خرید چای فله‌ای دارید باید به این نکته توجه کنید که چای خوب چندان ریز نیست و خشکی و زبری آن در دست کاملاً قابل‌لمس است. دانه‌های خشک چای به‌خوبی درهم‌پیچیده و بافت‌های ریز و نوک‌تیز طلایی- که همان برگ‌های سبز چای باز نشده هستند- به‌وفور در آن دیده می‌شود و بهترین تست چای از طریق حس بویایی و چشایی است.چای در سه فصل چیده می‌شود: بهار، تابستان و پاییز. در فصل زمستان چای برداشت نمی‌شود؛ به‌این‌علت که هرچه از بهار به فصل تابستان و زمستان نزدیک می‌شویم، قسمت‌های چوبی برگ زیادتر می‌شوند. بهترین، مرغوب‌ترین و خوش‌طعم‌ترین چای مربوط به چای بهاره است و بعد چای تابستان و پاییز قرار می‌گیرند.چای ایرانی تنها چایی است که در جهان بدون هیچ‌گونه سمی تولید می‌شود که البته این ویژگی به دلیل شرایط اقلیمی حاکم بر مناطق شمالی چای خیز کشور است، چراکه در دیگر کشورها مانند کنیا و سریلانکا به دلیل آب‌وهوای گرم و مرطوب بستر برای رشد آفات کاملاً فراهم است، درحالی‌که مناطق شمالی کشور شرایط اقلیمی سرد و مرطوب دارند و در زمستان سردی که دمای هوا بعضاً تا منفی ۱۰ درجه هم کاهش پیدا می‌کند و چای نیز در ارتفاعات کشت می‌شود، عمده آفات از بین می‌رود و برای معدود آفات باقیمانده نیز از شکارگردان طبیعی استفاده می‌شود.به‌عنوان مثل نوعی آفت چای کفشدوزک است که تغذیه آن از همان آفت است و همین عامل سبب شده شرکت‌های تولیدکننده ایرانی چای بتوانند برند ارگانیک را از کشورهای اروپایی دریافت و محصول خود را به این کشورها صادر کنند.
۱۶ بهمن ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[مشاهده در: www.gilnegah.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها