محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831905105
سقف شیشه ای، مانع دستیابی پناهندگان افغانستانی به فرصت ها - پیام آشنا البرز
واضح آرشیو وب فارسی:پیام آشنا البرز: پیام آشنا: رئیس دفتر نمایندگی کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در گفت و گوی اختصاصی با پیام آشنا به وجود سقف شیشه ای در دستیابی پناهندگان به فرصت های شغلی اشاره کرد و گفت حکومت ایران در زدودن محدودیت های اشتغال جوانان پناهنده بسیار خوب عمل کرده و به آنها اجازه کار داده است اما این فرصت برای جوان ایرانی و افغانستانی یکسان نیست. نسیم کیادلیری- پناهندگان در بسیاری از کشورهای پیشرفته در بدو ورود از حق برابر با شهروندان کشور میزبان در امکان کاریابی، اشتغال و برخورداری از خدمات اجتماعی برخوردارند و می توانند با شروط و حقوق برابر برای کسب فرصت های شغلی رقابت کنند و حتی در دوره های بیکاری، بیمه بیکاری دریافت کنند. همچنین این افراد پس از چند سال اقامت و حضور در کشور میزبان (معمولا سه تا پنج سال) می توانند تقاضای شهروندی بدهند اما آیا پناهندگان افغانستانی از چنین فرصتی در کشور هم دین، هم آیین، هم زبان و همسایه خود برخوردارند؟ متاسفانه نه تنها کودکان مهاجران افغانستانی که در ایران متولد شده اند و اینک چهارمین دهه زندگی خود را سپری می کنند، هنوز شهروند ایران قلمداد نمی شوند بلکه نوادگان مهاجران نیز از حق شهروندی بی بهره اند. به راستی چند سال اقامت برای به دست آوردن حق شهروندی ایران کفایت می کند؟ نسل های دوم و سوم مهاجران چه سهمی از جامعه ایرانی دارند؟ آیا همین که به آنان حق ورود به خاک کشورمان را داده ایم کافی است؟ جهت روشن شدن این مطلب که چگونه ایران می تواند بیش از گذشته یاری گر پناهندگان باشد، گفت و گویی داشتیم با سیوانکا دانا پالا رئیس دفتر نمایندگی کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان که در ادامه می خوانید: دانا پالا: برای سوالی که پرسیدید بسیار متشکرم چراکه این سوال نشان گر میزان قابل توجه روح سخاوت در مردم ایران است. اگرچه حکومت ایران بسیار سخاوتمند است، فکر می کنم برای پناهندگان در این کشور می توان کارهایی انجام داد و حکومت را تحت تاثیر قرار داد. می توان با پارلمان وارد گفت و گو شد تا آنها هم درگیر این بحث شوند و ببینند چه کارهای بیشتری می توان برای پناهندگان انجام داد. البته خارج از کشور همواره مردم و حکومت ایران کارهای زیادی انجام می دهند و آگاهی جامعه جهانی را نسبت به آنچه که برای پناهندگان در این کشور انجام می شود و آنچه که در سطح جهانی می توان برای آنها انجام داد، افزایش می دهند. در حال حاضر ایران یک بازیگر مهم در سطح بین المللی است و ما امیدواریم که بتوانیم از صدای ایران در بعد بین المللی در موضوع پناهندگان بهره مند شویم. پیام آشنا: مهم ترین مشکل پناهندگان در ایران را چه می دانید؟ دانا پالا: چند چالش وجود دارد اما اجازه بدهید از نکات مثبت آغاز کنیم. پناهندگان در ایران به آموزش، بیمه سلامت، معیشت و امثال اینها دسترسی دارند اما من فکر می کنم اساسی ترین دغدغه پناهندگان این است که "کجا باید بروم؟"، "چه کار باید بکنم؟" و "به کجا متعلقم؟" قطعا آنها دوست دارند که به خانه برگردند، بنابراین خود را به جای آنها بگذارید. مثلا تصور کنید یک پناهنده 19 ساله در ایران هستید که می بینید فرصت های بی شماری در این کشور وجود دارند اما سقفی شیشه ای مانع رسیدن شما به فرصت هاست. می توانید آسمان را ببینید اما نمی توانید آسمان را لمس کنید. آنچه که می توان برای این جوانان انجام داد، برداشتن محدودیت های اشتغال است. حکومت ایران در این زمینه بسیار خوب عمل کرده و به آنها اجازه کار داده اما این فرصت برای جوان افغانستانی و ایرانی یکسان نیست؛ سطح آرزوها و مطالبات بسیار متفاوت است. قطعا من و شما به تنهایی نمی توانیم آنچه را در افغانستان می گذرد، تغییر دهیم تا برای آنها شرایط بازگشت را مهیا کنیم اما می توانیم تا زمان بازگشت، به آنها اجازه دهیم که از فرصت های همسان با یک جوان ایرانی برخوردار باشند. آنچه ما را نگران می کند این است که تعداد زیادی جوان افغانستانی در این کشور وجود دارد که ممکن است تصور کنند شرایط در اروپا بهتر است؛ در نتیجه سفری بسیار خطرناک به قیمت جان خود برمی گزینند و به قاچاقچیان انسان پول می دهند تا آنها را به اروپا ببرد و زندگی بهتری داشته باشند در حالیکه اینگونه نیست. فکر می کنم اگر آنها احساس کنند که قادرند در جامعه مشارکت داشته باشند و شغلی بیابند، این روند پایان خواهد یافت. البته باز هم تاکید می کنم اراده خوبی در حکومت وجود دارد تا به وضعیت پناهندگان رسیدگی شود، فعالیت آنها افزایش یابد، و این جمعیت به ثبات برسد.
جمعه ، ۸بهمن۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پیام آشنا البرز]
[مشاهده در: www.payamashnaalborz.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
گوناگون
پربازدیدترینها