واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
توصیه های دو پژوهشگر ایرانی به ترامپ درباره همکاری با ایران در عراق و افغانستان
آیا ترامپ، ایران را شریک خود قلمداد خواهد کرد یا دشمن؟
«اریان طباطبایی» پژوهشگر مرکز مطالعات امنیت دانشگاه جورج تاون به همراه «دینا اسفندیاری» پژوهشگر مرکز مطالعات علوم و امنیت دانشگاه «کینگز کالج» لندن در مقاله ای تحت عنوان «ایا ترامپ ایران را شریک قلمداد خواهد کرد یا دشمن خود؟» اشاره می کنند که ابهامات زیادی درباره سیاست خارجی دولت ترامپ وجود دارد بخصوص درباره موضعی که درباره ایران اتخاذ خواهد کرد. انان اشاره می کنند که ترامپ علیه برجام سخن گفته است اما واقعیت آن است که ایران بازیگری تعیین کننده در منطقه است و ودولت ترامپ در نهایت باید مشخص کند که چه موضعی در قبال تهران خواهد داشت : همکاری محدود و یا تقابل.
روز نو : «اریان طباطبایی» پژوهشگر مرکز مطالعات امنیت دانشگاه جورج تاون به همراه «دینا اسفندیاری» پژوهشگر مرکز مطالعات علوم و امنیت دانشگاه «کینگز کالج» لندن در مقاله ای تحت عنوان «ایا ترامپ ایران را شریک قلمداد خواهد کرد یا دشمن خود؟» اشاره می کنند که ابهامات زیادی درباره سیاست خارجی دولت ترامپ وجود دارد بخصوص درباره موضعی که درباره ایران اتخاذ خواهد کرد. انان اشاره می کنند که ترامپ علیه برجام سخن گفته است اما واقعیت آن است که ایران بازیگری تعیین کننده در منطقه است و ودولت ترامپ در نهایت باید مشخص کند که چه موضعی در قبال تهران خواهد داشت : همکاری محدود و یا تقابل.
به گزارش سایت روزنو، طباطبایی و اسفندیاری نقشه راهی را برای دولت ترامپ در قبال سیاستگذاری درباره ایران پیشنهاد می کنند که می تواند زمینه ساز همکاری بالقوه میان ایران و امریکا شود.
این دو پژوهشگر ایرانی اشاره می کنند که به نظر می رسد موضع دولت کنونی امریکا در قبال تهران جنگ طلبانه تر از دولت اوباما است به خصوص بدلیل وعده ترامپ در دوران انتخابات مبنی پاره کردن برجام و هم چنین انتصاب افرادی در سمت های مهم که خواستار تغییر رژیم در ایران هستند. با این حال، آنان اشاره می کنند که او رکس تیلرسون را نیز به عنوان وزیر امور خارجه انتخاب کرده است که موضعی عملگرایانه تر در قبال تهران دارد.
نویسندگان این مقاله معتقدند که ایران و امریکا دارای منافع مشترک برای همکاری در زمینه مسائل مرتبط با عراق و افغانستان و در ایجاد زمینه های همکاری متقابل در این موارد هستند..
آنان در این باره می نویسند:« ایران دارای نفوذ قابل توجهی در دو کشور مذکور است و امریکا نیز متعهد به حل مشکلات باقی مانده است. چالش ها در افغانستان زیاد هستند. قدرت دولت مرکزی شکننده است و حضور قوی گروه های مختلف قومیتی و قبیله ای را شاهد هستیم. کشت خشخاش هم چنان بالاست و نقض حقوق بشر دیده می شود. عربستان سعودی رقیب ایران نیز به تامین مالی گروه های مخالف و سازمان های مذهبی ادامه می دهد و پاکستان نیز حضور پیچیده ای در افغانستان دارد. در افغانستان تهران عامل ثبات است و امریکا می تواند از آن کشور برای برقراری ثبات و امنیت استفاده کند ایران در مبارزه با قاچاق مواد مخدر موفق عمل کرده و هجوم پناهجویان افغان به مرزهای خود را کنترل کرده و در حال مبارزه علیه القاعده و داعش است که نفوذشان در افغانستان در سالیان اخیر رو به افزایش بوده است. هم چنین، ایران به دلیل اشتراکات قومی، مذهبی، زبانی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی با افغانستان شریک است. ایران پس از حمله سال ۲۰۰۱ میلادی یک شریک کلیدی برای امریکا در افغانستان بود به خصوص پس از امضای توافق نامه بن که مبنای تشکیل دولت جدید افغانستان بود. ترامپ می تواند در مواردی چون توسعه اقتصادی، دولت سازی و مبارزه با قاچاق مواد مخدر و مبارزه با تهدید القاعده و داعش در افغانستان با ایران همکاری کند».
آن دو در ادامه می افزایند:«در عراق منافع ایران و امریکا همپوشانی بیش تری با یکدیگر دارند برخلاف ادعای برخی واقعیت آن است که امریکا می تواند از ایران در مبارزه با داعش نفع می برد. در واقع، ترامپ که اولویتش در سیاست خارجی برقراری امنیت و مبارزه با داعش است می تواند به ایران به عنوان یک شریک نگاه کند. همان طور که در افغانستان ایران خواستار کشوری باثبات و امن است همین موضوع را برای عراق نیز می خواهد».
طباطبایی و اسفندیاری در ادامه اشاره می کنند با این حال، واشنگتن به ایران به دیده یک معضل در عراق و عنصری دامن زننده به بی ثباتی فرقه ای و اقدام علیه نیروهای امریکایی می نگرد و خواستار به حداقل رسانی حضور ایران در آن کشور است.
آنان می نویسند:« امریکا اما نمی تواند از حضور ایران در عراق خلاص شود چرا که ایران از گروه های مختلف حمایت می کند. واشنگتن باید ایران را تشویق به همکاری با دولت عراق و فشار بر بغداد برای همکاری گسترده تر با سنی ها کند و برای نگهداری و بازسازی مناطق بازپس گرفته شده از داعش تشویق کند. در این زمینه واشنگتن و تهران برای مقابله با تهدید داعش باید با یکدیگر گفت و گو داشته باشند. امریکا با استفاده از اهرم مقابله با داعش می توان بر ایران فشار وارد کند تا رفتار خود در حمایت از گروه های شبه نظامی شیعه در عراق را متعادل تر کند».
این دو نویسنده مقاله در ادامه اشاره می کنند که برخلاف افغانستان و عراق ایران و امریکا در زمینه سوریه با یکدیگر تضاد منافع دارند. آنان در این باره می نویسند:« تهران متعهد به حمایت از بقای اسد در قدرت است در حالی که اوباما شورشیان مسلح را اموزش داد تا اسد را سرنگون کنند. ترامپ خواستار مبارزه با داعش است اما در مقابل می خواهد نفوذ ایران را نیز محدود کند. این در حالیست که برای مبارزه با داعش امریکا مجبور به همکاری با ایران و روسیه است. واشنگتن نیازمند گفت و گو با تهران در زمینه مبارزه با داعش است و در زمینه غلبه بر موانع رساندن کمک های انسان دوستانه در سوریه به دست غیر نظامیان نیز به یاری ایران نیاز دارد».
این دو پژوهشگر دانشگاهی در ادامه اشاره می کنند که در یمن نیز اهداف واشنگتن و تهران متفاوت از یکدیگر هستند و می افزایند:«امریکا در کنار متحدان خود علیه انصارالله ایستاده است در حالی که ایران خواستار افزایش نفوذ خود در حیات خلوت کشورهای عربی خلیج فارس از طریق حمایت از آن گروه است. درگیری در یمن فرصتی برای همکاری میان ایران و امریکا نیست. یمن اولویت مهم تری برای ریاض است تا تهران. در حالی که کشورهای عربی می گویند مخالف به زعم خود مداخله ایران در امور داخلی کشورهای عربی هستند به مرور زمان باید نقش ایران را در تامین امنیت منطقه ای بپذیرند».
به گزارش روزنو،آن دو در ادامه اشاره می کنند که حصول اطمینان از اجرای موفقیت امیز توافق هسته ای پیش شرطی برای زمینه سازی گفت و گو در زمینه های دیگر است. آنان در پایان می نویسند:«اکنون هنوز هم اقتصاد ایران تیره و تار است و ایران نیازمند پول بیش تر است در نتیجه ابراز لغو تحریم ها می تواند اهرمی در دست دولت امریکا برای امتیاز گیری یبیش تر از ایران باشد».
تاریخ انتشار: ۰۵ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۱:۳۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]