واضح آرشیو وب فارسی:الف: هواپیماهای خریداری شده اجاره به شرط تملیک است
معاون اسبق پژوهشکده هوافضای ایران با بیان اینکه هواپیماهای خریداری شده از بوئینگ و ایرباس اجاره به شرط تملیک است گفت: این هواپیما ممکن است هر لحظه توقیف شود و این از قرارداد ترکمنچای هم بدتر است.
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۸:۰۰
به گزارش فارس، محسن شاطرزاده معاون اسبق پژوهشکده هوافضای ایران در نشست هماندیشی خریدار حرفهای که عصر امروز در کافه کراسه تهران برگزار شد، اظهار داشت: ما در حال حاضر چند فرودگاه بلا استفاده داریم که پروازی در آنها صورت نمیگیرد. وی افزود: طی دو هفته اخیر خبری شنیدم که خیلی هم ذوق کردم و آن این بود که خرید هواپیما از ایرباس و بوئینگ انجام شده است. در بحث لزوم خرید اصلا تردیدی نیست اما اینکه خریدی که انجام شده چه هست و از کجا خریداری شده از چند جهت قابل تأمل است. معاون اسبق پژوهشکده هوافضای ایران همچنین تصریح کرد: از جهت استراتژی خرید ما به خرید نیاز داریم اما اینکه چگونه بخریم بسیار مهم است. اینکه باید بدانیم این خرید اختیاری بوده یا تحمیلی. همچنین از منظر اقتصادی بودن خرید باید این مهم مورد توجه قرار گیرد و از منظر استفادهکنندگان به این خرید و رفاه اجتماعی ایجاد شده باید توجه کنیم. شاطرزاده ادامه داد: ما در کشور بیش از 200 هواپیما نیاز داریم اما اینکه چه نوع هواپیمایی نیاز است باید مورد توجه قرار گیرد. بررسیها و آمارهایی که از کشور داریم نشان میدهد که بیش از 50 فرودگاه کشور بلااستفاده هستند و پروازی در آنها صورت نمیگیرد.همچنین مقصدهای پروازی ما به جز مشهد و شیراز، پرواز بیش از 60 مسافر ندارد و بقیه صندلیها خالی میماند. همچنین نوع هواپیما و باندهایی که داریم باید دید که هواپیماهای ایرباسی که خریداری شده میتواند در این فرودگاهها بنشیند یا خیر. بر اساس این آمار، نیازی که در کشور وجود دارد این است که 200 فروند هواپیمای متوسط میخواهیم و هواپیمای بزرگ به دلایل مختلف برای ما نه مقرون به صرفه است و نه لازم. وی افزود: ما هواپیما برای استفاده مردم با توجه به فروگاههای موجود نیاز داریم اما بین 50 تا حداکثر 130 نفر ظرفیت هواپیمایی با ظرفیت متوسط؛ نه بوئینگ و ایرباس. چرا که آنها تولید اینچنینی ندارند. وی ادامه داد: باید به بحث استراتژی خرید و موضوع خرید هواپیما هم توجه کنیم. اینکه با چه استراتژی ما سراغ خرید میرویم؛ آیا خرید این هواپیماها صرفا برای بوق و کرنا کردن است و مثلا بهرهبرداری سیاسی و نزدیک انتخابات بودن و با توجه به اینکه چیزی در برجام نبوده این موضوع (خرید هواپیمای ایرباس و بوئینگ) را به عنوان میوه برجام معرفی کنیم یا اینکه واقعا میخواهیم رفاه ملی ایجاد کنیم؟ شاطرزاده اظهار داشت: از طرفی از قبل خرید به این بزرگی در همه جای دنیا رسم است که امتیازهایی بگیریم. ما چه امتیازی گرفتیم؟ یکی از این امتیازها بحث انتقال تکنولوژی است. آیا این خرید را واقعا ما احتیاج داشتیم یا به ما تحمیل کردند؟ معمولا کشورها یکسری خواستهها را به فروشنده تحمیل میکنند. آمریکاییها که تا قبل از آن حاضر نبودند قسمتهای اصلی تکنولوژی F35 را به برزیل بدهند بعد از اینکه دیدند که فرانسه پیش قرارداد نوشت وزیر خزانهداریشان را با یک هیأت اقتصادی بلندپایه فرستادند و گفتند که ما حاضریم صددرصد تکنولوژی بدهیم. F 35 ای که مهمترین هواپیمای جنگنده آمریکا است اما آمریکاییها چیزی امضا نکردند. حتی قلب تکنولوژی را هم گفتند میدهند اما جالب است که سال 90 با ورود رئیسجمهور برزیل به ایران به ما گفتند که اگر ایران بیانیه را امضا کند وعده وعیدهایی دادند اما همین که بیانیه امضا شد رئیسجمهور برزیل تماس گرفت و به سارکوزی گفت بعدا مطالعه و بررسی میکنیم یعنی فرانسه او را راه نداد. شاطرزاده همچنین یادآور شد: قراردادی که ما با بوئینگ و ایرباس بستیم خیلی کمتر از آن را چینیها بستند آن هم با شرط انتقال تکنولوژی کامل. چیزی در حدود 10 میلیارد دلار. برزیلیها هم قرارداد دیگری بستند آن هم در مورد زیر دریایی که مقدار آن 12 میلیارد دلار بود آن هم با شرط انتقال تکنولوژی کامل. حال سوال اینجاست ما در قراردادی که اینچنین ابراز خوشحالی می شود و در فرودگاه وزیر و وکیل و رئیس هواپیمایی و همه به استقبال آن میروند چه چیز گرفتیم؟ آیا در مورد انتقال تکنولوژی چیزی گرفتیم یا خیر؟ اگر مواردی هست نشان دهند ما هیچ چیزی در خصوص انتقال تکنولوژی پس از انعقاد قرارداد با ایرباس و بوئینگ دریافت نکردیم. البته این هواپیماها اجاره به شرط تملیک است یعنی ما مالک آن نیستیم یعنی اگر یک قسط آن را پرداخت نکنیم هواپیما در هر کجایی که باشد توقیف میشود و برمیگردد. وی ادامه داد: این هواپیما هیچ گاه از آن ما نخواهد بود مگر اینکه آخرین قسط آن را پرداخت کنیم. همین پرداختی هم که برای خرید هواپیماها پرداخت شده غیر قانونی است چرا که از صندوق توسعه صورت گرفته است. ما بنا بود که قبل از یک خرید بزرگ اینچنینی بتوانیم امتیاز بگیریم. معاون اسبق پژوهشکده هوافضای ایران همچنین خاطرنشان کرد: قرارداد ما با بوئینگ و ایرباس چیزی حدود 26 میلیارد دلار بوده است که از قبل آن ما حتی امتیاز ساخت یک پیچ و مهره را هم نگرفتهایم. قرارداد را که هیچکس ندیده است. این دولت همه چیزش شده محرمانه و بعد قراردادها دست هیچکس نمیرسد بعد هم پس از چند سال تازه اشکالاتی از آن درمی آید که آن هم خارجیها متوجه میشوند. حداقلش برداشت ما این است که هیچ چیزی دریافت نکردهایم و این موضوع مبهم است. تصور ما این است که هیچ چیزی نگرفتیم اما اگر کسی فکر میکند که از قبل آن چیزی دریافت کردهایم عنوان کند تا ما روشن شویم. وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آخوندی وزیر راه گفته بود ساخت قطعههای هواپیما در داخل کشور انجام میشود، گفت: اصلا ساخت قطعه ربطی به ایرباس و بوئینگ ندارد. ساخت قطعه توسط شرکتهای قطعهسازی صورت میگیرد که در اروپا و آمریکا ساخته میشود و تحویل ایرباس میدهند. بنابراین ما در چین هم میتوانیم چنین کاری انجام دهیم. این حرفی که آقای آخوندی زده برای کسانی که نمیدانند و اطلاع چندانی ندارند ممکن است قانعکننده باشد اما برای کسانی که دستشان در کار است قابل باور نیست؛ خوب است بدانند که ما همه هواپیماهای قویپیکر را تعمیر میکنیم. شاطرزاده عنوان کرد: میگویند در این قرارداد یعنی ایرباس و بوئینگ، سرتیفیکیت برای تعمیرکاران ایرانی تخصیص خواهد یافت. جالب است بدانیم تولید هواپیمای خریداری شده مربوط به سال 2010 است و برخی هم میگویند مرجوعی است. برخی دیگر میگویند قرارداد بوئینگ و ایرباس یکی از شرایط برجام بوده که به ما تحمیل شده است. این هم با عزت ملی ملت ایران در تضاد است. ما 80 هواپیما از بوئینگ خریدیم و 117 هواپیما از ایرباس که از این 117 هواپیما 17 هواپیما به شرط تملیک است و صد تای آن فاینانس. پس ما در حقیقت مالک اینها نیستیم.؛ هواپیمایی که ما خریداری کردیم ممکن است هر لحظه توقیف شود و این از قرارداد ترکمنچای هم بدتر است. این شبیه بازی خیمه شببازی است. اینها تماما به نظر میرسد مسائل انتخاباتی است و منتظرم انتخابات تمام شود . ما قراردادی بستیم که یکی از این 117 تعداد را مالک نیستیم البته گفته شده که مبالغ پرداخت شده برای خرید این هواپیماها تماما از صندوق توسعه بوده که این خلاف قانون است. صندوق توسعه نمیتواند به هیچ شرکت دولتی وام دهد لذا خلاف صریح قانون است. وی در بخش پایانی سخنان خود عنوان کرد: تنها 7 درصد از مردم از سفرهای هوایی استفاده میکنند که 77 درصد از این 7 درصد دولتیها هستند پس تنها دو درصد مردم عادی از سفرهای هواپیمایی استفاده میکنند پس نیازی به چنین قرارداد هنگفتی نبود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]