تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817589533
شیخ انقلابی توسعه‌دهنده و عملگرا
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شیخ انقلابی توسعه‌دهنده و عملگرا تهران- ایرنا- هاشمی رفسنجانی یکی از شخصیت‌های ملی این سرزمین است که به خاطر استعدادهای شگرف خود و ظرفیت‌هایی که در سال‌ها مبارزه وفعالیت‌های انقلابی و نقش‌های مدیریتی عالی کشور کسب کرده بود، توانست در تغییرات و توسعه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور نقش موثری داشته باشد و نامش در انقلاب اسلامی و تکوین و تداوم جمهوری اسلامی ماندگار باشد.
در ادامه این یادداشت که به قلم محمدحسین شریف‌زادگان در روزنامه اعتماد منتشر شده است، می خوانیم: اینجانب، به خاطر مشارکتی که از قبل و بعد از انقلاب در سطوح مختلف کشور داشته‌ام، از دور و نزدیک با نقش‌آفرینی عالی این مرد سترگ آشنایی داشتم. قبل از انقلاب، ایشان آخرین کسی بود که امیدوار بود سازمان مجاهدین خلق را که دگرگونی ایدئولوژیک پیدا کرده بود، به مسیر اصلی مبارزات اسلامی بازگرداند که آنها این حسن نیت ایشان را نپذیرفته و به راه انحرافی خود ادامه دادند. در زمان وقوع انقلاب، نام هاشمی رفسنجانی به همراه دیگر بزرگان انقلاب همچون شهید بهشتی محل اعتماد و دلگرمی انقلابیون و مردم انقلابی بود. سال‌ها شکنجه و زندان به همراه کارهای اجتماعی، سیاسی و حتی تجاری، اقتصادی از ایشان، فردی انقلابی، واقع‌بین و عملگرا ساخته بود. ایشان هم در زمان پیروزی انقلاب و هم بعد از انقلاب، از افراد مورد اعتماد امام خمینی بود، حتی قبل از انقلاب، امام خمینی بعد از فوت پدر آقای هاشمی رفسنجانی در قم، ختمی اختصاصی ترتیب دادند و از علاقه‌شان به آقای هاشمی، آشکارا سخن می‌گفتند. بعد از انقلاب، تا سال 1370 که ایشان عمدتا رییس مجلس و فرمانده جنگ بودند، هیچ کار استراتژیکی اعم از سیاسی،امنیتی، اقتصادی و اجتماعی بدون مشورت با ایشان انجام نمی‌پذیرفت. علت آن این موضوع بود که ایشان در مشاوره، راهگشای امور استراتژیک کشور بودند. در دولت زمان جنگ نیز ایشان یکی از حامیان دولت و برطرف‌کننده موانع اجرایی پیش روی دولت زمان جنگ بود. به یاد دارم که در بعضی از تصمیم‌های مهم، اجرای آن را مشروط به مشاورت با ایشان می‌کردند. یکی از هنرهای او، زمانی بود که طرح اجرای متروی تهران مطرح شد و دولت به علت نداشتن منابع لازم، با اجرای آن مخالف بود و سازمان برنامه و بودجه به دلیل مشکلات مالی آن را رد می‌کرد، اما هاشمی رفسنجانی به عنوان «شیخی توسعه‌گرا» به میدان آمد و آن طرح را بدون اعتبارات دولتی و از محل منابع غیردولتی تقبل کرد و با صادرات بخشی از ضایعات پالایشگاه تهران و منابع معدنی جدید، مجوز آن را از هیات وزیران دریافت کرد. در توسعه صنعت صلح‌آمیز هسته‌ای کشور، شخصا به عنوان کارشناسی استراتژیک نقش بسیار موثری به‌خصوص در اواخر دهه 60 داشت که منجر به تقویت این صنعت در کشور شد. هاشمی‌رفسنجانی همان کسی است که به عنوان یک انقلابی خستگی‌ناپذیر، سر از زندان‌ها درآود و سپس با پیوستن به نهضت انقلاب اسلامی، یکی از معماران اصلی آن شد و بعد از انقلاب نیز در نهادسازی نهادهای عالی نظام نظیر مجلس و دولت نقش‌آفرینی کرد و با فرماندهی جنگ توانست صدامیان را از سرزمین ایران بیرون براند و زمانی که لازم بود با هنرمندی خاص خود، شرایط خاتمه جنگ را فراهم ساخت. در واقع می‌توان گفت خاتمه جنگ و تصمیم‌سازی آن برای رهبر انقلاب، یکی از هنرها و تدابیر تاریخی این مرد بود. همان ایشان بود که ردای رزم از تن درآورد و به کسوت توسعه‌گری و توسعه‌دهندگی این سرزمین درآمد و با تشکیل «دولت سازندگی» زخم‌های ناشی از هشت سال جنگ در ایران را التیام بخشید. اینجانب که در آن زمان به عنوان معاون سازمان برنامه، هر هفته دوشنبه‌ها از ساعت 4 تا 11 شب و بعضا در طول هفته در جلسات خصوصی نزد ایشان بودم، از نزدیک، تعاملات این مرد و انگیزه‌اش برای توسعه این سرزمین را مشاهده می‌کردم. توسعه زیربنایی، تولید و رفاه اجتماعی همواره از آرزوهای ایشان بود که در بیان و نگاه و اندیشه‌اش موج می‌زد. او گزارشات را به دقت می‌خواند و گزارش دادن فنی و اقتصادی در نزدش بسیار حساس بود چرا که با سوالات متعدد، کارشناسان سازمان برنامه، وزرا و مسوولان را در معرض تحلیل و بررسی همه ابعاد مسائل مطرح شده در شورای اقتصاد قرار می‌داد. بسیاری از نقش‌های هیات وزیران به شورای اقتصاد منتقل شده بود و به حرف کارشناسان گوش می‌داد، چیزی که امروزه در کمتر مسوول مملکتی دیده می‌شود. بعضی از زمان‌ها، رابطه‌اش با مدیران سازمان برنامه بسیار خوب بود و می‌توان گفت تا حد زیادی به گزارش‌های ما اعتماد داشت؛ اما در برخی موارد به برخی گزارش‌ها مانند گزارشی که من در شورای اقتصاد درباره غیراقتصادی بودن راه‌آهن مشهد – سرخس بر اساس محاسبات اقتصادی انجام شده در سازمان برنامه داشتم،ایشان بعد از گوش دادن به گزارش در شورای اقتصاد، از گزارش ما تمجید کرد و گفت اجازه دهید در این مورد ما تصمیم سیاسی و استراتژیک اخذ کنیم و آن را به انجام برسانیم. امروز بعد از گذشت 24 سال از آن تاریخ، گرچه محاسبات ما غلط از آب درنیامده ولی نقش راه‌آهن ساخته شده مشهد – سرخس، امکان اتصال استراتژیک ایران به کریدور حمل و نقل شمال – جنوب را فراهم می‌کند و آن تصمیم استراتژیک هنوز کارآمد است. هاشمی رفسنجانی در دوران ریاست جمهوری خود بارها به ما به عنوان مدیران برنامه‌ریزی و اجرایی کشور می‌گفت آن کاری که درست است و در توسعه و سازندگی کشور مفید است، ارایه کنید و خیلی به موانع انجام آن فکر نکنید، وظیفه من برطرف کردن آن موانع است و در بسیاری موارد، این موانع را با هنرمندی و تدابیر ویژه خود برطرف می‌کرد. شوق و ذوق او در توسعه‌خواهی، همکاران و اطرافیانش را به کار و تلاش تشویق می‌کرد. در جلسات و تصمیم‌گیری‌ها، از خود خستگی نشان نمی‌داد و با سوالات پیچ در پیچ، همه را به شرکت فعال در تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری وامی‌داشت. برخلاف این که از دوره رییس‌جمهوری خشن می‌نمود، در روابط خود اصلا به این گونه نبود و حتی یک بار در جلسه خصوصی گفت من کسی را که به سمتی منصوب می‌کنم خجالت می‌کشم عزلش کنم. درباره آقای زنجانی، رییس سازمان برنامه، شرایط به گونه‌ای شد که عوامل خارج دولت سبب تعویض ایشان شدند وگرنه خود ایشان راضی به این کار نبودند. در تمام دورانی که اینجانب به طور مستقیم با آقای هاشمی کار می‌کردم، سعی می‌کردم از موضوع جلسه اطلاعات کامل داشته باشم زیرا با سوالات ایشان به خصوص در شورای اقتصاد در جمع روسای سازمان‌ها روبه‌رو می‌شدم و اگر به‌عنوان معاون سازمان برنامه نمی‌توانستم پاسخگو باشم به اعتبار سازمان و خودم لطمه وارد می‌شد. از این‌رو هر سوال کارشناسی که ایشان داشت، از قبل آماده کرده بودم.سال بعد و بعد از بازگشت از تحصیلات در انگلستان به دیدار ایشان رفته بودم و صحبتی از گذشته کردیم؛ ایشان گفتند «یادم هست، شما آن کسی هستید که هر سوالی می‌پرسیدم جواب می‌دادید.» در حالی که این ویژگی من به دلیل شرایطی بود که ایشان در جلسات فراهم می‌کردند. زمانی که می‌خواستیم نیروگاه هسته‌ای بوشهر را راه‌اندازی کنیم، ایشان ماموریتی به من داد که میزان خسارت این نیروگاه را که بمباران شده بود، توسط کارشناسان درجه یک کشور بررسی و اعلام کنیم آیا می‌توانیم این نیروگاه را دوباره بسازیم.بنده نیز با جمعی از دوستانم که همگی در رشته‌های اتمی در دانشگاه درس می‌دادند یا کارشناس بودند به ریاست آقای دکتر صالحی، گروهی تشکیل دادیم و بعد از چند ماه گزارش آقای دکتر صالحی به علاوه نظرات سازمان برنامه را به ایشان دادم. مهم این است که ایشان به عنوان رییس‌جمهور، این گزارش فنی را ملاک تصمیم‌گیری خود می‌گذاشت و سعی داشت با مشورت و استفاده از افراد خبره کار را به پیش ببرد. هر سیاستمدار و مدیر عالی کشور در سیاست‌ها و تصمیم‌های خود خلل‌هایی نیز دارد؛ من در اینجا بنا ندارم به این خلل‌ها بپردازم، چرا که معتقدم که بررسی این خلل‌ها در عبرت گرفتن از ناکارآمدی‌ها در جایی دیگر به کار می‌آید، اما امروز بحث از تجلیل از یکی از شخصیت‌های ملی ایران است که باید با نشان دادن قوت‌ها و ظرفیت‌های ایشان، به هویت‌سازی ملی این سرزمین کمک کرد. هاشمی‌رفسنجانی در دوران بعد از انقلاب، بیشتر به توسعه اقتصادی- اجتماعی می‌اندیشید تا به توسعه سیاسی و دموکراسی و مردم‌سالاری در کشور. اما در چند سال اخیر بنا به شرایطی که فراهم شده خود را در معرض تقویت جامعه مدنی ایران و اشاعه حقوق شهروندی و توسعه مردم‌سالاری و نهایتا بسط آزادی‌های اجتماعی قرار داد و در این زمینه نیز از خود چهره‌ای جدید ارایه کرد. اینجانب که سرباز کوچک انقلاب بوده‌ام، به خوبی می‌دانم که یک انقلابی راستین در کوران حوادث اجتماعی- تاریخی، نقش‌هایی بازی می‌کند که از مسیر توسعه اقتصادی- اجتماعی و در نهایت مردم‌سالاری عبور خواهد کرد و هاشمی‌رفسنجانی یکی از مصادیق آن بود.در دوران سازندگی از سوی بعضی از اصلاح‌طلبان حملات غیرمنصفانه‌ای به ایشان می‌شد که بعدها موجب پشیمانی شد. دقیقا کسانی از ایشان اینگونه انتقاد غیرمنصفانه می‌کردند که با ایشان از نزدیک کار نکرده بودند و ما که از نزدیک کار کرده بودیم هرگز چنین قضاوت‌های غیرعادلانه‌ای نمی‌کردیم. نمی‌خواهم بگویم که نباید نقد کرد بلکه منظورم تخریب و حملات غیرمسوولانه است.در مجموع می‌توانم بگویم هاشمی‌رفسنجانی، مبارزی انقلابی، دولتمردی توسعه‌گرا و شخصیتی نهادساز و عملگرا و نهایتا نیز با گرایش مردم‌سالارانه و آزادیخواه بود.هاشمی‌رفسنجانی فقط یک روحانی نبود بلکه روحانی انقلابی بود؛ فقط یک رییس‌جمهور نبود بلکه یک رییس‌جمهور توسعه‌دهنده و عملگرا بود و نهایتا یک دولتمرد محافظه‌کار و بازنشسته نبود بلکه مردی در میدان سیاسی و اجتماعی و آزادیخواهی بود.منبع: روزنامه اعتماد، 1395.10.21 **گروه اطلاع رسانی**9165**9131**انتشار دهنده: شهربانو جمعه
21/10/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها