واضح آرشیو وب فارسی:رویش نیوز: تکرار ادعای مسئولان وزارت راه مبنی بر محرمانه بودن مبلغ قرارداد خرید هواپیماها درحالیست که کمپانی بوئینگ یک نسخه از این قرارداد را برای مراجع آمریکایی همچون وزارت خزانه داری آمریکا به منظور تأیید نهایی آن ارسال کرده است ولی فقط نهادهای نظارتی و مردم کشورمان نامحرم هستند. به گزارش رویش نیوز به نقل از فارس، اگرچه اولین هواپیمای ایرباس در قالب قرارداد ایران ایر و کمپانی ایرباس در فرودگاه مهرآباد به زمین نشست، اما همچنان مشخص نیست که جزئیات قرارداد ایران با ایرباس فرانسه چگونه است. فارغ از انتقادات وارد بر این پروژه نظیر ضرورت های دیگر و اولویت های اقتصادی مانند حمل و نقل ریلی ، انتقادات و ابهامات فراوانی در خصوص قرارداد طرف های ایرانی با شرکت های ایرباس و بوئینگ وجود دارد که لازم است شفافیت لازم در این خصوص انجام شود. * ابهام در ساختار و هزینه قرارداد خرید هواپیماها با وجود ورود اولین هواپیمای ایرباس به کشور، ساختار قرارداد ایران ایر با ایرباس همچنان مشخص نیست و فقط از بازه های زمانی، 10، 15 و 18 ساله از مدت زمان قرارداد نام برده می شود. آورده ایران ایر به عنوان پیش پرداخت در این قرارداد که از صندوق توسعه ملی پرداخت خواهد شد بین 15 تا 20 درصد متغیر است. گمانه زنی ها درباره قیمت هر فروند از هواپیماهای مختلف با بررسی نرخ های ثبت شده در سایت کمپانی ایرباس، ما را به آن رساند که رقم قرارداد 25 میلیارد دلار است در حالی که وزیر راه و شهرسازی رقم 10.5 میلیارد دلار را اعلام کرده است. همچنین پیش از این کمپانی بوئینگ از قرارداد 16.6 میلیارد دلاری با ایران خبر داد اما قائم مقام وزیر راه در امور بین الملل (فخریه کاشان) از تخفیف 50 درصدی از بوئینگ سخن می گوید. اظهارنظرهای مختلف و متناقض طرف های ایرانی با یکدیگر و همچنین با طرف های خارجی نشان از ساختار هزینه مبهم این قرارداد دارد. * عدم شفافیت تأمین مالی در قرارداد خرید هواپیماها یکی از بزرگترین ابهامات موجود در این قرارداد، نحوه تأمین مالی است و هنوز مشخص نیست که مکانیزم تأمین مالی آن چگونه است؛ استفاده از شرکت های لیزینگ، اجاره به شرط تملیک و فاینانس بانک های اروپایی و چینی از مهمترین روش های تأمین مالی این قرارداد ها نام برده می شود، همین امر نشان می دهد که فاینانس و تأمین مالی بین المللی تنها روی کاغذ بوده و تا اجرایی شدن موانع فاصله زیادی دارد و به نظر می رسد بیشتر ایده و حرف است تا راهکاری قابل اتکا . به علت ریسک موجود در این قرارداد ها با در نظر گرفتن بدعهدی های آمریکا و کشورهای غربی، همچنان از تأمین مالی خارجی خبری نبوده و بانک های جهانی با دیده تردید به این امر می نگرند و آنچه که از همه نقدتر بوده برداشت از صندوق توسعه ملی است. * عدم تضمین دهی طرف های مقابل در قرارداد خرید هواپیماها پاشنه آشیل قرارداد های بین المللی کشور ما از گذشته های بسیار دور، عدم اخذ تعهد لازم و قابل اتکا در مقابل بدعهدی طرف های خارجی است که این امر در برجام هم به خوبی قابل مشاهده است. درباره اخذ تضمین های لازم جهت تعهد طرف غربی ، نه تنها مسئولان کشور ما حرفی نمی زنند حتی مدیران کمپانی سازنده هواپیما نظیر ایرباس هم در این باره سکوت می کنند که در این باره می توان به طفره رفتن از پاسخ دهی مدیر منطقه ای ایرباس به خبرنگاران ا شاره کرد (در اینجا بخوانید). محرمانه بودن قرارداد خرید هواپیماها فقط برای مردم و نهادهای نظارتی ایران یکی از ادعاهای مسئولان از عدم تشریح جزییات قرارداد با ایرباس و بوئینگ، محرمانه بودن آن است ، در حالی که این امر بهانه ای بیش نیست و تنها توجیهی که می تواند داشته باشد این است که قرارداد مطابق با منافع ملی کشور نباشد. محرمانه بودن در حالتی قابل توجیه است که نگرانی از افشای اطلاعات برای رقیب وجود داشته باشد ، جالب آنجا است که تنها رقیب ایرباس در این زمینه شرکت بوئینگ آمریکایی است که طبق گفته ایرباس این شرکت یک نسخه از قرارداد نهایی را برای همه مراجع ممکن آمریکایی از جمله دفتر دولت آمریکا و اوفک (OFAC) برای اخذ تأیید های نهایی ارسال کرده است و در صورت استفاده از فاینانس چینی، قرارداد برای آنها نیز افشاء خواهد شد، ظاهرا این قرارداد تنها برای نهادهای نظارتی کشور محرمانه است. * ضرورت ورود نهادهای نظارتی به قرارداد خرید هواپیماها از آنجا که این قرارداد، یک قرارداد تعهد آور بین المللی است ، لازم است که مجلس و سازمان بازرسی ورود جدی به این حوزه داشته و جزئیات قرارداد را مورد بررسی و کارشناسی قرار دهند امری که تا کنون نه از سوی مجلس و نه از سوی سازمان بازرسی صورت نگرفته است.
یکشنبه ، ۲۶دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رویش نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]