تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833631733
کریستین ساینس مانیتور: آیا همراهی روسیه و ترکیه، پیروزی برای پوتین است؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: کریستین ساینس مانیتور: آیا همراهی روسیه و ترکیه، پیروزی برای پوتین است؟ تهران - ایرنا - کریستین ساینس مانیتور در تفسیری نوشت: «در سراسر شش سالی که از جنگ داخلی سوریه می گذرد؛ ترکیه هرآنچه که از دستش ساخته بود برای سرنگونی "بشار اسد" از ریاست جمهوری سوریه انجام داد و با هماهنگی با سیاست های واشنگتن از شورشیان ضد رژیم اسد پشتیبانی کرد.»
به گزارش ایرنا، در این گزارش به قلم «اسکات پیترسون» آمده است:««تقریبا به اندازه همین مدت زمان هم، روسیه هر کاری توانست انجام داد تا حاکمیت اسد ثابت بماند. روسیه سرانجام در سپتامبر 2015 با پشتیبانی نظامی و عملیات هوایی اش عملا وارد این جنگ داخلی شد و همراه با ایران و حزب الله، جریان جنگ را به نفع اسد تغییر داد و با پشتیبانی هایش تضمین کرد که ماه گذشته نیروهای طرفدار اسد کنترل کامل سنگرهای کلیدی شورشیان را در "حلب " بدست بگیرند. اما امروز ترکیه ای که متحد "ناتو " بوده و روسیه ای که به طغیان درآمده است، عزم خود را برای هرچه نزدیکتر شدن جزم کرده اند و این رویداد ظرفیت آن را دارد که مشخصه ژئوپولیتیک سال 2017 را معین کند.احساسات ضد آمریکایی داخل ترکیه به غلیان آمده و "رجب طیب اردوغان" رئیس جمهوری ترکیه زمینه هایی برای دوستی با "ولادیمیر پوتین" همتای خود پیدا کرده است. دو کشور حالا هردو تضمین کننده های مشترک آتش بس در سوریه اند، آتش بسی که ویژگی بارز آن این است که بدون حضور آمریکا و سازمان ملل اعلام شد.دو کشور روسیه و ترکیه همراه با ایران قرار است اواخر این ماه در قزاقستان میزبان گفت وگوهای صلح باشند تا دستاوردهایی را که برای اسد به ارمغان آورده اند، محکم کاری کنند.و اما سزاوار است از منظری دیگر به این قضیه نزدیکی مسکو- آنکارا نگریست. ترکیه با این موقعیتی که شتابان و چابک و با گرو گذاشتن آبرویش، آن را بدست آورد؛ اتصالش را با ائتلاف غرب خواهد برید. ترکیه از دیرباز همواره لنگرگاه بازوی شرقی ناتو بوده است . تمایل اردوغان برای اتکا به غرب پیش از این با استقبال نسبتا گرم باشگاه غرب روبرو شد و "اوباما" در سال 2009 ترکیه را " یک شریک نمونه (الگو)" نامید.اما سیاست سرکوب مخالفان در داخل و متمرکز ساختن قدرت، همه اعتبار اردوغان را در غرب خراب کرد . اردوغان هم به سهم خود از آمریکا ایراد گرفت که چرا " فتح الله گولن" روحانی ترک را که در پنسیلوانیای آمریکا زندگی می کند، به ترکیه تحویل نمی دهد. ترکیه، گولن را متهم می کند که مغز متفکر کودتای شکست خورده این کشور در نیمه ژوئیه سال گذشته (2016) بوده است .ترکیه ضمنا آمریکا را متهم می کند که در مبارزه با " داعش" از کردهای سوریه حمایت می کند. ترکیه کردها را تروریست می شناسد .در ارتباط با این موضوع، "بولنت علیرضا" مدیر "پروژه ترکیه " در " مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل" واشنگتن عنوان می کند: " اوج گرفتن احساسات ضد آمریکایی داخل ترکیه و تخطئه شدن واشنگتن در اذهان و افکار عمومی سراسر ترکیه عامل نزدیکی و همکاری ترکیه با روسها شده است".وی می افزاید: " از دیدگاه ژئوپولیتیک کلان، این یک پیروزی مطلق برای روسهاست. چراکه یکی از متحدان آمریکا و ناتو از نزدیک با روسیه همکاری می کند و این فوق العاده برای مسکو حائز اهمیت است".اما بر اساس دیدگاه برخی تحلیلگران سیاسی ، این دوستی جدید روسیه با ترکیه چندان هم پایدار نخواهد ماند به خصوص اگر "ترامپ" تصمیم بگیرد با استرداد گولن به ترکیه موافقت کند و بدین وسیله موجبات رضایت خاطر آنکارا را فراهم آورد یا اینکه حمایت آمریکا از کردهای سوریه را قطع کند؛ در آن صورت ورق برخواهد گشت. ترامپ هم خود شخصا و هم مشاورانش در دوران انتخابات به هردو احتمال فوق اشاره کرده بودند .وانگهی بخشش های بیشتر کاخ سفید هم می تواند لحن اردوغان را ملایم کند. عامل دیگر در چرخش در روابط فعلی میان ترکیه و روسیه، این خواهد بود که چقدر "ترامپ" از جهان بینی روس ها در مورد سوریه استقبال می کند. سوریه جایی است که روسیه یک سال و اندی خود را در آن یک بازیگر تعیین کننده شناسانده است .بولنت علیرضا می گوید:" آنها فعلا در حال برنده هستند اما سئوال اینجاست که آیا آنها بابت منفک ساختن ترکیه از ائتلاف غرب یک جایزه بزرگ دریافت خواهند کرد یا نه.من فکر می کنم هنوز خیلی زود است به این سئوال پاسخ داد".وی می افزاید: " بدیهی است که ترکیه هنوز هم می خواهد با آمریکا همکاری داشته باشد و منتظر است ببیند ترامپ چه می کند".نقطه تاریک در روابط روسیه - ترکیه در نوامبر 2015 با سرنگون شدن یک فروند هواپیمای جت جنگنده روسیه که به مدت 17 ثانیه بر فراز حریم هوایی ترکیه سرگردان مانده بود، رقم خورد. در آن هنگام، " احمد داووداوغلو" نخست وزیر وقت ترکیه گفت که او خودش دستور شلیک به این هواپیما را داده بود . پوتین هم این ماجرا را "خنجر از پشت با همدستی تروریست ها" خواند و مانع از سفر گردشگران روسیه به ترکیه شد و آنکارا را هدف تحریم هایی قرار داد.اما اردوغان تابستان گذشته بابت این ماجرا عذرخواهی کرد در حالی که در ابتدای ماجرا از این کار طفره می رفت. اردوغان وقتی دید که کشور از گردشگر عاری شده است و ضمن آن ترکیه هم نیاز به دوستانی در کنار خود دارد، تصمیم به عذرخواهی گرفت .دو کشور به هم نزدیکتر شدند و هنگام اتفاق افتادن کودتای نافرجام ترکیه، پوتین اولین کسی بود که با اردوغان تماس گرفت و از آن لحظه به بعد حامی و پشتیبان اردوغان بوده است.ترکیه گرفتار چالش های متعدد است و گرایش احتمالی آن به سمت شرق قابل توجیه است. کودتای نافرجام هم حدود 270 کشته برجای گذاشت و ضمن آن یک وضعیت اضطراری سه ماهه در کشور حاکم ساخت تا در لوای آن جمعیت انبوهی از گولنیست های مظنون پاکسازی شوند و جمعیت انبوهی از مخالفان حکومت را به دام اندازد . این وضعیت در این هفته دو بار تمدید شد.و اما در قضیه سوریه؛ جنگ داخلی این کشور تا به حال دو میلیون و 800 هزار پناهجو را وارد ترکیه کرده است و "داعش " هم سلول هایی در ترکیه دارد. دولت ترکیه هم مبارزه اش با کردهای مسلح را در داخل تجدید و شهرهایی را در جنوب شرقی ترکیه با خاک یکسان کرده است.اوج گرفتن حملات خشونت بار در سطح ترکیه که از سوی داعش و کردهای مسلح صورت می گیرد، خسارتی جبران ناپذیر بر صنعت گردشگری این کشور وارد آورده و ضربه محکمی بر پیکر اقتصاد آن که زمانی پر جنب و جوش بود، وارد آورد. این وضعیت آشفته تنها ثمره اش تیره تر شدن هرچه بیشتر روابط ترکیه با آمریکا بود. سیاستمداران حزب حاکم و به خصوص رسانه های طرفدار دولت، آمریکا را به گسیل داشتن تیم های سیا به کشور برای سرنگون ساختن دولت و حمایت از خشونت در کشور متهم می کنند با این هدف که " داستان موفقیت" ترکیه را تخریب کنند.و اما حادثه کشته شدن 39 نفر در شب سال نوی میلادی در هفته گذشته در باشگاه شبانه ای در استانبول، که به دست یک مرد مسلح اتفاق افتاد و داعش مسئولیت آن را برعهده گرفت؛ بسیاری از مطبوعات آن را به "سیا " نسبت دادند." مولود چاووش اوغلو" وزیر خارجه ترکیه هفته گذشته در سخنانی در 4 ژانویه / 15 دی/ گفت: " آمریکا یک متحد مهم برای ماست و ما در تمام زمینه ها با آمریکا همکاری داریم. اما اکنون در روابط فیمابین یک بحران اعتماد بوجود آمده است".چاووش اوغلو تصریح کرد که پایگاه هوایی " اینجرلیک" ترکیه مورد استفاده ائتلاف ضد داعش قرار دارد. اما ترکیه حمایت هوایی از عملیات برون مرزی ترکیه به نام " عملیات سپر فرات" پشتیبانی نکرد.چاووش اوغلو افزود:" حمایت آمریکا از کردهای سوریه معنایش این بود که آمریکا یک سازمان تروریستی را بر متحد خود ترجیح داد".وی افزود: " حضور گولن در آمریکا همچنان یک زخم التیام نیافته است. یک رهبر تروریست آزادانه از داخل خاک آمریکا، ترکیه را تهدید می کند و تعالیمی می دهد و از آنجا پیام هایی می فرستد اما متاسفانه ما تا به حال هیچ حمایتی از جانب دولت اوباما در این قضیه ندیده ایم. آنها به ما می گویند به ما پیام های مثبتی راجع به احساسات ضد آمریکایی داخل ترکیه بدهید؛ نمی دانم چه بگویم".دو کشور روسیه و ترکیه در ترازوی سنجش منافعشان اکنون این طور تشخیص داده اند که این منافع در گرو نزدیکی روابط فیمابین است. حادثه ترور سفیر روسیه در آنکارا در تاریخ 19 دسامبر / 29 آذر / که توسط یک مامور پلیس انجام گرفت که فریاد می زد:" حلب را فراموش نکنید" ؛ دال بر این واقعیت است.وزیران امور خارجه دو کشور به همراه همتای ایرانی شان بی هیچ مانعی روند صلح سوریه را اعلام و روسیه و ترکیه هم در تاریخ 28 دسامبر / 8 دی / یک آتش بس سراسری در سوریه اعلام کردند. اما پر واضح است که روسیه به دنبال اعمال نفوذ در ترکیه است . ترکیه هم هرگز تصمیم ندارد حضور چندین دهه ای اش در اردوگاه غرب را برهم بزند.به گفته صاحب نظران سیاسی، اردوغان به ناتو نیاز دارد چون بدون آن روابطش با پوتین به سرعت تبدیل به یک نوع رابطه ارباب و نوکری بدل خواهد شد. ناتو به ترکیه این اجازه را می دهد که هرچقدر دلش می خواهد به پوتین نزدیک شود چون خیالش آسوده است که رابطه اش با ترکیه همچون سنگ بیمه شده است.روابط آمریکا - ترکیه اکنون از بدترین دوران خود بعد از پایان دوران جنگ سرد عبور می کند. این روابط قبلا در سال 2003 وقتی ترکیه به نیروهای تهاجمی آمریکا اجازه نداد از خاک این کشور وارد عراق شوند، بشدت تیره و تار شده بود. اما واقعیت این است که در گذر تاریخ همواره روابط آمریکا - ترکیه تاریخچه ای طویل و دشمنی روسیه - ترکیه هم تاریخچه ای طویل داشته است."بولنت علیرضا" مدیر "پروژه ترکیه" در " مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل" واشنگتن در این زمینه می گوید:" ریشه های روابط آمریکا با ترکیه به سیاست های خصمانه «استالین» نسبت به ترکیه بعد از جنگ جهانی دوم باز می گردد؛ علت ملحق شدن ترکیه به ناتو هم همین عامل بود".وی می افزاید: " آمریکا هم به همین دلیل می خواهد که ترکیه در ناتو بماند . هنگامی که جنگ سرد به پایان رسید، سئوال قابل طرح این بود که حالا روابط دو کشور باید به چه کیفیتی باشد . هردو طرف راههایی را برای همکاری پیدا کردند منتهی با عقلانیتی جدید".وی تصریح می کند:" مسلما روسیه امتیازاتی را در ترکیه جستجو می کند. این سیاست پوتین است که جبهه غرب را علیه خود تضعیف کند ما برای آنکه دریابیم روابط ترکیه - آمریکا در دولت ترامپ به کدام راه خواهد رفت، باید ببینیم نزدیکی ترکیه - روسیه تا کجا می تواند پیش برود؟." »»اروپام**1591** مترجم: اقدس السادات حسینی ** انتشار دهنده: زهرا هژبری
18/10/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
سیاسی
پربازدیدترینها