محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843589037
شهرداری دنبال حکم تخلیه نیست/مالکیت شفاف سازی شود
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: با موضوع ساکنان فراموش شده چیتگر؛
شهرداری دنبال حکم تخلیه نیست/مالکیت شفاف سازی شود
شناسهٔ خبر: 3873166 - دوشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۵ - ۱۸:۰۹
جامعه > شهری
.jwplayer{ display: inline-block; } حدود 40 سال است از سکونت افرادی در ساختمان های مستهلک در پارک چیتگر می گذرد؛ مردمی که وضعیت و تکلیف آنها مشخص نیست. به گزارش خبرگزاری مهر، باورش سخت است که عده ای چسبیده به دیوار تهران، از همه شئون زندگی عادی محروم باشند، نه آب شرب، نه گاز و نه برق خانگی. سرنوشت عجیبی دارند و عجیب تر آنکه همه ابعاد این پرونده روشن است. اسناد و مدارک موجود گواه آن است که مجموعه جنگلی حدود هزار هکتاری پارک چیتگر تهران در مالکیت سازمان منابع طبیعی و آبخیز داری استان تهران است و در یک کلام می توان گفت این ملک در اختیار دولت است؛ حال سوالی که باید به آن پاسخ داد این است که سرنوشت این ملک دولتی چگونه با سرنوشت 12 خانوار گره خورده است. 12 خانواده ساکن در ابتدای مسیر جنگل چیتگر در دو بلوک سیمانی و در فضایی محصور در میان کاج ها و سروهای نقره ای در حالی سالهاست گذران عمر می کنند که تاکنون صدای این ساکنان محروم به گوش آنها که باید برسد، نرسیده است. قاسم مولایی شهردار منطقه 22 درباره ابعاد این پرونده و این که نقش شهرداری در این میان چیست، می گوید: شهرداری تهران فقط نگهداری از مجموعه پارک چیتگر را بر عهده دارد و حضور افراد ساکن در این محل پیش از زمانی بوده است که نگهداری به شهرداری تهران واگذار شده است. طبق اظهارات شهردار منطقه 22، با مراجعه این افراد و درخواست از شهردار برای حل مشکلاتشان، مدیریت شهری پا به این پرونده می گذارد و از ادراه کل منابع طبیعی و آبخیر داری استان تهران در این باره پرس و جو می کند. مدیر وقت نامه ای را به شهرداری منطقه 22 ارجاع داده است، که در این نامه اعلام شده است «با پیگیری نهایی شدن طرح مدیریت بهره وری وپیش بینی موضوع در طرح، شهرداری نسبت به ساماندهی ساختمان های مسکونی کارگری قدیمی پارک که در حال حاضر محل سکونت کارگران بازنشسته است و بالطبع تحویل پارک، در اختیار آن مجموعه قرار گرفته است و تغییر کاربری آن به فضای فرهنگی و هنری نظیر کتابخانه و غیره اقدامات را به این اداره کل اعلام فرمایید».
شهردار منطقه 22 درباره اینکه که آیا شهرداری در این زمینه مسئولیتی بر عهده داشته است، می گوید: شهرداری به هیچ عنوان قصد تملک و یا حتی تخلیه ملک را ندارد، چرا که طبق قانون شهرداری نمی تواند دخل و تصرفی انجام دهد. متصرفین را بخواهند بیرون کنند سند مالکیت ارائه بدهد؛ وقتی این املاک به شهرداری تهران تعلق ندارد چگونه می تواند حکم تخلیه بگیرد ؟
طفره رفتن از ارائه اطلاعات
در حالی گزارش وضعیت ناگوار ساکنان دو ساختمان چیتگر منتشر شده است که سوال اصلی مردم آن است که چه کسی باید پاسخگو باشد؟ چرا تا کنون پاسخگو نبوده است؟ طبق اظهارات منتشر شده این ساکنان در رسانه ها، سال 1342 جنگلبانی این خانه ها را برای تعدادی از کارمندان ساخت اما سال 68 همه منطقه به غیر از خانه های مسکونی به بنیاد شهید واگذار شد و از آن زمان به بعد آنها به فراموشی سپرده شده اند، چرا که معلوم نیست با کدام قاعده و قانون، یک مجموعه دولتی در میانه جنگل ساخت و ساز کرده است؟
بوستان جنگلی چیتگر جزو اراضی است که در اختیار دولت است و نماینده دولت سازمان منابع طبیعی و آبخیر داری استان تهران می باشد که طی یک فرایندی، نگهداری از این مجموعه را در اختیار شهرداری قرار داده است. در این میان شهرداری با توجه به اینکه این پارک جزو سرمایه های ملی ما محسوب می شود و بخشی از ریه شهر تهران است؛ میلیارد ها تومان برای حفظ و نگهداری این سرمایه عظیم ملی هزینه کرده است. حدود 40 سال پیش اداره منابع طبیعی 12 ملک را در دو بلوک شش تایی در اختیار کارمندانش قرار می دهد. هویت این افراد محل سوال است که اداره منابع طبیعی که نماینده دولت است این ملک ها را بر چه اساسی واگذار کرده است؟ آیا این ملک ها سازمانی واگذار شده است پس چرا طبق ادعای این اداره در نامه رسمی با عنوان «کارگران بازنشسته » این املاک بعد از بازنشستگی طبق روال قانونی پس گرفته نشده است؟
به گفته مولایی شهردار منطقه 22، مدیر وقت منابع طبیعی اعلام کرده است «این املاک در اختیار بازنشسته های اداره منابع طبیعی استان تهران است ». حال اگر این ادعا درست باشد گواهی برآن است که اگر سازمانی بوده و این افراد بازنشسته شده اند چرا این ساختمان ها پس گرفته نشده است؟ مگر جزئی از املاک دولت نبوده است؟
یکی از نگرانی های اصلی ساکنان فراموش شده آینده نامعلومی است که پیش روی آنها قرار دارد. تا امروز آنها به هر دلیلی نتوانسته اند از سایه نامعلوم این شرایط خود را بیرون بکشند. در این میان هر اتفاقی انها را نگران می کند، به خصوص آن که تصور می کنند قرار است شهرداری آنها را بیرون کند.
شهردار منطقه 22 در این باره گفت : «در ابتدا اداره منابع طبیعی باید مشخص کند مالکیت این ساختمان ها با کیست و اداره منابع طبیعی بیاید لیست مالکان را در اختیار شهرداری قرار دهد. در این رابطه ما نامه نوشته ایم و مکاتبه کرده ایم؛ جلسه داشته ایم به طوری که در سال 92 مدیرکل سازمان منابع طبیعی وقت در نامه ای اشاره کرده که پیرو جلسه برگزار شده شهرداری بیاید با حفظ کاربری های فرهنگی و هنری، این واحدهای مسکونی که در اختیار بازنشستگان است را با جلب رضایت تملک کند تا به فضای فرهنگی و هنری نظیر کتابخانه تبدیل شود؛ این نامه سندی است بر اینکه شهرداری این دغدغه را داشته است تا به وضعیت ساکنان این محل رسیدگی کند اما متاسفانه در گزارش هایی که نوشته می شود و به سمع مردم می رسد واقعیت ها بیان نمی شود و تلاش می شود مساله به گونه ای دیگر جلوه داده شود». بدین ترتیب اگر شهرداری قصد تملک این ساختمانها را هم داشته باشد، این ساختمان را باید از چه کسی بخرد؟ به چه کسی باید پول بدهد؟ مالک کیست؟ شهردار منطقه 22 می گوید «سازمان منابع طبیعی به هیچ عنوان اسامی از مالکان را به شهرداری اعلام نکرده و مشخص نیست این افراد چه مدت است در آنجا استقرار دارند و گزارش ها نشان می دهد مالک خانه ها دو یا سه دست، عوض شده اند و اکنون یا بچه های مالکان اولیه و یا نوه ها ساکن هستند».
بررسی روند پیگیری مطالبات این افراد از سوی شهرداری نشان می دهد که سال 93 یک بار یک نماینده از متصرفین به شهرداری منطقه 22 مراجعه کرده است و شهرداری اعلام آمادگی کرد که در صورت ارائه اسناد و مدارک اقدامی انجام دهد.
مولایی در این رابطه اعلام کرد: «اگر قرار است شهرداری تهران پول پرداخت کند حتما مستلزم وجود اسناد و مدارک است؛ وقتی اسناد و مدارکی ارائه نمی شود و منابع طبیعی به طور جد وارد نشده تا اسامی این کارمندان یا بازنشستگان را در اختیار شهرداری قرار دهد ، شهرداری چگونه می تواند پولی پرداخت کند. اما اینکه کدام نهاد با چه مجوزی حق دارد که در پارک تغییر کاربری بدهد و آن را تبدیل به شهرک مسکونی کند سوالی است که باید به آن پاسخ داد».
وی افزود: امیدواریم دولت برای این قضیه اقدامی بکند و مشخص شود چرا اقدامی نمی شود؛ مردم می خواهند بدانند اداره منابع طبیعی و آبخیزداری استانداری تهران به چه استنادی این ساختمان ها را در اختیار این افراد قرار داده است و با کدام سند و مدرک این اتفاق صورت گرفته است و اصلا چرا باید ساختمانی در فضای پارک، مسکونی شود؟
چاره چیست؟
راه چاره پیش پای مردمی که سال ها است از امکاناتی نظیر آب شرب و گاز محروم بوده اند چیست؟ تکلیف خانه های مستهلکی که می تواند فردا حادثه به بار آورد چه می شود؟ شهردار منطقه 22 می گوید : شهرداری تنها قصد کمک به این افراد را دارد و به هیچ عنوان نمی خواهد این ساکنان بی خانمان شوند. بر این اساس تنها راهی که پیش روی شهرداری تهران قرار دارد آن است که در اولین گام، اداره منابع طبیعی به صورت شفاف باید اعلام کند چه افرادی با چه هویتی در این مجموعه حضور دارند و چند نفر هستند؟ چه سالی و به چه شکلی این ساختمان ها به افراد واگذار شده است؟ تکلیف مالکیت آن مشخص شود و بعد متصرفینی که در آنجا هستند به صورت کتبی معرفی شوند و شهرداری بر اساس آئین نامه مالیاتی و ضوابط و مقررات شهرداری این موارد را پیگیری کند.
پیگیری ابعاد این پرونده نشان می دهد تا امروز بسیاری از مشکلات مربوط به این املاک، مرتبط با شهرداری تهران نبوده است اما در جهت رفاه حال شهروندان و آسایش مردم از سوی شهرداری، موضوع پیگیری شده است. این موارد جزوی از تکالیف شهرداری تهران نیست اما به جهت رضایتمندی مردم، شهرداری وارد عمل شده و العام آمادگی کرده تا موضوع را پیگیری کند.
شهردار منطقه 22 تاکید دارد: شرط عمل آن است که مسئولان سازمان منابع طبیعی و آبخیر داری احساس مسئولیت کنند و اسناد و مدارک و اسامی افراد را به شهرداری ارائه کنند و موضوع در قالب یک توافقنامه پیگیری شود. در این صورت است که شهرداری تهران حتما تلاش می کند با نظر مساعد، موضوع را پیگیری کند.
آیا شهرداری باید این املاک را تملک کند؟
نگرانی بیرون انداختن افراد بازنشسته از این محل دیگر مساله ای است که امروز در این پرونده مطرح است. شهردار منطقه 22 می گوید: به هیچ عنوان بحث تملک املاک مطرح نیست این املاک و ساختمان ها متعلق به خود سازمان منابع طبیعی است و شهرداری برای حل مشکل ساکنان و جهت همکاری با سازمان منابع طبیعی به این پرونده ورود پیدا کرده اما حداقل کار آن است که اسناد و مدارک را ارائه بدهند و تا ما اسناد را کامل کنیم و درگردش کاری را انجام بدهیم مدارک را اخذ کنیم.
مولایی در ادامه تاکید کرد: موضوع دیگر آن است که به هیچ عنوان پیگیری وضعیت آب و برق و گاز با شهرداری تهران نیست و اگر قرار است شهرداری هر اقدامی برای رفاه حال این ساکنان انجام دهد باید تکلیف ملک و وضعیت آن روشن باشد، در غیر این صورت شهرداری نمی تواند خارج از ضوابط قانونی تسهیلات شهری در اختیار آنها بگذارد.
حال ابعاد این پرونده به خوبی روشن شده است. دیگر به خوبی می توان دید پشت پرده وضعیت نابسامان تعدادی از مردم این شهر چگونه است. دیگر مشخص است چه کسی باید پاسخ بدهد. اما هنوز هم یک نقطه تاریک باقی است، چرا شفافیت از سوی سازمان منابع طبیعی در این پرونده اتفاق نیفتاده است؟
به نظر می رسد اداره منابع طبیعی استان تهران باید پاسخ بدهد تا به حال چه سند و مدرکی در اختیار شهرداری تهران قرار داده است تا پیگیر موضوع این پرونده باشد و آیا آنها می خواهند ساکنان این دو ساختمان را بیرون کنند؟
شهرداری دنبال حکم تخلیه نیست
پرسش آخر تکلیف نهایی مردمی که می ترسند کارشان به خیابان بکشد چیست؟ آیا شهرداری می خواهد آنها از خانه و زندگی آوراه کند؟
شهردار منطقه 22 اعلام کرد: شهرداری به هیچ عنوان اقدامی برای تخلیه این ساکنان انجام نداده است و نمی دهد. این در حالی است که طبق روال حقوقی برای ساکنان، باید از دادگاه حکم داشت و این نیاز به اسناد مالکیت است تا بتوان در قوه قضائیه برای صدور حکم تخلیه اقدام کرد؛ وقتی شهرداری تهران چنین قصدی ندارد برای چه باید دنبال حکم تخلیه باشد؟ این در حالی است که شهردرای تهران اصلا اسناد مالکیتی را در اختیار ندارد، پس چطور می تواند برای تخریب ساختمان ها و حتی بیرون کردن افراد اقدام کند ؟
مولایی تاکید دارد : تا به امروز اگر یک نفر مدرک و مستنداتی را در اختیار دارد که شهرداری در این قضیه اقدام کرده است ما حاضریم در مقابل رسانه ها بایستیم و پاسخگو باشیم . چرا که اطمینان داریم این موضوع صحت ندارد و این موضوع را تکذیب می کنیم .
کلام آخر از سرنخ های جستجو شده در این پرونده، آن است که ماجرای رسیدگی به وضعیت ساکنان پارک چیتگر نیاز به کار کارشناسی دارد که هنوز منابع طبیعی مدارک آن را تکمیل نکرده است. هنوز معلوم نیست این ساختمان ها تحت چه عنوان واگذار شده است ؛ حق الحفاظه است ؟ تصرف است یا اجاره ای است ؟ آنها که مالک هستند از بیان حقایق طفره می روند . حتی نمی گویند چطور ملک دولت در اختیار بازنشسته ها است. این پرونده نیاز به آن دارد که آن سوی تاریک روشن شود و مشخص شود چه کسانی میخواهند عده ای فراموش شوند؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها