محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828994183
یادی از زنان شهیده مازندران/ کودکی که دعا می‌کرد موشک به خانه امام نخورد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادی از زنان شهیده مازندران/کودکی که دعا می‌کرد موشک به خانه امام نخورد
در زمان موشک‌باران، سعی می‌کردم با صحبت کردن او را آرام کنم و می‌گفتم آنها می‌روند تهران را بمباران می‌کنند و دیگر به کرج نمی‌آیند، او در مقابل حرفم ناراحت می‌شد و با اعتراض می‌گفت: تهران نه! تهران خانه امام است و بهتر است بیایند و به خانه ما موشک بزنند.
به گزارش خبرگزاری فارس از مازندران، پای صحبتهای خانواده‌های شهدا که می‌نشینی، خاطرات تلخ و شیرینی بیان می‌کنند که میتوان از این خاطرات منشوری از سیره شهدا به نسل جدید و آینده ارائه کرد. در ادامه بخش دیگری از این خاطرات که با سیری بر پرونده سرگذشت‌پژوهی شهدای زن مازندران که در کنگره شهدای مازندران موجود بوده، به رشته تحریر در آمده است، از نظرتان می‌گذرد. * شهادت طفل 2 ساله لاله سرخ نورسته، شهیده خدیجه یزدان‌خواه‌کناری در سال 1355 در یک خانواده متعهد و مذهبی در شهرستان فریدونکنار پا به عرصه وجود گذاشت، او حاصل پیوند ازدواج پدری که بعدها در زمره شهدا جای گرفت با همسری پاکدامن بود که دامانش معراجگه شهدایی چند بوده است.
خدیجه در حالی که بیش از دو سال از عمر نازنینش نمی‌گذشت، در سال 1357 هنگامی‌که بر دوش‌های نحیف خواهر شهیده نوجوانش طوبی یزدان‌خواه، بسته شده بود، در جریان تظاهرات انقلابیون علیه رژیم شاه از ناحیه قلب مورد اصابت گلوله قرار گرفت و جام نوشین شهادت را سرکشید. این نوباوه شهید در کنار چهار شهید دیگر این خانواده در مسجد امام سجاد (ع) فریدونکنار به خاک سپرده شد. * شهادت خانوادگی شهیده پروین اسماعیلی‌لیما در سال 1341 در روستای لیما از توابع استان گیلان در یک خانواده کشاورز چشم به جهان گشود، تحصیلات ابتدایی خود را در این روستا سپری کرد، علی‌رغم میل باطنی و استعداد ذاتی، به‌دلیل عدم وجود امکانات مالی و تحصیلی موفق به ادامه تحصیل نشد.
شهیده با وجود حسن خلق و مهربانی که داشت، کمک شایان توجهی به خانواده در امور اقتصادی می‌کرد؛ از جمله این که به کارهای کشاورزی، قلاب‌بافی، چادرشب‌بافی و خیاطی می‌پرداخت. در سال 1361 به عقد قاسم اکبری از پاسداران کمیته درآمد و حاصل این ازدواج، دو فرزند دختر بود. به‌دلیل مأموریت خطیر همسرش به زاهدان هجرت کرد و در مورخه 10 مهر ماه 1366 در جاده خاش، همراه با همسر و فرزندانش، هدف رگبار اشرار واقع شدند و به شهادت رسیدند. * شاید من شهید شوم شهیده ربابه رستمی معروف به فاطمه در سال 1341 در منطقه درونکلای بابل پا به عرصه هستی گذاشت، در کنار خانواده با مسائل دینی آشنا شد و با رسیدن به سن ازدواج با فردی مؤمن و متدین از اهالی همان درونکلا ازدواج کرد که ثمره آن دو پسر و یک دختر بود.
او مادری نمونه برای فرزندان و همراهی خوب برای همسرش بود و فرزندان خود را با احکام و مسائل دینی آشنا کرد. شهیده رستمی بر حسب شغل همسرش به چابهار مهاجرت کرد و مدت هفت سال در آنجا سکونت داشتند. بر اساس گفته‌های عروسش، شب قبل از شهادت گویا به او الهام شد برای او اتفاقی می‌افتد، لباس‌های تمیز را برای مجلس امام حسین (ع) آماده کرد و در پاسخ به سفارشات پسرش مبنی بر احتمال خطر و بمب‌گذاری، گفت: شاید خواست خدا این باشد من شهید شوم. سرانجام در 24 آذر ماه 1389 در مراسم عزاداری امام حسین (ع) بر اثر بمب گذاری مخالفین و معاندین نظام در چابهار به شهادت رسید. پیکر مطهرش به زادگاهش منتقل شد و توسط مردم شهید پرور تشیع و در گلزار شهدای درونکلا بابل به خاک سپرده شد. * شهادت به‌دست اشرار شهیده سارا اکبری در سال 1364 در یک خانواده مذهبی و پایبند به ارزش‌های انقلاب، متولد شد، او در کانون گرم خانواده‌ای که بانوی شهید پروین اسماعیلی‌لیما و پاسدار شهید قاسم اکبری پایه‌گذارش بودند، پرورش یافت.
سارا تنها دو سال در این دنیا فرصت زندگی یافت و آنچنان طهارت در جان او رسوخ کرده بود که از هر جهت، قابلیت پذیرش فیض خالق کریم را یافت و سرانجام در 10 مهر ماه 1366 هنگامی‌که به اتفاق پدر، مادر و خواهرش به منزل‌شان در شهرستان خاش استان سیستان و بلوچستان، بازمی‌گشتند، مورد اصابت تیر سیه‌دلان شرور واقع شدند و در دم، جان به جان آفرین تسلیم کردند، آنها در روستای لیما اشکور شهرستان رامسر به خاک سپرده شدند. * شهیده حمله هوایی رژیم بعث شهیده نغمه باقری‌رودسری فرزند محمدعلی در سال 1351 در یک خانواده مذهبی در شهرستان تنکابن چشم به افق تابناک زندگی گشود.
وی تا سال دوم راهنمایی به‌دلیل مأموریت‌های نظامی پدر در تهران به‌سر برد و در حالی که 12 بهار از عمر نازنینش می‌گذشت، طهارت درونش موجب پاسخ لبیک به ندای حق شد. نغمه به همراه خواهر و مادر گرامی‌اش در 13 خرداد ماه 1364 در حالی که در خانه یکی از اقوام خود در تهران به‌سر می‌بردند، مورد حمله هوایی ددمنشانه دشمن قرار گرفته و با قطرات خون سرخ خود، دفتر حیات دنیایی‌اش را امضاء کرد؛ پیکر مطهر او در گلزار شهدای تنکابن به خاک سپرده شد. * شهیده چندماهه شهیده سمانه اکبری در سال 1366 در خانواده‌ای مؤمن و از دامان مادر شهیده‌ای چون پروین اسماعیلی‌لیما دیده به جهان گشود، وی در طول یک سال زندگی کوتاه خود، طهارت، عشق و محبت را از مادر و پدرش قاسم اکبری آموخت،ٰ گویا شهادت در رگ‌ها، گوشت و پوستش جریان داشت.
سرانجام در زمان هجرت خانواده به زاهدان و در هنگام بازگشت خانواده به منزل‌شان در شهرستان خاش، مورد اصابت تیرهای زهرآلود و خشم‌آگین سیه‌دلان واقع شدند و آرام در آغوش پُرمهر و سرخ مادر در 10 مهر ماه 1366 به شهادت رسیدند، پیکر مطهر این شهیده چند ماهه در روستای لیما از توابع اشکور رامسر مدفون است. * شهادت در پی حمله ددمنشانه هوایی رژیم بعث شهیده ندا باقری‌رودسری فرزند محمد علی در سال 1348 در یک خانواده مذهبی در تنکابن دیده به جهان گشود؛ وی تحصیلات خود را تا سال دوم متوسطه در مدارس شهر تهران گذراند.
نخستین سال‌های دفاع مقدس را درک کرد و در حالی که برای رشد و اعتلای فرهنگ اسلامی آرزوهای سرشاری را در دل می‌پرورانید در 3 خرداد ماه 1364 زمانی که برای دیدار یکی از اقوام به تهران رفت، در پی حمله ددمنشانه هوایی رژیم بعثی در خون خود غلتید و شهد شیرین شهادت را نوشید. * با قرآن ارتباط خاصی داشت شهیده طلعت کریمی در سال 1334 در یک خانواده مؤمن و متدین، چشم به جهان گشود؛ وی اهل مرزن‌آباد چالوس است و پس از ازدواج با آقای سید عطاالله میرقادری به کرج مهاجرت کرد.
ثمره این وصلت هفت فرزند است؛ از نظر وضعیت خانوادگی مذهبی و جزو خاصان منطقه و پایبند به مسائل دینی و اعتقادی بود و همچنین صله رحم و ارتباط با بستگان و نزدیکان از مهمترین ویژگی‌هایش به‌شمار می‌رفت. اهل مطالعه بود و با قرآن ارتباط خاصی داشت، ایشان در دوران جنگ تحمیلی در بخش ستاد پشتیبانی در کارهایی از قبیل بافت و خیاطی فعالیت داشت، در مراسم تشیع شهدا حضوری فعال داشت و سرانجام در 18 فروردین ماه 1367 زمانی که با همسر و فرزندانش در منزل بودند بر اثر بمباران هوایی دژخیمان بعثی در اسلام‌آباد کرج، همراه با همسر، دو دختر و یک پسرش شهد شهادت را نوشید و به‌سوی حق شتافت. پیکر مطهرش همراه با دیگر شهدای خانواده به دست مردم ولایتمدار چالوس و مرزن‌آباد تشیع شد و در گلزار شهدای روستای پنجک مرزن‌آباد به خاک سپرده شد. * شهیده دبیرستانی در سال 1358 در خانواده مذهبی و سادات کریمی دختری به دنیا آمد که والدینش نام زهرا را برای او برگزیدند، زهرا در خانواده‌ای متدین و در دامان پدر و مادری خونگرم و پُرمهر پرورش یافت.
پس از رسیدن به سن هفت سالگی همراه با دوستان و هم‌سالانش به مدرسه رفت و مشغول به تحصیل شد، پدر و مادرش از اهالی مرزن‌آباد چالوس بودند که به‌علت شرایط شغلی به کرج مهاجرت کرده و در این شهر ساکن شدند. سال دوم دبستان بود که در 18 مهر ماه 1367 بر اثر بمباران هوایی منطقه اسلام‌آباد کرج، به اتفاق جمعی از اعضای خانواده، دار فانی را وداع گفت و به سوی حق شتافت. * همانند غنچه‌ای تازه شکفته به خاک و خون کشیده شد شهیده سمیه کریمی در سال 1362 در خانواده‌ای پر جمعیت چشم به جهان گشود و در دامان پدر و مادری باتقوا و مذهبی رشد کرد، او نیز همانند دیگر هم‌سالانش از جنایت‌های رژیم بعثی عراق در امان نماند و این کوردلان از خدا بی‌خبر خانواده سمیه را به مثل بسیاری از خانواده‌های دیگر داغدار کردند و سمیه 5 ساله همراه با مادر و خواهرش در بمباران 18 فروردین ماه 1367 در ساعت10 صبح، همانند غنچه‌ای تازه شکفته به خاک و خون کشیده شد.
پیکر پاکش در کنار تابوت مادر و خواهر، بر روی دستان هزاران نفر از مردم شهیدپرور چالوس و مرزن‌آباد تشییع و در روستای پنجک مرزن‌آباد به خاک سپرده شد. * ای کاش به خانه ما موشک بزنند؛ تهران خانه امام است در یکی از روزهای سال 1363، سومین فرزند ام‌البنین و رضا جمشیدی «طاهره جمشیدی» در شهر کرج چشم به هستی گشود و در دامان پدر و مادری مؤمن و متدین پرورش یافت.
مادر طاهره می‌گوید: «با توجه به این که طاهره کم‌سن و سال بود اما بیشتر از سنش می‌فهمید و به امام علاقه زیادی داشت، زمانی که تصویر حضرت امام بر روی صفحه تلویزیون نمایان می‌شد، مقابل آن می‌ایستاد و چهره امام را می‌بوسید، در زمان موشک باران، سعی می‌کردم با صحبت کردن او را آرام کنم و می‌گفتم آنها می‌روند تهران را بمباران می‌کنند و دیگر به کرج نمی‌آیند، او در مقابل حرفم ناراحت می‌شد و با اعتراض می‌گفت: تهران نه! تهران خانه امام است و بهتر است بیایند و به خانه ما موشک بزنند». وی به مانند دیگر فرزندان خانواده‌های ایثارگر، از نعمت حضور پدر، بهره چندانی نداشت، سرانجام در 18 فروردین ماه 1367 در حالی که همراه با خواهرش فاطمه، مشغول بازی بود، بر اثر بمباران هوایی دژخیمان بعثی برای همیشه چشم از دنیا فرو بست و پیکر پاکش همراه با پیکر خواهرش در روستای باندر مرزن‌آباد چالوس به خاک سپرده شد. * شقایق سرخ شهیده صغری جمشیدی در سال 1365 از پدر و مادری مازندرانی به نام ام‌البنین و رضا در کرج به‌دنیا آمد. وی در کنار دیگر برادران و خواهران در آغوش گرم خانواده رشد کرد و پرورش یافت، شرایط خاص کشور در زمان جنگ تحمیلی موجب شد تا رضا جمشیدی پدر سمیه نیز همانند بسیاری از مردان این سرزمین در جبهه حضور یابد.
دژخیمان از خدا بی‌خبر و دیوصفتان در طول 8 سال جنگ تحمیلی، بارها و بارها مناطق مسکونی را بمباران می‌کردند تا ایران اسلامی را مجبور به ترک میدان مبارزه و پذیرش صلحی نابرابر کنند، به همین دلیل در 18 فروردین ماه 1367 بمب‌های خودشان را بر سر مردم مظلوم و بی‌دفاع کرج فرو ریخت و با این اقدام خبیثانه‌شان، صغری کوچک را که بیشتر از 2 سال و 3 ماه از عمرش نمی‌گذشت، در شرایطی مشغول بازی با کودکان همسایه بود، همانند شقایق‌های سرخ، پرپر کرد و پیکر کوچک او را زیر خروارها آوار دفن کرد. پیکر مطهرش با همت مردم محلی از زیر آوار، بیرون کشیده شد و توسط مردم ولایتمدار چالوس و مرزن آباد تشییع و در کنار خواهرش طاهره در گلزار شهدای باندر به خاک سپرده شد. انتهای پیام/3141/غ30
95/05/03 :: 12:39
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها