تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835510104
چرا پژوهشگاه دانش های بنیادی بنگاه داری می کند
واضح آرشیو وب فارسی:الف: چرا پژوهشگاه دانش های بنیادی بنگاه داری می کند
بخش تعاملی الف - حمید مقیمی
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۱۸
زمانی تازه رادیو وارد کشور شده و برای داشتن آن باید از شهربانی آن موقع مجوز می گرفتند، زمانی کپی رنگی نوظهور بود و زمانی دستگاه فکس اما همه این ها به تدریج آنقدر زیاد شدند که حالا هر کسی به راحتی می تواند چاپگرهای رنگی پیشرفته را خریداری کند یا حجم زیادی تصویر و صدا را به هر جای دنیا برساند در مقایسه با زمانی که برای فرستادن یک دیسکت کامپیوتر یا یک حلقه فیلم عروسی باید به وزارت ارشاد می رفتی و آن ها نوار ویدیویی را پس از ملاحظه به صورت لاک و مهر شده می دادند که ببری و پست کنی. زمانی هم در دهه هفتاد اینترنت به تدریج نقاب از رخ می کشید و به مراکز علمی نفوذ می کرد، پژوهشگاه دانشهای بنیادی هم به عنوان یک مرکز پیشرفته علمی و پژوهشی با آوردن امکانات ارتباط با اینترنت که آن زمان به صورت نوشته های متنی و قابل مقایسه با وضعیت فعلی نبود، چند پایانه یا ترمینال را برای مراجعان علاقه مند در یکی از ساختمان های خودش اختصاص داده بود. این اقدام عملی شایسته بود که باب استفاده مستقیم و برخط (آنلاین) از مراکز علمی مرتبط را باز می کرد. چند سال گذشته تا این که به تدریج شرکت های خصوصی و نیمه خصوصی ظهور پیدا کردند و اینترنت هم از حالت متن های تک رنگ پا به عرصه وب گذاشت و ناگاه طی یک دهه با سرعت نور پیشرفت کرد. آنقدر سریع که حالا هر بنگاه معاملات ملکی و هر شرکتی که وب سایت نداشته باشد گویی چیزی کم دارد! شیوه عرضه اینترنت هم البته در پژوهشگاه دانش های بنیادی تغییر پیدا کرد و از در اختیار قراردادن چند کامپیوتر متصل به اینترنت به واگذاری دامنه های با پسوند آی آر تغییر ماهیت داد اما جای تعجب اینجاست که بعد از سال ها و در حالی که در همه جای دنیا خرید و گرفتن دامنه به صورت آنلاین و فوری صورت می گیرد، این پژوهشگاه همچنان واگذاری دامنه آی آر را در اختیار داشته و با قوانین دست و پاگیری که ایجاد کرده است، عملا ساز ناسازی در قامت پژوهشگاه دانش های بنیادی و در دنیای مجازی به نظر می رسد. در درجه اول: نام و ماهیت این پژوهشگاه که مرکزی پیشرو در مرزهای دانش بوده و با اساتید به نام و دانشمند داخلی و خارجی کار می کند با خرید و فروش و ابطال یا ابقای دامنه های اینترنتی هماهنگ نیست. در این زمان دیگر یک دامنه اینترنتی کالایی نایاب یا در سطوح بالای علمی نیست بلکه بخشی از تجارت روز دنیا شده و هر کسی حتی اشخاص عادی هم مثل نشانی رایانامه (ایمیل) ممکن است برای عرضه فکر، هنر، کالا یا صنعت خود نیاز به سایت اینترنتی داشته باشد بنابر این وقتی کاری را یک شرکت می تواند با چابکی انجام دهد، چرا باید یک محل نخبه پرور همچنان عهده دار آن باشد. دوم: همان تفاوتی که همواره بین بخش خصوصی و دولتی عنوان شده یعنی انگیزه مادی و نیاز به توسعه، در اینجا هم هست، وب سایت خود مجموعه مربوطه به نشانی nic.ir (ایرنیک) سالهای سال است که شکل و قالب آن تغییر نکرده در حالی که طی این مدت ابزارهای طراحی گرافیکی مختلف و متنوعی به ظهور رسیده اند تا فضای کاربر پسندتری را به مخاطب عرضه کنند آنها احساس نیاز نکردند که توجه بیشتری به کاربران داشته باشند. سوم: شرکت های خصوصی برای جذب مشتری با هم رقابت می کنند ولی یک بخش دولتی با نگاهی از بالا و با تدوین مقررات فراوان و دست و پاگیر برایش مهم نیست که تا چه حد خدمات ارائه کند. رقابتی نیست و درخواست کنندگان مجبورند به این قوانین ساخته شده تن دهند. چهارم: شرکت های خدمات دهنده و پشتیبانی کننده 7 روز هفته و 24 ساعت شبانه روز آماده رفع اشکالات هستند ولی ایرنیک صرفا در ساعات اداری و آن هم بخشی از آن به صورت تلفنی و دو سه ساعتی هم اینترنتی در دسترس هست، یعنی برای صدها هزار مشترک شاید حدود 10 پاسخگو هستند که تلفن ها را جواب می دهند و اگر مشکلی پیش آمد و اتفاقا ظهر پنج شنبه بود، شرکت یا فرد یا موسسه و بانک باید تا شنبه صبح صبر کند یا اگر تعطیلات پرشماری تری بود صبرش را افزودن نماید، امری که در دنیای اطلاع رسانی و خبر و خدمات لحظه ای عجیب و غیرقابل قبول است. وقتی فرصتی پیدا شد که با یکی از دست اندرکاران این مجموعه برخی از این مسائل را درمیان بگذارم، ایشان به تفاوت دامنه آی آر با دامنه های عمومی مثل com اشاره کرد و گفت که ما برخی را هم به وزارت ارشاد می فرستیم که نامه بیاورند و ضمنا بعضی کشورها به خاطر این که دامنه متعلق به خود آن کشور است سخت گیری می کنند ولی وقتی بنده هم برای ثبت نام یک دامنه فرضی دو کشور کانادا (به عنوان یک کشور غربی) و چین (به عنوان کشوری شرقی و سخت گیر) را مقایسه کردم، دست کم هر دو فروشنده دامنه اینترنتی هیچ یک درخواست جواز کسب و نامه وزارت ارشاد و مهر و امضای مدیرعامل را نکردند، فقط مبلغ باید واریز و دامنه خریداری می شد. ایشان همچنین به دادن نمایندگی فروش به شرکت های بیرونی هم اشاره کرد که می توان از دیگر شرکت ها دامنه آی آر را خرید ولی آن شرکت ها علاوه بر این که مجری قوانین پژوهشگاه هستند بلکه معمولا برای سود بیشتر کنترل دامنه را در دست گرفته و خریدار برای هر تغییری در دامنه باید با پرداخت هزینه به آنها مراجعه کند و عملا دستش در حنای آن شرکت ها بماند. بخشی از قوانین به این شرحند: == در صورت تمايل به ثبت نام دامنه ها با مفهوم مذهبی مجوز کتبی وزارت ارشاد مورد نياز است ثبت دامنه هايي که تداعی کننده فعاليت های غيرقانونی و اعمال مغاير با قوانين به کلی ممنوع می باشد. ثبت دامنه با نام پسوند های عمومی مانند : aero, arpa, biz, com, coop, edu, gov, info, int, mil, museum, name, net, org ,pro ممنوع می باشد ثبت دامنه با نام های مرتبط با اينترنت ممنوع می باشد. ثبت دامنه با نامهای ايران، اسامی استانها، شهرستان ها و شهرها و کد آنها ممنوع می باشد. ثبت دامنه با اسامی ملی مانند نام مشاهير، اماکن عمومی و وقايع ملی تنها با مجوز وزارت ارشاد مجاز می باشد. ارائه آدرس دقيق پستی و کد پستی 10 رقمی جهت ثبت دامنه الزامی می باشد. === البته باید یک سوال ساده پرسید: چرا؟ مثلا مفهوم مذهبی را چه کسی تعیین می کند که مصادیق آن چیست و ملاک ارشاد چگونه می خواهد رضایت یا عدم رضایت خود را برای ثبت یک دامنه با مفهوم مذهبی اعلام کند و ملاک چیست؟ آن هم در حالی که نه فقط صدها کالا به صورت بی حساب نام های مذهبی را انتخاب کرده اند بلکه شرکت ها و بنگاه ها هم (متاسفانه) از اسامی و پسوندهای مذهبی بهره می برند حالا چطور شده که این مرکز به فکر اصلاح این معضل افتاده است و چه کسی این حق را به مرکز داده است (حتی با فرض این که این رویکرد درست باشد ولی قرار نیست اگر چیزی درست باشد ما با توجه به قوه قاهره یا قهریه ای که داریم بخواهیم قانون گذاری کنیم و دیگران هم ملزم به رعایت آن باشند چون مجبورند که از ما خدمات بگیرند). دامنه این ممنوعیت به شهر و شهرستان و مشاهیر هم رسیده، مثلا کسی که نامش شهریار است یا نام شرکت وی، چون اسم مشهوری به نام شهریار وجود دارد نمی تواند دامنه ای به نام خود داشته باشد ولی همین فرد می تواند به راحتی از دیگر پسوندهای عمومی مثل com یا org یا net خریداری کند، لابد آن مشکلی هم که تدوین کنندگان این قوانین تصور کرده اند صرفا با داشتن پسوند ir پدید می آید ولی اگر shahriar.com مثلا باشد مشکلی نخواهد بود یا لابد دارندگان پسوند ir به زعم ایرنتیکی ها به نوعی رسمیت داده می شوند و لابد اگر خطایی کنند ایشان هم در آن شریک خواهند بود ولی این اتفاق در پسوندهای دیگر نخواهد افتاد و به آنها ربطی ندارد در حالی که سایت های اینترنتی تحت قوانین خاص خود هستند و در صورت تخلف فیلتر می شوند، برای تخلف هم فرقی نمی کند که سایتی پسوند آی آر داشته باشد یا خیر یا هرگز شنیده نشده که پژوهشگاه دانش های بنیادی به خاطر تخلف یک سایت به دادگاه فراخوانده شود. لذا این ممنوعیت های رنگارنگ چیزی جز کند کردن کار نیست ضمن آن که بنگاه داری این پژوهشگاه به قیمت خدمات کمتر و ضعیف تر و محدودتر هم تمام شده به گونه ای که اگر یک بانک، یک سایت خبری یا تجاری مشکلی پیدا کند باید مثل ادارات معمول منتظر ساعت کاری معمول بماند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها