واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: روي ديگر سكه تقلب در انتخابات
از آسيبهاي موجود در عرصه سياسي كشور كه به عنوان يكي از زمينههاي وقوع برخي حوادث مهم نظير فتنه 88 قابل استناد است عدم باور بعضي از دولتمردان ...
نویسنده : عباس حاجي نجاري
از آسيبهاي موجود در عرصه سياسي كشور كه به عنوان يكي از زمينههاي وقوع برخي حوادث مهم نظير فتنه 88 قابل استناد است، عدم باور بعضي از دولتمردان به شاخصههاي نظام مردمسالاري ديني است، در عين اينكه مستقيماً يا غيرمستقيم به آن سوگند ياد كردهاند.
آنچه زمينهساز فتنه 78 در كشور شد، شورش دولتمردان اصلاحات عليه اسلاميت نظام بود كه در كمتر از يكسال بعد از دوم خرداد 76 تمامي نمادهاي انقلابي و اسلامي اعم از امام (ره)، قانون اساسي، ولايت فقيه و زيارت عاشورا به سخره گرفته شد و كمتر ارزشي باقي مانده بود كه زير سؤال نرفته باشد و آنگاه كه عوامل اين هنجارشكنيها با سد نيروي انقلاب مواجه ميشدند، فتنه 88 را رقم ميزدند.
در فتنه 88 به دليل نهادينه شدن ارزشها بهرغم گذر نسلي، اين بار شورش عليه جمهوريت نظام شكل ميگيرد كه باز هم عوامل همان جريان سياسي كه در گذشته اسلاميت نظام را برنتافته بودند، به آراي مردم تمكين نكرده و با ادعاي تقلب و به صحنه كشاندن هواداران عملاً چندين ماه و حتي چندين سال كشور را به چالش كشاندند و دشمنان را به براندازي نظام از درون اميدوار ساختند كه تحريمهاي فلجكننده كنوني محصول آن است.
اينان با خود نظامپنداري و استناد به سوابق و خدماتي كه در گذشته داشتند، هيچگاه نميخواهند بپذيرند كه بالاخره مردم هم در انتخابات حقي دارند و بايد بتوانند براساس درك و شناخت خود به انتخاب برسند و بر همين اساس است كه هنگامي كه احساس ميكنند ممكن است كارنامه عملكرد آنها ادبار اجتماعي را در پي داشته باشد، آنگاه با ملتهب كردن فضاي سياسي و ايجاد دوقطبيهاي كاذب تلاش ميكنند قدرت انتخاب را از مردم بگيرند و نهايتاً هم اگر در اين روند توفيق نيافتند، با بر هم زدن انتخابات و ادعاي تقلب عرصهاي را ايجاد كنند كه همچون فضاي بعد از انتخابات دهم رياست جمهوري عرصه بر مردم تنگ شده و حوادثي اتفاق بيفتد كه هيچكس حاضر نيست آن را به عنوان بخشي از كارنامه عملكرد سياسي خود بپذيرد.
اكنون و در آستانه انتخابات 96 گويا قرار است همان صحنهها تكرار و در قالب يك پروسه عمليات رواني و جنگ نرم دشمنان بيروني و سرپلهاي داخلي، فضاي انتخابات 96 ابهامآلود و در خوشبينانهترين شكل، قدرت انتخاب از مردم سلب شود. آنچه در هفته گذشته در سخنان آقاي هاشمي رفسنجاني در گفتوگو با روزنامه شرق و تصريح آقاي اميري، معاون رئيسجمهور و مبتني بر اينكه طي آن پيروزي آقاي روحاني در انتخابات آينده قطعي قلمداد شده است، به واقع تكرار فضاسازي همانند ماههاي قبل از انتخابات 88 است كه آن زمان بحث تقلب و تشكيل كميته صيانت از آرا مطرح بود و اين بار بحث پيروزي قطعي رئيسجمهور يازدهم، در انتخابات دوازدهم. اين سخنان البته با مواضع مصطفي تاجزاده از عوامل مشترك فتنه 78 و 88 تكميل ميشود، آنگاه كه با پيشداوري نسبت به8 عملكرد نهاد شوراي نگهبان ميگويد كه رئيسجمهور فعلي را نميتوانند ردصلاحيت كنند چون كشور دچار بحران ميشود، آبروي ايران ميرود و دولت بعدي بيحيثيت ميشود.
واقعيت اين است كه مردم در ارزيابيهاي خود اگر فضا منطقي و بدون دوقطبي كاذب باشد، براساس عملكردها تصميم ميگيرند، به طور مثال آقاي هاشمي رفسنجاني در دور دوم انتخابات خود در دولت سازندگي در سال 72 و در حالي كه رقيبي جدي نداشت با كاهش رأي قابل توجهي مواجه شد و رأي او نسبت به انتخابات سال 68 از 16 ميليون به 10 ميليون رسيد، بر اين اساس آنچه را كه زمينهساز پيشداوريهاي اينگونه از سوي رئيس محترم مجمع تشخيص مصلحت نظام شده كه طبعاً جايگاه مسئوليتي ايشان در نظام ايجاب ميكند كه اينگونه مداخله در انتخابات نداشته باشد، به كارنامه عملكرد دولت يازدهم و افت شديد محبوبيت رئيسجمهور در ميان مردم باز ميگردد كه براساس ارزيابيهاي مراكز نظرسنجي وابسته به دولت از 50/07 درصد زمان انتخابات به حدود 30درصد رسيده است و اين نمايانگر اين است كه چنانچه رئيسجمهور در يك رقابت سالم حضور يابد حتي انتخابش در دور دوم هم تضمين شده نيست، به ويژه آنكه چشمانداز چند ماهه آينده نيز در تحقق وعدهها و خصوصاً در به ثمر نشستن برجام به عنوان تنها نقطه مثبت كارنامه دولت نيز در هالهاي از ابهام است و شايد به همين دليل است كه طيفي از تشكلهاي سنتي جريان اصلاحات زير بار تصميم شوراي سياستگذاري در حمايت مطلق از رئيسجمهور يازدهم در رقابتهاي انتخاباتي 96 نرفته و ضرورت حضور نامزدي ديگر در كنار نامزد اصلي را مورد تأكيد قرار دهند تا در صورتي كه روند نزولي محبوبيت آقاي روحاني ادامه يابد فرد ديگري را براي حمايت داشته باشند، نكتهاي كه در سخنان دو هفته پيش الويري بر آن تأكيد شده بود.
اما آنچه كه فراتر از ميزان رأي بايد مورد توجه قرار گيرد، ظرفيت چالشآفريني اينگونه مواضع و احتمال شكلگيري چالشي در آستانه انتخابات 96 است، چرا كه اگر براساس همين پيشداوري و انتظار، كساني در يك فضاي ملتهب و رقابت كاذب ميداندار صحنه شوند و باز هم خانم آقاي هاشمي در روز انتخابات بگويد كه اگر فردا نتيجه انتخابات اينگونه نشد به خيابان بريزيد! چه كسي ميتواند تضمين كند كه با اين مقدمات ايجاد شده به ويژه در شرايطي كه نتيجه انتخابات به كام افراطيون نباشد، چالشي ايجاد نشود.
آنچه كه اين نامعادله پيشرو را پيچيدهتر ميكند، نوع مواضع دشمنان بيروني و ضد انقلاب خارج كشور است كه با شبكههاي ماهوارهاي و شبكههاي مجازي از ماهها قبل چالشسازيها را آغاز كردهاند. حرف اصلي همكاران ترامپ در مواجهه با ايران بهرهگيري از عوامل داخلي براي جبران شكستهاي گذشته است و ضد انقلاب بيروني نيز كه اغلب از عوامل فتنههاي 78 و 88 هستند، از ترامپ درخواست تشديد تحريمها و فشارها را دارند تا نسخه ژنرال پترائوس، رئيس قبلي سازمان سيا در تشديد تحريمهاي فلجكننده براي ايجاد نارضايتي اجتماعي و به تبع آن نارضايتي سياسي عملياتي شود و در داخل نيز بياعتنايي به وضعيت معيشت مردم و حمايت از نجوميبگيران زمينهساز نارضايتي اجتماعي شود كه ميتواند نماد ناكارآمدي نظام و زمينهساز اعتراضات اجتماعي باشد. در اين عرصه نيز برخي از سايتهاي مرتبط با افراطيون اصلاحطلب نظير «آمدنيوز» و ... كار را آغاز كردهاند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۳۹۵ - ۲۲:۰۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]