پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848399744
گورخواب ها را ما مردم به سمت قبرستان بردیم؛ حالا از چه چیزی ناراحتیم؟
واضح آرشیو وب فارسی:الف: گورخواب ها را ما مردم به سمت قبرستان بردیم؛ حالا از چه چیزی ناراحتیم؟
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۹ دی ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۰۹
روزنامه ایران در یادداشتی نوشت:معتاد کارتن خواب را نمی‌توان حذف یا محو کرد. این یک واقعیت است آنها وجود دارند فقط وقتی در شهرها و در کنار مردم احساس امنیت نکنند، به جایی می‌روند که احساس آرامش داشته باشند و از خشونت‌ها و انگ‌ها در امان باشند. آنها مردگان را به زندگان ترجیح دادند و به قبرستان رفتند. ما قبرستان را آرامگاه ابدی مردگان می‌دانیم اما قبرستان گویا برای این کارتن‌خواب‌ها مکانی شده بود که آرامش این جهانی را در آن یافته بودند. چون از خشونت و طردشدگی رهایی یافته بودند. اما سؤال اینجاست چرا مردم از اینکه تعدادی کارتن‌خواب دریکی از گورستان‌های اطراف تهران زندگی می‌کنند، برافروخته شده‌اند؟ آیا آنها نمی‌دانند که خودشان کارتن‌خواب‌ها را به گورستان‌ها و حاشیه شهرها هدایت کرده‌اند؟ آیا آنها نمی‌دانند که آنها برای فرار از تحقیر و خشونت‌های همین مردم، به این قبرها پناه آورده‌اند؟ حدود دو ماه پیش یکی از مراکز کاهش آسیبی که به معتادان خدمات‌رسانی می‌کند مورد حمله و هجمه مردم محلی قرار گرفت و چه بسیار خبرهایی به گوشمان می‌رسد که مردم یک منطقه به وجود سرپناه شبانه معتادان در محله‌شان اعتراض دارند. آنها می‌گویند دوست نداریم این سرپناه در محله‌مان باشد چون نمی‌خواهیم فرزند 7 ساله‌مان هرروز که می‌خواهد به مدرسه برود معتاد کارتن‌خواب در خیابان ببیند؛ اما چرا همین مردم، امروز تحمل ندارند عکس چند معتاد متجاهر را که در قبرها ساکن شده‌اند ببینند و فریاد وامصیبتا سرداده اند؟ شبکه‌های اجتماعی پر شده است از عکس این به اصطلاح «گور خواب‌ها.» همه سؤالشان این است که چرا باید این افراد در گورها زندگی کنند؟ چرا باید جای آنها در گورستان باشد؟ مگر گورستان با پاتوق‌های دیگر که هرروزه در حاشیه اتوبان‌ها از کنار آن رد می‌شوند چه تفاوتی دارد؟ نکند نگران آن هستیم که این افراد قبرهایی که در آن خواهیم خفت را آلوده و کثیف کنند؟ باید به این مردم بگوییم جای این‌ها در گورستان است چون شما آنها را از جای اصلی‌شان رانده‌اید. جای آنها در محله‌ها و کوچه و خیابان‌های اطراف خانه شما بود. در مراکز کاهش آسیبی که در محله‌های شما باید برای این افراد راه‌اندازی می‌شد که اجازه ندادید راه‌اندازی شود، چون نمی‌خواستید آنها را ببینید. شما اجازه ندادید که آنها در محله‌های شما زندگی کنند و خدمات کاهش آسیب دریافت کنند و کم‌کم کیفیت زندگی‌شان بهبود پیدا کند و فرایند بازگشت آنها به جامعه تسهیل شود. مگر شما نبودید که می‌گفتید این‌ها را جمع‌آوری کنید؟ گور خواب شدن کارتن‌خواب‌ها نتیجه تفکر شما بوده اما چرا حالا تاب نمی‌آورید؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-