تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867192399
طنز؛ نامه‌ای به بیکاری
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: فاضل ترکمن در روزنامه شهروند نوشت:
بیکاری جان! سلام. ببخشید آن‌قدر هستی که گاهی نمی‌بینمت! راستش! تو مصداق بارز آن دو بیتی باباطاهر لخت و حتی عریان هستی که از بیکاری نشسته بود و گفته بود:
«به صحرا بنگرم صحرا ته وینم
به دریا بنگرم دریا ته وینم
به هر جا بنگرم کوه و در و دشت
نشان از قامت رعنا ته وینم».
الان من علاه بر کوه و در و دشت و صحرا و دریا و ویلا و خونه مامانم‌اینا، درفضای مجازی هم نشان از قامت رعنای تو می‌بینم! یعنی اصلا درفضای مجازی که بیشتر از همه‌جا قد و بالای تو رعنا را می‌نازم و حتی تو گل باغ تمنا را می‌نازم! به‌خصوص که تو با عشوه‌گری در اینستاگرام از همه دل می‌بری تا فالوورهات بالا برود. بیکاری جان! تو آن‌قدر هستی که فقط درهمین مقیاس اینستاگرام، جز تو نمی‌شود چیز دیگری را دید.
بعد من نمی‌دانم همین عکس و فیلم‌های صفحه اصلی کم همین الان یهویی بود که حالا استوری هم به آنها اضافه شده! طرف عکس گذاشته بود توی استوری که من درحال پوشیدن زیرپوش رکابی‌ام! بیکاری جان! می‌بینی کار را به کجا رساندی؟! این حق ما بود؟! می‌بینی داریم به کجا می‌ریم؟! تو آن‌قدر زیاد شدی که تنها کار مفید این روزها شده نمایش‌دادن حالات مختلف آدم‌ها در اینستاگرام. ازحالت ایستاده بگیرتا نشسته و حتی دَمَر! بیکاری جان! تو به خیلی‌ها اعتبار دادی! اگر قدیم طرف گاو و گوسفندهاش را می‌فروخت و می‌آمد تهران و به همه جا می‌رسید، الان دیگر نیازی به فروختن آنها هم نیست. کافی است بلد باشد تعداد فالوورهای خودش را بالا ببرد.
مثلا این‌قدر K یا اون‌قدر M! الان دوره‌ای شده که چشم همه فقط به فالوور هست. برای خودش معیار مضحکی شده است. الان اگر محمود دولت‌آبادی هم بخواهد، کتابش را برای چاپ به ناشری بدهد، اول از او می‌پرسند: «چند تا لایک داری؟!» و وقتی سبیل‌های باشکوه آقای دولت‌آبادی از فرط علامت سوال و تعجب، تابه‌تا می‌شود و می‌گوید: «جانم؟!». ناشر کارش را رد می‌کند و می‌گوید: «شما برو تَهِ صف! یه اینستا هم نداره، اومده کتاب چاپ کنه!». یا مثلا درحوزه سینما دیگر نه سراغ علی نصیریان‌ها که سراغ پسران به قول حافظ غبچه‌ای می‌روند که از فرط زیبایی زیر کامنت‌های هر پست‌شان حداقل ١٠نفر غش و ٢٠نفر ضعف کرده باشند. بیکاری جان! انتظار نداشته باش که خدا از سر تقصیراتت بگذرد.
تو باعث شدی که به قول تاریخ جهان‌گشای جوینی: «هر اون‌خری بر سر صدری بنشیند!». کاش می‌شد یه وقتی برسد که خودت هم از کار، بیکار شوی. دیگر ملالی نیست جز بیکاری تو بیکاری جان! مرسی! همین الان یهویی!
۰۵ دی ۱۳۹۵ - ۰۹:۵۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها