واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نیزارها دریاچه زریبار مریوان مهمترین پناهگاه پرندگان بومی و مهاجر است سنندج- ایرنا- رئیس اداره حفاظت محیط زیست مریوان گفت: نیزارهای حاشیه دریاچه زریبار مهترین پناهگاه پرندگان بومی و مهاجر این تالاب بوده و مردم از تخریب انها خودداری کنند.
محمد زری روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: این نیزارها در واقع پناهگاه بسیار خوبی برای پرندگان آبزی و کنارآبزی این تالاب بوده و گسترش آنها واکنش طبیعی دریاچه به سموم کشاورزی و فاضلاب ها روستاهای اطراف این دریاچه است..به گفته وی: برخی از مردم گمان می کنند که گسترش این نیزارها به زیان زریبار بوده و گاها" به تخریب یا آتش سوزی درآن اقدام می کنند. وی اظهار کرد: این نیزارها به مکان بسیار امنی برای پرندگان آبزی و کنارآبزی حاشیه این تالاب تبدیل شده و سالانه هزاران قطعه پرنده بومی و مهاجر داخل این نیزارها لانه سازی و جوجه آوری می کند.زری گفت: این دریاچه در مسیر کریدور کوچ پرندگان از شمال به جنوب قرار دارد و در 2 فصل بهار و پاییز به محل استراحت انواع پرندگان مهاجر تبدیل می شود.وی با اشاره به حضور انواع پرندگان مهاجری شامل قو، فیلامینگو، غازهای خاکستری و پیشانی سفید، آنقوت، فیلوش و انواع مرغابی و اردک از جمله اردک بلوطی در این دریاچه افزود: این پرندگان مهاجر در ادامه مسیر کوچ خود از شمال به جنوب، مدتی را در این تالاب به استراحت و تغذیه پرداخته و با کاهش دما در این منطقه، کوچ خود را به مناطق گرمتر ادامه می دهند.زری گفت: این تالاب به دلیل تنوع غذایی و وضعیت و امنیت مناسب، به یکی از استراحتگاه ها و زیستگاه های مهم پرندگان در شمالغرب کشور تبدیل شده که همه ساله پذیرای شمار زیادی از انواع پرندگان مهاجری است که در مسیر پرواز خود وارد این تالاب می شوند.پناهگاه حیات وحش زریبار و تالاب بین المللی آن که بیست و سومین عضو تالاب کنوانسیون رامسر است دارای حجم تقریبی آب بیش از 30 میلیون مترمکعب بوده و سرریز آب دریاچه از قسمت جنوبی با نام رودخانه مریوان خارج می شود.طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود 1.6 کیلومتر بوده و وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغییر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب 2 و 6 متر است.زریبار در یک دره طولی وسیع قراردارد و از 2 طرف غرب و شرق با کوه های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.تاکنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهی یک گونه مارماهی، پنج گونه فیتوپلانکتون و 17 گونه زئوپلانکتون در تالاب بین المللی زریبار شناسایی شده است.گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه هایی از گیاهان خاردار و گونه های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می دهد.سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه های غیربومی این دریاچه است.شهرستان مرزی مریوان در فاصله 130 کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.3020/1904**خبرنگار: عبدالله رحمانی/**انتشاردهنده: مسعود احمدی
03/10/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]