محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828058423
آیا خالکوبی کردن جرم به حساب می آید؟ - سایت خبری تحلیلی آبادان و خرمشهر
واضح آرشیو وب فارسی:فیدوس: زنجیروار به هم متصل شده و به صف، وسط حیاط نشسته اند. بالای سر هر دسته از آنها یک مامور یا افسر پلیس ایستاده و تمام رفتارشان را زیر نظر گرفته است. اینها سارقان و تبهکارانی هستند که تنها طی چند ساعت ماموریت حساس کارآگاهان دستگیر شده اند و حیاط پلیس آگاهی را اشغال کرده اند. ماموریتی که نامش طرح امنیت اجتماعی است و پلیس نیروی انتظامی تقریبا هر ماه آن را به مرحله اجرا می گذارد. در هرکدام از این طرح ها، بیش از ١٠٠ سارق، زورگیر و تبهکار از سوی ماموران پلیس غافلگیر شده و دستبند به دست راهی زندان ها می شوند، اما در این میان مجرمانی هستند خاص تر. نقش و نگارهای حکاکی شده روی بدنشان تمایزشان را نشان می دهد. نقش و نگارهایی ترسناک یا حتی ساده تر، اما این نقش و نگارها چیزی را در ماهیت ماجرا تغییر نمی دهد. ماهیتی که تنها خلافکار بودن این مجرمان را نشان می دهد و نمی توان تنها با یک طرح آنها را از هم جدا کرد. با این حال بعضی از تبهکاران این خالکوبی ها را نماد شرارت دانسته و خود را ملزم به حکاکی این نقش و نگارها می کنند. تصور می کنند با این خالکوبی ها می توانند قدرت نمایی بیشتری از خود نشان دهند و جولان بیشتری برای انجام جرم خود داشته باشند. درست مانند دزدان دریایی که در قدیم با این نماد ها سعی می کردند خود را از بقیه متمایز کنند و با ایجاد رعب و وحشت بیشتری دست به سرقت هایشان بزنند. حالا دیگر این نمادها شکل جدیدتری به خود گرفته و مجرمان آن را روی بدن خود حک می کنند. نمی توان گفت که آنها با دیگر مجرمان فرق دارند، اما پلیس با نشان دادن این نقش و نگارها، سعی در متفاوت ساختن این تبهکاران از بقیه مجرمان دارد. سوال اساسی این جاست که آیا واقعا خالکوبی جرم است؟ یعنی براساس قوانین موجود کسی که خالکوبی انجام می دهد عملی مجرمانه انجام داده است؟ خالکوبی جرم نیست محمد نسل، جرم شناس در پاسخ این پرسش می گوید: «هیچ منع قانونی برای خالکوبی وجود ندارد و برخوردهایی که با این پدیده انجام می شود، کاملا سیلقه ای است.» او ادامه می دهد: «نشان دادن تصاویر برهنه مجرمان و خلافکارانی که قسمتی از بدنشان را خالکوبی کرده اند، به نوعی سعی در ایجاد ارتباط بین بزهکاری و خالکوبی است. هرچند به نظر من هیچ ارتباطی بین آن دو مقوله نیست، ولی خب بخشی از جامعه آن هم به دلایل فرهنگی خالکوبی را عملی ضد ارزش می دانند، درحالی که خالکوبی یکی از مواردی است که از گذشته های دور وجود داشته است.» این استاد دانشگاه با رد این ادعا که خالکوبی یک فرهنگ وارداتی از غرب است، درباره قدمت خالکوبی در ایران می گوید: «داستان مردی که به حمام می رود و از دلاک می خواهد که تصویر شیری را روی بدنش خالکوبی کند، به تفضیل و زیبایی در مثنوی معنوی آمده است. همان مصرع معروف «شیر بی یال و دم و اشکم که دید» مربوط به همین داستان است. خب این مسأله نشان دهنده این است که خالکوبی در ایران قدمت دارد. پس حتی نمی توان تتو یا همان خالکوبی را به غرب نسبت داد. البته که در دیگر جوامع از غرب تا شرق بنا بر فرهنگ و باورهایشان نمادهایی را به عنوان خالکوبی انتخاب می کنند. اما در ایران هم این موضوع سابقه زیادی دارد.» او اضافه می کند: «البته تکنیک ها، نمادها و نوع خالکوبی در سال های اخیر تغییر کرده است، ولی ماهیت کار همان است که از گذشته های دور وجود داشته است. ما حتی خالکوبی را در بین فتیان و قلندران هم می بینیم که ادامه آن هنوز هم در بین پهلوانان قدیمی زورخانه ها دیده می شود.» «محمد نسل» در بخش دیگری از صحبت هایش با تقسیم خالکوبی به دو دسته تقلیدی و نماد بزهکاری دراین باره توضیح می دهد: «در خالکوبی تقلیدی که بیشتر نوجوانان و جوانان به آن گرایش دارند، نوعی مد و الگوبرداری از گروه های مرجع مثل ورزشکاران و هنرمندان است که نوعی ایجاد تمایز می کند. به همین دلیل هم خالکوبی های موقت بیشتر در بین جوانان دیده می شود. اما قسمتی از خالکوبی ها مربوط به گروه های بزهکار و مافیایی است؛ مانند نمادهایی که گروه های نئونازی، افراط گرایان نژادپرست یا برخی باندهای بزرگ مافیایی در اروپا، آمریکا و خاور دور از آن استفاده می کنند. با این همه، در هیچ یک از این کشورها خود خالکوبی عمل ضد ارزشی تلقی نمی شود، بلکه به نمادهای مورد استفاده دقت می شود.» این استاد دانشگاه در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود عدم منع قانونی خالکوبی، پلیس سعی در انتشار این تصاویر دارد؟ می گوید: «این پرسشی است که در چند سال اخیر بارها مطرح شده است. نه تنها پخش تصاویر برهنه و خالکوبی مجرمان بلکه گرداندن آنها در انظار عمومی هم کار درستی نیست. نقدهای زیادی به این حرکت پلیس از سوی صاحب نظران مطرح شده است، اما متاسفانه تاکنون هیچ نتیجه ای دربرنداشته است.» او در توضیح بیشتر دلایل مخالفت با این اقدام نیروی انتظامی می گوید: «باید دید هدف از این کارها واقعا چیست؟ اگر مقصود بازدارندگی است که با این کار خلافکاری و بزهکاری به نوعی برای نوجوانان الگو می شود. شما اگر به تصاویر منتشرشده این افراد دستگیر شده نگاه کنید، این بزهکاران با آن نقش و نگارهای عجیب و غریب روی بدنشان فیگوری گرفته اند که انگار در مسابقات مستر المپیا (مسابقات قهرمانی بدنسازی) شرکت کرده اند. خب اینها خودش برای جوانان و نوجوانان الگو می شود.» او اضافه می کند: «واقعا مشخص نیست که این دست از اقدامات با چه توجیه عقلی و منطقی انجام می شود. همان طور که گفتم بیشتر این کارها سلیقه ای است. ما در کشورمان از این گونه موارد کم نداریم، مثل پیراهن آستین کوتاه، موی بلند برای آقایان، پوشیدن شلوار جین و...» هنجارشکنی مجرمان خالکوبی کرده با این همه، یکی از افسران بازنشسته اداره آگاهی که نمی خواهد نامش فاش شود، معتقد است: «نشان دادن خالکوبی خلافکاران نقش بازدارنده ای در رواج این پدیده دارد و نشانی از هنجارشکنی های مجرمان است.» او در توضیح این که نیروی انتظامی از گرداندن خلافکاران و نشان دادن خالکوبی های آنها در انظار عمومی چه هدفی را دنبال می کند؟ می گوید: «این کار جدااز بحث بازدارندگی انجام عمل مجرمانه، در بازگشت و ایجاد امنیت روانی در جامعه نقش موثری دارد. وقتی یک شرور برای مدتی محله ای را ناامن کرده و با انواع و اقسام جرایم باعث ایجاد وحشت و ترس ساکنان آن منطقه شده است، مردم منتظر برخورد قهری نیروی انتظامی با این افراد هستند. به همین دلیل هم در موارد زیادی اشرار پس از دستگیری به محل وقوع جرم برده می شوند تا مردم احساس امنیت کنند. من طی سال ها خدمت در اداره آگاهی بارها با این مسأله مواجه شدم. مردم از ما می خواهند که با این افراد برخورد کنیم. شکسته شدن غرور و ابهت کاذب این افراد نقش مهمی در ایجاد امنیت روانی جامعه دارد.» اما نشان دادن نقش و نگارهایی که خلافکاران روی بدنشان خالکوبی کرده اند هم تاثیری در ایجاد امنیت روانی جامعه دارد؟ این سرهنگ باتجربه آگاهی در این باره می گوید: «پلیس هم می داند که خالکوبی جرم نیست، اما این که نشان دادن حکاکی های بدن مجرمان از چه زمانی در پلیس باب شده است، من هم از آن بی اطلاع هستم. ولی تاجایی که ما می دانیم به تصویر کشیدن نقش و نگار روی بدن تبهکاران سال هاست که انجام می شود، حتی در زمان طاغوت هم شهربانی با خلافکاران چنین برخوردی داشت.» بزهکاری هیچ ارتباطی با خالکوبی ندارد خالکوبی مد شده. این مد بیشتر برای افرادی که خواهان جلب توجه هستند، جذاب تر است و همین جذابیت باعث گرایش و استقبال بیشتر به خصوص جوان ها برای خالکوبی شده است. با این همه هنوز جامعه ایرانی نگاه مثبتی به خالکوبی ندارد و این مسأله در تصاویری منتشر شده از دستگیری خلافکاران توسط نیروی انتظامی هم دیده می شود. اما به واقع بزهکاری با خالکوبی هیچ ارتباطی ندارد. اینها را «رضا تهرانی دوست» روانشناس اجتماعی درباره دلایل گرایش عمومی به خالکوبی و نگاه منفی حاکم بر جامعه درخصوص این پدیده به «شهروند» می گوید. او معتقد است؛ دلیل اصلی گرایش جوانان به انجام خالکوبی جلب توجه یا همان بیشتر دیده شدن است: «هرچند نمی توان در این خصوص حکم کلی صادر کرد، اما واقعیت این است افرادی که بیشتر دنبال نشان دادن خودشان هستند، بیشتر در اجتماع به سمت چنین رفتارهایی گرایش دارند.» تهرانی دوست با اشاره به برخی نمادهای رایج خالکوبی می گوید: «در پاره ای از موارد هم خالکوبی های هم شکل و گروهی، به عنوان نمادی از یک هویت استفاده می شود که در دل خود بیانگر نوعی رفتار مشابه و تعلق خاطر به یک سری از اهداف و آرمان هاست. این نوع از خالکوبی هم بیشتر در جوانان دیده می شود.» او ادامه می دهد: «ویژگی های فردی و شخصیتی و البته تشویق گروه های همسان و هم سال در رواج این پدیده نقش بسیار مهمی دارد، به همین دلیل خالکوبی در بین نوجوانان و جوانان یا به عبارت دیگر بچه های دهه ٧٠ به بعد بیشتر دیده می شود.» این روانشناس اجتماعی در پاسخ به این پرسش «شهروند» که چرا جامعه ایرانی هنوز به خالکوبی نگاهی منفی دارد؟ پاسخ می دهد: «نگاه منفی یا جرم انگارانه جامعه برای هر پدیده ای به عوامل مختلفی بستگی دارد. نگاه عرفی، قوانین، حافظه تاریخی و سابقه آن در گذشته ازجمله عوامل تأثیرگذار در شکل گیری نگاه جامعه به هر پدیده ای است.» او ادامه می دهد: «برای خالکوبی همه این معیارها در شکل گیری نگاه منفی جامعه صدق می کند. برای نمونه در گذشته های دور عموما بزهکاران دست به چنین عملی می زدند یا همواره این عمل از سوی افرادی انجام می شود که عرف های اجتماعی را رعایت نمی کنند. همین مسأله باعث شکل گیری نگاه منفی جامعه به خالکوبی شده است. البته نمایش تصاویر خالکوبی افراد بزهکار هم در تشدید و توقیت این نگاه عمومی بی تأثیر نیست.» تهران دوست با اشاره به نگاه عرفی جامعه به پدیده خالکوبی جدا از منظر حقوقی و قوانین جاری کشور در این خصوص می گوید: «با وجود گرایش و رواج خالکوبی در گروه های مختلف اجتماعی، هنوز هم عموم جامعه خالکوبی را یک رفتار هنجارشکنانه می داند و به همین خاطر هم برخی موارد مثل خالکوبی ورزشکاران یا هنرمندان حواشی زیادی به دنبال دارد. برخوردها با افرادی که خالکوبی دارند هم به همین دلیل است. این را همه می دانند که یک ورزشکار یا هنرمند نه بزهکار است و نه هنجارشکن، اما نگاه منفی جامعه به این پدیده باعث می شود که برخی سازمان ها یا نهادهای نظارتی به این مسأله ورود پیدا کنند.» خالکوبی الگوی جدید ارتباطی اما قاسم زاده، مدیرعامل انجمن حمایت از سلامت و بهداشت روان ایران معتقد است: «این عرف پذیرفته شده یا آنچه که مورد اقبال و تأیید نهادهای حاکمیتی درخصوص نوع پوشش، مد و به طورکلی آراستگی ظاهری افراد در جامعه ایرانی است، شکاف عمیقی با جامعه جهانی دارد. شکافی که می توان آن را به راحتی در نوع پوشش، گویش و آراستگی جوانان و نوجوانان دید. خالکوبی یا همان تتو هم جزیی از همین آراستگی ظاهری است که در جامعه جهانی طرفداران خاص خود را دارد.» این روانشناس درباره زمینه های روان شناختی خالکوبی در بین جوانان و نوجوانان به «شهروند» می گوید: «این که با نشان دادن تصاویر خالکوبی خلافکاران، سعی در تقبیح و جلوگیری از گرایش نوجوانان و جوانان به این پدیده داشته باشیم، نتیجه ای ندارد، چون خالکوبی یک مد است. جوانان به دنبال الگوهای جدید ارتباطی هستند و خالکوبی هم از این منظر جلوه ویژه ارتباطی است.» او ادامه می دهد: «در دهه های اخیر مد و مدگرایی در جامعه جهانی تاثیرات قابل توجه و ملموسی در جامعه ایرانی داشته است. هوی متال، هیپیست ها یا رپرها همگی مدهایی بودند که در سال های گذشته در بین جوانان ایرانی هم طرفدارانی داشته، الان هم خالکوبی چنین وضعی دارد، البته عقبه این پدیده هم در شکل گیری برخی مخالفت ها در گفتار و رفتار رسمی جامعه ایرانی بی تأثیر نیست، ولی شرایط تغییر کرده است. جوانان بی توجه به الگوهای مطلوب و موردنظر رسمی، راه خودشان را می روند. حال این که اساسا الگویی بومی برای آراستگی ظاهر جوانان وجود دارد یا نه بحث مفصلی است که اگر بخواهم خیلی کوتاه به آن اشاره کنم باید گفت متاسفانه ما الگویی برای ارایه دادن به جوانان و نوجوانان نداریم. همه حرفی که در این زمینه بیان می شود در چند کلمه کلی و گنگ است، ظاهری ساده و بی آلایش که به هیچ وجه مورد پسند جوانان نیست. این یک خلأ بزرگ در الگوسازی است که با نشان دادن تصاویر خالکوبی روی بدن خلافکاران برطرف نمی شود. وقتی جوانان ما از طریق رسانه ها تتوی چهره های معروف ورزشی و هنری داخلی و خارجی را مشاهده می کنند، چنین اقداماتی واقعا بی معنی است.»
شنبه ، ۴دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فیدوس]
[مشاهده در: www.feydus.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها