واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: فریور خراباتی در روزنامه آرمان امروز نوشت:
خب به سلامتی و میمنت امروز روز دانشجوست و مسئولان و مدیران و روسای دانشگاهها امسال هم برای دانشجویان سنگ تمام گذاشتهاند و بدین طریق برنامههایی نظیر شعبده بازی، مسابقه ماست خوری، مسابقه محله، جُنگ شاد با عموقناد، نمایش عمو پورنگ و خرس مهربون و نمایش کمدی موزیکال «دستا شُله!» قرار است در برخی از دانشگاههای کشور به این مناسبت برگزار شود که واقعا جای تشکر و قدردانی دارد.یعنی با این برنامهریزی که صورت گرفته بیشتر به نظر میرسد دانشجویان به جای مطالبات و درخواستهای خود، مشغول بازی و سرگرمی باشند که خب این هم کار خوبی است.
چه معنی دارد که یک عده بیایند و مطالبات دانشجویی خود را مطرح کنند؟ دانشجو اگر همه جایش درست باشد به جای درس و مشق میرود دنبال مطالبه و این صحبتهای زشت؟! پس خجالت کجا رفته؟ حیا چی شده؟ شرم کجای داستان قرار میگیره؟!سالها پیش فرار مغزها داشتیم که افرادی که رتبههای بالای کنکور سراسری را به دست میآوردند بورسیه دانشگاههای کشورهای خارجی میگرفتند و مهاجرت میکردند؛ اسم این کار را گذاشتند فرار مغزها، منتها در سالیان اخیر اتفاقاتی افتاده که این موضوع تا حدی متوقف شده است.
اولین اقدام مربوط به وزارت علوم سابق (آقای دانشجو اینها!) بود که توانستند قضیه بورسیه را یک بار برای همیشه تمام کنند و بفرستند پی کارش؛ به طور مثال کسی که برای رشته دکترای «مطالعه ارگ بم» بورسیه دانشگاه بورلی هیلز را میگیرد، وجدانا جزو آمار فرار مغزها باید حسابش کنیم یا نکنیم؟ قضیه دوم در مورد آن دلاورانی است که با سود بانکی پدر محترم، در دانشگاه «شب گردیهای تهران» تحصیل کرده و اکثر واحدهای درسی شان را هم در خیابانها و پاساژها و اماکن دیگر پاس میکنند، تازه این دانشگاه شعبه یک دانشگاه ویتنامی است که مجوزش توسط وزارت علوم ویتنام مدتهاست که باطل شده است.
گروه بعدی کسانی هستند که معدل دیپلم شان در رشته کوبلن بافی به کمک نمره انضباط به زور ۱۰ شده، آن وقت برای رشته پزشکی در کشور دیگر پذیرش گرفتهاند؛ با این دسته کاری نداشته باشید، بروید و هیات علمی آن دانشگاه خارجی را پیدا کرده و از طرف من دو تا سیلی توی گوش رئیس دانشگاه بخوابانید و نازشستش را حتما بدهید.
۱۶ آذر ۱۳۹۵ - ۱۲:۳۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]