محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843437575
آقای ظریف! پاسخ تحریم 10 ساله و نقض برجام همین بود؟ - پایگاه خبری تحلیلی جنوب کشور
واضح آرشیو وب فارسی:جنوب نیوز: پس از توافق ژنو، «اجرای» قوانین تحریم را ناقض تعهد آمریکا نمی دانستند و می گفتند اگر قانون جدید تحریم «وضع» شود، نقض توافق است. امروز می گویند خیر، «وضع» قوانین ناقض تعهد نیست، بلکه آمریکا متعهد شده است قانون را «اجرا» نکند! از این آقایان سوال باید کرد که لطفا بفرمائید دقیقا چه چیزی را نقض برجام «می دانید» و قرار است در قبال آن واکنش نشان دهید؟جنوب نیوز- سید یاسر جبرائیلی: تصویب قانون تحریم های ایران(ISA) به مدت 10 سال در کنگره آمریکا، واکنش های متعددی را در داخل و خارج از کشور در پی داشته است. هرچند اکثر صاحب نظران، این اقدام را نقض صریح تعهد آمریکا در ماده 26 برجام مبنی بر خودداری از وضع تحریم های جدید هسته ای می دانند، اما کسانی نیز معتقدند برجام نقض نشده است. این طیف دوم می گوید دولت آمریکا متعهد به اجرا نکردن قوانین تحریم است و حتی اگر ISA توسط آقای اوباما امضا شود نیز، اثر اجرایی ندارد. از جمله آقای دکتر ظریف اخیرا گفته اند «همانطور که در گذشته مقامات آمریکایی موظف بودند اجرای تحریم ها را متوقف کنند، اکنون هم اجرا متوقف است و شرایط برای کشورهای ثالث تفاوتی ندارد. کاری که کنگره آمریکا کرده است در صورتی که به امضای رئیس جمهور آمریکا هم برسد اثر اجرایی ندارد».(1) برای روشن شدن آنچه در تصویب ISA برای یک دوره 10 ساله اتفاق افتاده و نسبت واقعی آن با برجام، نظر به اهمیت ادبیات به کار رفته در توافق هسته ای و مواضع مقامات ایرانی و آمریکایی، نیازمندیم تحلیل خود را از توافق ژنو که در آذماه 1392 به امضا رسید و در واقع مقدمه برجام بود، آغاز کنیم. در بند هفتم از تعهدات 1+5 در توافق ژنو، آمریکایی ها به صراحت متعهد شده بودند که تحریم جدید هسته ای اعمال نکنند: The U.S. Administration, acting consistent with the respective roles of the President and the Congress, will refrain from imposing new nuclear-related sanctions.(2) منتهی مدت اندکی پس از توافق، دولت اوباما شروع به اعمال تحریم های جدید هسته ای علیه افراد حقیقی و حقوقی ایرانی کرد و 37 فرد و نهادی را که قبلا تحریم نبودند، وارد لیست SDN کرد و تحریم نمود. در آن زمان، هنگامی که کارشناسان به نقض توافق ژنو توسط آمریکا اعتراض کردند، متولیان توجیه این امور در دولت یازدهم، استدلال می کردند که آمریکا متعهد شده است «قانون تحریمی جدید وضع نکند» و افزوده شدن افراد و نهادهای ایرانی به لیست تحریم، در واقع «اجرای» تحریم های گذشته است، لذا توافق نقض نشده است. اتحادیه اروپا نیز دست به همین اقدام زد و 17 فرد و نهاد ایرانی را تحریم کرد، اما آقای عباس عراقچی با همان استدلال فوق الذکر، این تحریم ها را ناقض توافق ژنو ندانست: «اجرای تحریم های گذشته خلاف توافق نامه جدید نیست».(3) 24 آذرماه 92 اما راقم این سطور طی یادداشتی در پاسخ به این توجیه دکتر عراقچی استدلال کرد «این سخن درست است که در 12 دسامبر «قانون جدید تحریم وضع نشده»، اما دوباره متذکر می شویم که در توافقنامه، این دولت آمریکاست که متعهد شده تحریم جدید تحمیل (Impose) نکند. یعنی نه تنها کاخ سفید در حوزه اختیاراتش، نباید بر مصادیق تحریم افزوده و دایره اعمال تحریم را گسترش دهد، بلکه حتی اگر کنگره آمریکا قانونی مبنی بر تحریم تصویب کرد، دولت طبق توافقنامه در چارچوب اختیاراتش باید از تحمیل آن خودداری کند؛ بدین معنی که رئیس جمهور آمریکا باید در صورت تصویب تحریم جدید در کنگره، آن را وتو کند مگر اینکه با تصویب مجدد دو سوم نمایندگان، «اختیار عدم اعمال» نداشته باشد. اما در تحریم های 12 دسامبر شاهدیم که هنوز نوبت به کنگره نرسیده، دولت در چارچوب اختیارات خود، افراد و شرکت های جدیدی را تحریم کرده است و این دقیقا بر خلاف تعهدی است که آمریکا در توافقنامه ژنو داده است. به عبارت دیگر، هم اکنون دولت آمریکا وضعیت فرد یا شرکت A را از «عدم تحریم» به «تحریم» تغییر داده و این چیزی جز «تحریم جدید» نیست که کاخ سفید تعهد کرده بود از آن اجتناب کند».(4) با این وجود، آمریکا بعد از آن نیز به «اجرای تحریم های جدید هسته ای» ادامه داد و دوستان دولت یازدهم، با این استدلال که قانون تحریمی جدیدی وضع نشده است، در برابر این تحریم ها سکوت کردند. زمان گذشت و وقتی توافق موقت ژنو پایان یافت و کار به امضای برجام رسید، در ماده 26، تعهد آمریکایی ها در توافق ژنو مبنی بر اعمال نکردن تحریم های جدید هسته ای، عینا تکرار شد: The U.S. Administration, acting consistent with the respective roles of the President and the Congress, will refrain from imposing new nuclear-related sanctions.(5) در همان ایام، یکی از بحث های جدی این بود که اگر دولت یازدهم افزوده شدن افراد و نهادهای جدید به لیست تحریم را تحریم جدید نمی داند و معتقد است صرفا در صورت وضع قانون جدید، توافق نقض شده است، آیا وضع مجدد تحریم های هسته ای ISA را که دوره تعیین شده برای آن در پایان 2016 به اتمام می رسد، از نظر دولت نقض برجام خواهد بود یا خیر. که در پاسخ به این سوال، هم شخص دکتر ظریف و هم آقای تخت روانچی به صراحت تمدید قانون ISA را ناقض برجام خواندند. دکتر ظریف در پیشگاه نمایندگان ملت گفت: «قانونی هست به نام ISA که این قانون در پایان سال 2016 مدتش تمام می شود. یک گروهی از سناتورها و نمایندگان مجلس (آمریکا) به دنبال تمدید آن هستند. ما هم به دولت آمریکا تذکر دادیم که باید برجام رعایت شود و تمدید قانون ISA مغایر با برجام است».(6) این موضع دکتر ظریف، کاملا با موضع قبلی ایشان و تیمشان هماهنگ بود. این دوستان هرچند افزوده شدن افراد و نهادهای جدید به لیست تحریم را تحریم جدید نمی دانستند، اما از نظرشان اعمال مجدد یک قانون منقضی شده، تحریم جدید محسوب شده و ناقض برجام بود. علت نیز روشن است و همچنان از نظر ما این مورد نیز ناقض توافق است. در آمریکا برخی قوانین عمر مشخص دارند و در آنها قید می شود که دقیقا در چه زمانی اعتبار آنها پایان می یابد. اگر مبانی سیاسی-حقوقی آن قانون از نظر هیئت حاکمه آمریکا ساری و جاری باشد، آن قانون را مجددا وضع می کنند و یا حتی در آن جرح و تعدیل و حذف و اضافه نیز انجام می دهند؛ چنانکه قانون ISA فعلی، با آنچه در ابتدا تحت عنوان قانون داماتو مشهور شد، تفاوت های جدی دارد. از جمله اینکه لیبی نیز در قانون اولیه مشمول تحریم های مندرج در داماتو بود و در سال 2006 از آن خارج شد. در سال 2010 نیز طی قانون CISADA، تحریم های قانون ISA علیه ایران گسترش یافت و به بهانه هسته ای موارد متعددی به آن اضافه شد. اما در برجام، بر اساس تعهد بین المللی آمریکا، مبنای سیاسی-حقوقی «وضع» تحریم های هسته ای از میان برداشته شد و همانگونه که قانون داماتو درباره لیبی پایان یافت، و همانگونه که CISADA قانون ISA علیه ایران را به بهانه هسته ای گسترش داد، با انقضای دوره ISA، آمریکا طبق تعهدش حق اعمال مجدد تحریم های هسته ای را نداشت. واقعیت این است که آمریکایی ها تا امروز نه تنها به طیف وسیعی از تعهدات ایجابی خود در برجام عمل نکرده اند و تحریم هایی که باید برمی داشتند، همچنان پابرجا هستند، بلکه تعهدات سلبی خود را نیز زیرپا می گذارند و آنچه را باید انجام ندهند، انجام می دهند. طبق نص صریح بند 26 برجام، آمریکایی ها حتی اگر می خواستند تحریم های ISA را مجددا برای دوره ای دیگر وضع کنند، باید تحریم های مشخصا هسته ای را از متن خارج می کردند، اما این کار را نکرده و در واقع، برخلاف برجام، تحریم های جدید هسته ای وضع کرده و برجام را نقض کردند. امروز در کمال تعجب، کسانی که پس از توافق ژنو، اجرای قوانین تحریم را ناقض تعهد آمریکا نمی دانستند و می گفتند اگر قانون جدید وضع شود، نقض توافق است، امروز موضعی دقیقا متناسب با شرایط جوی حاکم بر آمریکا اتخاذ کرده اند و می گویند «خیر، وضع قوانین ناقض تعهد نیست، بلکه آمریکا متعهد شده است قانون را اجرا نکند»! از این آقایان سوال باید کرد که لطفا بفرمائید چه چیزی را نقض برجام «می دانید» و قرار است در قبال آن واکنش نشان دهید! تاسف بار از همه، مواضع اخیر در رابطه با ISA، موضع آقای حمید ابوطالبی معاون سیاسی دفتر آقای روحانی است که به دلیل حضورش در تسخیر لانه جاسوسی، آمریکایی ها به او ویزا ندادند تا سفیر آقای روحانی در سازمان ملل شوند. ایشان گفته اند «اگر برجام تعهدی چند جانبه است، نقض آن توسط یکی از اعضا (آمریکا) را نمی توان یک جانبه با نقض پاسخ گفت بلکه هر نقضی، اقدام علیه تمامی متعهدین خواهد بود. مشروع ترین و شدیدترین روش مقابله با هر نقض برجام، برخورد هماهنگ، پاسخ شدید و یکپارچه تمامی متعهدین و اقدام براساس اجماع و انزوای ناقضان است».(7) توجیهات آقای ابوطالبی برای سکوت ایران در قبال نقض برجام توسط آمریکا دو ایراد بزرگ دارد. نخست اینکه سخن ایشان بر خلاف متن برجام است. ایران در همان ماده 26 برجام متذکر شده که اعمال تحریم های جدید هسته ای را زمینه ای برای توقف انجام تعهدات خود در برجام تلقی خواهد کرد: Iran has stated that it will treat such a re-introduction or re-imposition of the sanctions specified in Annex II, or such an imposition of new nuclear-related sanctions, as grounds to cease performing its commitments under this JCPOA in whole or in part. بعد از صدور قطعنامه 2231 نیز تهران طی نامه ای به سازمان ملل متحد تصریح کرد که « در برجام به وضوح تصریح شده است که اتحادیه اروپایی و آمریکا هر دو از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریم ها و اقدامات محدودیت ساز که منطبق با برجام رفع شده اند، خودداری خواهند ورزید. تفاهم بر آن است که بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریم ها و اقدامات محدودیت ساز از جمله از طریق تمدید، به مثابه عدم پایبندی اساسی خواهند بود که ایران را از تعهداتش به طور جزئی یا کلی معاف خواهد ساخت».(8) اما اینکه آقای ابوطالبی گفته اند اجماع حاصل شود و ناقضان برجام منزوی شوند، منظورشان این است که ایران و اروپا توافق را ادامه دهند، به نقض آمریکا توجه نکنند و نهایتا یک بیانیه مشترک علیه تحریم های جدید بدهند که «آمریکا! خیلی کار بدی کردی!». این موضع گیری کودکانه، حقیقتا مایه شگفتی است. به این برادر بزگوار باید گفت آمریکا از نظر ایران در انزوا بود. آمریکا جایگاه و اندازه ای در سیاست خارجی ایران نداشت و هیچ غلطی نمی توانست بکند و نتوانسته است. شما بودید که آمریکا را از انزوا خارج کردید و در جایگاه کدخدا نشاندید. مدعی شدید که با مذاکره دوجانبه می توان سوء تفاهم ها را رفع کرد و به برد-برد رسید. اگر بنایتان بر انزوای آمریکا بود و انتظاری درباره لغو تحریم ها و اعمال نشدن تحریم های جدید نداشتید، با دیگران توافق می کردید تا آمریکا در انزوا باقی می ماند. آمریکا همه آن چیزی که از مذاکره می خواست، خود مذاکره بود تا به جهان بگوید در محاسبات ایران نیز از انزوا خارج شد و «ایران هم پای میز آمد». شما از عزت ملت هزینه کردید تا تحریم ها را رفع کنید؛ اکنون که با لغو نشدن تحریم ها و وضع تحریم های جدید مواجه هستید، می گوئید توافق را با دیگران ادامه دهیم تا آمریکا منزوی شود؟ راه منزوی کردن آمریکا تبدیل برجام به یک تعهد یک جانبه از سوی ایران نیست. راه منزوی کردن آمریکا این است که کسانی که به آمریکا اعتماد کردند، بیانیه بدهند و یک کلمه بگویند «درباره آمریکا اشتباه کردیم، نمی توان به آمریکا اعتماد کرد و با واشنگتن بازی برد-برد انجام داد»؛ نگاه ها را متوجه درون کنند، دشمن و برنامه های آن را بشناسند و برای مقابله با آن برنامه ریزی کنند. تا لااقل تجربه تاریخی برجام، بخشی از خسارات وارده بر کشور در نتیجه این اعتماد به آمریکا را جبران کند. شاید اگر آمریکا مذاکره را برای مذاکره می خواست، کسانی در داخل ایران نیز توافق را برای توافق می خواهند. توافق برای توافق، یعنی اینکه نه تحریمی لغو شود و نه از وضع تحریمی جلوگیری شود، بلکه صرفا متنی باشد برجام نام، تا دستمایه مانورهای سیاسی در داخل شود. غافل از اینکه بازی با نام برجام، تاریخ مصرف دارد. پانوشت ها: ----------------------------- 1-http://farsnews.com/newstext.php?nn=13950913000091 2- http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Documents/1392/09/03/13920903000147.pdf 3- http://www.mehrnews.com/news/2185087 4- http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920924000997 5- http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Documents/1394/04/23/13940423000648.pdf 6- http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950912000015 7- http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950912000886 8- http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950913000008
یکشنبه ، ۱۴آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جنوب نیوز]
[مشاهده در: www.jonoubnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها