واضح آرشیو وب فارسی:ساخت و ساز: با مقایسه رقم تولید نفت کشورهای دخیل در سیاست کاهش بر پایه تولید ماه اکتبر 2016 با رقم تولید بر پایه ماه ژانویه، به آسانی می توان دریافت که این کشورها در این مدت با عملکرد غیر حرفه ای، فقط خودشان را از مزیت قیمت بالاتر محروم نمودند.به گزارش Consbank، پس از توافق اخیر وزیران عضو سازمان کشورهای تولید کننده و صادر کننده نفت (اوپک) برای کاهش 4.5 درصدی تولید نفت این سازمان، تحلیل های متعددی درباره این اتفاق مهم و نقش ایران در این توافق منتشر شد. پس از فروکش کردن موج اخبار و تحلیل های عمدتا احساسی درباره این توافق مهم، نوبت به تحلیل های کارشناسی تر و منطبق با مولفه های واقعی موثر بر استراتژی های نفتی رسیده است. در این باره، محمد صادق معماریان، کارشناس بازارهای انرژی و رئیس سابق اداره بررسی های بازار نفت وزارت نفت ایران در یادداشتی برای خبرگزاری فارس نوشت: علیرغم تمامی تلاش و توطئه های رسانه های غربی جهت تضعیف نقش اوپک در مدیریت بازار نفت و فراهم نمودن سقوط قیمت های نفت، همانگونه که پیش بینی می شد، این بار عقلانیت جمعی اوپک به ویژه اعضای بنیانگذار آن به ثمر نشست و اوپک با تصویب کاهش 2.1 میلیون بشکه در روز از تولید خود در اجلاس ماه نوامبر وین ثابت کرد که این سازمان ظرفیت عملکرد بسیار بالایی دارد. پس از گذشت 8 سال (از سال 2008 تا کنون) سرانجام این توافق تاریخی برای کنترل و مدیریت بازار نفت صورت گرفت که دستاوردهای آن را می توان بسیار فراتر از مناسبات منطقه ای ایران و عربستان ارزیابی نمود: - این موفقیت بدون همراهی کشورهای تولید کننده غیر اوپکی و خصوصا روسیه امکان پذیر نبود. با آشفتگی بازار نفت از 2014 تا کنون، کشورهای تولید کننده غیر اوپکی و خصوصا روسیه نیز هیچ چاره ای جز قبول نقشی فعال تر در کنترل و مدیریت بازار نفت در کنار اوپک نداشتند. بدین ترتیب یک اجماع اولیه برای ایجاد همکاری های جدی تر بین کشورهای تولید کننده غیراوپکی با اوپک در عمل شکل گرفت. - در مورد تراز بازار نفت، با تصویب کاهش 2.1 میلیون بشکه در روز از تولید اوپک (از سطح 33.7 به 32.5 میلیون بشکه در روز) بعلاوه کاهش همزمان کشورهای تولید کننده غیر اوپک برابر 600 هزار بشکه در روز، جمعا با 1.8 میلیون بشکه در روز، کل عرضه مازاد در بازار از بین خواهد رفت. اگرچه سطح ذخیره سازی های نفت در انبارها همچنان بالاست ولی روند ذخیره سازی ها متوقف و حتی تا حدودی از میزان ذخیره سازی ها کاسته خواهد شد. - به لحاظ قیمتی، پیش بینی می شود در صورت تحقق کاهش جمعی 1.8 میلیون بشکه در روز(قابل اجرا از ابتدای 2017) و با توجه به تقاضای زمستانی نفت، قیمت ها به آسانی تا سطح 60 دلار در بشکه صعود نمایند. همانگونه که قیمت شاخص های نفت خام دریای شمال و دبلیو تی ای- WTI بلافاصله پس از اعلام توافق از مرز 50 دلار در بشکه گذشتند. معذالک با عنایت به زمان لازم برای تاثیر کاهش و میزان آن در عمل، قیمت ها می تواند بین 50 تا 60 دلار در بشکه نوسان نماید. - اگرقرار بود بار مجموع کاهش 1.8 میلیون بشکه در روز را اوپک به تنهایی تحمل کند، تولید اوپک می بایستی از 33.7 به 31.9 میلیون بشکه در روز یعنی به زیر سقف تاریخی 32 میلیون بشکه در روز کاهش می یافت. سقفی که از زمان تاسیس آن در 1960 تا ماه های اخیر هیچ گاه نتوانسته بود از آن عبور کند. بدین ترتیب تمامی دست آوردهای اوپک برای کسب سهم بازار در قالب بحران قیمتی ایجاد شده در سال های اخیر از بین می رفت. - مع الوصف، در مقایسه رقم تولید کشورهای دخیل در سیاست کاهش (پس از کسرکاهش توافق شده برابر 1.8 میلیون بشکه در روز) بر پایه تولید ماه اکتبر 2016 با رقم تولید این کشورها بر پایه ماه ژانویه (مبنای طرح اولیه فریز نفتی)، به آسانی می توان دریافت که این کشورها در این مدت چند ماهه با عملکردی غیر حرفه ای، فقط خودشان را از مزیت قیمت های بالاتر محروم نمودند. شایان ذکر است در خلال این مدت کشورهای تولید کننده نفتی متعدد اوپکی و غیر اوپکی نظیر لیبی، آذربایجان، مصر، عربستان، نیجریه، ونزوئلا و روسیه متقاضی دریافت وام از صندوق بین المللی پول- IMF شده اند! - همان گونه که اشاره شد این پیروزی حاصل تلاش جمعی اعضای اوپک و غیر اوپکی ها و اولین تجربه در نوع خود طی نیم قرن اخیر می باشد. در این پروسه کشورهای اوپک فاتح اصلی بوده و توانستند مجددا اراده جمعی خویش را در مدیریت و کنترل بازار نفت به منصه ظهور برسانند و ثابت کنند که عملا از عقلانیت جمعی بسیار فراتر از فضای کشورهای جهان سوم برخوردار هستند. امید است بتوان از این عقلانیت ایجاد شده در جهت تنش زدایی و حل و فصل سایر مشکلات منطقه ای نیز بهره جست. محمد صادق معماریان
شنبه ، ۱۳آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ساخت و ساز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]