تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1872147726
بحران شیخوخیت در جریان اصولگرایی/ زعیم اصولگرایان چه کسی است؟ - پایگاه خبری تحلیلی دیدبان ایران
واضح آرشیو وب فارسی:دیدبان ایران: حدود یک دهه ای است که دیگر حرف ریش سفیدان قوم اصولگرا در میان کنشگران این جریان خریدار ندارد. نواصولگرایان از زمان اعلام موجودیت، دو وجه افتراق با راست های سنتی داشتند، نخست آنکه سیستم اقتصاد دولتی را به سیستم اقتصاد بازاری ترجیح می دادند و دوم آنکه کار تشکیلاتی را مقدم بر تابعیت محض از زعمای اصولگرا می دانستند.به گزار ش پایگاه خبری و تحلیلی دیده بان ایران ، حدود یک دهه ای است که دیگر حرف ریش سفیدان قوم اصولگرا در میان کنشگران این جریان خریدار ندارد. نواصولگرایان از زمان اعلام موجودیت، دو وجه افتراق با راست های سنتی داشتند، نخست آنکه سیستم اقتصاد دولتی را به سیستم اقتصاد بازاری ترجیح می دادند و دوم آنکه کار تشکیلاتی را مقدم بر تابعیت محض از زعمای اصولگرا می دانستند. *مصائب اصولگرایان برای رجعت به شیخوخیت حالا در سال های اخیر که اصولگرایان با شکست های انتخاباتی پی در پی مواجه شده اند، به این تنیجه رسیده اند که شیوه نظر و عمل نواصولگرایان را کنار بگذارند و به قاعده قبلی رجعت کنند؛ آن ها می خواهند دوباره به حرف ریش سفیدان و زعمای خود گوش فرا دهند و فرامین آن ها را عملیاتی سازند؛ اما اصولگرایان در این رابطه با دو مشکل عمده مواجه هستند؛ نخست آنکه شخصیت های تاثیر گذار و وحدت آفرین این جریان که میان طیف های متکثر اصولگرایی مرضی الطرفین بودند، یا رحلت کرده و یا به اعتزال سیاسی روی آورده اند و دوم آنکه همین اندک بزرگان باقی مانده در جریان اصولگرایی هم چندان برای دیدار و رسیدن به نقطه نظر مشترک، رغبت و تمایل ندارند. *تجربه تلخ انتخابات 92 هنوز خاطره انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در سال 92 از اذهان اصولگرایان زدوده نشده است؛ در کوران رقابت های انتخاباتی آن سال، تلفن آیت الله مهدوی کنی از سوی کاندیداهای پرتعداد جریان اصولگرا پاسخ داده نمی شد؛ امری که موجب شد دبیرکل وقت جامعه روحانیت عطای به وحدت رساندن اصولگرایان را به لقایش ببخشد و چندی بعد هم دارفانی را وداع گوید. *روزی که جامعه مدرسین تا مرز تجزیه پیش رفت در همان انتخابات نیز بنا به گفته آیت الله یزدی، جامعه مدرسین ضلع دیگر شیخوخیت در جریان اصولگرایی تا مرز انشقاق و تجزیه پیش رفت؛ آیت الله یزدی در تیرماه 1392 در مصاحبه با مهر، ضربه ای که به جامعه مدرسین در جریان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم وارد شد را اینگونه روایت می کند: " در آن جلسه که بیش از یک ساعت به طول انجامید، بنده خطاب به جناب آقای مصباح عرض کردم جناب آقای مصباح اگر جامعه مدرسین و روحانیت مبارز در مسائل انتخاباتی آینده که در پیش داریم به یک نقطه واحدی رسیدند شما که در جامعه اثر گذار هستید آمادگی آن را دارید که همراهی و کمک کنید تا اختلاف کمتر شود تا با همراهی شما این دو نهاد که اثر گذار هستند یکی شوند و اختلافات بین آنها کمتر شود؟ ایشان فرمودند که در آن زمان هر تکلیفی شرعی که داشته باشم عمل خواهم کرد... سه روز بعد در تهران آیت الله مصباح یزدی در یکی از حسینیه های تهران جلسه گرفتند و آقای لنکرانی را به عنوان منتخب خود معرفی کرد؛ در حالی که هنوز شورای نگهبان نظر نداده بود که چه کسی صلاحیت دارد یا صلاحیت ندارد. این کار درستی به نظر نمی رسید. ما دنبال این بودیم که شکافی وجود نداشته باشد". *تکرار شکست در انتخابات 94 پس از شکستی که اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری 92 متحمل شدند، به فکر طراحی سازوکاری برای نیل به وحدت افتادند؛ آن ها دیگر نمی خواستند همانند پاستور، بهارستان را هم به حریف واگذار کنند؛ از اینرو با محوریت جامعه روحانیت جلساتی موسوم به همگرایی تشکیل دادند؛ با این تفاوت که برای انتخابات مجلس دهم دیگر شخصیتی همچون آیت الله مهدوی کنی در راس جامعه روحانیت نبود تا بدنه اصولگرایی اندک امیدی به وحدت و اجماع داشته باشد. دبیرکل جدید جامعه روحانیت که مسئولیت به وحدت رساندن اصولگرایان در انتخابات 94 را برعهده داشت،آیت الله موحدی کرمانی بود که از لحاظ سابقه ، وجاهت و مقبولیت در مرتبه پایین تری نسبت به آیت الله مهدوی کنی قرار داشت. این جایگاه دبیرکل جدید جامعه روحانیت باعث شد، از یک سو ترتیب و تواتر جلسات میان زعمای اصولگرایی مانند قبل سهل و آسان نباشد و از سویی دیگر، گوش به فرمان کردن کنشگران و فعالان جریان اصولگرایی سختر و ناممکن تر شود. پیش از انتخابات مجلس دهم در اسفند 94 شاهد بودیم که جلسات وعده داده شده میان حضرات آیات یزدی، مصباح و موحدی در سر موعد برگزار نمی شد و به بهانه های مختلف ملغی می گشت؛ همچنین هر از چندگاهی برخی طیف ها و شخصیت های اصولگرایی مخالفت هایی را با جلسات محفلی سه تشکل، پایداری، موتلفه و ایثارگران مطرح می کردند؛ علاوه بر اینها در همان ایام، جبهه ای نوپا به نام "یکتا" متشکل از یاران سابق احمدی نژاد وارد جرگه اصولگرایی شد که تعیین خط و ربط و اهدافش در آن مقطع زمانی برای تحلیلگران معمایی لاینتحل می نمود. سرانجام برای انتخابات 94 ، اصولگرایان لیست واحد ارائه دادند اما از آنجاییکه فرآیند به وحدت رسیدن آن ها صوری و منشآ وحدتشان مجعول بود، لیست واحدشان به مذاق بسیاری از شخصیت های اصولگرایی خوش نیامد و این افراد علی رغم دعوت به وحدت شیوخ اصولگرا، به صورت انفرادی کاندیدا شدند و رای هم حزبی های خود را شکستند و نتیجه آن شد که 80 درصد مجلس اصولگرای نهم تغییر کرد و چهره هایشاخص اصولگرایی از راه یافتن به پارلمان دهم بازماندند. *اصولگرایان فاقد یک مرجع سیاسی گویا اصولگرایان برای جبران شکست های پیشین در انتخابات پیش رو مصمم هستند و رمز پیروزی خود را هم تمکین و فرمانبرداری از شیخوخیت این جریان تعریف کرده اند؛ اما مشکل عمده ای که در این اثناء وجود دارد این است که در شرایط فعلی انبان اصولگرایی تهی از یک مرجعیت سیاسی پرابهت است؛ مرجعیتی که کلامش فصل الخطاب باشد و همه طیف ها و شخصیت های اصولگرا به آن تمکین کنند. آیت الله موحدی کرمانی بنا به دلایل متعدد، قابلیت تبدیل شدن به زعیم اصولگرایان را ندارد؛ جامعه مدرسین هم که آیت الله یزدی ریاست آن را برعهده دارد همین چندی پیش اعلام کرد که اصلا خود را اصولگرا نمی داند؛ آیت الله مصباح هم فلسفه سیاسی خاص خود را دارد و با اتکاء به تکلیف محوری و معرفی نامزد اصلح ولو نامقبول نمی تواند مرجع جناحی باشد که هضم و درک شکست انتخاباتی برایش سنگین است. برخی صاحبنظران معتقدند دیگر شیخوخیت و زعامت در جریان اصولگرایی به مانند دهه های قبل پا نمی گیرد؛ تصمیم گیران و سران این جریان هم نباید وقت و انرژی خود را برای یاقتن یک مرجع سیاسی که کلامش فصل الخطاب باشد، تلف کنند؛ آن ها باید استراتژی دیگری بیابند... کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام
سه شنبه ، ۹آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دیدبان ایران]
[مشاهده در: www.didbaniran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها