محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828821384
نامزد پوششی معرفی می کنیم - پایگاه خبری فریادگر
واضح آرشیو وب فارسی:فریادگر: مرتضی الویری می گوید: منافع ملی ما با حضور آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور بیشتر تامین می شود تا با حضور یک فرد اصلاح طلب. علت آن هم روشن است؛ کاندیدای ایده آلی که بخواهیم از جریان اصلاح طلبان معرفی کنیم شانس تایید صلاحیت ندارد. مریم محمدپور: انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، وضعیت فراکسیون امید و تلاش های محمدرضا عارف در این فراکسیون، موضوعاتی بود که با مرتضی الویری درباره آنها سخن گفتیم اما سخن به آینده محدود نشد و به گذشته نیز کشید، به زمانی که او نوجوانی در شهر دماوند بود و مبارزات سیاسی اش را آغاز کرده بود، در آن زمان همکلاسی مبارزی داشت که امروز در جناح مقابلش ایستاده است. الویری می گوید که حسین شریعتمداری جوان مهذبی بود و همچنان او را فردی مذهبی دانسته و می گوید: «من علیرغم اینکه سلیقه های آقای شریعتمداری را اصلا نمی پسندم و فکر می کنم اشتباهات زیادی انجام می دهد اما او را یک فرد مذهبی و پایبند به یک سری اصول می دانم اما احساس می کنم در مصادیق همان اصول دچار اشتباه شده است.» اما چرا شریعتمداری تاکنون نامی از الویری در کیهان نبرده است؟ خودش معتقد است: «ایشان با هر دلیلی که حساب کنید بسیاری از اصلاح طلب ها را عضو فتنه یا جاسوس می داند اما در مورد من چون از دوران نوجوانی شناخت دارد و می داند که من جاسوس یا فتنه گر یا بی دین نیستم، چیزی نمی گوید و نمی نویسد». این فعال سیاسی اصلاح طلب در طول مصاحبه بر حمایت اصلاح طلبان از حسن روحانی در انتخابات سال 96 تاکید می کند اما سه دلیل ارائه می دهد که به موجب آنها اصلاح طلبان باید در کنار روحانی یک کاندیدای دیگر معرفی کنند. کاندیدایی که البته قرار نیست با رئیس جمهور رقابت کند بلکه حضور دارد تا در بزنگاهی دست این جریان سیاسی خالی نماند. الویری می گوید: به سه دلیل ما احتمال می دهیم که آقای روحانی را در صحنه انتخابات نداشته باشیم. نماینده سه دوره مجلس شورای اسلامی از وضعیت کنونی مجلس نیز راضی به نظر می رسد و تاکید می کند که محمدرضا عارف کارش را در مجلس درست انجام می دهد و هدایت یک فراکسیون با این همه تنوع سلیقه، کار راحتی نیست اما عارف از پس آن برمی آید. او البته معتقد است: که عارف باید تصویر بیرونی خود را اصلاح کند. مرتضی الویری اکنون در حوزه مشاوران رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام فعالیت می کند. مشروح گفت و گوی خبرآنلاین با او را که در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع صورت گرفت، در ادامه می خوانید: **** اصلاح طلب ها در سال 92 با هوشمندی توانستند با استفاده از یک یار قرضی از اصولگرایان به قدرت برگردند و تا امروز هم گفته می شود که بنا دارند برای سال 96 نیز به این حمایت ادامه دهند. آن زمان شما سهمی از قدرت نداشتید اما الان شرایط بهتر است. این حمایت همچنان از سر استیصال است یا روحانی رئیس جمهور مطلوب شماست؟ منافع ملی ما با حضور آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور بیشتر تامین می شود تا با حضور یک فرد اصلاح طلب. علت آن هم روشن است؛ کاندیدای ایده آلی که بخواهیم از جریان اصلاح طلبان معرفی کنیم شانس تایید صلاحیت ندارد. دلیل دیگر اینکه در فضای موجود با توجه به زمینه های اعتدالی که آقای روحانی مطرح کرده و توانسته بخش هایی از جامعه را با خود همراه کند، رقابت کردن با ایشان، شانس رای آوری را پایین می آورد و دلیل آخر اینکه برنامه های آقای روحانی چه در سیاست های بین المللی، چه در مسائل اقتصادی و چه در مسائل فرهنگی، بسیاری از دیدگاه ها و نظرات اصلاح طلبانه دوستان ما را تامین می کند. بنابراین یک وجه قضیه همان استیصال است چون کاندیدایی نمی توانید در برابرش بگذارید و وجه دیگرش این است که چندان هم به کاندیدایی اصلاح طلب تر از ایشان نیازی ندارید؟ بله. اولویت ما منافع ملی است. ممکن است ما ایده آل ها و آرمان های خاصی را داشته باشیم اما مهم این است که آیا آنها در بستر زمانی فعلی قابلیت پیاده شدن را دارد یا خیر. ما باید در دنیای واقعیات حرکت کنیم. هدایت و رهبری و جایگاه آقای عارف بین اصلاح طلبان در داخل مجلس بسیار مطلوب است. امضا کردن زیر یک تذکر و حرف زدن که ملاک نیست. مدیریت یک مجموعه صد و چند نفری که هر کدام سلیقه خاصی دارند کار دشواری است. آقای عارف هم در جریان فراکسیون امید مورد وفاق بقیه است و هم در شورای عالی اصلاحات توانست اتفاق آراء اعضا را برای ریاست کسب کند. در حالی که سلیقه های تندی در این جریان وجود دارد که با آقای عارف مخالفند اما او توانسته این جایگاه را حفظ کند. نوع حمایتی که اصلاح طلب ها از آقای روحانی دارند از همان جنس حمایتی است که در سال 92 داشتند؟ آن زمان این حمایت تقریبا بی قید و شرط بود چراکه در روزهای آخر به این نتیجه رسیدند که باید از ایشان حمایت کنند اما اکنون صدای سهم خواهی از کابینه دوم شنیده می شود. طبیعی است که برای ما ایده آل این است که سکان هدایت وزراتخانه ها را کسانی به عهده بگیرند که به جریان اصلاحات نزدیک تر باشند اما نه در سال 92 سهم خواهی داشتیم و نه اکنون سهم خواهی می کنیم. در سال 92 هدف ما نجات کشور از ورطه ای بود که هشت سال گرفتارش بودیم. می خواستیم روند نزولی متوقف شود. برای تحقق این هدف ما آماده بودیم به هر کاری دست بزنیم و طبیعتا انتخاب آقای روحانی بهترین گزینه برای ما بود. در آن زمان هم سهم خواهی نکردیم و الان هم همینطور است. ممکن است بین دوستان ما تک افرادی باشند که چنین انتظاراتی داشتند و به ازای حمایت اصلاح طلب ها سهمی از کابینه بخواهند اما فضای کلی حاکم بر جریان اصلاح طلبی به هیچ وجه سهم خواهی نیست. ما فقط مطالباتمان را با وی در میان می گذاریم و به دنبال تحقق آن ها هستیم. برخی معتقدند سه وزیری که تغییر کردند و سه گزینه اصلاح طلب شناخته تر شده جایگزین قبلی ها شدند به نوعی پاسخ دادن دولت به سهم خواهی باشد تا همچنان حمایت اصلاح طلب ها را داشته باشد. من چنین برداشتی ندارم. مطالبات تحقق نیافته اصلاح طلبان بسیار فراتر از سهم خواهی یا جابجایی چند وزیر است. فکر می کنم مجموعه مسائلی که در داخل وزاتخانه ها می گذشت و انتقادهایی که از جانب بخش هایی از حاکمیت به آقای روحانی وارد می شد، ایشان را وادار کرد این تغییرات را انجام دهد و به هیچ وجه موضوع سهم خواهی نبود که بخواهد دل اصلاح طلبان را به دست بیاورد. اما در مجلس این صدا شنیده می شود. می گویند خوب است که سه وزیر عوض شده اما کابینه بعدی باید به اصلاح طلبان نزدیک تر باشد. می گویند این کابینه برای مجلس نهم مناسب بود و نه مجلس دهم. این صداها در فراکسیون امید چندان کم نیست که شنیده نشود. تمایل ما یک بحث است و اولویت ما بحث دیگری است. تردیدی ندارم که ایده آل هایی داریم که به هیچ وجه در دوره آقای روحانی برآورده نشده است اما ما در دنیای ایده آل ها و آرمان ها زندگی نمی کنیم بلکه مقاطعی را سپری می کنیم که باید میلیمتری جلو برویم. برای همین تکیه من آن چیزی است که در مقام اجرا و عمل در اولویت ما قرار می گیرد. نمایندگانی که در این دوره حضور پیدا کردند توانستند اینقدر فضای مجلس را تغییر دهند که فردی مثل علی مطهری نایب رئیس مجلس شود یا شرایط را به نحوی دگرگون کردند که سه وزیری که هیچ کدام در مجلس قبلی رای نیاورند، همه رای بیاورند. این روحیه در دوستان ما وجود دارد که بتوانند دوز و چگالی این دگرگونی را بالا ببرند. اما همانطور که گفتم تکیه ما این است که بتوانیم آواری که بر سر مردم خراب شده بود و مشکلات زیادی به وجود آورده بود و تا دهها سال آثارش باقی می ماند را آواربرداری کنیم. باید فضای بهتری برای توسعه کشور به وجود آوریم. فکر می کنید در چهار سال آینده اصلاح طلب ها بتوانند گزینه ای را به جامعه معرفی کنند که در انتخابات سال 1400 کاندیدای آنها باشد و کاریزمای بیشتری نسبت به دکتر عارف داشته باشد. تحلیل کردن سال 1400 بسیار دشوار است. من هنوز در شوک فاجعه ترامپ هستم. آثار تبعی انتخاب ترامپ در فضای سیاست بین المللی و خاورمیانه و مسائل مرتبط با ایران گسترده و در عین حال نامشخص است زیرا معلوم نیست شعارهای او با عمل چقدر فاصله دارد. نمی دانم این آثار تا چه اندازه فضای سیاسی داخل را هم متاثر می کند. ما هنوز نمی توانیم ارزیابی دقیقی روی تاثیر انتخاب ترامپ بر مولفه های تاثیرگذار در انتخابات 96 ارائه دهیم تا چه رسد به انتخابات 1400 که ده ها عامل دیگر تاثیر گذار خواهند بود. یعنی ممکن است فضا در انتخابات پنج سال آینده نسبت به اکنون رادیکال تر شود؟ تمایل ندارم دید بدبینانه ای در مورد آینده ارائه دهم ولی نمی توانم این واقعیت را نادیده بگیرم که اگر خانم کلینتون رای آورده بود، وضعیت روشن تر بود اگرچه برای ما وضعیت مطلوب و ایده آلی نبود و ما فکر می کردیم که اگر آقای سندرز بالا می آمد بهتر می توانستیم از منافع ملی کشورمان دفاع کنیم. با این حال چارچوب های مدیریتی خانم کلینتون برای ما شناخته شده بود و فکر می کردیم که هم برنامه های برجام به خوبی جلو خواهد رفت و هم فضای مساعدتری برای حضور منطقه ای ایران در خاورمیانه پی ریزی می شد. ولی با شرایطی مواجه شدیم که واقعا نمی دانیم دو ماه دیگر آقای ترامپ در مورد بسیاری از موضع گیری هایش چگونه عمل خواهد کرد. زمانی با فردی مواجه هستید که دیدگاه های تثبیت شده ای دارد و برمبنای آن می توانید بازی های بعدی خود را تنظیم کنید، ولی متاسفانه در مورد آقای ترامپ چنین چیزی وجود ندارد. نتایج انتخابات اردیبهشت 96 نیز روی فضای سیاسی و انتخابات 1400 تاثیر جدی می گذارد. از این منظر فکر می کنم برآورد کردن چهار سال بعد کار دشواری است. آقای الویری! موضوع نامزد پوششی در کنار آقای روحانی را برخی اصلاح طلبان مطرح کرده و گفته اند باید همه جوانب را درنظر بگیرند. این موضوع ارتباطی با این ماجرا دارد که آقای ترامپ رای آورده و می شود نتیجه گرفت مردم به دنبال یک پدیده اند و احتمال تکرار اتفاق آمریکا در ایران وجود دارد یا مسائل دیگری در داخل هست که حرف از نامزد پوششی می زنند؟ این موضوع پیش از انتخاب آقای ترامپ هم به صورت جدی در میان دوستان ما مطرح بود. به سه دلیل ما احتمال می دادیم و می دهیم که آقای روحانی را در صحنه انتخابات نداشته باشیم. اول آنکه خودش نیاید، مثلا به او گفته شود آمدنت به مصلحت نیست یا فشارها آنقدر زیاد شود که او بگوید من نیستم. کروبی می گفت فکر می کنی ما نمی دانیم خاتمی رای نمی آورد؟ ما یقین داریم. می گفت تو که روبروی من نشسته ای، اگر کسی بگوید این الویری نیست، اصغرزاده است من هم می گویم خاتمی رای می آورد. می خواست به تعبیر خودش مثال لری بزند که من شیرفهم شوم. دلیل دوم این که ما در مورد تصمیم شورای نگهبان نمی توانیم برآورد روشنی داشته باشیم، وقتی چهار سال پیش می بینیم آقای هاشمی رفسنجانی ردصلاحیت می شود می توانیم احتمال دهیم با دلایلی که اصلا برای ما روشن نیست و نخواهد شد صلاحیت آقای روحانی را هم زیر سوال ببرند. پس با توجه به عملکرد گذشته شورای نگهبان این اتفاق محتمل است. مسئله سوم این است که بنا به دلیلی که الان قابل محاسبه نیست ممکن است فضای کلی جامعه به ضرر آقای روحانی تغییر کند. ما به کرات در کشورهای جهان سوم این اتفاق را دیدیم و نه تنها در کشورهای جهان سوم، بلکه حالا آمریکا هم جلوی چشم ماست. در کشور ما هم ممکن است در آن روز های آخر ناگهان یک شایعه معادلات را به هم بزند و آرای اقشار فرودست را به طرف خاصی متمایل کند. به این سه دلیل هست که دوستان ما به صورت جدی به فکر مطرح کردن افرادی هستند که این افراد، نه در عرض آقای روحانی، بلکه در طول ایشان مطرح می شوند. به عبارت دیگر اینها مطرح نمی شوند که با آقای روحانی رقابت کنند و آرای او را بشکنند. بلکه مطرح می شوند که اگر یکی از سه عاملی که اشاره کردم اتفاق افتاد دست ما خالی نباشد. شنیده هایی دارید که احتمال دارد خود آقای روحانی کاندیدا نشوند؟ به هر حال ایشان با شرایط دشواری مواجه است. فشارهای مختلفی به ایشان از منابع قدرت وارد می شود که ممکن است این فشارها ایشان را به یک تصمیم گیری دیگر بکشاند. این نامزد پوششی شبیه به ثبت نام آقای روحانی در سال 92 است که وقتی آقای هاشمی ردصلاحیت شد، حامیانش پشت سر روحانی قرار گرفتند؟ بله تقریبا همین روند است. اساسا جایگزین رای آوری در جمع اصلاح طلب ها وجود دارد که تایید صلاحیت هم بشود؟ من نمی خواهم چندان اسامی افراد را بگویم اما مثلا کسی مانند آقای جهانگیری تایید صلاحیت می شود و می تواند وارد میدان شود. آقای عارف هم همینطور. زیرا قبلا تایید صلاحیت شده و اکنون هم عضو مجمع تشخیص مصلحت است که مهر تایید رهبری را دارد. می توان روی افراد دیگری فکر کرد. و فکر می کنید در برابر نامزد های رقیب می تواند رای بیاورد؟ اگر مردم روی دنده لج بیفتند، می تواند. یعنی از نگاه شما ممکن است مردم باز هم روی دنده لج بیفتند؟ اگر مردم ببینند دست هایی در کار است که با حذف یا جوسازی علیه فردی می خواهند فرد دیگری را تحمیل کند، عکس العمل قاطع و غیرمنتظره از خود نشان می دهند. سه دلیل هست که دوستان ما به صورت جدی به فکر مطرح کردن افرادی هستند که این افراد، نه در عرض آقای روحانی، بلکه در طول ایشان مطرح می شوند. به عبارت دیگر اینها مطرح نمی شوند که با آقای روحانی رقابت کنند و آرای او را بشکنند. بلکه مطرح می شوند که اگر یکی از سه عاملی که اشاره کردم اتفاق افتاد دست ما خالی نباشد. در سال 76 هم با همین استدلال به آقای خاتمی رای دادند در حالی که کسی او را نمی شناخت. همان سال دو هفته قبل از انتخابات من خدمت آقای کروبی بودم. ایشان می گفت فکر می کنی ما نمی دانیم خاتمی رای نمی آورد؟ ما یقین داریم. می گفت تو که روبروی من نشسته ای، اگر کسی بگوید این الویری نیست، اصغرزاده است من هم می گویم خاتمی رای می آورد. می خواست به تعبیر خودش مثال لری بزند که من شیرفهم شوم. می گفت خاتمی سه چهار میلیون رای می آورد و ما می توانیم بگوییم که ما هم هستیم و حقوقمان باید رعایت شود. اما یک مرتبه دیدیم که 20میلیون رای آورد. شناخته شده نبودن هم به آقای خاتمی و هم به آقای احمدی نژاد کمک کرد. اینها هیچکدام پیشینه روشنی نداشتند که مردم از آن شاکی باشند اما آقای عارف برای مردم شناخته شده است و البته الان در جایگاهی است که گاها انتقاداتی به او می شود. حامیان اصلاحات چندان سکون و سکوت او را در مجلس نمی پسندند. مگر آقای هاشمی شدیدا یک شخصیت مورد انتقاد نبود به نحوی که احمد توکلی در برابرش رای بالایی آورد؟ اما وقتی نظر مردم درباره او تغییر کرد و مردم احساس کردند که به ناحق شورای نگهبان او را ردصلاحیت کرده، هاشمی به یک اسطوره تبدیل شد و توانست در کنار آقای خاتمی نقش ایفا کند و در انتخابات خبرگان هم رای اول را بیاورد. اما تلقی من درباره عارف این است که فضای عمومی در جریان جزئیات مسائل نیستند. هدایت و رهبری و جایگاه آقای عارف بین اصلاح طلبان در داخل مجلس بسیار مطلوب است. امضا کردن زیر یک تذکر و حرف زدن که ملاک نیست. مدیریت یک مجموعه صد و چند نفری که هر کدام سلیقه خاصی دارند کار دشواری است. آقای عارف هم در جریان فراکسیون امید مورد وفاق بقیه است و هم در شورای عالی اصلاحات توانست اتفاق آراء اعضا را برای ریاست کسب کند. در حالی که سلیقه های تندی در این جریان وجود دارد که با آقای عارف مخالفند اما او توانسته این جایگاه را حفظ کند. به هر حال شما می خواهید از مردم رای بگیرید. یک بار آقای خاتمی اعتبارشان را وسط گذاشتند و از آنها خواستند به لیست خاصی رای بدهند در حالی که اکثر آنها را هیچکس نمی شناخت. اما عملکرد اعضای این لیست بعضا باعث انتقاداتی از سوی مردم شده است. فرض بگیریم در سال 96 هم این خواسته از سوی بزرگان اصلاحات مطرح شود آیا مردم باز هم اعتماد می کنند؟ من قبول دارم که آقای عارف باید تصویر بیرونی خود را اصلاح کند. اتفاقا چند روز پیش که ایشان را دیدم، گفتم تصویری که در بیرون از شما ترسیم شده، تصویر مورد انتظار بسیاری از رای دهندگان به شما نیست. البته اطلاعاتی که ما از عارف داریم غیر از این تصویر است. آقای عارف حتی تا ساعت 11 و 12 شب وقت ملاقات می گذارند تا افراد را منسجم کنند. وقت ایشان در مجلس و فراکسیون لب به لب پر است و فعالیت می کند. مدیریت فراکسیون خیلی دشوار است چراکه هر کسی مقتضیات خاص خود را دارد. در نظر بگیرید که آقای عارف چقدر باید زمان بگذارد تا هماهنگی ایجاد کند. ریاست فراکسیون و نمایندگی مجلس مثل وزارتخانه یا سایر کارهای مدیریتی نیست. من زمانی که شهردار بودم اگر یک معاونم با من سازگاری نداشت عوضش می کردم ولی وقتی در مجلس رئیس کمیسیون برنامه و بودجه بودم نمی توانستم این کار را انجام دهم برای اینکه شأن نمایندگی فرق می کند. حرفی بزنی می گویند تو یک نماینده هستی و من هم یک نماینده. شأن برابر داریم. در این شرایط کار بسیار دشوار است و از عهده هر کسی برنمی آید. چنین فردی یا باید آنقدر شخصیت کاریزماتیکی باشد که اگر یک اشاره کند، همه قلبا و عملا تمکین کنند که در مجلس هیچکس چنین جایگاهی ندارد یا باید ساعتها وقت بگذارد و صحبت کند تا بتواند نظرات را جلب کند. که آقای عارف از روش دوم استفاده می کنند. بله. به نظر من آقای عارف در جایگاه ریاست فراکسیون خوب عمل کرده است. بازوهای کمکی در مجلس دارد؟ نمایندگانی هستند که در این رایزنی ها به او کمک کنند؟ حتما همینطور است والا کار پیش نمی رود. مجموعه ای از نمایندگان خوش فکر و کاردان در کنار عارف دارند تلاش می کنند. ولی می خواهم بگویم این قضاوت که از بیرون می شود. با اتفاقی که در درون می افتد فرق دارد. من بر اساس اطلاعاتی که از درون دارم و به نقل از کسانی که اکنون با آقای عارف کار می کنند این را می گویم. می گویند عارف واقعا وقت می گذارد و بسیار خوب عمل می کند. در مجموع و با توجه به رقابت ها و نبود مشوق ها فراکسیون امید خوب کار می کند. آثار آن را در رای اعتماد به وزرا یا انتخاب نمایندگان برای مسئولیت های خاص مشاهده می کنیم و این نشانه آنست که هیئت رئیسه فراکسیون امید و در راس آن عارف خوب کار می کنند. تمایل ندارم دید بدبینانه ای در مورد آینده ارائه دهم ولی نمی توانم این واقعیت را نادیده بگیرم که اگر خانم کلینتون رای آورده بود، وضعیت روشن تر بود اگرچه برای ما وضعیت مطلوب و ایده آلی نبود و ما فکر می کردیم که اگر آقای سندرز بالا می آمد بهتر می توانستیم از منافع ملی کشورمان دفاع کنیم. ولی با شرایطی مواجه شدیم که واقعا نمی دانیم دو ماه دیگر آقای ترامپ در مورد بسیاری از موضع گیری هایش چگونه عمل خواهد کرد. آقای الویری گریزی هم به گذشته شما داشته باشیم. شما در دوران دبیرستان و زمانی که مبارزاتتان را شروع کردید، رفیق صمیمی ای داشتید که اکنون به لحاظ سیاسی فاصله زیادی با شما دارد. کمی از خاطرات آن زمان بگویید. رابطه شما با آقای حسین شریعتمداری امروز چگونه است؟ هنوز هم با هم دوست هستیم و هر از چندگاهی همدیگر را می بینیم و با دوستان قدیمی شامی می خوریم. البته برای اینکه دعوایمان نشود سعی می کنیم از خاطره ها و گذشته ها صحبت کنیم و از موضع گیری های سیاسی پرهیز کنیم. ایشان دماوندی است و من هم دماوندی. قبل انقلاب فعالیت های مذهبی انقلابی در دماوند داشتیم و در برابر مذهب سنتی رایج در آن مقطع، چهره هایی مانند شهید باهنر؛ شهید شرافت، امامی کاشانی و هاشمی رفسنجانی را به دماوند می بردیم و مرجعیت امام خمینی را تبلیغ می کردیم. در تهران هم علاوه بر فعالیت های سیاسی یا مذهبی رابطه دوستانه صمیمی و مستمر داشتیم. در آن فضا با هم کار می کردیم و به خوبی یکدیگر را می شناختیم. اما بعد از انقلاب ایشان مسیر دیگری را طی کرد که دیدگاه هایش با ما و تعداد زیادی از دوستان ما متفاوت شد اما الان چون هم او مرا قبول دارد که فردی معتقد به مبانی اسلامی و منافع ملی هستم و هم من درباره او این باور را دارم، فقط با هم می نشینیم و سعی می کنیم وارد مسائل روز نشویم. آقای شریعتمداری هیچوقت هم علیه شما مطلبی ننوشتند. حتی در سال 88 اسامی افرادی که فعالیت بسیار کمتری از شما داشتند اسمشان در کیهان درج شد اما مرتضی الویری موردغضب شریعتمداری قرار نگرفت. بله همینطور است. علتش هم این است که ایشان با هر دلیلی که حساب کنید بسیاری از اصلاح طلب ها را عضو فتنه یا جاسوس می داند اما در مورد من چون از دوران نوجوانی شناخت دارد و می داند که من جاسوس یا فتنه گر یا بی دین نیستم، چیزی نمی گوید و نمی نویسد. منافع ملی ما با حضور آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور بیشتر تامین می شود تا با حضور یک فرد اصلاح طلب. علت آن هم روشن است؛ کاندیدای ایده آلی که بخواهیم از جریان اصلاح طلبان معرفی کنیم شانس تایید صلاحیت ندارد. من علیرغم اینکه سلیقه های آقای شریعتمداری را اصلا نمی پسندم و فکر می کنم اشتباهات زیادی انجام می دهد اما او را یک فرد مذهبی و پایبند به یک سری اصول می دانم اما احساس می کنم در مصادیق همان اصول دچار اشتباه شده است. مصادیق را به ایشان می گویید؟ عرض کردم ما وقتی کنار هم هستیم برای اینکه دعوایمان نشود سعی می کنیم وارد مسائل جاری نشویم. دیدارهایتان مداوم است؟ نه چندان. حسین شریعتمداری 16، 17 ساله در ذهن شما چگونه شخصیتی است؟ نوجوان بسیار گرم و بامحبتی بود. رفیق دوست بود. در فضایی که برخی جوانان به مسائل غیراخلاقی آلوده می شدند، او به عنوان جوان سالم و مهذب شناخته شده بود. در آن زمان همینقدر بی پروا سخن می گفت؟ در مقابل مارکسیست ها و غیرمذهبی ها همین گونه بود، برخوردهایش تند بود. شما پس از دوران شهرداری تهران، سفیر ایران در اسپانیا شدید در حالی که در حوزه سیاست خارجی سابقه ای در کارنامه خود نداشتید. چی اتفاقی باعث این امر شد؟ من در عین اینکه به مدیریت شهری وارد شدم و و دو دوره در مجلس در کمسیون های اقتصادی فعال بودم، اما پایه و اساس فعالیت های من از قبل انقلاب سیاسی بوده است. لذا با مسائل سیاسی بیگانه نبودم. اما انگیزه اسپانیا بیشتر اقتصادی بود. ماجرا این بود که آقای خاتمی سفری به اسپانیا داشتند و آقای ازنار نخست وزیر وقت اسپانیا و آقای خاتمی پروتکلی را امضا کردند و قول همکاری های مفصلی را به هم دادند از جمله اینکه بنا شد حجم مبادلات اقتصادی ایران و اسپانیا به سه برابر افزایش پیدا کند. نه در سال 92 سهم خواهی داشتیم و نه اکنون سهم خواهی می کنیم. در سال 92 هدف ما نجات کشور از ورطه ای بود که هشت سال گرفتارش بودیم. ممکن است بین دوستان ما تک افرادی باشند که چنین انتظاراتی داشتند و به ازای حمایت اصلاح طلب ها سهمی از کابینه بخواهند اما فضای کلی حاکم بر جریان اصلاح طلبی به هیچ وجه سهم خواهی نیست. وقتی آقای خاتمی برگشتند به مناسبت درگذشت دکتر نوری داماد آقای حسین رضائی به منزل ایشان آمده بودند و هنگام خروج در کوچه قدم زنان چند دقیقه ای با من صحبت کردند و گفتند ما می خواهیم رابطه مان را با اسپانیا توسعه دهیم. اسپانیا می تواند پل ارتباطی ما با آمریکا لاتین و کشورهای اروپایی باشد و از من خواستند این مسئولیت را بپذیرم. من هم قبول کردم و به اسپانیا رفتم. البته اواسط دوره من با روی کار آمدن آقای احمدی نژاد همراه شد و من هم مشمول مهرورزی ایشان قرار گرفته و در تیر سال 85 برگردانده شدم به همراه 30 سفیر دیگری که آقای احمدی نژاد عوض کردند.
شنبه ، ۱۳آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فریادگر]
[مشاهده در: www.faryadgar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها