واضح آرشیو وب فارسی:موسیقی ایرانیان: مستند «فریاد کوهستان» اثری از «مژگان چاهیان» فارغ التحصیل دانشگاه هنر تهران در مقطع کارشناسی ارشد آهنگسازی و کارشناسی نوازندگی با ساز تخصصی سنتور که مربوط به پایان نامه کارشناسی ارشد آهنگسازی این هنرمند است، به زودی و با اجازه ی صاحب اثر از طریق سایت «موسیقی ایرانیان» منتشر و در دسترس مخاطبین قرار خواهد گرفت. به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، این مستند مربوط به پایان نامه کارشناسی ارشد آهنگسازی «مژگان چاهیان» است که تیر ماه ۱۳۹۵ در دانشگاه هنر تهران ارائه گردیده است. در «فریاد کوهستان» که روایت سفر این موزیسین به شمال خراسان است، علاوه بر لالایی های «کُرمانجی» و چند آهنگ از موسیقی شمال خراسان، به صورت ویژه به مقام های «لو» و «هرایی»، با اجرا و توضیحات بخشی ها، لُولُو چی و اجرای نوازنده ی سرنا و قُشمه که تنها بازماندگان اصیل این موسیقی هستند، پرداخته شده و قسمتی از آموزش این دو مقام نیز به نمایش گذاشته شده است. لازم به ذکر است که با توجه به میسر نشدن دیدار با لالایی خوان ها (سودابه شاملو، خانگل مصرزاده و سروجهان خوندل)، از تصاویر و نمونه های صوتی موجود در آرشیو حوزه ی هنری، برای نمونه های لالایی موجود در مستند استفاده شده است که با پژوهش های آقای «محمدرضا درویشی» و آقای «کلیم الله توحدی» جمع آوری شده بود. این پژوهش به دلیل انتخاب عناوین هر دو بخش پایان نامه ی وی انجام شده که به طور متمرکز در طول یک سال اخیر بر روی آن کار کرده است و بنا به انتخاب خود، پروژه ی فوق را به صورت میدانی و سپس کتابخانه ای و تحلیلی انجام داده که تحت عناوین زیر می باشد: عنوان پایان نامه نظری: «بررسی و تحلیل تکنیک های آوازی مقام های لو و هرایی» استاد راهنما: «دکتر حمیدرضا اردلان» استاد مشاور: «حسین مهرانی» عنوان پایان نامه عملی: «چهار آواز کُرمانجی برای دو تکخوان و ارکستر سمفونیک» استاد راهنما: «محمدرضا تفضلی» استاد مشاور: «تقی ضرابی» بنا به گفته ی چاهیان، «لو» و «هرایی» که دو نوع مقام آوازی با متر آزاد در موسیقی شمال خراسان اند، با فرهنگ اقوام کُرد آن منطقه نسبت معین دارند و یکی از اجزاء مهم فرهنگی آنان بشمار می آیند. این نوع موسیقی آوازی دارای جنبه های گوناگون تاریخی، اساطیری و اجتماعی است. سوابق تاریخی نشان می دهد که در مضمون آنها حالات روانشناختی با گرایش غم غربت، ویژگی های تمثیلی زبانی و روایت اساسی ترین نشانه های قومی یافت می شود. «مژگان چاهیان» در این باره می گوید: «این دو مقام آوازی تاکنون مورد بررسی و تحلیل قرار نگرفته است. اینجانب از آنجایی که همواره مشتاق فراگیری تکنیک های آوازی در موسیقی ایرانی هستم، تصمیم گرفتم بر روی موسیقی آوازی شمال خراسان پژوهش کنم و پس از آوانویسی، بررسی و تحلیل و هم چنین یادگیری گویش آن ها، بتوانم این مقام های آوازی را به صورت دقیق اجرا کنم و علاوه بر آن از تکنیک های آوازی به دست آمده از این موسیقی که بسیار پیچیده و گسترده هستند در خواندن آواز ایرانی به عنوان یک خواننده موسیقی ایرانی استفاده کنم، زیرا به نظر شخصی بنده یک خواننده موسیقی ایرانی علاوه بر آگاهی و اشراف به ردیف موسیقی ایرانی و فراگیری اصول و تکنیک های صحیح آواز، پسندیده است که شناخت جامعی از آوازهای نواحی ایران داشته باشد، چرا که متاسفانه در حال حاضر تعدادی از مقام ها و تکنیک های آوازی در موسیقی نواحی ایرانی به فراموشی سپرده شده اند و نه تنها پژوهشگران که اجرا کنندکان موسیقی نیز می توانند وارثان این موسیقی فاخر باشند و با اجرای آن ها، مانع فراموشی این گنجینه ی ارزشمند شوند. البته این نکته پوشیده نیست که تعدادی از بزرگان موسیقی ایران در این زمینه فعالیت داشته اند و ما نیز ادامه دهنده ی راه این اساتید هستیم و لازم به ذکر است که خوانندگان پیشکسوت موسیقی ایرانی که تنها در اجرا و شناخت ردیف آوازی ایران تلاش بی وقفه داشته اند همواره الگوی بی نظیری برای ما هستند و خواهند بود. علاوه بر آن، بسیار کنجکاو بودم که چگونه می توان این نوع موسیقی را با صورتی معاصر ارائه نمود. اما قبل از آن نیاز بود تا نمونه های اصیل جمع آوری شود. در ضبط نمونه ها سعی کردم اجزاء برجسته آوازهای لو و هرایی را مورد توجه قرار دهم. لازم به ذکر است بخشی ها و لُولُوچی که آثارشان ضبط شده است، تنها بازماندگان اصیل موسیقی شمال خراسان هستند که اسامی آنان «سهراب محمدی» (بخشی)، «عیسی قلی پور» (بخشی)، «روشن علی گل افروز» (بخشی)، «حسین ولی نژاد» (بخشی)، «حسین عزیزی پور» (لُولُوچی یا لُولُوگر) است. «مژگان چاهیان» در این پژوهش، به موقعیت جغرافیایی و تاریخی کُرمانج های شمال خراسان، کلیت ساختار اشعار و موسیقی آن منطقه و دسته بندی مقام ها پرداخته است و دو مقام آوازی «لو» و «هرایی» را با توجه به آوانویسی های انجام شده، از لحاظ فنی و تکنیکی و ویژگی های مهم آن ها همچون جملات، موتیف های آوازی، دینامیک، گردش فواصل، تمپو، متر و اجزاء دیگر مانند تحریرها و نحوه ی تنفس خواننده بررسی و به طور کامل و علمی تحلیل کرده و نتیجه گیری آن نیز در پایان نامه ی وی ارائه گردیده است. به گفته ی او، پیشنهاد اولیه ی پژوهش بر روی موسیقی نواحی ایران از نظرات «امیر اسلامی» بوده و پس از آن، این پژوهش با نظارت دکتر «حمیدرضا اردلان» و«حسین مهرانی» صورت گرفته است. پس از سفر به شمال خراسان، آوانویسی مقام های «لو» و «هرایی»، بررسی و تحلیل فنی و تکنیکی کامل مقام ها، اجرای صحیح این مقام ها و تایید هنرمندان موسیقی شمال خراسان، از آواز خوانی صحیح او در اجرای دو مقام «لو» و «هرایی»، لالا یی ها و برخی از آهنگ های آن منطقه سعی شد تا با بهره گیری از نغمات موسیقی «کُرمانجیِ» شمال خراسان و تکنیک های آوازی آن منطقه که گویش خود را نیز به دنبال دارد، اثری آهنگسازی شود تا در ترکیبی از برخی لحن های موجود در موسیقی نیمه ی اول قرن بیستم و موسیقی مقامی، روایتگر نوعی بیان شخصی باشد. بدین ترتیب چهار آواز «کُرمانجی» برای دو تکخوان و ارکستر سمفونیک با نظارت «محمدرضا تفضلی» و «تقی ضرابی»، توسط «مژگان چاهیان»، آهنگسازی شد و با خوانندگی «حسین مهرانی» و «مژگان چاهیان» در «دانشگاه هنر تهران»، در تیر ماه ۱۳۹۵ اجرا گردید و به عنوان پایان نامه ی ممتاز «دانشگاه هنر تهران» شناخته شد. «مژگان چاهیان»، متولد ۱۳۶۸، دارنده ی کارشناسی ارشد آهنگسازی- دانشگاه هنر تهران (رتبه اول)، کارشناسی نوازندگی موسیقی ایرانی- دانشگاه هنر تهران (رتبه اول) و دیپلم موسیقی است. وی آواز را از سنین کودکی آغاز کرد و پس از آن به دلیل گرایش به موسیقی ایرانی، از سنین نوجوانی در کلاس های آموزش ردیف آوازی موسیقی ایرانی و تصنیف شرکت کرد. همچنین آواز ایرانی را نزد بانو «پریسا» و بانو «ناهید دایی جواد» فراگرفته است. وی سنتور را نزد «سعید ثابت» و «مسعود رضایی نژاد» آموزش دیده و سلفژ و هارمونی را نزد «امیر اسلامی» و «سعید هنرمند» گذرانده است. این هنرمند، در طول دوران کارشناسی ارشد آهنگسازی، اصول آهنگسازی و دروس مربوط به آن را نزد «محمدرضا تفضلی»، «تقی ضرابی»، «امیر اسلامی»، «حمیدرضا دیبازر»، «دکتر امین هنرمند» و «اتابک الیاسی» فرا گرفته است. ضمن اینکه آهنگسازی برای گروه کُر را نزد پروفسور «مارتین ایسرائیلیان» آموزش دیده است. «مژگان چاهیان» در جشنواره ی هنرستان های موسیقی کشور در سال ۱۳۸۶ موفق به کسب رتبه ی اول در نوازندگی سنتور شده است. وی همچنین رتبه ی اول نوازندگی سنتور در جشنواره ی موسیقی آموزش و پرورش را در دوران هنرستان خود کسب کرده است. شایان ذکر است که از سوابق هنری چاهیان می توان به همخوانی در «اپرای حافظ» به آهنگسازی «بهزاد عبدی» و کارگردانی «بهروز غریب پور»، همخوانی در بخش «نسلی دیگرِ» بیست و نهمین جشنواره ی بین المللی موسیقی فجر، همخوانی در آلبوم «دورها آواییست»، به خوانندگی «محمد معتمدی» و آهنگسازی «مهدی تیموری»، همخوانی در آلبوم «روایت»، به آهنگسازی «مهدی تیموری»، اجرای سنتور و همخوانی در ارکستر «دانشگاه هنر تهران»، اجراهای متعدد سنتور و همخوانی در «دانشگاه هنر تهران» تحت عناوین «مرغ شباهنگ»، «شِکوه» و «آتش دل»، همخوانی در آلبوم «گُریز» به آهنگسازی و خوانندگی «حسین مهرانی» ( در دست انتشار )، تجزیه و تحلیل دو اثر از «حسین دهلوی»- چهارنوازی مضرابی، شراب عشق ( عنوان پایان نامه بخش نظری کارشناسی نوازندگی موسیقی ایرانی- دانشگاه هنر تهران- استاد راهنما: امیر اسلامی )، سخنرانی در نشست تخصصی موسیقی شمال خراسان در «فرهنگستان هنر تهران» ( ۶ مهر ۱۳۹۵ )، آهنگسازی چهار آواز «کُرمانجی» برای دو تکخوان و ارکستر سمفونیک ( عنوان پایان نامه عملی کارشناسی ارشد آهنگسازی-استاد راهنما: محمدرضا تفضلی- استاد مشاور: تقی ضرابی خوانندگان: حسین مهرانی- مژگان چاهیان) اشاره نمود.
شنبه ، ۱۳آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موسیقی ایرانیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]