تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834090073
روحانی، پوتین را قانع کرد سعودی ها عقب نشستند - سایت خبری تحلیلی تدبیر
واضح آرشیو وب فارسی:تدبیر: برای توصیف اجلاس اوپک، فقط یک کلمه گفت. فرش قرمز میان دو گروه خبرنگار را به سرعت طی کرد و از دبیرخانه اوپک خارج شد: «خوب/ Good». این حاصل ٩ ماه مذاکره و جدل سیاسی، اقتصادی کشورهای اوپک برای بالاکشیدن قیمت نفت از زبان بیژن زنگنه بود. بعد از آن سوار بر خودرو تشریفات سفارت ایران به سمت هتل رفت درحالی که خبرنگاران از راهی دیگر دنبالش می دویدند. هم زمان، قیمت نفت هم بالا می رفت. دقایقی قبلش، وزرای ١٣ کشور عضو اوپک (بدون اندونزی)، توافق نامه ای را امضا کرده بودند که مجموع تولید اوپک را یک میلیون و ٢٠٠ هزار بشکه در روز کاهش می داد. بزرگ ترین تولیدکنندگان نفت دنیا تصمیم گرفتند تا از ابتدای سال ٢٠١٧، فقط ٣٢ میلیون و ٥٠٠ هزار بشکه در روز نفت تولید کنند؛ تفاهمی که بنیانش اوایل مهر در الجزایر گذاشته شد؛ وقتی ایران پیشنهادی پذیرفتنی برای میزان تولید سال آینده اش دریافت کرد، زمانی که روس ها پذیرفتند تولید نفتشان را کاهش دهند، اوپک پس از هشت سال به یک توافق رسید؛ تفاهمی که قیمت نفت برنت را هفت دلار در هر بشکه بالا برد؛ تصمیمی که بر اساس آن، عربستان باید تولید نفتش را از ماه ژانویه، ٤٨٦ هزار بشکه در روز پایین بیاورد؛ توافقی که بالاترین تولید نفت ایران در ١٦ سال اخیر را (برمبنای گزارش های منابع ثانویه بازار) به عنوان تولید فعلی ایران به رسمیت شناخت و به ایران اجازه داد تا روزانه ٩٠ هزار بشکه بر تولید فعلی اش بیفزاید؛ تولیدی که شش منبع ثانویه بازار نفت ثبت کرده اند، نه آنچه را که ایران منتشر کرده است. یکصدوهفتادویکمین اجلاس اوپک یک «نماد» بود؛ نمادی از همکاری کشورها برای کسب منافع اقتصادی مشترک با وجود اختلافات سیاسی؛ یک «برنامه جامع اقدام مشترک نفتی» برای کاستن از نفت اضافه بازار. «پیشنهادهای قابل قبولی دریافت کرده ایم»؛ این را زنگنه چنددقیقه قبل از اجلاس اوپک گفت تا قبل از شروع نشست معلوم شود که توافق حاصل شدنی است. زنگنه چه مجوزی با خود به وین برده بود؟ روحانی چه مجوزی به زنگنه داده بود؟ ١٢ ساعت قبل از شروع جلسه اوپک، وزیر انرژی الجزایر برای آخرین بار به اتاق وزیر نفت ایران آمد تا «بوطرفه» در مدت یک هفته سه بار با زنگنه ملاقات کرده باشد. کلید یکی از قفل های توافق اوپک همین ملاقات ها بود. همان طور که در گزارش روز قبل از جلسه اوپک نوشتم، وزیر الجزایری، شنبه گذشته بسته ای به تهران آورد که برمبنای آن بیشترین تولید ایران در ١٦ سال اخیر، بر اساس اعلام منابع ثانویه، به عنوان تولید فعلی ایران محاسبه شود. این، یک دستاورد مهم بود. ایران در سه ماهه سوم سال ٢٠٠٥ به طور متوسط روزانه سه میلیون و ٩٧٥ هزار بشکه نفت تولید کرده است. پیش از آمدن وزرا به وین، طرح توافق این طور بود که ٤,٥درصد از تولید نفت همه کشورها کم شود. این طرح دو تبصره داشت. اول اینکه نیجریه و لیبی به جهت مشکلات داخلی شان از کاهش تولید معاف باشند و دوم آنکه رقم تولید نفت ایران، به جای تولید سه میلیون و ٦٩٠ هزار بشکه ماه اکتبر، عدد بیشترین تولید نفت از سال ٢٠٠٠ لحاظ شود. مبنای تصمیمات اوپک، گزارش منابع ثانویه است نه آنچه را که کشورها خودشان اعلام می کنند. بنابراین طرح اولیه این بود که با کسر ٤.٥درصد از رقم سه میلیون و ٩٧٥ هزار بشکه، میزان تولید ایران از ماه ژانویه ٢٠١٧ میلادی به طور متوسط روزانه سه میلیون و ٧٠٧ هزار بشکه باشد. در تهران این طرح به دست زنگنه داده شد تا به وین بیاید. از منابعی مطلع شدم که رئیس جمهور روحانی، پیش از سفر وزیر نفت به وین مجوزهای لازم را به زنگنه داده بود تا طرح را بپذیرد، با یک شرط؛ زنگنه باید حداکثر چانه زنی برای حداکثرسازی منافع ملی را انجام می داد. آیا زنگنه توانست در وین چانه زنی کند؟ قفلی که در فرودگاه باز شد؛ تلفن مهم روحانی هم زمان با ورود وزیر نفت ایران به وین، وزرای نفت الجزایر و ونزوئلا، که برای رایزنی به مسکو رفته بودند، به فرودگاه وین رسیدند. این سه وزیر همانجا با هم ملاقات کردند. یکی دیگر از قفل های توافق اوپک در این ملاقات فرودگاهی باز شد. وزرای الجزایر و ونزوئلا به زنگنه اطلاع می دهند که روسیه تغییر موضع داده و حاضر است برای کاهش تولید نفت با اوپک همراهی کند. روس ها پیش از این تنها به فریز نفتی فکر می کردند. زنگنه در گفت وگو با خبرنگاران حاضر در وین، دلیل تغییر موضع روس ها را گفت وگوی نفتی رئیس جمهور روحانی و ولادیمیر پوتین ذکر کرد: «چون تصمیم گیری درباره تولید نفت روسیه در اختیار بالاترین مقام این کشور است بنابراین آقای رئیس جمهور با آقای پوتین صحبت کردند و پس از این مکالمه بود که دوستان الجزایری و ونزوئلایی مان، اطلاع دادند که موضع وزیر انرژی روسیه تغییر کرده است». دیدار آخر شب، چهارشنبه بزرگ اوپک را ساخت زنگنه عصر سه شنبه وارد وین شد و تا پایان شب هیچ نگفت. تنها با رئیس شرکت نفتی لوک اویل، مدیران اکتشاف و تولید و خاورمیانه شرکت توتال فرانسه، رئیس شرکت ویتول سوئیس، وزیر امور خارجه اکوادور و وزیر انرژی اندونزی دیدار کرد. توتالی ها درباره قراردادشان در فاز ١١ مذاکره کردند و لوک اویل هم طرح پیشنهادی توسعه میادین نفتی آب تیمور و منصوری را با زنگنه در میان گذاشت. زنگنه برای انجام این دیدارها حتی از اتاقش هم خارج نشد تا مبادا با خبرنگاران روبه رو شود. او نمی خواست هیچ موضعی درباره توافق اوپک بگیرد چون هنوز مشغول چانه زنی بود. سه شنبه ساعت ١٠ شب به وقت وین، یکباره اطلاع دادند وزیر انرژی الجزایر به دیدار زنگنه می آید؛ دیداری برنامه ریزی نشده که می توانست توافق را بسازد یا آن را از دسترس خارج کند. «بوطرفه» که اتاق را ترک کرد، نظر زنگنه را درباره احتمال شکل گیری توافق در اوپک جویا شدم. وقتی وزیر نفت ایران در انتهای شب اظهار امیدواری کرد، مطمئن شدم که «چهارشنبه بزرگ اوپک» فرارسیده است. ایران پیشنهادهای قابل قبولی دریافت کرده بود و این پیشنهاد احتمالا همان چانه زنی ایران در وین بود. «ایران برخلاف دیگر اعضای اوپک می تواند در طول شش ماه، ٩٠ هزار بشکه به تولید نفت خود بیفزاید». صبح چهارشنبه همه وزرا به هتل «پارک حیات» رفتند و صبحانه کاری شان را میهمان وزیر نفت عربستان شدند. بعد از آن به دبیرخانه اوپک آمدند و پس از مذاکراتی پنج ساعته، توافق اوپک را امضا کردند. سهم تولید نفت ایران در اوپک چگونه محاسبه شده است؟ براساس تفاهم اوپک، ایران تولید نفتش را در ماه ژانویه ٢٠١٧ با روزانه سه میلیون و ٧٠٧ هزار بشکه در روز شروع می کند. ایران می تواند در شش ماه، ارقام مختلفی از تولید نفت را ثبت کند. هم می تواند عدد سه میلیون و ٩٠٠ هزار بشکه در روز را تولید کند و هم حتی بیشتر از آن را؛ اما تولید ایران باید به گونه ای باشد که میانگین تولید نفتش در شش ماه اول سال میلادی آینده از سه میلیون و ٧٩٧ هزار بشکه در روز تجاوز نکند. چرا تولید نفت ایران از ژانویه ٢٠١٧ با رقم سه میلیون و ٧٠٧ هزار بشکه در روز شروع می شود؟ چون براساس اعلام منابع ثانوبه، این میزان، تولید تقریبی ایران در ماه نوامبر بوده است. دقت کنید که عدد سه میلیون و ٧٠٧ هزار بشکه، تقریبا ٤,٥درصد بالاترین تولید ثبت شده ایران در ١٦ سال گذشته نیز هست. حالا اگر می خواهید بدانید سقف تولید ایران در حد سه میلیون و ٧٩٧ هزار بشکه برای شش ماه اول سال ٢٠١٧ چطور محاسبه شده است باید به این نکته توجه کنید که ایران در وین موفق شد مجوز افزایش تولید ٩٠هزاربشکه ای خود را در شش ماه اول سال از اوپک بگیرد. به این ظرافت هم دقت کنید که سقف تولید، به طور میانگین برای شش ماه تعیین شده است و این کلمه «میانگین» دست ایران را برای بازی کردن با عدد تولید در هفته های مختلف باز می گذارد. پس اگر شنیدید ایران در یک ماه سه میلیون و ٩٠٠ هزار بشکه در روز تولید کرده است، تعجب نکنید؛ «به دلیل وضعیت بازار ما این ٩٠ هزار بشکه اضافه تولید را بیشتر در سه ماهه دوم سال ٢٠١٧ تولید می کنیم»؛ این را زنگنه گفت. عربستان تولید نفتش را ٤٨٦ هزار بشکه کاهش داد براساس تفاهم اوپک، عربستان سعودی موظف شد روزانه ٤٨٦ هزار بشکه از تولید فعلی اش کم کند و تولید روزانه نفت خود را به ١٠میلیون و ٥٨ هزار بشکه در روز برساند. عراق هم مکلف شد ٢١٠ هزار بشکه از تولیدش بکاهد و میزان تولید خود را در شش ماه اول ٢٠١٧ میلادی به چهارمیلیون و ٣٥١ هزار بشکه در روز برساند. به جز عربستان و عراق، امارات متحده عربی باید روزانه ١٣٩ هزار بشکه، کویت ١٣١ هزار بشکه، آنگولا ٨٧ هزار بشکه، الجزایر ٥٠ هزار بشکه، ونزوئلا ٩٥ هزار بشکه، قطر ٣٠ هزار بشکه، اکوادور ٢٦ هزار بشکه و گابن ٩ هزار بشکه در روز از تولید نفت خود کم کنند. اندونزی هم نپذیرفت در کاهش تولید با اوپک همکاری کند و عضویتش را تعلیق کرد. اوپک امروز ١٣ عضو دارد. چه کشورهایی بر توافق اوپک نظارت می کنند؟ وزرای اوپک روز چهارشنبه همچنین تصمیم گرفتند تا یک کمیته وزارتی متشکل از وزرای نفت الجزایر، کویت، ونزوئلا و دو کشور عضو غیراوپک بر اجرای تصمیم توافق نظارت کند. بلافاصله پس از اعلام توافق اوپک، وزیر انرژی روسیه هم اعلام کرد این کشور ٣٠٠ هزار بشکه از تولید نفتش خواهد کاست. بناست مجموع کشورهای غیراوپک در شش ماه اول ٢٠١٧ میلادی ٦٠٠ هزار بشکه در روز از تولیدشان کم کنند. قرار است تا چند روز دیگر نشست محدودی بین برخی اعضای اوپک و غیراوپک در دوحه تشکیل شود تا میزان کاهش تولید نفت هریک از کشورهای غیراوپک را مشخص کند. یکی از مشکلات اصلی سعودی برای توافق در اوپک، همراهی روسیه بود. تحلیلگران معتقدند تلاش های ایران توانسته این مشکل را برای اوپک حل کند و بین کشورهای بزرگ تولیدکننده اوپک و روسیه پل بسازد. کشورهایی مانند قزاقستان، بحرین، مکزیک و آذربایجان ازجمله تولیدکنندگان غیراوپک هستند که تولدیشان را پایین می آورند. روسیه در سال ٢٠١٧ با اوپکی روبه رو است که ریاست دوره ای آن را سعودی ها بر عهده دارند. قیمت نفت به نزدیک ٥٤ دلار رسید یک روز قبل از توافق اوپک، قیمت نفت برنت، بشکه ای ٤٦ دلار و ٣٨ سنت بود. از شب قبل از اجلاس اوپک که خوش بینی ها برای شکل گیری توافق در اوپک افزایش یافته بود قیمت نفت بالا رفت و دیروز در بالاترین رقم به ٥٣ دلار و ٩٤ سنت رسید. این عدد بالاترین قیمت نفت در ١٦ ماه اخیر است. زنگنه پس از اجلاس اوپک درباره پیش بینی اش از قیمت نفت گفت: «قیمت نفت محکم بالای ٥٠ دلار برای هر بشکه خواهد ایستاد». آنچه اوپک از ماه ها پیش مد نظر داشت محدوده قیمت ٥٠ تا ٥٥ دلار بود. برخی تحلیلگران معتقدند این محدوده قیمتی در شش ماه اول سال آینده باقی خواهد ماند به شرط آنکه اوپک و غیراوپک توافقشان را رعایت کنند. برخی دیگر قیمت نفت را تا ٦٠ دلار هم پیش بینی کرده اند. آنچه مسلم است اینکه، بعد از فروکش کردن شوک ناشی از تصمیم اوپک، بازار معقول تر خواهد شد و احتمالا قیمت نفت کمی بیش از ٥٠ دلار تثبیت خواهد شد. افزایش درآمد ١٠میلیارددلاری ایران به خاطر توافق اوپک وزیر نفت پس از برگشت به تهران بلافاصله به صداوسیما رفت و در چند گفت وگوی خبری شرکت کرد. زنگنه توافق اوپک در نشست ١٧١ را باعث زنده شدن اوپک دانست و درباره تأثیر این توافق بر اقتصاد ایران گفت: «سال آینده ١٠میلیارد دلار به درآمدهای نفتی ایران اضافه می شود». وی شکل گیری روح همکاری در اوپک را مهم تر از اعداد و ارقام روی کاغذ دانست و افزود: «اکنون اوپکی ها تصمیم گرفتند؛ هریک از از ما پایگاه های فکری و خاستگاه هایی متفاوت از هم داریم و هرکس به دلیلی می آید و در اوپک تصمیم می گیرد و همه افراد کارکشته ای هستند؛ بالاخره بر پایه عقلانیت اقتصادی و منافع مردم، اوپکی ها با هم تصمیم گرفتند کار کنند و بازار را مدیریت کنند. این روح همکاری و مدیریت بر پایه عقلانیت است و به نظرم خیلی مهم است که حفظ شود». اوپک از سال ٢٠٠٨ تاکنون نتوانسته بود درباره کاهش تولید و مدیریت بازار تصمیمی بگیرد، حتی وقتی قیمت نفت به محدوده ٢٠ دلار در هر بشکه رسید. زنگنه در گفت وگوی تلویزیونی اش توافق اوپک را تاریخی خواند؛ «تولید واقعی نفت ایران سه میلیون و ٩٠٠ هزار بشکه در روز است اما منابع ثانویه در ماه اکتبر آن را سه میلیون و ٧٠٧ هزار بشکه اعلام کرده اند که به طور طبیعی میان ارقام اعلامی کشورها و منابع ثانویه ٢٠٠ تا ٢٥٠ هزار بشکه تفاوت وجود دارد. اوپکی ها در «چهارشنبه بزرگ» خود نشان دادند که می توانند با هم کار کنند؛ حتی وقتی اختلافات سیاسی برخی اعضایشان در اوج است». حرف بشکه ها را بشنوید آیا توافق اوپک بهترین تصمیم برای ایران بود؟ به نظرم ایران تصمیم بهتر از این هم می خواست. اما در یک توافق بین المللی سفید و سیاه دیدن موضوع بی معنی است. فراموش نکنید که فروردین ماه سه وزیر نفت به ایران آمدند تا زنگنه را مجبور کنند تولید نفت ایران را در عدد ٣ میلیون و ٦٠٠ هزار بشکه در روز فریز کند. پشت سر هم فشار آوردند تاجایی که نشست دوحه را به خاطر قبول نکردن فریز از سوی ایران بی نتیجه رها کردند. بعد از آن هم پیشنهادهای مکرر فریز و کاهش تولید به ایران دادند. آن هم در محدوده ٦ میلیون و ٦٠٠ هزار بشکه در روز. مقاومت ایران و رایزنی های فشرده نماینده ایران در هیأت عامل اوپک، راهی دیگر برای تولید نفت ایران باز کرد. این درست که اگر تولید ٢میلیون و ٩٠٠ هزاربشکه ای را از همان اول ژانویه برای ایران می پذیرفتند برای ما ایده آل تر بود اما وقتی دست بالاترین عدد تولید نفت در ١٦ سال اخیر را مبنا گرفته اند روی هم آن ٩٠ هزار بشکه اضافه تر داده اند باید مشکل را جای دیگری جست. من در وین لمس کردم که اگر تولید نفت ایران در سال های گذشته به شکل مداوم افزایش یافته بود امروز دست هیأت ایرانی برای مانور بازتر بود. به خاطر آینده کشور باید در توسعه میادین نفتی تعجیل کرد. قراردادها معطل تأیید می مانند اما بازار نفت معطل ایران نمی ماند. پس باید کمک کرد تا قراردادها امضا شوند و میادین توسعه یافته و تولید نفت ایران بالا رود. آن وقت مذاکره کنندگان نفتی ایران می توانند امتیازات بهتری بگیرند. در اوپک، بشکه ها حرف می زنند. توافق اوپک، برای همه طرف های مذاکره یک «برد» محاسبه شده بود. منبع : شرق
شنبه ، ۱۳آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تدبیر]
[مشاهده در: www.tadbirkhabar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]
-
گوناگون
پربازدیدترینها