واضح آرشیو وب فارسی:تعامل نیوز: صرف نظر از همه سوال هایی که احداث طبقه دوم بزرگراه صدر برانگیخته است، سوال اساسی در مورد رانندگانی که از طبقه دوم عبور می کنند مطرح است؛ آیا رانندگان طبقه دوم از فرهنگ بالاتری نسبت به طبقه اولی ها برخوردارند؟! اگر چه طرح این سوال بیشتر شبیه به یک شوخی است، اما اگر بنا را بر مشاهده و مقایسه رفتار رانندگان دو طبقه بگذاریم، ممکن است چنین نتیجه ای را بپذیریم، اما مشاهده دقیق تر چیز دیگری می گوید. اولا رانندگان طبقه دوم همان طبقه اولی ها هستند. دوما طبقه دومی ها تا لحظه ای که روی پل هستند بین خطوط رانندگی می کنند، بوق نمی زنند، کمتر جلوی هم می پیچند و صبر دارند، اما به محض اینکه از روی پل صدر وارد طبقه اول–اتوبان صدر- می شوند تغییر رفتار می دهند و همه کارهایی را که در طبقه دوم انجام نمی د ادند، مرتکب می شوند. رانندگان طبقه دوم با مسافران ایرانی در فرنگ قابل مقایسه اند، شهروندانی قانون مند و منظم که نه تنها صف را محترم می شماریم که ممکن است بفرما هم بزنیم، اما همین که وارد فرودگاه امام خمینی می شویم رفتاری دیگر از ما سر می زند. راز این تغییر رفتار در چیست و چگونه است که رفتار ما در شرایط ظاهرا یکسان، متفاوت است؟ و البته نکته مهم تر اینکه چگونه می توانیم با پاسخ دادن به این سوال، نگاهی متفاوت به کسب و کار و تجارت خود داشته باشیم. پنجره شکسته ساختمان خالی از سکنه ای را در کنار یک خیابان پر رفت و آمد، در حالی که شیشه یکی از پنجره هایش شکسته است تصور کنید. مشاهده های علمی نشان می دهد که اگر پنجره شکسته ظرف مدت کوتاهی، تعمیر نشود، عابران این پیام را از ساختمان می گیرند که کسی نگران ساختمان نیست و نظارتی وجود ندارد. پس شیطنت شروع می شود و پنجره های سالم ساختمان مورد هدف قرار می گیرند و ساختمان تغییر شکل می دهد و البته ادامه این روند می تواند منجر به ورود میهمانان ناخوانده به ساختمان بی صاحب شود و آثارش از سطح به عمق نفوذ کند. اتفاقی که در اشکال مختلف شاهد آن بوده ایم. توصیف فوق، خلاصه ای است از یک نظریه جرم شناسی به نام «پنجره شکسته». نظریه ای که در دهه هشتاد و نود میلادی به کمک شهردار نیویورک آمد تا جرم خیزترین مترو جهان را که شهر زیرزمینی خلافکاران و اشرار به حساب می آمد سر و سامان بدهد. شهرداری نیویورک، در اولین اقدام خود به بازسازی واگن های مترو پرداخت و دستور داد تا واگن هایی که طی روز با اسپری رنگ، نوشتن یادگاری و... آسیب می بینند، شبانه از خط خارج شوند و تاصبح روز بعد رنگ آمیزی و تعمیر شده به خط برگردند. در واقع همه این کارها، یک پیغام داشت؛ حواسمان به همه چیز هست و هیچ خلافی را تحمل نمی کنیم و این چنین بود که مترو ناامن نیویورک تبدیل به یکی از امن ترین متروهای جهان شد. حال با این تفکر، به کیفیت رانندگی در اتوبان صدر نگاهی دوباره داشته باشید. تعمیرات و نگهداری مستمر، گشت زنی نیروهای امداد، تابلوهای هشدار دهنده فعال، تغییر سقف سرعت مجاز بنا به حجم ترافیک و البته دوربین های کنترل سرعت همگی علاوه بر کارکرد اولیه شان، حاوی یک پیام هستند؛ «حواسمان به شهر هست». و البته حضور چاله ها و دست اندازها، غیبت تابلوهای هشدار دهنده و اطلاع رسان فعال، دوربین و... (همه آن چیزهایی که در طبقه دوم دیده نمی شوند) پیغام دیگری به رانندگان طبقه اول صدر می دهد؛ «راحت باشید، حواسمان نیست». پنجره شکسته در تجارت تئوری پنجره شکسته علاوه بر زندگی شخصی و تربیت کودک و... در تجارت و کسب و کار نیز کارآیی دارد. نادیده گرفتن تاخیرهای یک کارمند از سوی مدیرش، می تواند منجر به گسترش فرهنگی نادرست و توقعاتی نابجا در کل سازمان شود که کیفیت کار سازمان و نحوه تعامل کارمندان با مشتریان را تحت تاثیر قرار دهد. در شکلی افراطی، رستورانی را تصور کنید که مدیرش گارسون ها را زیر ذره بین قرار نمی دهد و حواس پرتی گارسون ها را نمی بیند، از یک سو این پیغام را به مشتریان می دهد که نظارت دقیقی روی جزییات نیست و معلوم نیست در آشپزخانه چه می گذرد و از سوی دیگر آشپز و خدمه هم این پیغام را می گیرند که خیلی هم لازم نیست تلاش کنند و بهترین باشند، پس آهسته آهسته، آشپزخانه و کیفیت غذا تبدیل به همانی می شود که مشتریان تصورش را می کنند؛ فاجعه. پنجره های تجارت خود را بیابید و شکسته ها را تعمیر کنید و مطمئن باشید اوضاع بهتر خواهد شد.
جمعه ، ۱۲آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تعامل نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]