محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832373897
رئال و بارسا جهانبخش را بخواهند، قبول نمی کنیم - پایگاه خبری تحلیلی صراط
واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: سرمربی ایرانی تیم دوم نایمخن و بازیکن پیشین استقلال و تیم ملی فوتبال اعلام کرد سقفی که برای مربیگری خودش تعیین کرده، هدایت تیم ملی ایران است.صراط: سرمربی ایرانی تیم دوم نایمخن و بازیکن پیشین استقلال و تیم ملی فوتبال اعلام کرد سقفی که برای مربیگری خودش تعیین کرده، هدایت تیم ملی ایران است. به گزارش تسنیم، امیر هاشمی مقدم را می توان از آن دسته فوتبالی ها موفق دانست. فوتبالیستی که خیلی زود راه پیشرفت را یاد گرفت و با رفتن به فوتبال اروپا و ماندگار شدن، مربیگری را هم در اروپا آغاز کرد. هاشمی مقدم در فوتبال هلند دوره های مربیگری را آموخت، مدرک یوفا را گرفت و حالا در تیم دوم نایمخن مشغول مربیگری است و البته علیرضا جهانبخش، لژیونر موفق فوتبال کشورمان را هم مدیریت می کند. هاشمی مقدم که همراه با رئیس فدراسیون فوتبال هلند به ایران آمده بود تا بین فدراسیون ایران و هلند تفاهمنامه همکاری امضا شود، با حضور در خبرگزاری تسنیم و قبول دعوت ساعاتی میهمان این خبرگزاری بود و به سؤالاتی در خصوص خودش، فوتبال هلند، علیرضا جهانبخش و... پاسخ داد. مشروح این گفت وگو را در ادامه می خوانید: آقای فن پراخ که به ایران آمده بود و شما او را همراهی کردید، در خصوص فوتبال هلند و اینکه چرا برخی استعدادها رشد کافی نمی کنند صحبت هایی را مطرح کرد. نظر شما در این خصوص چیست؟ موضوع دقیقاً همانی بود که آقای فن پراخ گفت و پدیده هایی که در فوتبال هلند هستند خیلی زود فوتبال اینجا را ترک می کنند و به تیم های دیگری می روند. به طور مثال وینسنت یانسن که در آلکمار کنار علیرضا جهانبخش بود، با 300 هزار دلار به آلکمار آمد و با 21 سال سن به تاتنهام رفت که حدود 20 میلیون یورو گرفت. البته یانسن در هر بازی 15، 20 یا 30 دقیقه بازی می کند، اما می بینیم که برخی بازیکنان از فوتبال هلند به تیم های بزرگ می روند و چون هنوز کامل رشد نکرده اند، جایی در ترکیب ثابت ندارند و خیلی زود هم فراموش می شوند. با این حال به نظر می رسد علیرضا جهانبخش که شما برنامه ها و تصمیم های ورزشی او را مدیریت می کنید، درست تصمیم می گیرد که هنوز از فوتبال هلند خارج نشده و منتظر فرصتی مناسب است. اینطور نیست؟ مگر علیرضا تا به اینجا اشتباه تصمیم گرفته است؟ خوشبختانه تصمیم های او خوب بوده و پله پله در حال پیشرفت کردن است. من به شما قول می دهم اگر اکنون باشگاه هایی مانند منچستریونایتد، بارسلونا، رئال مادرید، تاتنهام و... به علیرضا پیشنهاد بدهند، پاسخ ما نه خواهد بود، چون علیرضا باید به سطحی برسد که بتواند در ترکیب اصلی این تیم ها بازی کند و بعد به چنین تیم هایی برود. چرا اگر تیمی باشد که مطمئن باشیم علیرضا می تواند در آن بازی کند، آن پیشنهاد قابل بررسی است، چون فوتبالیست باید فوتبال بازی کند. تفاوت حرفی که می زنم 15، 16 میلیون یورو است، اما واقعیت اینجاست که علیرضا فوتبال را دوست دارد و به این مسائل اهمیت نمی دهد. من بعضی وقت ها که علیرضا را می بینم، انگار خودم هستم. من هم زمانی که بازی می کردم از قطر پیشنهاد خوب داشتم، اما نرفتم و به یک تیم انگلیسی رفتم که اکنون در چمپیونز شیپ است، اما من با مربی آنها به مشکل خوردم و بعد به تیم دیگری رفتم که 8 بازی رسمی هم برای آنها انجام دادم. بعد از آن آرسنال و چلسی دنبال من آمدند و من با چلسی تمرین کردم و شفیلید یونایتد هم رفتم، اما به این تیم ها نرفتم، چون می دانستم اگر به این تیم ها بروم جزو 18 نفر نخواهم بود و من می خواستم جایی بروم که بازی کنم. 7، 8 ماه در انگلیس بازی کردم و فصل تمام شد و بعد به مجارستان رفتم که حضور در مجارستان هم برای من تجربه شد. درباره حضورتان در کلاس های مربیگری توضیح بدهید که چطور گذشت و شرایط به چه شکل بود؟ خیلی سختی کشیدم تا بتوانم مدرک A را بگیرم. آنقدر به فکر قبول شدن بودم که سلامتی ام را از دست دادم و وقتی چشمانم را باز کردم دیدم در بیمارستان هستم. این اتفاق از فشار کلاس ها و قبول شدن بود و 10 روز بعد از گرفتن دیپلمم این اتفاق برای من افتاد، اما توانستم این مدرک را بگیرم، کارم را آغاز کردم، مدارک بالاتر را هم گرفتم و اکنون در حال کار کردن در نایمخن هستم. فلسفه مربیگری در هلند هم خاص است. این را قبول دارید؟ یکی از حُسن های فوتبال مربیان هلندی این است که آنها فوتبال شناخته شده می سازند. مثلاً اگر منِ امیر هاشمی مقدم به تیمی بروم و در چند سال یک تیم بسازم، وقتی از آن تیم رفتم، همه می گویند این تیم شبیه تیم هاشمی مقدم بازی می کند. این یک مُهر است که روی یک تیم می ماند. و درباره سابقه های مربیگری خودتان در هلند. شما یک تیم ملی ایرانی های هلند هم دارید که در تورنمنت های مختلف شرکت کرده است. وضعیت و نحوه شکل گیری این تیم به چه شکل بوده و نتایج به چه شکل است؟ پنج سال پیش چند نفر به من زنگ زدند که با هم صحبت کنیم و من خواستم ببینم در چه باره می خواهند صحبت کنند. به من گفتند که ما تورنمنتی کوچکی با نام «World Cup Amsterdam» را می خواهیم برگزار کنیم که اکنون به آن جام جهانی کوچک هم می گویند. برای من ابتدا جالب نبود، اما دعوتم کردند بازی ها را ببینند که شوکه شدم. تیم ملی هلند، برزیل، شیلی و... همه با لباس های یکدست، پرچم، اتوبوس ویژه و همه چیز در حد خوب بود. دیدم همه فوتبالیست ها با ملیت های مختلف که در سطح های مختلف هلند بازی می کنند دور هم جمع شده اند و سطح مسابقات هم بالاست. من گفتم بالاترین بازیکن ایرانی که در هلند بازی می کند در سطح سه است، اما گفتند مهم نیست که شما بیایید و اینجا قهرمان شوید، مهم این است که تیمی تشکیل شود و یک مربی جدی بالای سر است. من خواستم اگر این کار انجام شود، چند کار را برای ما انجام دهند که در نهایت دنبال اسپانسر و... رفتند. طوری شد که اردوهای تیم ملی ما از اردوهای تیم ملی کشورمان بهتر بود و تیم ما با لباس های درجه یک تمرین و بازی می کرد. بازی های دوستانه با تیم های ملی مختلف بازی می کردیم، اما می دانستیم کیفیتی تیمی نیستیم که به مرحله بالاتر برویم. مسابقات در آنجا دو بخش دارد که تیم های ملی درجه یک و درجه دو و درجه یک ها تیم هایی هستند که فوتبال خوب بازی می کنند و حداقل یک بازی را برنده می شوند. اگر این اتفاق رخ ندهد به درجه دو می رود. ما با همین تیمی که تشکیل شد، دو سال پیش بازی مان با تیم ملی هلند افتاد که یک بر صفر آنها را شکست دادیم و همه شوکه شدند، چون هلندی ها سه بازیکن داشتند که در لیگ برتر هلند بازی می کردند. مانده بودند که چند بازیکن آماتور چگونه ما را شکست دادند و تیم ملی چین را هم سه بر صفر شکست دادیم. دلیل این برد چه بود؟ انگیزه بازیکنان تان بالا بود که با بازی در سطح آماتور توانستند چنین تیم هایی را شکست بدهند؟ خوب تمرین کردن و انگیزه. یک مسئله را بگویم که یاد گرفتم و آن این است که اگر به ایرانی ها چیزی که حق شان است بدهید، نتیجه می گیرند. حرفی هم نمی زنند اگر حق شان را بگیرند، اما به طور مثال بازیکن هلندی پررو است و بازهم حرف می زند، اما ایرانی ها اگر احترام داشته باشند، با احترام بهترین می شوند. همین مسئله باعث شد تیم را نگه داریم و همچنان بالای سر این تیم هستم. تمرینات مان را هم در آپریل (فروردین و اردیبهشت) آغاز می کنیم و در ماه می (اردیبهشت و خرداد) چند بازی دوستانه برگزار می کنیم که در ماه ژوئن (خرداد و تیر) بتوانیم در تورنمنت شرکت کنیم. بازی ها هم خیلی طبق برنامه پیش می رود و همه چیز خوب است. از این فصل هم هدایت تیم دوم نایمخن را به عهده گرفتید که علیرضا جهانبخش پیش از پیوستن به آلکمار عضو این باشگاه بود. وضعیت تیم تان به چه شکل پیش می رود و گویا این تیم با فرم جدیدی تشکیل شده است؟ وضعیت تیم خوب است. می تواند بهتر باشد، چون تیم جوانی داریم. این تیم چند سالی بود که در باشگاه نایمخن وجود داشت، اما اهداف تغییر کرد و فرم جدیدی گرفت. باشگاه خواست که این تیم تا چند سال آینده پشتوانه تیم اصلی شود تا بازیکن های با استعداد در این تیم یا تیم امید باشگاه بتوانند فعالیت کنند. شاید هم این تیم و تیم امید یکی شوند، چون می خواهند تیم را در مسابقات ژوپیلر لیگ شرکت دهند. اکنون در هلند تیم هایی مانند PSV، آژاکس، توئنته و... تیم دوم دارند که در ژوپیلر لیگ شرکت می کنند، اما تیم امید نایمخن آماتور است و با چند تیم آماتوری بازی می کند. ما که تیم دوم هستیم، تیم آماتور-حرفه ای هستیم که در سطح بالاتری بازی می کنیم. در دوره آماده سازی هم با تیم های ام صلال، تیم های قطری و... بازی کردیم. تیم جوان است و من هم انرژی ام را گذاشته ام. به نظرتان این انرژی که برای این تیم گذاشتید، نتیجه خواهد داد و برای پیشرفت خودتان چه اتفاقی رخ می دهد؟ فکر می کنید با این تلاش ممکن است روزی پیشنهاد تیم اصلی نایمخن هم به شما بشود؟ صددرصد من دوست دارم به عنوان یک مربی پیشرفت کنم. یک مربی وقتی عاشق کارش باشد، دوست دارد به سقف برسد و سقف کار برای من آنجا نیست، سقف من این است که یک روز سرمربی تیم ملی ایران شوم. با این حال الان زود یا بهتر است بگویم خیلی زود است. تیم ملی ایران بهترین سرمربی را دارد و من از تیم ملی کشورم لذت می برم. منتظر می شوم و چه در هلند پیشنهاد باشگاهی شود یا پیشنهاد تیم های ملی خارج از هلند شود، کار می کنم. البته تیم های ملی قابل رشد، چون من که نمی توانم سرمربی تیم ملی سوئیس یا اتریش شوم، چون هم تجربه ندارم و هم پرولایسنس اصلی را. ابتدا باید دو سه سال جای دیگری مربیگری کنم تا به من اجازه ورود به این سطح را بدهند. اکنون هم مدارک من به گونه ای است که می توانم کمک مربی هلند و آلمان شوم، اما در خاورمیانه می توانم سرمربی تمام تیم ها شوم. پس خیزی که در مربیگری برداشته اید، یک خیز عاقلانه است تا پله پله بالا بیایید و به سقفی که می خواهید برسید. خیز من برای بهتر شدن است تا مربی بهتری شوم. من پنج، شش سال پیش نایب رئیس فدراسیون فوتبال عمان با من صحبت کرد و می خواست سرمربی تیم های پایه این کشور شوم. قصد داشتند قرارداد چهار ساله هم ببندند و بعد از آن از دبی به آمستردام آمدند و من را برای تیم های اماراتی خواستند، اما گفتم اصلاً سر قرار نمی آیم. به من گفتند زشت است و حداقل با آنها صحبت کن، اما من گفتم من اصلاً در امارات مربیگری نمی کنم که صحبتی داشته باشم. گفتم اگر بخواهم در امارات مربیگری کنم، در تیم های محلی کشور خودم تمرین می دهم. نه به خاطر ملیت و... به این دلیل که آن زمان خودم را یک مربی خوب نمی دانستم. من می خواستم زمانی سرمربی شوم که حرفی برای گفتن داشته باشم، چون دوست ندارم به این شکل فقط بنشینم و از فوتبال پول در بیاورم، من می خواهم از فوتبال لذت ببرم. سال 2010 بود که مدرک A یوفا را گرفتم و پیشنهادهای خوبی هم بود. یکی دو پیشنهاد داشتم، اما به دلیل شرایط خانواده نمی توانستم به آن تیم ها بروم. با این حال خودم می دانم که سرمربیگری در تیم های ملی اروپا مانند سوئیس، سوئد، اتریش و... زود است، چون باید کامل تر شوم، اما در سطح خاورمیانه آمادگی این کار را دارم. من الان 11 سال است سرمربی ام و تجربه کسب کرده ام. با این شرایط اگر باشگاه های ایرانی به شما پیشنهاد مربیگری بدهند، قبول می کنید؟ باشگاهی نه، به مربیگری در سطح باشگاهی در ایران فکر نمی کنم، اما اگر پیشنهادی برای مربیگری در تیم های پایه ملی باشد، با افتخار کار می کنم. خب این طرز تفکری است که وحید هاشمیان هم دارد. او هم در آلمان مدرک پرولایسنس مربیگری گرفته، اما می داند که در باشگاهی ایران مربیگری فقط علم، دانش و مدرک نیست. جدا از امکانات که بسیار کم است، خیلی ها می گویند باید زد و بند و خیلی کارهای پشت پرده را هم بلد بود تا در باشگاه های ایران مربی موفق شد. با این طرز تفکر دوست ندارید در باشگاه های ایرانی مربیگری کنید؟ صددرصد، چون چیزی که من یا وحید هاشمیان در فوتبال اروپا یاد گرفته ایم، فوتبال و برنامه ریزی است. اکنون می دانم که تیمم سه ماه دیگر و در چه تاریخ و ساعتی و در چه زمینی چه بازی دوستانه ای دارد. حتی برنامه ریزی بازی دوستانه هم به درستی انجام می شود که این برنامه ریزی تیم دوم نایمخن است. حالا با این شرایط در فوتبال ایران چه برنامه ریزی داشته باشم؟ این مسائل جدا از دخالت ها، حاشیه ها و... است. من آدمی نیستم که کسی چیزی بگوید و ناراحت شوم و من هم چیزی بگویم، چون این مسائل اصلاً برای من اهمیتی ندارد. من یاد گرفته ام که جای خودم تیمم صحبت کند و نیازی به مصاحبه کردن نیست. تیمم باید خودش را نشان بدهد که باز معتقدم در فوتبال همیشه همه چیز خوب نیست و برد و باخت یا خوب و بد بودن وجود دارد. کار کردن در فوتبال باشگاهی ایران برای من سخت است و من روزی می توانم این کار را انجام دهم که شاید به حرف من بخندید. اگر من مدیر باشگاه، سرپرست تیم و همه نفرات را خودم انتخاب کنم، حاضرم در باشگاه های ایران مربیگری کنم که به نظرم این اتفاق هم رخ نمی دهد. در خصوص «آریا» پسرتان که در هلند فوتبال بازی می کند و دروازه بان است صحبت کنید. او می تواند روزی یک دروازه بان حرفه ای در اروپا شود؟ من پدر آریا هستم، اما واقعیت را درباره او می گویم. دو سال پیش درباره او طور دیگری فکر می کردم، اما اکنون فکر می کنم اگر آریا به فوتبال ایران بیاید، جزو شش دروازه بان برتر ایران خواهد شد. فکر هم نمی کنم بخواهد به ایران بیاید، اما آریا از نظر فنی، تکنیکی، جرأت و ضربه به توپ خیلی پیشرفت کرده است. او اکنون 22 ساله است و خوشبختانه سن دروازه بان طوری است که هرچقدر بالاتر برود و باتجربه تر شود، بهتر می شود. مدتی هم در تیم رودا تمرین کرد که این تیم در اوردویژه است. اکنون آریا کجا بازی می کند؟ او اکنون در دسته سوم بازی می کند که لیگ آماتوری است، اما مرتب با تیم های رودا و چند تیم دیگر تمرین می کند. اخیراً هم تیم اخیلس که در ژوپیلر لیگ است، آریا را می خواست که متأسفانه این اتفاق رخ نداد، چون خود ما یک اشتباه کردیم. وقتی آریا با تیم فعلی اش فصل را شروع کرد، قراردادی امضا کرده است. چون این تیم در لیگ دسته سوم و آماتوری است، ما فکر می کردیم اگر پیشنهادی از تیم حرفه ای برسد، باتوجه به آماتوری بودن قرارداد مشکلی برای جدایی وجود ندارد، اما اینطور نبود و اجازه ندادند. حالا آریا یا تا نقل و انتقالات زمستانی یا سال آینده باید صبر کند. درباره تیم ملی ایران صحبت کنیم. شما وضعیت تیم ملی را چطور می بینید؟ تیم ملی توضیحی ندارد و نتایجش توضیح کامل است. وقتی بازی ایران و کره جنوبی را دیدم، در مصاحبه ای گفتم خیلی بالاتر از آسیا هستیم. اگر فوتبال ما به همین شکل ادامه داشته باشد، می توانیم راحت خودمان را هم رده تیم های درجه یک اروپایی بدانیم و با آنها بازی کنیم. اگر خودمان را به این نحو نشان بدهیم، می توانیم به فیفا نامه بدهیم که ما را به بخش اروپا بیاورند. اگر اینگونه ادامه بدهیم، قطعاً بالاتر از سطح اروپا خواهیم رفت. برای جام جهانی رفتن شانس تیم ملی را چقدر می بینید؟ جام جهانی صددرصد صعود می کنیم و من شکی در این خصوص ندارم. درست است که همکاری های فیفا و AFC در بازی با سوریه ما را متأسف کرد، اما تیم خوبی داریم. در دنیا هر روز فکر می کنند که چه کاری انجام شود تا فوتبال پیشرفت کند و حتی توپ را تغییر می دهند که گل های بیشتری زده شود، اما برخی فراموش کرده اند که پایه اصلی فوتبال، زمین است. به ما اجازه ندادند در ورزشگاه آزادی راحت بازی کنیم، چون طبقه دوم سیمانی بود و صندلی نداشت که مجبورمان کردند صندلی بگذاریم، اما ورزشگاه مالزی که سراسر سیمان بود، چگونه از بازی سوریه و ایران میزبانی کرد؟ در آن زمین بارانی. باران همه جا می آید و ایرادی ندارد، اما در همه ورزشگاه ها زه کشی صورت گرفته که اگر باران بارید، آب از زیر چمن تخلیه شود و استخر نمی َشود. متأسفانه دو امتیاز با ارزش را از دست دادیم، اما من فوق العاده خوشحالم که تمام بازیکنان ما سلامت از آن زمین خارج شدند. چون زمین به گونه ای نبود که بتوان فوتبال بازی کرد. کفندراسیون فوتبال آسیا دست آسیایی شرقی ها و عرب ها افتاده است. برنامه ریزی دست آسیای شرقی هاست و عرب ها کار اجرایی انجام می دهند که به فوتبال ایران ظلم می کنند. من اگر بودم، مثل آب خوردن بازی با سوریه را در آن زمین لغو می کردم. به فیفا و AFC نامه می زدم که اگر شما سلامت بازیکنان را تضمین می کنید، ما بازی می کنیم و اگر نه شکایت می کنیم، چون یکی از قانون های فیفا سلامت بازیکنان است. وقتی این اتفاق رخ می داد 3، 2، 1 بازی لغو می شد، چون سلامت بازیکنان برای فیفا مهم است و آنها از این قضیه می ترسیدند. کارلوس کی روش هم در این خصوص خیلی اعتراض کرد و حتی به نماینده فیفا گفت که سلامت بازیکنان به خطر می افتد و برای فیفا این موضوع اهمیت خاصی دارد، اما گویا گوش شنوایی نبود که در این خصوص کاری کند. حالا می خواهیم نظر شما را در خصوص کارلوس کی روش بدانیم؟ من یک بار در هتل تیم ملی بودم و با کارلوس کی روش هم صحبت کردم. او واقعاً دلش برای تیمش می سوزد و یک مربی فوق حرفه ای است. کی روش حاضر است یک ساختمان محلی که در آنجا کار می کند خراب شود، اما بهترین امکانات برای تیمش بگیرد و امکانات فراهم کند. خودش را به آب و آتش می زند تا بهترین ها را برای تیمش فراهم کند و مهم تر از همه برای بازیکنانش ارزش و احترام قائل است. به همین دلیل بازیکنان تیم ملی حاضرند به خاطر کی روش همه کار کنند و حتی از آتش رد شوند. من دیدم که کی روش چگونه به بازیکنانش احترام می گذارد و برای آنها ارزش قائل می شود و همین مسئله باعث موفقیت او شده است. اینکه کی روش داد و فریاد می کند و امکانات می خواهد، برای بازیکنانش و برای تیمش است و من به او حق می دهد. در فوتبال ایران هم مرحوم منصور پورحیدری اینگونه بود. یادم است که یک بار پس از سه دوره قهرمانی در بازی های آسیایی و زمانی که منصورخان پورحیدری سرمربی تیم ملی بود، به دهلی رفتیم تا آنجا بازی های آسیایی را برگزار کنیم. نصفه شب بود که به دهلی رسیدیم و همه خسته بودند که سوار اتوبوس شدیم تا ما را به هتل ببرند، اما نمی دانید منصورخان چه کار کرد. ما را به یک هتلی برده بودند که شبیه مسافرخانه های جنوب شهر خودمان بود. آن زمان فقط من انگلیسی بلد بودم و منصورخان از من خواست که با آنها صحبت کنم و بگویم یا تیم ملی ایران را به هتل پنج ستاره می برند یا ما همین الان به فرودگاه می رویم و به تهران برمی گردیم. چون انصراف یک تیم از مسابقات هم تبعات زیادی برای برگزار کننده ها دارد، آنها به قدری ترسیدند که ما را تا 40 دقیقه بعد در بهترین هتل دهلی مستقر کردند. منصور خان می گفت که اینها می خواهند قهرمان آسیا را به مسافرخانه ببرند و من اجازه نمی دهم و به همین دلیل داد و فریاد زد که بهترین امکانات را برای تیمش بگیرد. امکانات در فوتبال هلند به چه شکل است و آکادمی ملی این فوتبال چه شرایطی دارد؟ آکادمی فوتبال هلند را باید ببینید. آکادمی فدراسیون فوتبال شبیه یک شهرک بزرگ است که امکانات بسیار فوق العاده ای دارد. مدیران آکادمی در هلند هم فوق العاده هستند که نمونه آنها فاینورد است. من چند سال پیش یک جلسه تئوری با راه آهنی ها که برای آنها آکادمی فاینورد را مثال زدم. تیمی که وقتی به مشکل مالی خورد، به آکادمی خودش تکیه کرد و موفق هم شد و اکنون تیم بسیاری خوبی با بازیکنان آکادمی خودش دارد. محصولات آن آکادمی باعث شد فدراسیون فوتبال آذربایجان چند میلیون پول به فاینورد بدهد تا مدیر آکادمی فاینورد را به خدمت بگیرد. در هلند به آکادمی ها اهمیت زیادی داده می شود. و چون شما در هلند زندگی می کنید این سؤال را هم بپرسیم. در اروپا هواداران هلندی و ترکیه ای نمی توانند قبول کنند که تیم شان در یورو یا جام جهانی حضور نداشته باشد، اما این بار دیدیم که هلند به یورو نرسید و شاید این مسائل کمی برای هواداران سخت بود. درست است؟ صددرصد، اما انگیزه و عشق بین بازیکنان کم شده است. انگیزه و عشق در اروپا کم شده و در هلند هم خیلی پایین آمده است و ما با بازیکنان مشکل داریم. من خودم می بینم که بازیکن می تواند بیشتر تلاش کند و دوئلی را برنده باشد، اما در رفتارش طوری نشان می دهد که اگر نشد هم نشده است. با این بازیکن نمی توان کاری کرد و چیزی را یاد داد، چون این مسئله در وجود او شکل گرفته است.
دوشنبه ، ۸آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صراط نیوز]
[مشاهده در: www.seratnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]
-
گوناگون
پربازدیدترینها