تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850987310
حد تحمل رفتار یک رئیس‌جمهور
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: حد تحمل رفتار یک رئیس‌جمهور
گفته آقای نخست‌وزیر مبنی بر بی‌اعتباری حقوقی رای پارلمان اروپا تا آنجا که به غیرالزام‌آور بودن این رای مربوط می‌شود درست است. اما اگر اعلام چنین رای مبتنی بر ارسال پیامی سیاسی و صدور اولین کارت زرد برای ترکیه باشد - که منطقا غیر از این نمی‌تواند باشد - بی‌شک آقای رئیس‌جمهور و دولت آقای بن عالی به سادگی نمی‌توانند از تبعات آتی اقدامات و تصمیماتشان در امان بمانند.
به گزارش نامه نیوز، "مشکل این است که او حاضر به پذیرش مسئولیت در قبال اقداماتش نیست".
این همه چیزی ست که در یک جمله می توان در باره اردوغان می توان گفت. اردوغان در یک جمله!.او می گوید هرآنچه را صلاح بداند انجام خواهد داد و به کسی هم مربوط نیست. موضعی که در حال تبدیل شدن به گفتمانی غالب در ادبیات سیاسی حکومت و دولت تحت نظر اوست . بن عالی ییلداریم نخست وزیر و دوقلوی سیاسی اردوغان نیز در برخورد با افکار عمومی و اعتراضات بین المللی از ادبیات مشابهی استفاده می کند."به شما مربوط نیست!".
بهتر است واقع بین باشیم. اینکه مقامات ترکیه و مشخصا رئیس جمهور و نخست وزیر مدعی هستند پس از کودتای 15 ژوئیه و به خطر افتادن ثبات سیاسی و امنیتی کشورشان مجبور به اعمال پاره یی محدویت های سرکوبگرانه شده اند !! موضع چندان قابل دفاعی و پذیرشی نیست.موج گسترده بازداشت ها، اخراج دهها هزار نفر از کارمندان دولت، روزنامه نگاران، نظامیان و مقامات قضایی ،دانشگاهیان و اخیرا بازداشت نمایندگان پارلمان و اعمال محدودیت هایی که ظرف 50 سال گذشته بی سابقه بوده آنهم به بهانه همدستی، همراهی و یا همدلی با کودتا چیان با هیچ معیار اخلاقی ،امنیتی و سیاسی منطبق نیست. اگر واقعا کودتا چیان و یا باند فتح الله گولن تا به این اندازه در ساختار سیاسی - نظامی و اجتماعی ترکیه نفوذ داشته اند، اولین کسی که باید پاسخگوی یک چنین نفوذ حیرت آوری حداقل طی 15 سال گذشته در ارکان کشور باشد خود آقای اردوغان و حزب حاکم عدالت است که نتوانسته اند اولا، یک چنین ضریب امنیتی به قول خودشان منفی را شناسایی و خنثی کنند. ثانیا، چه اتفاقی طی این مدت در جامعه ترکیه رخ داده که باند پنهان کار و موذی گولن و شخص اوتوانسته اند گروه کثیری از نخبگان سیاسی - مذهبی - نظامی واجتماعی را متحد خود کنند؟.یک روزنامه نگار ترک که برای روزنام جمهوریت کار می کرد اما از بیم جانش مایل به افشای نام خود نیست می گوید"پاسخ روشن است. اردوغان خود بهتر میداند متحد و مرشد سابقش گولن اگر هم دارای نفوذی در جامعه ترک باشد تا به آن اندازه نبوده که توجیه گر اقدامات سرکوبگرانه فعلی شود. اواز مدتها قبل به دنبال بهانه یی برای تشکیل دولتی یک دست و حکومتی توتالیتر بود.تنها راه دست یابی به چنین خواستی البته از مدتها پیش شروع شده بود. اما اتفاقات پس از کودتای ماه ژوئیه نظامیان بهانه لازم را به او داد. سرکوب وسیع و سیستماتیک در همه ابعاد ملی و اجتماعی آن.متاسفم که بگویم اما او دارد موفق می شود". این روزنامه نگار می گوید" باور دارد کودتای اصلی توسط خود آقای اردوغان اتفاق افتاده و فکر می کند نگرانی از باور های حکومتی او حتی نزدیک ترین دوستانش مانند داوود اوغلو را ترسانده است".
دایره اقدامات و تصمیمات مخاطره آمیز آقای اردوغان به داخل این کشور محدود نمی شود. حتی اگر در اثباتی ترین حالت پیش فرضی غیر ممکن، بتوان محملی برای توجیه اقدامات اردوغان پیدا کرد - که فرض غیر ممکنی ست - اما چگونه می توان اقدامات او در منطقه و تلاش برای بی ثباتی خاورمیانه، به بازی گرفتن معضل پناهجویان و نقض آشکار حقوق انسانی را نادیده گرفت که امروز اتحادیه اروپا را به آن تهدید می کند. اردوغان روز گذشته در واکنش به رای غیر الزام آور اتحادیه اروپا در تعلیق مذاکرات پیوستن ترکیه به این اتحادیه تهدید کرد اگر اتحادیه اروپا به سیاست خصمانه‌اش نسبت به آنکارا ادامه دهد، ترکیه مرزهای خود را برای رفتن پناهجویان به کشورهای عضو اتحادیه اروپا خواهد گشود. پارلمان اروپا در نشست عمومی پنجشنبه خود در استراسبورگ، قطعنامه‌ای را به تصویب رساند که اتحادیه اروپا را به تعلیق مذاکرات درباره عضویت ترکیه در این اتحادیه با توجه به اقدامات مقامات آنکارا فرا می‌خواند. ییلداریم، نخست وزیر نیز اظهار داشت این سند برای کشور وی به هیچ وجه اعتبار حقوقی ندارد.
البته گفته آقای نخست وزیر مبنی بر بی اعتباری حقوقی رای پارلمان اروپا تا آنجا که به غیر الزام آور بودن این رای مربوط می شود درست است. اما اگر اعلام چنین رای مبتنی بر ارسال پیامی سیاسی و صدور اولین کارت زرد برای ترکیه باشد - که منطقا غیر از این نمی تواند تلقی شود - بی شک آقای رئیس جمهور و دولت آقای بن عالی به سادگی نمی توانند از تبعات آتی اقدامات و تصمیماتشان در امان بمانند. مشکل این دو آن است که تصور می کنند برای جبران اعتبار سیاسی و بین المللی ترکیه می توانند پای خود را لای درب پیمانی مانند شانگهای گذاشته و به اتحادیه اروپا دهن کجی کنند. از جنبه تئوری ایده جذابی ست اما چندان با واقعیت منطبق نیست.نه به این دلیل که ترکیه نمی تواند در پیمان شانگهای نقش آفرینی کند،بلکه عمدتا به این علت که اولا، مقایسه این دو کار اشتباهی ست. ثانیا، پیمان شانگهای قادر به تامین ضروریات امنیتی و دفاعی ترکیه نیست. ثالثا،چنین ایده هایی سنت پیوستگی و وابستگی ترکیه به بلوک غرب و ناتو را نادیده می گیرد که چنین حالتی الزاما آینده با ثباتی برای ترکیه را تضمین نخواهد کرد.بله ترکیه می تواند در کنار ناامن کردن منطقه و افزایش موج مهاجران به ویژه پناهجویان سوری، سد مهاجران را برداشته وبحرانی امنیتی و اجتماعی - سیاسی به اروپا تحمیل کند. اما او با این کار طرف مقابل را در موضعی سخت تر قرار خواهد داد. 2 نکته را نباید فراموش کرد. نخست، هزاران هزار نیروی نظامی - سیاسی - اجتماعی وطبقه نخبگان ترک را آقای اردوغان از خود عصبانی و ناراضی کرده است. آنها را که نمی تواند به دریا بریزد.این بلوک داخلی در بلند مدت به یک تهدید جدی تبدیل خواهند شد.اوضاع که همیشه یک جور نمی ماند. دوم، اروپا در آستانه به قدرت رسیدن نیروهای راست(ولو راست میانه) قرار دارد. خصوصا در فرانسه و هلند. این پیام خوبی برای ادامه تهدید ها از نوع ترکیه یی آن نیست.آیا اردوغان بیدار خواهد شد؟ شک دارم!
منبع: خبرآنلاین
۰۶ آذر ۱۳۹۵ - ۰۱:۳۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
سیاسی
پربازدیدترینها