واضح آرشیو وب فارسی:شبکه اینترنتی آفتاب: بیش از ٣٥ نهاد، بنیاد، سازمان و مرکز سالانه برای مسائل فرهنگی کشور و تبلیغات بودجه دارند. جمع بودجه ای که این ٣٥ نهاد در سال ١٣٩٣ گرفتند، نزدیک به ٦ هزار میلیارد تومان بود. این در حالی بود که در همان سال کل بودجه محیط زیست کشور با بیش از ٦ هزار محیط بان و کارمند چیزی در حدود ١٧٥ میلیارد تومان بود.این استاد دانشگاه در روزنامه «اعتماد» نوشت: ظرف سه سال گذشته سنتی سیاسی در ایران به وجود آمده که هنگام شروع فصل سرما که inversion (پدیده وارونگی) صورت می گیرد و هوای شهرهای بزرگ به شدت آلوده می شوند، بهانه خوبی به دست اصولگرایان، به خصوص جریانات تندرو می افتد که به خانم دکتر ابتکار به عنوان رئیس محیط زیست دولت و شخص آقای روحانی حمله کنند و با توجه به دلخوری مردم و نارضایتی آنها از آلودگی هوا به گونه ای در صداوسیما، مطبوعات و رسانه هایی که در انحصار اصولگرایان است، مساله را مطرح کنند که مشکل در سیاست های خانم ابتکار و همکاران ایشان به عنوان مسئولان محیط زیست دولت روحانی خلاصه می شود. اصولگرایان طوری در مورد آلودگی هوا می نویسند که گویا خانم ابتکار می توانسته جلوی آلودگی هوا را بگیرد و باید بهتر کار می کرد، برنامه های بهتری برای محیط زیست کشور ارایه می داد و از کارشناسان دانشمند تر و با تجربه تری استفاده می کرد تا هوای تهران این گونه آلوده نمی شد. بسیاری از مردم هم که علم و اطلاع وسیعی از ریشه های عمیق تر آلودگی هوا و اینکه نقش محیط زیست در جلوگیری از این مساله چه میزان بوده، ندارند. مردم روایت های یک سویه، جانبدارانه و مغرضانه اصولگرایان و مخالفان دولت روحانی را باور می کنند و در کمترین حالت تردید ها و علامت سؤال هایی برایشان به وجود می آید که چرا دولت و مسئولان محیط زیست برای جلوگیری از آلودگی هوا آستین بالا نمی زنند. اگر هر فرد دیگری هم جای خانم ابتکار بود با توجه به شرایط و وضعیت موجود بیشتر از این کاری نمی توانست انجام دهد. آنچه اصولگرایان به مردم نمی گویند این است که سرانه بودجه محیط زیست در ایران یکی از پایین ترین بودجه ها در دنیا است. به بیان ساده تر حفظ و حراست از محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن، تلاش در جهت سبز نگه داشتن آب و خاک کشور و سالم نگه داشتن هوای کشور در آخر لیست اولویت های کشور است. کافی است فقط به رقم بودجه ای که مجلس اصولگرا برای محیط زیست مصوب کرده، نگاهی بیندازیم و آن را با سایر هزینه های کشور مقایسه کنیم. آنگاه معلوم می شود که محیط زیست و رئیس آن چقدر مقصر هستند. لازم به ذکر است بودجه ای که برای تبلیغات فرهنگی در کشور هزینه می شود، ده ها برابر بودجه محیط زیست است. بیش از ٣٥ نهاد، بنیاد، سازمان و مرکز سالانه برای مسائل فرهنگی کشور و تبلیغات بودجه دارند. جمع بودجه ای که این ٣٥ نهاد در سال ١٣٩٣ گرفتند، نزدیک به ٦ هزار میلیارد تومان بود. البته برخی از این نهادها را ما می شناسیم. سازمان تبلیغات اسلامی، نهادهای تبلیغاتی و فرهنگی در دانشگاه ها، آموزش و پرورش، صداوسیما و نهادهای وابسته به حوزه های علمیه از جمله این نهادهای فرهنگی هستند. این در حالی بود که در همان سال کل بودجه محیط زیست کشور با بیش از ٦ هزار محیط بان و کارمند چیزی در حدود ١٧٥ میلیارد تومان بود. اصولگرایان هرگز به مردم نمی گویند که نظام برای مسائل فرهنگی و تبلیغات سیاسی - فرهنگی در سال ٦ هزار میلیارد هزینه می کند اما برای محیط زیست ١٧٥ میلیارد تومان بیشتر حاضر نیستند، هزینه کنند. آن وقت قرار است خانم ابتکار با این پول جلوی خشک شدن دریاچه ارومیه را بگیرد؛ رود کارون را که به فاضلاب تبدیل شده احیا کند؛ جلوی هجوم گرد و غبار و ریزگردها را به خوزستان و غرب کشور بگیرد؛ تالاب انزلی را که به لجنزار تبدیل شده احیا کند؛ رودخانه های گیلان و مازندران را که فاضلاب شهری و صنعتی شهرهای شمال را به دریای خزر می ریزد، بهبود بخشد؛ نگذارد که هوای تهران و دیگر شهرهای بزرگ آلوده شود؛ جلوی آتش گرفتن جنگل ها را بگیرد؛ جلوی فرسایش خاک را بگیرد و سایر اقداماتی که کمک به حفظ و حراست از محیط زیست کشور است. خانم ابتکار باید همه این کارها را به شایستگی انجام دهد، آن هم با ١٧٥ میلیارد تومان در سال. اما هزینه های دیگر به صورت تمام و کمال باید پرداخت شوند. ای کاش رسانه های ما می توانستند این پرسش بنیادی را در مردم ایجاد کنند که مردم از مسئولان این سؤال ساده را مطرح کنند که توسعه پایدار و حفظ و حراست از محیط زیست و نجات مردم تهران و سایر شهرهای بزرگ از آلودگی هوا در کجای اولویت های کشور قرار می گیرد؟ روزنامه اعتماد
جمعه ، ۲۸آبان۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه اینترنتی آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]