واضح آرشیو وب فارسی:منوجان: کودکان کار فرصت کودکی ندارند و وقتی که به دوران نوجوانی می رسند هنوز حسرت بازیهای کودکانه را در دل دارند چرا که آشغال ها بازیهای کودکانه آنها را اشغال کرده است.به گزارش ” صبح منوجان” ؛به نقل از ” رودبار ما “ ، کودکی دوره ای از شور و نشاط و سرزندگی و آرزوهای کوتاه و محدود برای انسان است که اگر با دیدی اسطوره ای به آن نگاه شود، فرصتی برای انسان شدن ایجاد می کند. به عبارت دیگر کودکی دوره ای از زندگی است که فرد اگر بتواند تمام ابعاد آن را طی کند، قادر است تصویری درست برای آینده تعریف کند. دیدن افراد ژولیده ای که با لباس های کثیف و مندرس سطل های زباله را زیر و رو می کنند، منظره ای است که با آن بیگانه نیستیم. تا چند سال پیش افراد معتادی را می دیدیم که شب ها خود را به سطل های زباله می رساندند و پس مانده های غذا را جستجو می کردند. اما الان کافی است ساعتی کنار یک سطل زباله بایستیم تا شاهد حضور زباله گردهایی باشیم که تنها معتادان خیابانی نیستند و برخی از آنان کودکانی هستند که به صورت سازمان یافته و از روی ناچاری و در تمام طول شبانه روز خود را به این منابع آلودگی می رسانند. امروزه زباله گردی سن و سال و جنسیت نمی شناسد. حتی دیگر کار مخصوص معتادها هم نیست. کودکانی را می بینیم که از سطل ها آویزان می شوند و با دست ها و لباس خود میزبان حجم زیادی از میکروب ها می شوند. کودکانی که از سیستم ایمنی قوی برخوردار نیستند و طبق ارزیابی های انجام شده ۴۵ برابر سایر کودکان در معرض بیماری ایدز و سایر بیماری های عفونی هستند ناقل های کوچکی که هر جا بروند به جای سلام با خود ناسلامتی می برند و ارمغانشان بیماری است. وقتی که دوران کودکیشان طی می شود و دوران نوجوانی می آید هنوز حسرت بازیهای کودکانه را در دل دارند و فرصت برای کودکی ندارند و حال آنها درس زندگی را در کوچه پس کوچه های شهر تجربه می کنند. انگار در هیاهوی زندگی ماشینی عصر حاضر انسان با همه توانایی و قابلیت هایش به فراموشی سپرده شده و تنها راه امرار معاش گنج یابی کثیف شده تا معتادین و بی خانمان ها یا بی سرپرست ها تا کمر در آن خم شوند تا شاید بازار دلالی این طلا گرم تر شود. کمتر کسی در شهرستان رودبارجنوب پیدا می شود که این کودکان را نبینند که شب و روز مشغول کارند و فرصتی برای آموزش و اوقات فراغت ندارند روزانه شاهد این هستیم که بعد از جمع آوری زباله ها آنها را بر روی گاری می گذارند و برای تامین امرار معاش خود تا سر منزل اربابان هل می دهند. این کودکان نه تنها از امکانات بهداشتی محروم بوده ، بلکه حتی از اصول بهداشتی نیز بی اطلاع بوده وبا توجه به نوع کاراحتمال ابتلا آنان به انواع بیماری های عفونی ، انگلی ، ویروسی بیماری های صعب العلا ج نظیر هپاتیت وایدز بسیار زیاد است. انزوای اجتماعی و طرد آنان توسط جامعه وساختارهای معمول آن احتمال اقدام به رفتارهای شدیدا ضد اجتماعی وصدمه به خود ودیگران را در بر دارد که در از مدت موجب اخلال در امنیت جامعه وبحران خواهد شد. زباله گردها علاوه بر بحث خطرزا و شیوه انتقال بیماری های گوناگون که شهروندان را تهدید می کنند چهره شهر را نیز زشت نموده اند و لازم است تمامی دستگاهها در این خصوص چاره اندیشی کنند و این معضل را مدیریت نمایند. باید گفت جدای از مشکلات بهداشتی اگر این کار صرفه اقتصادی نداشت افراد به هر دلیل جذب این کار نمی شدند، واقعیت این است که با اجرایی نشدن طرح تفکیک زباله از مبدأ و همچنین نبود بازیافت در شهرستان سودهای میلیاردی طلاهای کثیفی که عده ای برای گذران زندگی به آن روی آورده اند نصیب دلالانی می شود که سود چند صدهزارتومانی زباله گردها را میلیاردی به جیب می زنند و از شهرستان خارج می کنند. انتهای پیام/
چهارشنبه ، ۲۶آبان۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: منوجان]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]