واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نخستین نشانه های مواجهه ترامپ با چهره واقعی تشکیلات سیاسی امریکا نیویورک-ایرنا-لحن متفاوت و گاه معتدل تر ترامپ در نخستین روزهای پس از پیروزی حکایت از رویارویی او با حقایق لخت و آشکار سیاست،پی بردن او به تفاوت میان وعده و عمل و ضرورت شیوه تعدیل در برخورد با چالش ها و مشکلات داخلی و جهانی می کند که به حکم جبر در آینده ادامه ملموس تری خواهد داشت.
پیروزی غیرمترقبه "دونالد ترامپ" در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا موجی از نگرانی و اضطراب در میان مردم این کشور و بسیاری از کشورهای جهان برانگیخت که عمده این نگرانی ها ریشه در اظهارات و تبلیغ های او در طول رقابت های انتخاباتی داشت.تردیدی نیست که سیاست بازان آمریکایی با وجود بوی خطری که از این اظهارات و تهدیدها به مشام می رسید، بدلیل عدم آگاهی از شدت نفرتی که اکثریت مردم این کشور نسبت به تشکیلات سیاسی کشورشان داشتند این خطر و احتمال پیروزی ترامپ را جدی نگرفتند و راه را برای درهم ریختن همه استانداردها و معیار ها از سوی او هموارتر کردند.دلیل این پیروزی غافلگیرانه چه برداشت غلط تحلیلگران سیاسی از تمایلات مردم آمریکا بوده باشد و چه فساد شخصیتی بیش از حد "هیلاری کلینتون" نامزد دموکرات ها و یا داده های غلط مراکز آماری و نظرسنجی این کشور حالا سبب شده است که آمریکا و جهان با پدیده ای بنام ترامپ بعنوان رئیس جمهوری کشوری که داعیه رهبری جهان را دارد ؛ روبرو است و در این نگرانی بسر می برند که حضور چنین پدیده ای در جهانی دست بگریبان با بحران های عظیم و بی سابقه چه آینده ای را برای ان ها رقم خواهد زد؟طبعا نخستین سئوالی که با این پیروزی به ذهن می رسد این باید باشد که آیا ترامپ تمایلی به اجرای وعده هایی که به طرفداران خود داده است خواهد داشت؟ و حتی اگر دارد قادر به اجرای آن ها خواهد بود؟دومین سئوال این است که آیا تشکیلات سیاسی آمریکا با پیروزی ترامپ توان خود را به طور کامل از دست داده و ناگزیر خواهد بود در مقابل چنین پدیده ای که مدعی درهم کوبیدن همین تشکیلات و به تبع آن نظم جهانی است سر فرود بیاورد؟ یا هنوز قادر است او را به کرنش در مقابل خود و ادامه مسیر سنتی بازی سیاست در آمریکا وادار کند؟با نگاهی به کارنامه عملکرد ترامپ در نخستین روزهای بعد از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری و قبل از ورود به کاخ سفید، به نظر می رسد که او با ازسرگذراندن نشئه پیروزی و مواجه با چهره واقعی کشورش و جهان - لزوما نه در سایه هوش و درایت خود بلکه در پی هشدار مشاوران و اطرافیانش - دست کم در مورد برخی از برنامه هایی که وعده به اجرا درآوردن آن ها را داده بود ؛ لحن نرمش و اعتدال درپیش گرفته است.وعده کشیدن دیوار مرزی میان آمریکا و مکزیک که ترامپ در طول کمپین های انتخاباتی خود لحظه ای از پافشاری بر ان دست برنمی داشت و با گذشت زمان حتی بر ارتفاع آن نیز می افزود حالا به کشیدن یک حصار احتمالی تقلیل پیدا کرده است که هم اکنون نیز در بسیاری از نقاط مرزی دو کشور وجود دارد.رجزخوانی های او درباره بیمه های درمانی باراک اوباما یا "اوباما کر" و وعده لغو کامل آن حالا به نوعی لحن مصالحه و کنار آمدن دست کم با برخی از بخش های آن تبدیل شده است.از اخراج 11 میلیون مهاجر غیرقانونی آمریکا فعلا سخنی در میان نیست و آن تهدیدها ؛ حالا بصورت تهدید به بیرون انداختن بزهکاران ، مجرمین و قاچاقچیان درآمده است.موضوع جلوگیری و حتی اخراج مسلمانان به بهانه مقابله با تروریسم که یکی دیگر تهدیدهای ترامپ در طول این کمپین ها بود حالا تقریبا در هاله ای از ابهام فرو رفته و سخن زیادی از آن دست کم در این مرحله زده نمی شود.و بالاخره موضوع برجام و رجزخوانی های ترامپ مبنی بر این که در نخستین روز ورودش به کاخ سفید آن را پاره کرده و به مذاکره دوباره درباره آن خواهد پرداخت تقریبا به بوته سکوت و فراموشی سپرده شده و آن تهدیدها و رجزخوانی ها به این که این توافق نامه را مورد بررسی قرار خواهد داد ؛ تعدیل پیدا کرده است.موضع ترامپ در مورد قوانین مربوط به همجنس گرایان نیز اشکارا تغییر کرده و این قوانین را قوانینی محقق و مورد توافق توصیف کرده است.در اظهارات بعد از پیروزی ترامپ حرف زیادی از ناتو و آینده روابط آمریکای ترامپی با این پیمان شنیده نمی شود و درخصوص مقابله با گروه تروریستی داعش به مرزبندی هایی روی آورده و حمله به سوریه را منجر به رویارویی آمریکا با روسیه دانسته و لذا به وضوح آن را رد کرده است.همه این تعدیل ها و یا تغییر موضع ها دست کم لفظی ،تحولاتی است که در کمتر از یک هفته پس از پیروزی مردی صورت می گیرد که هنوز حتی پایش به کاخ سفید نرسیده و با حقایق و مشکلاتی که کشورش و ماشین سیاسی آمریکا با آن ها روبرو است بطور ملموسی روبرو نشده است.چنین تحولاتی در چنین دوره کوتاهی پس از پیروزی، طبعا این سئوال را در ذهن برمی انگیزد که آیا همه یا بیش تر رجزخوانی های ترامپ صرفا تلاشی برای نشان دادن چهره ای مصمم و نیرومند از خود برای درهم ریختن تشکیلات سیاسی آمریکا بوده ؟ و یا مثل برخی دیگر از روسای جمهوری آمریکا وعده های او نیز برخواسته از تمایلی به درهم شکستن این تشکیلات بوده اند؟به هر صورت آنچه که از تغییر رنگ و لحن ترامپ در این مقطع کوتاه برمی آید اولا این است که ماشین سیاسی آمریکا و دایره سیاستمداران آمریکایی هنوز بنیه خود را برای جهت دادن به سیاست های متعارف این کشور از دست نداده اند و اقای ترامپ در مواجه با دیوار همچنان نیرومند این تشکیلات؛ به این آگاهی رسیده است که راهی به جز همراهی و همسویی با آن نخواهد داشت و بسیار سریع تر از بسیاری دیگر از روسای جمهوری این کشور در مقابل آن از سر تسلیم درآمده است.از طرفی تردیدی نیست که ترامپ با اظهارات و وعده های غیر متعارف خود در طول کمپین های انتخاباتی و جذب نزدیک به نیمی از مردم این کشور که بوضوح از تکرار وعده های نیم بند و توخالی برگزیدگان قبلی تشکیلات سیاسی کشورشان دچار دلزدگی و ستوه شده بودند، نفاق و دودستگی آشکاری در این کشور بوجود آورده که برخورد با ان یکی از بزرگترین چالش هایی است که از نخستین ساعات بعد از پیروزی، چهره تهدیدگر و دژم خود را به او نشان داده است.به این ترتیب به اجرا درآوردن وعده های انتخاباتی برای راضی نگاه داشتن دست کم 50 درصد از مردم آمریکا و رویارویی با خطرات و چالش های ناشی از پایبندی به این وعده ها از نخستین روزهای بعد از پیروزی در این انتخابات، دونالد ترامپ را در میان لبه های گاز انبر نیرومندی قرار داده اند که پیش بینی افزایش این فشارها از هر دو سو ؛ دور از تصور و باور نیست و به همین دلیل بدون داوری قاطع در مورد مسیر سیاست های او در هر دو عرصه داخلی و خارجی باید به انتظار آینده ای نشست که می تواند نشانه های بیشتری از صیقل یافتن پدیده ای بنام ترامپ و ترامپیسم در مصاف با واقعیت های سیاسی این کشور و جهان را با خود داشته باشد.شبک **1392**انتشار دهنده: ابوالفضل بابایی
24/08/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]