واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: واقعيتهايي فراتر از بازي تقلب ترامپ
هر چند دونالد ترامپ، نامزد جمهوريخواهان در انتخابات رياست جمهوري امريكا در دومين مناظره با هيلاري كلينتون، نامزد دموكراتها عملكرد بهتري نسبت به مناظره اول داشت اما...
نویسنده : سيدرحيم نعمتي
هر چند دونالد ترامپ، نامزد جمهوريخواهان در انتخابات رياست جمهوري امريكا در دومين مناظره با هيلاري كلينتون، نامزد دموكراتها عملكرد بهتري نسبت به مناظره اول داشت اما اين امتيازي براي او نبود چرا كه انتشار تصاوير ويدئويي جنجالياش افت شديد او را در نظرسنجيها به دنبال داشته است. اين افت تا آن ميزان بوده كه پل رايان، از رهبران جمهوريخواه، بيخيال ترامپ شد و از همحزبيهاي خود خواست به جاي انتخابات رياست جمهوري و حمايت از ترامپ، توجه خود را متمركز بر انتخابات كنگره كنند كه همزمان با انتخابات اولي برگزار ميشود.
با وجود اين، ترامپ كوتاه نيامده و با سرسختي به رقابت با كلينتون ادامه ميدهد و حتي با ادعاي دوپينگ رقيب در مناظره دوم، انجام آزمايش دوپينگ از خودش و كلينتون قبل از سومين و آخرين مناظره در همين چهارشنبه را درخواست كرد. معلوم است كه اين درخواست يك مانور تبليغاتي است و نتيجهاي در روند رقابت ندارد اما ادعاهاي ديگر او مربوط به رسانههاي امريكايي، مهندسي انتخابات در آن كشور و اطمينان به وقوع تقلب در انتخابات به نفع كلينتون از مواردي نيستند كه فقط هياهوي تبليغاتي او باشند.
موضوع اين نيست كه او با طرح اين ادعاها تا چقدر صادق است يا اينكه در برابر رسواييهاي اخلاقياش، گفتن اين حرفها از سوي او تنها يك شگرد تبليغاتي هستند، موضوع اين است كه او با گفتن اين حرفها مسائلي را مطرح ميكند كه از واقعيتهاي موجود در ساختار حاكميت امريكايي هستند و كسي در اين ساختار حاضر به طرح آنها نيست چون نه به نفع او است و نه به نفع حاميانش اما حالا كه ترامپ احساس ميكند اين ساختار به دنبال حذف او هستند، از فرصت استفاده ميكند تا با بيان اين واقعيتها دستكم شانس خود را در رقابت با هيلاري به يك باره از دست ندهد، البته اين نكته را بايد مورد توجه قرار داد كه ترامپ خودش يكي از صاحبان مهم رسانه در امريكاست و شايد او يكي از كساني باشد كه به خوبي خبر از ميزان وابستگي رسانهها به صاحبان قدرت سياسي و سرمايه دارد و وقتي كه از جانبداري يا شيادي رسانهها ميگويد، بيشتر از تجربيات خود ميگويد تا شعارهاي انتخاباتي بدون پشتوانهاي از واقعيت را گفته باشد. نگاهي به رسانههاي امريكايي نشان ميدهد شركتهاي بزرگ صاحب رسانه روند نزولي طي بيش از سه دهه اخير داشتهاند به نحوي كه از 45 شركت در دهه 80، تعداد آنها به 21 شركت در دهه 90 و چهار شركت يا غول رسانهاي در حال حاضر رسيده و اين چهار شركت هم وابستگي كامل به ساختار حاكميت امريكايي دارند. از سوي ديگر، هزينه انتخابات رياست جمهوري قبلي بالغ بر 7 هزار ميليارد دلار بود كه گفته ميشود 60 درصد اين هزينه متعلق به تبليغات راديويي و تلويزيوني بدون احتساب روزنامهها بود كه ميتوان نتيجه گرفت انتخابات رياست جمهوري امريكا چه منفعت عظيمي براي چند غول رسانهاي امريكا دارد و روشن است كه اين چند غول رسانهاي هم براي كسب اين منفعت در خدمت صاحبان قدرت و سرمايه باشند تا آنكه دغدغه شفافيت در فضاي انتخاباتي يا اطلاعرساني منصفانه و بيطرفانه واقعيتها را داشته باشند.
يك جنبه ديگر موضوع در سيستم انتخاباتي امريكاست. علاوه بر انتقادات جدي از سيستم مجمع گزينندگان يا الكترال كالج در انتخابات رياست جمهوري، بايد توجه داشت هر ايالت قانون انتخاباتي خاص خود را دارد و اين موضوع باعث ميشود تعيين شرايط و صلاحيتها براي رأيدهندگان در تمام ايالتهاي امريكا به يك نحو نباشد. اين عدميكپارچگي نظام انتخاباتي در امريكا زمينه وقوع سيستماتيك تقلب را فراهم كرده تا آنجا كه ويليام آر سوئيني به همراه چاد ويكري و كاترين النا، مسئولان ارشد در بنياد بينالمللي نظامهاي انتخاباتي (IFES)با انتشار گزارشي در روزنامه واشنگتن پست نسبت به اين موضوع در انتخابات رياست جمهوري هشتم نوامبر امريكا ابراز نگراني كردهاند. علاوه بر اين، بايد به آماري توجه كرد كه مركز نظرسنجي پيو در مورد انتخابات رياست جمهوري قبلي منتشر كرده و نشان داده نام 1/8 ميليون نفر كه در قيد حيات نبودهاند براي شركت در انتخابات ثبت شده بود و 24 ميليون نفر ثبتنام شده يا «نامعتبر» يا «نادرست» بودهاند.
شايد با توجه به اين مشكلات است كه سازمان امنيت و همكاري اروپا 400 نفر از ناظران خود را براي نظارت بر انتخابات هشتم نوامبر به امريكا ميفرستد اما به نظر ميرسد اين كار هم نتواند بدبيني افكار عمومي نسبت به صحت انتخابات و اعتماد به نهادهاي حاكميتي امريكا را كاهش بدهد. نظرسنجيهاي انجام شده توسط مؤسسات معتبري مثل پيو يا گالوپ نشان ميدهند اعتماد عمومي به رسانههاي امريكا از سال 1978 به اين سو به نحو قابل توجهي كاهش يافته به نحوي كه از 72 درصد در آن زمان به 50 درصد در دهه 90 و به زير 50 درصد در سال 2007 و 32 درصد در سال قبل و 14 درصد در سال جاري رسيده است. اين موضوع در مورد نهادهاي حاكميتي هم صادق است و جيمز كلاپر، مدير آژانس اطلاعات ملي امريكا، از اين بابت نسبت به ثبات سياسي-اجتماعي در امريكا ابراز نگراني كرده است. در هر صورت، ترامپ با انگشت گذاشتن بر بياعتمادي به رسانهها و نهادهاي حاكميتي و مسئله تقلب در انتخابات امريكا، واقعيتهايي را برشمرده كه ديگر نميتوان آنها را ناديده گرفت و با مانور تبليغاتي او مبدل به موضوعات جدي در افكار عمومي امريكا شده است.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۵ - ۲۲:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]