واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
![](http://www.uplooder.net/img/image/78/cefd18e2e418f6c287820b464f2699a9/1.jpg)
نقد و بررسی Life Goes On: Done to Death "به قلم علیرضا رزمجویی" "نقد این بازی براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیسگیم نوشته شده است" در عناوین سبک پازل-پلتفرمر عادت کردهایم که برای پیشروی در بازی باید همزمان با حل معماها، شخصیتی که کنترل آنرا بر عهده گرفتهایم را نیز زنده نگه داریم اما استدیوی Infinite Monkeys چالشی جدید برای طرفداران این سبک خلق کرده است و آن کشتن بیرویهی شوالیهها برای پیشروی در بازی است! شاه جاهطلبی هوس میکند که زندگی خود را جاودان سازد و برای رسیدن به این هدف سربازان و شوالیههای خود را یکی یکی به دنبال "جام زندگی" میفرستد. شوالیههای وفادار هر کاری میکنند تا نظر شاه خود را جلب کنند. آنها همهی مکانهای مخوف و خطرناک موجود را برای رسیدن به هدفشان (جام های زرین) جستجو میکنند حتی اگر به قیمت جانشان تمام شود. داستان در بازی بیشتر برای توجیهِ ویژگیهای گیم پلی گنجانده شده است و فقط با چند پاراگراف جزئی روایت میشود. فقدان جزئیات داستانی و جهت گیری یکنواخت در طول بازی آزاردهنده است و گیم پلی نوآورانهی این عنوان را تحت تاثیر قرار میدهد. البته حال وهوای عجیب و طنزهای زیرکانهی آن تا حدی این جای خالی را پر میکند و محرکی برای ادامه دادن بازی است .
![](http://www.uplooder.net/img/image/72/1568ca81e252b78dd50f4e6efa2694bf/2.jpg)
" تصویری مناسب برای توصیف گیمپلی بازی ؛ افراد زیادی باید نابود شوند تا نفر بعدی بتواند به هدف برسد" مراحل کوتاه و متعدد، ریتم بازی را تند نگه میدارند و شوالیهها را در موقعیتهای متنوع قرار میدهند اما چیزی که Life Goes On: Done to Death را از دیگر عناوین این سبک جدا میکند این است که مرگ هر شوالیه پایان کار نیست بلکه راه نفر بعدی را هموارتر میکند. در واقع شما در طول بازی مدام باید به دنبال راه مناسبی برای کشتن شخصیتی که کنترل آنرا در دست دارید باشید! معماهای بازی در بیشتر موارد هوشمندانه و سرگرمکننده طراحی شدهاند و خیلی کم پیش میآید که بازی مخاطب خود را در موقعیتی خسته کننده قرار دهد. البته تعداد مراحل کمی بیش از حد به نظر میرسد و فاصله زمانی زیادی بین معرفی قابلیتهای جدید در گیمپلی وجود دارد. بنابراین اگر بازی در مدت زمانی طولانی تجربه شود ، ممکن است جنبهی سرگرمکننده بودن خود را از دست بدهد. آیتم هایی که از طریق پشت سر گذاشتن چالشها عایدمان میشود اصلا راضیکننده نیستند و متاسفانه هیچ کدام از اسلحهها و زرهها در گیمپلی تاثیری ندارند و فقط شوالیهها را از نظر ظاهر از هم متمایز میسازند. بنابراین انجام چالشهای بازی بیهوده به نظر میرسند و این مسئله ارزش تکرار بازی را پایین میآورد.
![](http://www.uplooder.net/img/image/12/af0bcdbb380b1e4d5bc838f23c6189b1/3.jpg)
"تکهای از شوخیهای عجیب و بامزهی بازی" مراحل دشوار و اختیاریِ بازی اصلا آزاردهنده و کلافهکننده نیستند و تجربهای حرفهایتر از پایه و اساس گیمپلی بازی را ارائه میدهند. با اینکه بازی به مخاطب هدف یا انگیزهای برای ادامه دادن نمیدهد اما بعضا میشود کمبودهای داستانی را فراموش کرد و با خیال راحت و هدف رسیدن به آن حس نابغگی که از حل هر معما بدست میآید، ادامه داد. اگر از منظر تکنیکی به بازی نگاه کنیم با یک عنوان معمولی طرف هستیم که سعی نمیکند مخاطب را تحتتاثیر قرار دهد و با رابط کاربری ساده و بدون Loading بودن آن، تجربهی مفرح و بیدغدغهای را فراهم میکند که عادت کردن به آن خیلی ساده است. البته گاهی احساس میشود که بازی به چیزی بیشتر نیاز دارد و میتوانست خود را در این زمینه جدیتر بگیرد. طراحی و انیمشینهای بامزهی شوالیه ها و موسیقی و صداگذاری بازی که به طرز غافلگیر کنندهای خوشساخت است، کاملا با گیمپلی شاداب و سرگرمکنندهی بازی همخوانی دارند. تنها چیزی که به نظر میآید با بقیهی ارکان بازی سازگار نیست، محیطهای خشک و بیجان آن است. از همان دقایق ابتدایی بازی میتوان تشخیص داد که طراحی محیطها اصلا اولویت Infinite Monkeys نبوده است و بصورت خیلی بی روح و مبتدیانهای به حال خود رها شدهاند. با رسیدن به اواخر بازی و فکر اینکه چه میشد اگر محیطها زنده و پویا بودند و داستان چیزی بیشتر از یک توجیه مسخره بود، حس ناامیدکنندهای به وجود میآید که به دلیل بد بودن بازی نیست بلکه دلیل آن پتانسیل هدر رفتهی آن است. بهترین لحظات بازی در پایان هر بخش اتفاق میافتند ؛ محیط به حرکت ما واکنش نشان میدهد ، اتفاقات غیرمنتظره و تازه خود را نشان میدهند و هیجان بازی بصورت قابل ملاحظهای بالا میرود. در واقع با اینکه بازی برای حل معماها هیچ پاداش باارزشی را فراهم نمیکند اما در پایان هر بخش، مرحلهای هیجانانگیز انتظارتان را میکشد که کاملا ارزش پیشروی را دارند. همینطور بازی دارای یکی از بهترین و جذابترین Creditهای چند سال اخیر است که حتی اگر از تجربهی بازی ناراضی هم باشید ، بعد از پایان آن حس خوبی خواهید داشت.
![](http://www.uplooder.net/img/image/39/987adc68272c8d91cd783323b4ae598b/4.jpg)
" با پیشروی در بازی قابلیت های جدیدی به گیمپلی اضافه میشوند" نکات مثبت گیمپلی منحصربفرد معماهای هوشمندانه و جذاب شوخیهای بامزه و سرگرمکننده بخش Credit عالی موسیقی و صداگذاری بسیار خوب نکات منفی محیطهای تکراری و بیروح داستان بیجزئیات و روایت ضعیف چالشهای بیهدف ارزش تکرار پایین سخن آخر Life Goes On: Done To Death در بهترین حالت خود یک تجربهی لذت بخش و سرگرمکننده است و در بدترین حالت میتواند عنوانی بی هدف و بی جهت باشد که فقط ایدهای نو را به بازیکن معرفی میکند. اگر از کسانی هستید که از حل معماها لذت میبرید و به دنبال تجربهای نو هستید ، این عنوان مناسب شماست اما اگر به دنبال تجربهای عمیق و متنوع و داستانی غنی هستید ، عناوین خیلی بهتری را میتوانید پیدا کنید. Verdict In the best case scenario, Life Goes On: Done to Death is ultimately considered as a simple and etertaining experience while on the other half it is a pointless game that only shows its new and unique ideas. If youre one of those people who enjoy Puzzling experiences with intriguing ideas, this is game is made for you, but if you"re looking for a deep experience with an amazing story, there are far more better choices than Life Goes On. Pros Unique gameplay
Well designed and intelligent puzzles
Funny pranks which are really enjoyable
The "Credits" part
Proper music and voice acting Cons Repetitive environment
Weak and pointless story
Causeless challenges
Not worth replaying Final Score: 6.5 out of 10
2 ساعت پيش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]