واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا:
دبیر کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر شیراز اعتقاد دارد که باغشهرهای ایران یک کپیبرداری غیرکارشناسی از یک نظریه مربوط به قرن نوزدهم در انگلستان است که ابنزر هاوارد خالق آن تلقی میشود. جلال کامراننیا در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: در واقع ابنزر هاوارد، خالق نظریه باغ شهر است. وی در سالهای پایانی قرن نوزدهم نظریه باغ شهر را ارائه کرد و اشتغال در موسسهای که گزارشهای رسمی شورای شهر را منتشر میکرد باعث آشنایی او با موضوعهای مهم شهری انگلستان در آن دوره شد. وی با یادآوری اینکه هاوارد با انجام تحقیقاتی در مورد مسائل اجتماعی، در سال 1898 کتابی با عنوان "فردا مسیری صلح آمیز بسوی اصلاحی واقعی" را تالیف و پس از آن در 1902 همان کتاب را با عنوان جدید "باغشهرهای آینده" تجدید چاپ کرد، گفت: در این کتاب ابنزر هاوارد ایده خود در مورد شکل جدیدی از سکونتگاه را معرفی کرد که شناخت اجمالی آن برای مقایسه آن با آنچه تحت عنوان باغشهر در دو دهه گذشته در کشور ما مطرح شده مفید است. کامراننیا با بیان اینکه کتاب هاوارد در حقیقت نوعی آرمانشهر را معرفی میکند که در آن انسان و طبیعت با هم ترکیب میشدند، گفت: هاوارد کوشش کرد با ادغام جاذبههای شهر و روستا به ترکیبی خلاقانه دست پیدا کند و با مشاهده محلههای فقیرنشین و غیراستاندارد لندن خواهان جلوگیری از رشد بیشتر این شهر بود. وی اضافه کرد: هاوارد معتقد بود با ایجاد شهرهای جدید بهویژه برای طبقه فقیر لندن میتوان زندگی و امید تازهای برای این قشر از اجتماع آفرید. طرح باغشهر او نوعی شهر خودکفا بود که همه امکانات کار و سکونت را با هم داشت. شهری که خانهها و کارخانهها در میان انبوه درختان از یک طرف اشتغال سکنه را فراهم میکرد و از سوی دیگر طبیعت را به میان اجتماع انسانی میآورد. کامراننیا تاکید دارد که مشکلات آن زمان شهر لندن که با آلودگی هوا و ازدحام کارخانهها و گرانی قیمت زمین و مسکن، بویژه برای اقشار کم درآمد معضلات جدی فراهم کرده بود سبب شکل گیری ایده با-غشهر شد. دبیر کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر شیراز گفت: یک قرن پس از طرح نظریه باغشهر هاوارد، در این سوی عالم جمعی با نیات خیر و البته بدون کارشناسی دقیق، شکلی از توسعه به راه انداختند که شباهت چندانی با معادل فرنگی آن نداشت. به این معنی که باغشهر انگلیسی هاوارد در واکنش به مشکلات شهر لندن در آن زمان مد نظر قرار گرفت تا محیطی آرامتر در دل طبیعت بههمراه فضای کار بهویژه برای اقشارکم درآمد فراهم کند و فارغ از فشار بورسبازان و زمینخواران شهر لندن با بهرهگیری از اراضی ارزان بیرون شهر امکان زندگی شرافتمندانهای برای کارگران فراهم کند حال آنکه در شیراز، موضوع به شکلی متفاوت دنبال شد. او گفت: تفکیک اراضی حریم شهر و تخصیص آن به باغشهرها، مجوزی برای شکلگیری رانتخواری و بورسبازی بر اراضی ملی به راه انداخت که نتیجه آن انباشت ثروت در دست عدهای و به یغما رفتن منبع کمیابی چون زمین شهری و "خصوصیسازی ثروت عمومی" شده است. دبیر کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر شیراز خاطرنشان کرد: اگر ابنزر هاوارد در باغشهر خود کارگران را به آرمانشهر خیالیشان نزدیک کرد در الگوی شیرازی باغشهر عمدتاً شاهد بهرهمندی متمولین از اراضی عمومی هستیم. در اینجا به جای خانههای کارگران ویلاهای اشراف سر به فلک کشید بهطوریکه حتی برای اجرای پروژه تامین مسکن طبقه کمدرآمد و فاقد مسکن جامعه دیگر زمینی در مجاور شهر یافت نمیشد و به ناچار پروژهای نظیر مسکن مهر به نقطهای به نام لپویی منتقل شد! او گفت: دغدغه هاوارد این بود که کارگران در نزدیکی محلههای آرام و سبز به راحتی به محل کار خود دسترسی پیدا کنند اما در شیراز باغشهر از آنجا که عمدتاً برای محرومین ساخته نشده چنین دغدغهای نیز نداشت. تفکیک اراضی عمومی، چهره ناپسندی در چشماندازهای اطراف شهر ایجاد کرد و تپههای مشرف به شیراز با دیوارهای سیمانی و ساختمانهای ویلایی مخدوش شد. کامراننیا، موضوع آب را چالش دیگر باغشهرهای شیراز عنوان و اضافه کرد: باغشهرهای شیراز با تمسک به چاههای عمیق، افت سفرههای زیرزمینی که مهمترین منابع تامین آب شرب شهروندان بود را بهدنبال داشت و اکنون تداوم تخلیه آبهای زیرزمینی توسط باغشهرهای شمالغرب شیراز، غیر از افت سطح منابع آب زیرزمینی، خشکیدن قناتها و از بین رفتن باغهای کهنسال شیراز را بهدنبال داشت. او تداوم روند تخلیه آبهای زیرزمینی توسط مالکان باغشهرهای شمالغرب شیراز را تهدیدی اساسی برای آینده شیراز دانست و گفت: همانگونه که همه میدانند، اکنون بالغ بر 70 درصد از کل نیاز آب شرب شیراز را آبهای زیرزمینی تامین میکنند و عمده چاههایی که برای تامین این نیاز حفر شده و میشود هم در شمالغرب این کلانشهر قرار دارد. کامراننیا گفت: مسائلی که ذکر شد، تنها نمونههایی اندک از تاثیرات اقدامی محسوب میشود که تقلید از غرب بدون شناخت دقیق الگوها، ما را با آن مواجه کرده است. ضرورت دارد زمانیکه چنین ایدههایی مطرح میشود، مسئولان قبل از آنکه شیفته ظاهر زیبا و فریبنده آن شوند، تمام تبعات اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و حتی فرهنگی آن را عمیقا با توسل به کارشناسان بررسی کنند تا چنین هزینههای گزافی را مردم متحمل نشوند. دبیر کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر شیراز گفت: در برخورد با پدیده باغشهرها در شیراز پیشنهاد میشود در وهله اول هر گونه مجوز احداث باغشهر جدید در حریم و اطراف حریم شیراز در محدوده حداقل 50 کیلومتری ممنوع اعلام شود و از طرفی مطالعاتی در مورد تبعات احداث باغشهرها تهیه و در این زمینه نحوه تامین آب بررسی و روش استفاده از پسابهای حاصل از تصفیه فاضلاب، جایگزین حفر چاههای عمیق شود. کامراننیا ادامه داد: با چنین اقدامی میتوان در قالب یک برنامه میان مدت یا بلند مدت (پنج تا 10 ساله) برداشت آبهای زیرزمینی برای آبیاری باغشهرها را ممنوع و با ارائه طرحی و پس از تصویب شورای شهر، زمینه اعمال مالیات سالیانه بر اراضی و املاکی که در گذشته نهچندان دور جزء اراضی عمومی بوده و اکنون باغشهر شده است را فراهم کرد.
انتهای پیام
دوشنبه / ۱۱ مرداد ۱۳۹۵ / ۰۹:۰۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]