واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: 7 دلیلی که مداحان نباید جناحی شوند
وجه تمایز یک مداح با دیگر افراد جلسه امام در چیست؟ مداح صدای خوبی دارد که دیگران از آن بهره نبردهاند و به این واسطه او تبدیل به اجرا کننده مراسم میشود و دیگران گریه کن و سینه زن. در کجای فقه اسلامی آمده است صدای خوب مجوز اجتهاد در امور مذهبی و سیاسی است؟
عصر ایران؛ مصطفی داننده - منصور ارضی مداح معروف تهران که سعید حدادیان او را "رییس صنف مداحان" میخواند در یکی از معدود گفتوگوهای تلویزیونی خود از اظهارنظرهای سیاسیاش در هیاتهای مذهبی دفاع و این سوال را مطرح میکند چگونه میشود از سیاست دور بود؟ دخالت مداحان در سیاست، مسئلهای است که سالها مورد بحث و نقد قرار گرفته است و موافقین و مخالفین بسیاری دارد. سوالی که میخواهیم در این نوشتار به آن پاسخ بدهیم این معناست که آیا واقعا یک مداح باید در جلسات مذهبی به ویژه در ایام محرم اظهار نظر سیاسی کند یا خیر؟ در اینجا منظور از اظهار نظر سیاسی، مسائل جناحی مانند انتخابات است. برای درک بهتر این معنا به برخی از اظهار نظرهای سیاسی مداحان در چند سال اخیر اشاره میکنیم. منصور ارضی در جریان دعای عرفه سال 86 در مورد محمد باقر قالیباف گفت: «به عمر بن سعد گفتند که با قتل امام حسین (ع) به ملک ری نمیرسی که با تمسخر پاسخ داده بود اگر به گندمش نرسم به جوی طویلهاش که خواهم رسید. برخی ابن سعدهای دوران ما هم اینگونهاند و اگر به گندم ریاست جمهوری نرسیدند به جوی شهرداری که رسیدهاند و این برایشان کافی است!» این مداح بعد از حواشی انتخابات ریاست جمهوری سال 88، در شب 19 ماه رمضان در مسجد ارگ تهران، مرگ موسوی و کروبی و تمام کسانی که در جریان این حوادث نقش داشتند را از خدا خواست. ارضی در سال ۱۳۸۹ در مراسم زیارت عاشورای حسینیه صنف لباس فروشها اسفندیار رحیم مشایی را با سلمان رشدی مقایسه کرد: «این آقایی که ادعای آسمانی بودن دارد از سلمان رشدی هم بدتر است.
ارضی سال بعد در شب نوزدهم ماه رمضان سال 90 برای اعدام مردمی مشایی جایزه تعیین کرد. این سخنان ارضی با واکنش شدید محافل سیاسی روبرو شد و حتی پای وی و سعید حدادیان به خاطر توهینهای بی سابقه به مشایی به دادگاه کشانده شد. سعید حدادیان نیز در سال 94 در یکی از مداحیهای خود خطاب به هاشمی رفسنجانی گفت:" همین یک سوال من را پاسخ بده که شما (هاشمی رفسنجانی) کدام دفعه یک سر به مناطق جنگی زدی؟ وقتی این همه آدم رفتند شلمچه و دوکوهه و فکه تو که فرمانده جنگ بودی، بلند شدی و رفتی کیش!؟" سعید حدادیان در همان جلسه خطاب به روحانی میگوید:" آن آقا میگوید بعضیها از جیب مردم خبر ندارند! تو دلت واقعا برای مردم سوخته؟ شما کجا مینشینی؟ زندگیات چطور است؟ استخر را نفر قبلی خراب کرد شما دوباره ساختید. میگویند رئیس جمهور باید گلف بازی کند و به استخر برود. شما بروید شنایتان را بکنید و جت اسکیتان را بروید. این حرفها که در مورد جیب مردم میزنید از شما خندهدار است." اظهارنظرهای که در بالا به آن اشاره شد بخشی از از موضع گیریهای سیاسی این مداحان در سالهای اخیر بوده است. در مورد این اظهار نظرها به چند نکته میشود اشاره کرد: اول: مجلس عزاداری امام حسین متعلق به مداح، سخنران یا هر فرد دیگری نیست. سینه زن، گریه کن و مداح همه در مراسم برابر هستند و هیچکس در این دستگاه بالاتر از دیگری نیست. بنابراین مداح و یا سخنران حق ندارد در مجلسی که به نام امام حسین برگزار میشود از روی منبر حرف جناحی بزند. او میتواند خارج از جلسه با رسانه مصاحبه کند یا در جمع دوستان خود حرف سیاسی بزند مانند هر فرد دیگری اما او نمیتواند از مراسمی که با پول مردم و با نام امام حسین تشکیل شده است استفاده کند و اظهار نظر جناحی کند. دوم: بسیاری از مستمعان جلسات مذهبی از طرفداران یک جناح و یا افراد سیاسی هستند. یعنی شاید کسی که در جلسات منصور ارضی و یا سعید حدادیان شرکت میکند به روحانی رای داده باشد و یا طرفدار هاشمی و مشایی باشد. سخنان تند مداحان شاید باعث شود این افراد به دلیل توهینهایی که در جلسات میشود دیگر در هیاتهای مذهبی حضور پیدا نکنند. سوم: نیت مردم از حضور در چنین مراسمی استفاده از فضای معنوی آن است. بسیاری از کسانی که در این مراسمها شرکت کنند به این نیت که ساعتی از مسائل دنیوی دور باشند و حالتی عرفانی پیدا کنند و به قول خود هیئتیها «سبک بشوند» در این جلسات شرکت میکنند. این معنا نشان میدهد که مردم دوست ندارند نیت آنها که گریه بر مصیبتهای اهل بیت است آمیخته به مسائل جناحی به ویژه مسائل انتخاباتی شود. چهارم: وجه تمایز یک مداح با دیگر افراد جلسه امام در چیست؟ مداح صدای خوبی دارد که دیگران از آن بهره نبردهاند و به این واسطه او تبدیل به اجرا کننده مراسم میشود و دیگران گریه کن و سینه زن. در کجای فقه اسلامی آمده است صدای خوب مجوز اجتهاد در امور مذهبی و سیاسی است؟ پنجم: سابقه حضور مداحان جناحی در انتخابات هم روشن است. آنها در سال 84 و 88 تمام تلاش خود را انجام دادند تا محمود احمدی نژاد در انتخابات پیروز شود. آنها حتی در میتینگهای انتخاباتی احمدی نژاد هم حاضر میشدند و به نفع او سخن میگفتند و مداحی میکردند. همین افراد که روزی سینه چاک احمدی نژاد بودند، بعد از فاصله گرفتن شهردار سابق تهران از آنها، شدیدترین و رکیک ترین الفاظ او و دولتش را مورد خطاب قرار میدادند و حتی یاران احمدی نژاد را تهدید به قتل کردند.
سوالی که اینجا مطرح است این معناست که مردم چگونه به این افراد اعتماد کنند؟ کسانی که در حمایت و مخالفت با افراط رفتار میکنند چگونه میتوانند نقش راهبر مردم را بازی کنند. اعتماد کردن به کسانی که اشتباه کردهاند کار عقلانی به نظر نمیرسد.
ششم: مقام معظم رهبری بارها تاکید کردند که جامعه نباید دو قطبی شود. برخی از اظهار نظرهای مداحان در ایام محرم کمک بسیاری به دو قطبی شدن جامعه میکند. هفتم: رهبری بارها تاکید کردهاند که هیات های مذهبی نباید سکولار باشند. اما این سکولار نبودن را برخی با جناحی کردن هیاتهای مذهبی اشتباه گرفتهاند. آنها برای اینکه سکولار نباشند حزبی شدهاند و تمایلات سیاسی خود را وارد جلسات مذهبی کردهاند.
نباید اجازه داد شأن والای هیات های مذهبی در حد میتینگ های این حزب و آن جناح تقلیل یابد؛ این ستمی آشکار به ساحت قدسی امام حسین(ع) است.
تاریخ انتشار: ۱۱:۴۶ - ۱۸ مهر ۱۳۹۵ - 09 October 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]