تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834530327
آخرین بازمانده «عصر سرخ»
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آخرین بازمانده «عصر سرخ» تهران- ایرنا- روزنامه اعتماد در صفحه جهان به بهانه 90 سالگی فیدل کاسترو رییس جمهوری اسبق کوبا به بررسی زندگی او پرداخت و نوشت: فیدل کاسترو، بخش اعظمی از این ٩٠ سال را زیر ذره بین جهانیان گذرانده است. نیم قرن چالش پشت سر چالش.
در این گزارش که در شماره یکشنبه 24 مرداد 1395 خورشیدی به قلم سارا معصومی منتشر شد، می خوانیم: 90 ساله شد. چندسال پیش اعتراف کرد که هیچگاه گمان نمی کرد که این همه سال زنده بماند. از ١٣ آگوست ١٩٢٦ تا ١٣ آگوست ٢٠١٦ و البته که یکی از پرحادثه ترین زندگی ها را تجربه کرده است. فیدل کاسترو، بخش اعظمی از این ٩٠ سال را زیر ذره بین جهانیان گذرانده است. نیم قرن چالش پشت سر چالش. سی ان ان در گزارشی از هاوانا ادعا می کند که بر اساس برخی آمار ٦٠٠ بار تلاش برای سوءقصد به فیدل در تاریخ ثبت شده است. رقمی که راهی برای تایید آن وجود ندارد. عاملان سوءقصدها نیز متفاوت بوده اند، گاه امریکایی ها و گاه کوبایی هایی که تبعید شده بودند. از آلوده کردن سیگار وی تا مسموم کردن نوشیدنی ای که وی نوشید و البته شلیک مستقیم به سمت رهبر کوبا. فیدل از این منظر رکورددار است و هیچ رهبری در جهان تا این اندازه مورد سوءقصد قرار نگرفته است. ماه آوریل سال جاری در جمع کمونیست های کهنه کار در هاوانا گفت: به زودی ٩٠ ساله می شوم. هیچگاه فکر نمی کردم به این سن و سال برسم. هیچ تلاشی برای رسیدن به این رقم نکردم بلکه بازی تقدیر بود. به زودی آرام می گیرم. در یک مستند انگلیسی در سال ٢٠٠٦ که عنوان «٦٣٨ راه برای کشتن فیدل» را به خود اختصاص داد، گفته شد که بیشترین افراد تلاش کردند مشهورترین سوسیالیست جهان را در این سال ها بکشند. فیدل خیلی زود به مردی که سر مرگ هم کلاه می گذارد شهرت یافت. هنوز یک انقلابی جوان بود که رسانه های کوبا دو بار خبر مرگ وی را اعلام کردند؛ یک بار زمانی که خیزش نافرجامی را علیه نظامی های کشورش هدایت کرد و بار دیگر زمانی که در حال بازگشت از تبعید با یک قایق بود. به گزارش سی ان ان، تعداد آدم هایی که کاسترو را مرده می خواستند پس از آنکه وی قدرت را در ١٩٥٩ در دست گرفت، افزایش یافت. همان سال هایی که وی با اتحاد جماهیر شوروی دست اخوت داد و هزاران کوبایی را به تبعید فرستاد. تولد ٨٠ سالگی اش را در بستربیماری جشن گرفت. روزنامه ای به تاریخ روز در دست گرفت تا نشان دهد که دیگر رییس جمهور نیست اما زنده است. در ١٠ سال گذشته فیدل از خانه مانورهای سیاسی برادر کوچک ترش رائول را نگاه کرده است. به چشم شاهد آزادی های اقتصادی بوده که رائول برای کوبا به ارمغان آورده است. در کمج نشسته است و نظاره گر آشتی هاوانا و واشنگتن پس از نیم قرن خصومت ورزی بوده است. روزی که فیدل ٩٠ساله می شود کوبایی را می بیند که از کشوری که او اقتصادش را رنگ و بوی ملی گرایی بخشید و هربخش زندگی مردمانش را کنترل کرد، متفاوت شده است. این کوبا، کوبایی نیست که فیدل به رائول تحویل داد. صدها هزار نفر از مردم کوبا مشغول تجارت های خصوصی هستند. ملک می خرند و می فروشند، به اینترنت وصل می شوند و موبایل از خارج از کشور وارد می کنند.اصلی ترین متحد کاسترو در این چند دهه ونزوئلا بود که در حال سقوط آزاد اقتصادی است. ده ها هزار نفر از مردم کوبا به امریکا مهاجرت کرده اند و بسیاری از پست ها از افراد خبره و تحصیلکرده تهی شده است. خبرنگار آسوشیتدپرس در هاوانا می گوید که دولت کوبا برای جشن تولد ٩٠ سالگی فیدل چندان جنب و جوشی از خود نشان نداده است. نه راهپیمایی گسترده ای و نه هیچ جشن برنامه ریزی شده ای. نه هیاتی از خارج از کشور می آید و نه حتی گفته شده که آیا تصویر یا فیلم جدیدی از فیدل پخش خواهد شد یا خیر. نمایشگاه های عکس کوچکی در گوشه و کنار پایتخت برگزار می شود و فستیوال های موسیقی هم به راه افتاده است. آخرین بار فیدل در ماه آوریل در ملأعام دیده شد و معلوم نیست وضعیت جسمانی وی در سالروز ٩٠ سالگی اش چگونه باشد. احساس ها نسبت به فیدل همچنان دوگانه است. برخی او را قهرمان می دانند و عده ای او را دیکتاتور. فیدل یکی از غول های تاریخ مدرن است و شاید قضاوت وی را نیز باید به تاریخ وانهاد. در ٤٨ سال حضور در راس قدرت در هاوانا، رفت و آمد ١٠ رییس جمهور امریکا به کاخ سفید را به چشم دیده است. در همه آن سال ها امریکا دشمن بود اما اندکی پس از آنکه رائول به قدرت رسید این دشمنی نیز کم و بیش کمرنگ شد.هنوز بسیاری ترجیح می دهند عکس های او در سال های اوجش را در گنجینه نگاه دارند و نه سیمای پیرمردی را که به سختی سخن می گوید. تصویر جنگجویی که از تپه ها پایین می آید، تفنگی در دست دارد و سیگاری بر گوشه لب سخن می گوید. مشت های آهنین وی و شیوه برخورد تندش با مخالفان در سال های حضور در قدرت، سگرمه های غرب را در هم فروبرده بود. سال ها مردم کوبا به آهنگ بالا و پایین صدای او در سخنرانی های چندساعته اش عادت کرده بودند. این روزها اما کمتر کسی صدای او را می شنود هرچند هنوز تصاویرش در بسیاری از نهادهای دولتی و خیابان های پایتخت به چشم می خورد. رائول کاسترو ٨٥ ساله در سال های حضور در قدرت شهامت غیرقابل باوری را از خود نشان داده و فاصله بسیاری با سیاست های برادر بزرگ ترش اتخاذ کرده است. سیاست هایی که گاه صدای هم حزبی های کهنه کار وی را هم بلند کرده است. هنوز هم در کوچه و پس کوچه های هاوانا میانسال هایی هستند که می گویند: فیدل همه چیز است. فیدل فرهنگ ما است. فیدل شورشی ما است. اگر کوبا روحیه شورشی خود را حفظ کرده به خاطر وجود فیدل است. در آن سوی میدان نیز مخالفانی هستند که می گویند فیدل را به عنوان یک دیکتاتور می شناسند؛ مردانی که سال ها در زندان های کوبا شکنجه شده اند و جرم شان نیز مخالفت با سیاست های فیدل بوده است. باراک اوباما، رییس جمهور ایالات متحده در ماه مارس از کوبا دیدار کرد؛ دیداری تاریخی که فیدل گمان نمی کرد در سال های زنده بودن وی رخ بدهد.فیدل کاسترو ٩٠ ساله شد. برادرش می گوید که در روزهای کودکی عاشق اسب سواری بود و خودش می گوید «من از ابتدا آدم سیاسی زاده نشدم اما چیزهایی به ذهنم خطور می کرد که کمک می کرد جهان را بهتر ببینم.» امروز فیدل به یک قرن زندگی نزدیک تر شد و شاید هنوز هم فکر می کند که جهان از لنز او جای بهتری بود اما مرام و مسلکی که جوانان کوبایی برای این روزهای خود می پسندند، گویای روایت دیگری است. شاید باید به فیدل در روز تولدش گفت که جهان جای دیگری است.*منبع: روزنامه اعتماد**گروه اطلاع رسانی**9370**2002
24/05/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
سیاسی
پربازدیدترینها