واضح آرشیو وب فارسی:بافق خبر: «باید خرابی های 8 سال قبل را جبران کنیم». این یکی از جدیدترین افاضات عالیجناب اکبر هاشمی رفسنجانی است. اگر خوب به این جمله کوتاه توجه کنیم می توانیم مسائل بسیاری را از دل آن خارج کنیم.به گزارش بافق خبر ؛ امیر استکی در وطن امروز نوشت : «باید خرابی های 8 سال قبل را جبران کنیم». این یکی از جدیدترین افاضات عالیجناب اکبر هاشمی رفسنجانی است. اگر خوب به این جمله کوتاه توجه کنیم می توانیم مسائل بسیاری را از دل آن خارج کنیم. اول اینکه محدود کردن خرابی ها به دوران 8 ساله دولت های نهم و دهم است. گویی هیچ عملکرد اشتباه و هزینه زایی از دولت های قبل از آن سر نزده است و در دوران حکومت خودی های اهل، کل امور مملکت به بهترین نحو در حال رتق و فتق بوده اند و کارآیی و بهره وری و رشد اقتصادی و اعتلای فرهنگی و قدرت دیپلماسی دولت ها در اوج خود بوده است. بله! به هر حال این دفعه اول نیست که با اینچنین ادبیات و نحوه برخوردی با میراث دولت های خلاف آمد عادت نهم و دهم از جانب هاشمی رفسنجانی برخورد می کنیم و طبیعتا دفعه آخری هم نخواهد بود که نیاز به یادآوری بسیاری مسائل به عمد فراموش شده از جانب ایشان است. قطعا ایشان آن دوران را که «سردار سازندگی» بودند فراموش نخواهند کرد. دورانی که محاسبات ساده لوحانه اقتصادی در زمینه توسعه در میانه راه به بحران بدهی های خارجی تبدیل شد. ساده لوحی ای که در آن شعار سرعت و کن فیکون کردن مملکت در عرض چند سال آنقدر قوی بود که بروکراسی در حال استخوان ترکاندن تکنوکراتش فرق فاینانس و یوزانس را تشخیص ندهد. دورانی که شکاف رسمی و دولت خواسته فقیر و غنی را ایجاد و شهرهای بزرگ را به پایین و بالا تبدیل کرد. دورانی که مانور تجمل و ثروت اندوزیِ نخبگان سیاسی و مدیران را از یک «انحراف» به یک «ضرورت» تبدیل کرد و راه ایجاد یک کاست سیاسی ـ اقتصادی را بر مبنای سرمایه داری تجاری گشود. و مهم اینجاست که همه اینها و موارد بسیار دیگری که می توان برشمرد به نوعی خلاف روح انقلابی جمهوری اسلامی و در تضاد با ریشه های نظری آن بودند و نتیجه های عملی غیر از پسرفت نیز نداشتند. مسائلی که به معنای واقعی کلمه مصداق ویرانی هم آرمان های انقلاب و هم سرمایه اجتماعی و معنوی بودند. امروز که عالیجناب آن روزها ردای آزادی خواهی و تساهل و تسامح به تن کرده و در صف اول تجدیدنظرطلبان ایستاده است باز هم همان روحیه تکنیکی و قبیله محورانه در ورای همه این ژست های جدید و به نرخ روز، خودنمایی می کند. باز هم این اصل که فقط ما کاربلد و مدیر هستیم و فقط ماییم که می فهمیم و فقط خیر و مصلحت آن چیزی است که ما تشخیص می دهیم سرلوحه عمل و نظر سیاسی هاشمی است. مایی که در محدوده تنگ و نفرت آلود کاستی سیاسی از چاکران و مریدان و حلقه به گوشان تعریف می شود. و این جمع فرخنده امروز در قامت دولت یازدهم بر مسند اداره کشور نشسته اند و از قضا «پیرترین تیم اجرایی ارشد در ایران پس از مشروطه» را به واسطه همان اصل «فقط ما بهتریم!»، تشکیل داده اند. تیمی که نسبت مریدی و مرادی تک تک آنها با هاشمی رفسنجانی به وضوح قابل مشاهده و اثبات است و این مساله ای است که خود آنها هم به هیچ روی پنهانش نمی کنند. این جماعت و در راس آنها ریاست محترم جمهور جناب حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی در کارزار های انتخاباتی چنین افاضه می فرمودند که بسیاری گره های مملکت در 100 روز اول پس از روی کار آمدن آنها در مسیر باز شدن قرار خواهند گرفت به گونه ای که مردم تغییر را احساس خواهند کرد و پس از آن و با حل منازعه هسته ای با غرب دیگر می شود بسیاری از معضلات را حل شده دانست. تمام مشکل از نگاه آنها همینجا بود که کار به دست نااهلان افتاده است؛ نااهلانی که هر چه کرده اند خطا و هر چه ساخته اند ویرانه و هر چه کاشته اند علف هرز بوده است. در آن موقع بیش از 80 درصد مشکلات کشور از سوءمدیریت بود و حُسن مدیریت اعوان ـ انصاری هاشمی قرار بود آب رفته را به جوی بازگرداند. لذا به قول جناب نوبخت پس از انتخاب دکتر روحانی اکنون زمان آن فرارسیده است که یک «به جای خود» بدهیم و همه اهل ها و کاربلدها و خودی های رانده شده در 8 سال قبل را به جای خود بازگردانیم تا حاصلش بشود آنچه اکنون می بینیم: جمعی از نجومی بگیرهای ناکارآمد. تغییری که در جهت معکوس وعده ها ترقی کرده است و احساسی که عمیقا توسط گوشت و پوست مردم قابل درک است. احساس ناامنی اقتصادی و معیشتی. احساس عمومی دال بر اینکه گویی رونقی در کار نیست. انتظاری که حتی آفتاب درخشان برجام نیز نتوانست برآورده اش کند حتی اگر دولت تقریبا همه کارت های بازی هسته ای را به طرف مقابل داده باشد. و پس از بیش از 3 سال از گذشت به قدرت رسیدن این «مای همیشه برحق» کم کم می توان انتظار داشت دولتمردان کاردان و شایسته کمی مسؤولیت عملکرد خود را برعهده بگیرند. اگر به زعم جناب هاشمی8 سال زمان کافی برای ویران شدن مملکت توسط دولت های نهم و دهم است پس حتما 3 سال و اندی هم زمان مناسبی برای ایجاد یک رویه رو به بهبود در امور مملکت خواهد بود؛ چیزی که برآیند کلی از حال و اوضاع مردم و مملکت هیچ نشانی از آن ندارد. در یک کلمه اوضاع خوب نیست. البته برای قاطبه مردم و نه برای جمع محدود کاربلد و کاردان و شایسته خودی، چرا که آنان مزد کاربلدی خود را می گیرند و به کم هم قانع نخواهند بود. اوضاع خوب نیست و به نظر هم نمی رسد دولتمردان تصمیم داشته باشند سری به عملکرد خود بزنند و کماکان معتقدند مقصر تمام معضلات و مشکلات مملکت در حال حاضر دولت های نهم و دهمند. و باز مانند روزهای قبل از انتخابات یازدهم باید به این سخنان آنها گوش بدهیم که در دولت بعد و در 4 سال دوم ریاست جمهوری جناب دکتر روحانی اوضاع خوب خواهد شد و به قول هاشمی رفسنجانی باید خرابی های 8 سال قبل را جبران کنیم و به زبانی دیگر نباید به وضعیت موجود بنگریم و از دولت بخواهیم درباره عملکردش توضیح بدهد بلکه باید به این اصل که ما بهترین هستیم ایمان داشته باشید و دوباره به ما اعتماد کنید و بدانید و آگاه باشید که کماکان و تا اطلاع ثانوی مقصر تمام معضلات و مشکلات کنونی ما نخواهیم بود.
پنجشنبه ، ۱۵مهر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بافق خبر]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]