واضح آرشیو وب فارسی:کمونه: فرقی نمی کند روی بازوهای تان چقدر سخت کار می کنید، انگار افتادگی زشت زیر بازوها و داشتن بازو شل هرگز از بین نمی روند! برای شما هم همین طور است؟ شاید نیازی نباشد بیشتر و شدیدتر تمرین کنید؛ کلید حل این مشکل، هوشمندانه تر تمرین کردن است. تمرینات تان بیشتر شامل تمرینات بازو است! تمرکز روی یک قسمت از بدن یا spot training شما را به نتایج دلخواه تان نمی رساند. طبق مطالعه ای در Medicine & Science in Sports & Exercise، زنانی که تمرینات استقامتی را تنها روی یک بازو و به مدت ۳ ماه انجام داده بودند، نسبت به بازوی دیگر، این بازو چربی بیشتری از دست نداده بود. ورزش دادن بازوها باعث ساختن عضله خواهد شد، اما ممکن است این عضله زیر چربی پنهان بماند. برای تقویت بازوها باید در سراسر بدن تان چربی سوزی داشته باشید؛ یعنی رژیم غذایی درست و تغذیه هوشمندانه تر. برای کاهش چربی در هر قسمت بدن، باید محیط هورمونی را تغییر دهیم و این دقیقاً همان پروتکل تمرینی و ورزشی است. با صرف بخش اعظم انرژی، زنجیره ای از واکنش ها هورمونی در سراسر بدن روی می دهد: کاهش میزان انسولین، افزایش میزان آدرنالین، و رها شدن انفجاری اسیدهای چرب از منبع ذخیره. ضمناً تمرین کل بدن این مزیت را دارد که اگر در قسمتی از بدن تان آسیبی رخ دهد، با ادامه ورزش توسط اعضای سالم تان همچنان می توانید چربی سوزی و دست آوردهای قابل توجهی داشته باشید و احتمال بیماری ها قلبی- متابولیکی را کاهش دهید. در تمرینات تان خوب و کافی پیش نمی روید اگر تمرین هوازی، پیاده روی، دوچرخه و الیپتیکال را یکنواخت انجام می دهید، زمان آن است که ترکیب شان کنید. افزودن مقداری اسپرینت های کوتاه می تواند نتایج بهتری بدهد. در یک تحقیق ژاپنی، افرادی که تمرینات دوره ای با شدت بالا انجام داده بودند نسبت به آن هایی که تمرینات یکنواخت داشتند، کالری سوزی شان در هر دقیقه حدود ۵۵ درصد بیشتر بوده است. سعی کنید تمرینات شدیدتان هر ۳۰ تا ۶۰ ثانیه متغیر بوده و ۱۵ تا ۲۰ ثانیه هم ریکاوری داشته باشید. برای کسب بهترین نتایج، توصیه می شود حرکات تمام بدن را انجام دهید، مانند پرش لانگز اسپلیت؛ پلانک همراه با پرش و دویدن درجا با بالا آوردن زانوها. بدین ترتیب، همزمان با عضله سازی در سراسر بدن تان چربی سوزی هم خواهید داشت، از جمله بازوها. احساس ناتوانی و فرسودگی می کنید حدود چهار دهم آمریکایی ها می گویند مرتباً تحت فشار هستند. استرس مزمن می تواند روند کاهش وزن را کُند یا متوقف نماید، حتی اگر ورزش کنید و تغذیه درستی هم داشته باشید. دلیلش این است که بدن شما هورمون کورتیزول تولید می کند و اشتهای شما را بیشتر کرده و ذخیره چربی در قسمت هایی چون باسن، ران ها و البته بالای بازوها را افزایش می دهد. کورتیزول همچنین باعث کاهش میزان تستوسترون شده و در نتیجه عضله سازی برای بدن سخت تر می شود. داشتن دست کم ۷ ساعت خواب شبانه، ورزش منظم و ریکاوری مناسب می تواند استرس تان را کنترل نماید. فقط یک یا دوبار در هفته روی بازوهای تان کار می کنید این شروع خوبی است، اما اگر واقعاً می خواهید نتیجه بگیرید باید یک روز در میان روی بازوها کار کنید. اگر نمی توانید به باشگاه بروید، تمرینات بدون وزنه می توانند به اندازه وزنه زدن مؤثر باشند. ضمناً هرجایی می توانید این تمرین ها را انجام دهید. تمرین دیپ با میز یا صندلی، شنا روی زمین و کششی نمونه هایی از این تمرین ها هستند. این ها را در کنار تمرین هوازی کل بدن انجام دهید. فقط مراقب باشید که زیاده روی نکنید: یک روز در میان خوب است، تا به عضلات بازوهای تان یک یا دو روز فرصت ریکاوری بدهید. تمرینات تان بیشتر شامل تمرینات بازو است! تمرکز روی یک قسمت از بدن یا spot training شما را به نتایج دلخواه تان نمی رساند. طبق مطالعه ای در Medicine & Science in Sports & Exercise، زنانی که تمرینات استقامتی را تنها روی یک بازو و به مدت ۳ ماه انجام داده بودند، نسبت به بازوی دیگر، این بازو چربی بیشتری از دست نداده بود. ورزش دادن بازوها باعث ساختن عضله خواهد شد، اما ممکن است این عضله زیر چربی پنهان بماند. برای تقویت بازوها باید در سراسر بدن تان چربی سوزی داشته باشید؛ یعنی رژیم غذایی درست و تغذیه هوشمندانه تر. برای کاهش چربی در هر قسمت بدن، باید محیط هورمونی را تغییر دهیم و این دقیقاً همان پروتکل تمرینی و ورزشی است. با صرف بخش اعظم انرژی، زنجیره ای از واکنش ها هورمونی در سراسر بدن روی می دهد: کاهش میزان انسولین، افزایش میزان آدرنالین، و رها شدن انفجاری اسیدهای چرب از منبع ذخیره. ضمناً تمرین کل بدن این مزیت را دارد که اگر در قسمتی از بدن تان آسیبی رخ دهد، با ادامه ورزش توسط اعضای سالم تان همچنان می توانید چربی سوزی و دست آوردهای قابل توجهی داشته باشید و احتمال بیماری ها قلبی- متابولیکی را کاهش دهید. در تمرینات تان خوب و کافی پیش نمی روید اگر تمرین هوازی، پیاده روی، دوچرخه و الیپتیکال را یکنواخت انجام می دهید، زمان آن است که ترکیب شان کنید. افزودن مقداری اسپرینت های کوتاه می تواند نتایج بهتری بدهد. در یک تحقیق ژاپنی، افرادی که تمرینات دوره ای با شدت بالا انجام داده بودند نسبت به آن هایی که تمرینات یکنواخت داشتند، کالری سوزی شان در هر دقیقه حدود ۵۵ درصد بیشتر بوده است. سعی کنید تمرینات شدیدتان هر ۳۰ تا ۶۰ ثانیه متغیر بوده و ۱۵ تا ۲۰ ثانیه هم ریکاوری داشته باشید. برای کسب بهترین نتایج، توصیه می شود حرکات تمام بدن را انجام دهید، مانند پرش لانگز اسپلیت؛ پلانک همراه با پرش و دویدن درجا با بالا آوردن زانوها. بدین ترتیب، همزمان با عضله سازی در سراسر بدن تان چربی سوزی هم خواهید داشت، از جمله بازوها. احساس ناتوانی و فرسودگی می کنید حدود چهار دهم آمریکایی ها می گویند مرتباً تحت فشار هستند. استرس مزمن می تواند روند کاهش وزن را کُند یا متوقف نماید، حتی اگر ورزش کنید و تغذیه درستی هم داشته باشید. دلیلش این است که بدن شما هورمون کورتیزول تولید می کند و اشتهای شما را بیشتر کرده و ذخیره چربی در قسمت هایی چون باسن، ران ها و البته بالای بازوها را افزایش می دهد. کورتیزول همچنین باعث کاهش میزان تستوسترون شده و در نتیجه عضله سازی برای بدن سخت تر می شود. داشتن دست کم ۷ ساعت خواب شبانه، ورزش منظم و ریکاوری مناسب می تواند استرس تان را کنترل نماید. فقط یک یا دوبار در هفته روی بازوهای تان کار می کنید این شروع خوبی است، اما اگر واقعاً می خواهید نتیجه بگیرید باید یک روز در میان روی بازوها کار کنید. اگر نمی توانید به باشگاه بروید، تمرینات بدون وزنه می توانند به اندازه وزنه زدن مؤثر باشند. ضمناً هرجایی می توانید این تمرین ها را انجام دهید. تمرین دیپ با میز یا صندلی، شنا روی زمین و کششی نمونه هایی از این تمرین ها هستند. این ها را در کنار تمرین هوازی کل بدن انجام دهید. فقط مراقب باشید که زیاده روی نکنید: یک روز در میان خوب است، تا به عضلات بازوهای تان یک یا دو روز فرصت ریکاوری بدهید.
چهارشنبه ، ۱۴مهر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کمونه]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]