تبلیغات
تبلیغات متنی
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852134634
قدیمی‌ترین تکیه‌ها و حسینیه‌های تهران و شمیران کدامند؟
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: وبسایت توریسم آنلاین: در دوره قاجار غیر از مساجد و حسینیه‌ها که در ماه‌های محرم و صفر جایگاه مراسم سوگواری سالار شهیدان بودند، نهاد مذهبی دیگری نیز توسعه یافت که به آن «تکیه» می‌گفتند.
تکیه جایی برای برگزاری نمایش آیینی و مذهبی تعزیه‌خوانی یا شبیه‌خوانی بود و تقریبا در تمام شهرهای ایران و در همه محله‌ها برپا می‌شد. برای مثال، در سال ۱۲۶۹ قمری (یعنی در پنجمین سال سلطنت ناصرالدین شاه قاجار)، تهران دارای ۵۴ تکیه و ۱۱۲ مسجد بود؛ یعنی تقریبا به ازای هر دو مسجد، یک تکیه وجود داشت و جالب‌تر اینکه تعداد مدارس پایتخت به مراتب کمتر از تکایای آن بود.
برای نمونه، محله عودلاجان چهار مدرسه و ۱۲ تکیه داشت و در محله چال‌میدان که فاقد مدرسه بود، ۱۰ تکیه ساخته بودند. عبدالله مستوفی، از دیوانسالاران اواخر دوره قاجار و نویسنده کتاب «شرح زندگانی من؛ تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجار» نوشته است که در تهران غیر از تکیه دولت که یک تکیه حکومتی و ساخته شخص شاه بود، از شاهزادگان و اعیان و رجال هم هر یک که خانه آنها وسعت پذیرایی بساط تعزیه داشت و خود آنها توانایی پرداخت انعامات قاطرچی و ساربان و نقاره‌چی و موزیکانچی‌های دولتی را داشتند، تعزیه می‌خواندند.
حتی بعضی همان‌طور که چادر خاص به اندازه حیاط بزرگ تدارک دیده بودند، حیاط را هم طوری ساخته بودند که در ایام تعزیه‌خوانی بتواند به تکیه تبدیل شود. هر محله و تقریبا هر گذری (هم) تکیه‌ای داشت که بانیان خیر از اهل محل ساخته بودند. بعضی یکی یا دو یا چند دکان وقفی هم داشتند که متولی، به مصرف تعمیر تکیه و عزاداری می‌رساند. با سقوط قاجاریه و برآمدن دولت پهلوی، رضاشاه مراسم تعزیه‌خوانی را در سراسر ایران ممنوع اعلام کرد و خصوصا در تهران که قوای نظامی و انتظامی، کنترل بیشتری بر شهر داشتند، به شدت با برگزارکنندگان مراسم تعزیه برخورد شد.
بنابراین تکیه‌ها رونق خود را از دست دادند و پس از سقوط رضاشاه و برداشته‌شدن محدودیت‌ها نیز، هرگز رونق و شکوه گذشته خود را باز نیافتند. امروزه از میان ده‌ها تکیه قاجاری تهران، تنها تعداد کمی از آنها پابرجا هستند که در اغلب این تکیه‌ها مراسم تعزیه‌خوانی برپا نمی‌شود و در واقع به صورت حسینیه درآمده‌اند. بعضی از آنها دارای ساختمان‌های قدیمی هستند و بعضی دیگر، تجدید ساختمان شده‌اند. در ادامه به معرفی این تکیه‌ها و حسینیه‌ها می‌پردازیم.
برای دیدن عکس در اندازه بزرگ بر روی آن کلیک کنید.
۱۳ مهر ۱۳۹۵ - ۱۲:۰۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها