واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه: حریم پل خشتی لنگرود، چهره ناخوشایندی دارد. با اینكه این پل خشتی از بناهایی است كه پیش از انقلاب و در ۱۳خرداد سال ۱۳۵۱ در فهرست بناهای میراثی كشور به ثبت رسیده است اما حریم این بنای میراثی بیش از آنكه به عنوان یك فضای تفریحی و گردشگری برای مسافران جذابیت ایجاد كند، بهعنوان پاركینگ شهرداری لنگرود كاربری یافته است.عبور رودخانه لنگرود و شعبات آن از چندین محله شهر جذابیت ویژهای به این شهر بخشیده است. در گذشته به دلیل بندر بودن لنگرود از زمان نادر شاه افشار، حمل كالا و بار از طریق رودخانه صورت میگرفت و در محل تلاقی دو شعبه رودخانه، پل خشتی مرتفعی وجود دارد كه «فشكالی محله» و «انزلی محله» را بههم متصل میكند.نماد لنگرودپل خشتی لنگرود، هنوز هم مهمترین راه ارتباطی بین فشكالی محله و راه پشته است. قدیمیترین بنای باستانی لنگرود سالهاست سمبل این شهر شده و مردم با آن خاطرات نوستالژیك دارند. آرم سربرگ نامههای اداری و حتی آرم پاكتهای نامههای شهرداری لنگرود هم تلفیقی از پل خشتی لنگرود و لنگر كشتی است.چند سال پیش شهردار وقت، نردههای دور اداره شهرداری را برداشت و به جای آن طرح پل خشتی لنگرود را بهصورت تكرار شونده دور تا دور اداره بنا كرد. آن هم با آجرچینیهای قرمز و لنگری در میانه.اما حریم یك بنای میراثی كه محلیها ساخت آن را به داستان یك پیرزن و تخممرغهایش نسبت میدهند، سالهاست پاركینگ خودروهای مسافران و بازاریان شده است. در تمام محوطه جهت غربی پل از ابتدای بازار حصیرفروشان تا سماكان، خودرو پارك شده است.مدیر میراث فرهنگی فرهنگی شهرستان لنگرود، درباره مشخصات این پل خشتی میگوید: آنگونه كه منابع نوشتهاند، پل خشتی لنگرود بنای دوره صفویه است و ساخت آن را به سالهای ۹۲۶ قمری نسبت میدهند.«سید مهدی شمسی» میافزاید: هرچند ساخت این پل را به دوره ایلخانی هم نسبت میدهند ولی سند معتبری در این زمینه در دست نیست زیرا تا سال ۹۱۲ قمری در لنگرود تنها پل چوبی وجود داشته است.وی میگوید: این پل روی رودخانه لنگرود و در مسیر راه قدیمی لاهیجان به لنگرود ساخته شده و به دلیل قرار گرفتن درمركز شهر و بافت نزدیك به بازار، همچنان اهمیت ترددی خود را حفظ كرده است.مدیر میراث فرهنگی لنگرود در توضیح مشخصات این پل ادامه میدهد: پل خشتی لنگرود، ۳۷ متر طول و ۴/۵۰متر عرض دارد و ارتفاع آن از سطح رودخانه ۹/۷۰ متر است. ملات پل از آهك و ساروج است و دهانههای فراخ پل تردد كشتیها را امكانپذیر میكرده است.حوالی سالهای ۱۳۸۰ شهرداری لنگرود با ایجاد یك پاساژ و ایجاد فضای تجاری، حریم پل را بهسازی كرد و بخشی از فضای جلوی پاساژ بهمنظور استفاده به عنوان پاركینگ كفپوش شد. حالاسالهاست حریم یك بنای میراثی در میان دود و ماشین و دستفروشان پنهان مانده است.مدیر میراث فرهنگی شهرستان لنگرود كه اخیرا این سمت را پذیرفته، هنوز برنامه مشخصی برای آزادسازی حریم این بنای میراثی ندارد ولی وعده میدهدکه بهزودی با شهردار لنگرود در این زمینه نشستی داشته باشد.تلاش برای تغییر مكان پاركینگبا این حال یكی از اعضای شورای شهر لنگرود میگوید: تغییر كاربری مكان مذكور همواره جزو اولویتهای مدیریت شهری لنگرود بوده ولی كمبود اعتبار مانع آن شده است.«رقیه سروری» در اینباره میافزاید: مركز شهر لنگرود و بافت بازار یك پاركینگ عمومی ندارد. با اینكه شورای شهر همواره تغییر كاربری حریم پل خشتی را جزو برنامههای خود اعلام كرده است ولی تا زمانیكه مدیریت شهری نتواند فضای دیگری را بهعنوان پاركینگ ایجاد كند عملاً طرحهای گردشگری حریم پل خشتی امكانپذیر نیست.عضو كمیسیون فرهنگی شورای شهر لنگرود تأكید میكند: شورای ترافیك شهرداری لنگرود به دنبال زمین دیگری در مركز شهر برای ایجاد پاركینگ است ولی كمبود اعتبارات شهرداری تاكنون مانع از انجام آن شده است. سالهاست، پل خشتی لنگرود كاركردهای گذشته خود را از دست داده است.حالا دیگر كرجیهای كالا و بار، زیر پل خشتی باراندازی نمیكنند و آنگونه كه تصاویر قدیمی از این پل نشان میدهد، دیگر مسابقه «نودنبال رانی» از زیر پل تا مرداب لنگرود انجام نمیشود. آب رودخانه هم به واسطه سرریز فاضلابهای شهری به داخل رودخانه بهقدری آلوده شده كه از تعداد ماهیگیران روز به روز كاسته میشود.حریم یك بنای میراثی كه میتوانست یك مركز گردشگری و جذب درآمد برای شهرداری باشد، تنها كاربری پاركینگ یافته و در میان دود خودروها نفس پل خشتی دوره صفویه به شماره افتاده است.
۶ مهر ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]