محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827231753
گزارش فارس از روزگار تلخ مردم «سفحه» شادگان داستان روستایی که ساخت سرویس بهداشتی در آن ممنوع است!
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از روزگار تلخ مردم «سفحه» شادگانداستان روستایی که ساخت سرویس بهداشتی در آن ممنوع است!
زمین‌های اجدادی‌مان در گروی شرکت نیشکر است، آب آشامیدنی نداریم، همه چیزمان برای شرکتی‌هاست و آنها منتظر مهاجرت ما هستند و داستان دردهای یک روستا ادامه دارد.
به گزارش خبرگزاری فارس از شادگان، از هر طرف در محاصره نیزارهای شرکت کشت و توسعه نیشکر هستند؛ هر‌بار که برگ‌های این گیاه برای تولید سود کلان سوزانده می‌شود نفس مردم روستای «سفحه» به شماره می‌افتد دود بدبو و خاکسترش از هر روزنه‌ای می‌تواند به داخل خانه‌ها نفوذ کند. پناه گرفتن در خانه هم برای داشتن یک نفس هوای پاک فایده‌ای ندارد باید سوخت و ساخت. افزون بر همه این‌ها به گفته مردم این روستا، «سفحه» آب هم ندارد و زمین‌هایشان را هم از کشاورزان گرفته‌اند و بابتش پولی به آنها نداده‌اند، این روستا 79 خانوار، 450 نفر جمعیت و 120 هزار متر مساحت دارد. *زمین داریم ولی سندش را شرکت برد! کشاورزی از «سفحه» درباره زندگی در این روستا می‌گوید: 900 هکتار از آنها در یکی از زمین‌ها طلب داریم من برای زمینم سند گرفتم با اینکه این مدرک را داشتم شرکت که آمد آن را از من گرفت، با اینکه زمینم را نفروخته‌ام، اما سندم به‌دست شرکت گرو است؛ زمین داریم اما نمی‌توانیم به این دلیل که سند دست شرکت است در آن کشاورزی کنیم. *صدای ما را به گوش دولت برسانید؛ مسئولان اینجا حق ما را می‌خورند جابر می‌افزاید: اینجا مردم نمی‌دانند چگونه باید از حق خود دفاع کنند و مورد ظلم واقع شده‌اند، چرا باید حق مظلوم خورده شود؟ من اینجا مالک زمین بودم چرا به زور و به اسم دولت زمین من را گرفتند و مرا از ملک خودم بیرون کردند؟ می‌دانم که دولت ممکن است از خیلی از کارهایی که مسؤولان اینجا با ما انجام می‌دهند خبر نداشته باشد برای همین می‌خواهم صدای ما را به گوش دولت برسانید و به آنها بگویید کسانی که اینجا مسئول هستند چگونه حق ما را می‌خورند. وی درباره وضعیت سایر کشاورزان می‌گوید: یکی از اهالی روستا که سنش از من بیشتر است پدربزرگش برای زمین‌شان سند نگرفته بود و در همین تکه زمین زندگی و در آن زراعت می‌کردند، سند گرفتن اینجا مرسوم نبود خیلی‌ها با اینکه مالک اصلی زمین هستند اما نه خودشان نه پدرشان نه پدربزرگشان سند نداشتند با اینکه زمین کشاورزی داشتند چطور به این دلیل زمین شان از آنها گرفته می‌شود؟! جابر حسرت داشتن آب را می‌خورد و می‌افزاید: کانال آب را از بین بردند دیگر نمی‌شد زراعت کنیم، از این کانال هم برای شرب استفاده می‌کردیم که آبش از تلمبه‌ها می‌آمد. *زمین‌هایمان را شرکتی‌ها به زور گرفتند؛ حداقل به ما آب دهید این کشاورز اضافه کرد: برای شست‌و‌شو و آب دادن به حیوانات هم از آن استفاده می‌کردیم، الان آب نداریم زمین‌ها را گرفتند و نمی‌توانیم در آنها کشاورزی کنیم، زمین‌هایمان را به زور گرفتند و ما نتوانستیم از خودمان دفاع کنیم حداقل به ما آب بدهند، شغل که به ما ندادند زمین‌هایمان را هم بردند و زمین دیگری ندادند. وی با اشاره به مراجعه مسؤولان برای حل مشکلاتشان بیان می‌کند: گفتند کسی که تا یک‌صد هکتار زمین دارد حق ریشه به او پرداخت می‌شود، سؤال من این است این واقعا یک حرف قانونی است یا اینکه فقط در حد حرف زدن است؟! نه آب داریم نه بهداشت نه زمین نه جاده، زمین‌هایمان و کانال آب را به کسی نفروختیم با این وجود مانع کشاورزی ما می‌شوند. *آب روی مردم بسته شد تا اهالی مجبور به مهاجرت شوند رئیس شورای شهر شادگان روستای «سفحه» را فاقد هر‌گونه امکانات اولیه می‌داند و می‌گوید: اهالی اینجا نه آب کشاورزی دارند نه آب شرب، چون شرکت توسعه نیشکر آب را روی مردم بسته است تا آنها مجبور شوند هر چه زودتر روستا را تخلیه کنند، هر چند مردم این روستا می‌گویند زمین‌هایشان را نفروخته‌اند، قرار شده نماینده شادگان در مجلس شورای اسلامی پیگیر این موضوع شود. ولید آلبوناصر می‌افزاید: در کانال، زهکش‌های نیشکر تخلیه می‌شود که قابل مصرف نیست و به دلیل شوری حتی دام هم نمی‌تواند از آن بخورند، مردم روستا با تهیه بشکه آب شرب خود را تامین می‌کنند. وی درباره فشاری که شرکت نیشکر بر مردم روستا وارد می‌کنند توضیح می‌دهد: اجازه ساخت و ساز به آنها نمی‌دهند در حالی که خانه‌هایشان بسیار فرسوده شده و حتی حق تعمیر کردن سرویس بهداشتی را ندارند، برای همین چند خانوار مجبورند از یک سرویس بهداشتی اشتراکی استفاده کنند، فقط به این دلیل که می‌گویند مردم باید آنجا را تخلیه کنند. *شرکت نیشکر به تعهدات خود عمل نکرد آلبوناصر بیان می‌کند: مردم در صورتی می‌توانند روستا را تخلیه کنند که شرکت هم به قراری که بسته شده عمل کند، تعهدات شرکت این بوده که وام‌های با سود 4 درصد به آنها بدهد تا خانه بسازند، اما تاکنون هیچ اقدامی صورت نگرفته است، قرار بوده زمین‌هایی برای آنها تخصیص دهد تا به مکان دیگری جا به‌جا شوند اما اقدامات به کندی انجام می‌شود. *زیارت قبر شهید با عبور از دژبانی‌های حراست نیشکر! وی با اشاره به فاصله حدود 40 متر بین مزارع نیشکر و خانه‌های مسکونی «سفحه» اظهار می‌کند: مردم هر روز برای چرای دام‌های خود باید از چهار پست حراستی بگذرند، ماموران حراست مدام اطراف روستا هستند و مردم را کنترل می‌کنند، یعنی عملا در محاصره هستند، یک قبر شهید بیرون روستا وجود دارد که مادرش وقتی بخواهد به زیارت قبر برود باید از چندین پست حراست بگذرد. * اولویت استخدام با بومی‌ها باشد / غیر بومی‌ها جولان می‌دهند رئیس شورای شهر شادگان اظهار می‌کند: اگر هم زمین‌های روستا متعلق به نیشکر است و آنها را خریداری کرده اما بر اساس حکم دادگاه این شرکت موظف است روستاییان را در جای دیگر اسکان دهد و آنها را در شرکت شاغل کند. وی تذکر نماینده شادگان در مجلس شورای اسلامی به شرکت نیشکر را یادآور می‌شود و می‌افزاید: وی از شرکت خواست تا از افراد غیربومی استفاده نکند اما تا کنون این امر محقق نشده است، و این بدان معناست که اگر هم کار جابه‌جایی و اسکان مردم «سفحه» تحقق یابد اما آنها دغدغه بیکاری را همچنان خواهند داشت، چراکه کارشان کشاورزی بود و پس از جابه‌جایی زمین برای سکونت خودشان و دام‌هایشان در اختیارشان قرار نمی‌گیرد و دیگر خبری از زمین‌های زراعی برای کشت و کار نخواهد بود.
«سفحه» شادگان
روستای «سفحه» شادگان
مشکلات روستای «سفحه» شادگان *ماندگاری دود مزارع نیشکر بخشدار دارخوین درباره عملیات جابه‌جایی روستاییان به مکان دیگر می‌گوید: طرح هادی که طی آن زیرساخت‌های لازم برای یک مکانی مانند روستا تعیین می‌شود به پایان رسیده است اما هیچ اقدام عملی برای اجرای آن تاکنون صورت نگرفته و در حد طرح باقی مانده است. ناظم ثبوتی درباره مکان جدید استقرار روستاییان توضیح می‌دهد: این مکان حدود 14 هکتار مساحت دارد که تنها طرح هادی آن مشخص و آماده شده محل آن هم جنوب غربی شرکت توسعه نیشکر سلمان فارسی است که فاصله آن از مزارع نیشکر تنها 200 متر است و پس از جابه‌جایی مزاحمت دود حاصل از سوزندان نیشکر همچنان پا برجا باقی می‌ماند. وی می‌افزاید: ابتدا قرار بود برای هر خانوار تنها 300 متر اختصاص یابد اما به آن اعتراض شد چون همه اهالی دامدار هستند و از این راه امرار معاش می‌کنند بنابراین نیاز به فضای بیشتری دارند، یک روستایی حداقل یک‌هزار متر زمین دارد، که نهایتاً هم این متراژ برای هر خانوار در نظر گرفته شد در حالی که اهالی روستا خواهان اختصاص 2 هزار متر برای هر خانوار بودند. *عدم اقدام عملی پس از 17 سال! ثبوتی درباره تعهدات شرکت کشت و توسعه نیشکر می‌گوید: شرکت توسعه نیشکر سلمان فارسی متعهد شده بود پس از واگذاری زمین‌های روستای «سفحه» به این شرکت، امکانات زندگی در جای دیگر را برای اهالی این روستا فراهم کند؛ اما پس از گذشتن حدود 17 سال عملا هیچ کاری تاکنون انجام نشده است. وی درباره امکانات زندگی در این روستا بیان می‌کند: جاده وضعیت خیلی اسفناکی دارد اینقدر ناهمواری دارد که تردد را در تابستان به ویژه در زمستان به شدت سخت می‌کند؛ سال‌های سال است که مردم آب لوله‌کشی ندارند وضعیت آب آشامیدنی‌شان به شدت نگران کننده است، آب احشام‌شان از آب زه‌کش‌ها که شور است تامین می‌شود که باعث انواع و اقسام بیماری‌ها می‌شود؛ آب شرب مردم به‌وسیله یک تانکر تامین می‌شود که تقریبا 30 هزار لیتر است. بخشدار دارخوین اظهار می‌کند: برخی از کسانی که در روستای «سفحه» هستند و کشت و کار می‌کنند زمین‌هایشان به دلیل زهاب نیشکر شور شده و غیرقابل کشت شده‌اند. وی ادامه داد: خیلی‌ها به حاشیه اهواز مهاجرت کردند حتی وضعیت مدرسه اسف‌بار است و سقف آن هر آن ممکن است ریزش کند و فاجعه‌ای به بار بیاید، از شرکت کشت و توسعه نیشکر درخواست دو کانتینر کردیم تا دانش‌آموزان آنجا درس بخوانند که فقط یک کانتینر در اختیارمان گذاشتند و دانش‌آموزان به شکل ادواری یعنی پایه‌های مختلف در این مکان تحصیل می‌کنند و مدرسه تک معلم است.
مشکلات روستای «سفحه» شادگان
* نیشکر: باید تخلیه کنند مدیر روابط عمومی شرکت کشت و توسعه نیشکر درباره روستای «سفحه» می‌گوید: این روستا در واقع متعلق به شرکت است و اگر مردم تا حالا آنجا مانده‌اند تنها به این دلیل است که نخواستیم آنها را بیرون کنیم. حسین محمدزاده می‌افزاید: سال‌ها پیش زمین‌های این روستا خریداری شد و مردم باید آنجا را تخلیه کنند. وی درباره امکاناتی که قرار بود بود شرکت نیشکر در اختیار مردم بگذارد توضیح می‌دهد: کارها در حال انجام است و به‌زودی به پایان می‌رسد و مردم می‌توانند به جای جدیدی که برایشان مهیا شده است نقل مکان کنند. انتهای پیام/72026/ذ30
95/04/14 :: 18:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 151]
-
گوناگون
پربازدیدترینها