تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835904678
آذر منصوری: شهردار آینده تهران یک زن است - 24 آنلاین نیوز
واضح آرشیو وب فارسی:24 آنلاین نیوز: دوره پنجم انتخابات شوراهای شهر نگاه های بسیاری را به سوی خود جلب کرده است.بر این اساس اصولگراها اگرچه شرایط متفاوتی نسبت به انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ ندارند، به تعبیر بسیاری از تحلیلگران جریان اصولگرایی با این همه میلشان بیشتر به این است که همه تخم مرغ های خود را در سبد شورای شهر بگذارند. اصلاح طلبان این بار صرف نظر از توجه به انتخابات ریاست جمهوری۹۶ به دنبال سازو کاری برای پیروزی در انتخابات شورای شهر هستند، انتخاباتی که رویدادهای اخیر حساسیت های بسیار زیادی را حول آن ایجاد کرده و موجب شده نگاه به انتخابات این دوره از شورای شهر جدی تر شود. حتی بعید نیست شرایط موجود به معرفی و در نهایت انتخاب یک شهردار زن در تهران منتهی شود. در این راستا «آرمان امروز» با آذر منصوری فعال سیاسی اصلاح طلب به گفت وگو پرداخته است که در ادامه آن را از نظر می گذارنید. برنامه و مکانیزم اتخاذی اصلاح طلبان درانتخابات شورای شهر چیست؟ خط مشی اصلاح طلبان درانتخابات ۹۶ تداوم راه انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و انتخابات مجلس شورای اسلامی اسفندماه ۹۴ یا به تعبیری همان اتحاد، انسجام و رسیدن به ائتلاف حداکثری است. اگر این مسیر ادامه پیدا کند اصلاح طلبان می توانند به تناسب گام هایی که در انتخابات ۹۲و ۹۴ برداشته اند در انتخابات ۹۶ نیز گام دیگری بر دارند. اهمیت انتخابات شورای شهر کمتر از انتخابات مجلس شورای اسلامی نیست. شوراها خردترین نهاد دموکراتیک هستند که درقانون اساسی ایران وجود دارند. شوراها ظرفیت بی بدیلی برای دموکراتیزاسیون در حوزه مدیریت شهری است و به تعبیری نهال دموکراسی در ایران شوراهاست. اگر به درستی اصلاحات بتواند از این ظرفیت استفاده کند تغییرات بسیار مطلوبی در ساختار شوراها ایجاد خواهد شد. زیرا علاوه بر اینکه شورای عالی استان ها که به عنوان یک نهاد تصمیم گیر در سطح کلان کشور در قانون شوراها ایفای نقش می کنند همه شوراهای شهر، شهرستان، روستا، بخش واستان به تناسب ظرفیت و اختیاری که دارند در تعیمق مشارکت مردم، توزیع عادلانه منابع در شهرها، پیشگیری از فساد در حوزه های شهری شفاف سازی و پاسخگویی باید اثرگذار بوده و در این سمت و سو ایفای نقش کنند. ضمن اینکه یکی از وظایف جدی شوراها نهادینه کردن حوزه مشارکت مردم در حوزه مدیریت شهری است. قاعدتا این نگاه نسبت به شوراها در تعیین شاخص های جریانی که مورد حمایت اصلاح طلبان قرار می گیرد بسیار موثر و تعیین کننده است. بنابراین در نهایت اصلاحات با این رویکرد و چهارچوب وارد سازو کار انتخابات شورای شهر می شود. منظورتان این است رویکردی که نسبت به انتخابات شورای شهر به عنوان پارلمان محلی از سوی جریان های سیاسی اتخاذ می شود با انتخابات مجلس شورای اسلامی وریاست جمهوری متفاوت است؟ در واقع باید متفاوت باشد و نباید با نگاه سیاسی به انتخابات شورای شهر پرداخت. زیرا رویکردی که منتج به بستن یک لیست واحد اصلاح طلبی برای انتخابات شورای شهر می شود باید ناشی از یک رویکرد اجتماعی و تخصصی- شهری باشد. زیرا حوزه مدیریت شهری همان طور که از نام آن پیداست بیشتر یک مساله اجتماعی بوده و نیاز به تخصص شهری دارد و به طور کل ماموریتی در حوزه های شهری و شهرداری ها قلمداد می شود. علاوه بر این تجربه چهار دوره اخیر شورای شهر نیز نشان داده است در هر دوره که نگاه و جهتگیری جریان سیاسی در بستن لیست ها حاکم بوده است پس از انتخابات اثرات خود را به نحو جدی در انتخاب شهردار، تمرکز شوراها، توزیع عادلانه منابع در شهرداریها، شهرها و پیشگیری از فساد سیستماتیک نشان داده است. نمونه اخیر همان جدل هایی است که طی یک ماه اخیر با شهرداری تهران صورت گرفته است. بنابراین علاوه بر اینکه باید این نگاه کلان در ائتلاف شورای شهر وجود داشته باشد، باید رویکرد اصلاحات در انتخابات شورای شهر سال ۹۶ ادامه راه این جریان در انتخابات ۹۲ و ۹۴ باشد تا بتوانند گام های بعدی را در انتخابات آتی بردارند. بنابراین این پیچیدگی ها و ساختار موجود در شورای شهر است که انتخابات شوراها را از انتخابات مجلس متمایز می کند. اصلاح طلبان در شورای شهر در رابطه با زنان چه برنامه ای دارند؟ به طور کل زنان در ساختار آینده شورای شهر تا چه اندازه مورد توجه جریان اصلاح طلبی هستند؟ اصلاحات درباره زنان همان مسیری که در انتخابات ۹۴ در پیش گرفته است را به نحوی در سطح گفتمان سازی، اهمیت و افزایش حضور زنان در این نهاد منتخب دموکراتیک هم دنبال خواهد کرد. این جریان در تلاش است تا حداقل۳۰ درصد از سهم لیست های انتخابات شورای شهر به زنان اختصاص پیدا کند. زیرا ۳۰ درصد همان کف مورد انتظاری است که در شورای شهر برای زنان وجود دارد. با نگاهی به انتخابات شوراهای شهر و روستا در دوره های گذشته می توان دریافت که از همان نخستین دوره، حضور زنان در انتخابات شورای شهر بیشتر از انتخابات مجلس شورای اسلامی بوده است. بر اساس اخباری هم که وجود دارد، تعداد داوطلبان زن در چهارمین دوره از انتخابات شورای شهر و روستا در سراسر کشور ۱۲ هزار تن بوده است که ۶ هزار تن از این زنان توانستند توجه و آرای عمومی را به خود جلب کنند و این مساله نشان می دهد که زنان در انتخابات شورای شهر درصد حضورشان نیز پررنگ بوده و از سویی احتمال رای آوری آنها نیز به تدریج بسیار بیشتر از انتخابات مجلس شورای اسلامی است. بنابراین این ۳۰ درصد در حقیقت می تواند به عنوان یک مطالبه حداقلی مطرح شود، اما با توجه به تجربه ای که در انتخابات گذشته وجود دارد تعداد زنان در پنجمین دوره از انتخابات شورای اسلامی بسیار بیشتر از ۳۰ درصد است. از سویی همان طور که مشاهده شد اخیرا در چند شهر ایران چند زن رئیس شورای شهر شده اند. به نظرم این مساله نشان می دهد که گفتمان سازی اصلاح طلبان و تلاش آنها در جهت ضرورت مشارکت سیاسی زنان و لزوم مدیریت زنان در رئوس تصمیم گیری کشور تاثیر خود را گذاشته است و به همان ترتیب نیز این مسیرادامه خواهد داشت. می توان شاهد حضور گسترده زنان در سطح مدیریتی بود؟ آیا اصلاح طلبان در این دوره شهردار زن معرفی می کنند؟ با توجه به مسائلی که به آن اشاره شد، معتقدم که در دوره پنجم انتخابات شوراها حضور زنان افزایش پیدا می کند این خود به تنهایی نشانگر آن است که نرخ حضور و مشارکت زنان در سطوح مدیریتی کشور در حال افزایش است. علاوه بر آن، این روند حاکی از آن است که می توان آینده ای امید بخش برای زنان در مدیریت کلان کشور پیش بینی کرد. علاوه بر این احتمال بسیار زیادی وجود دارد که در دوره بعدی شوراها با نسلی از شهرداران زن روبه رو باشیم. اما با این همه معرفی شهردار زن از سوی اصلاح طلبان نیاز به گفتمان سازی و تصمیم گیری دارد. از سویی معرفی شهردار زن به عنوان یک گام اساسی از سوی اصلاحات بستگی به این مساله دارد که درطول زمان باقی مانده تا انتخابات، معرفی شهردار زن تا چه اندازه در سطح افکار عمومی مطرح و توجیه شود. از سویی اگر زنان درسطوح مدیریت شهرداری حضور داشته باشند این حضور می تواند در تلفیق فضای شهرها، زیبا سازی فضای شهری، بهبود کیفیت مبلمان شهری و درتوزیع عادلانه منابع در شهرداری ها موثر واقع شود، به همین علت این احتمال وجود دارد که شهردار آینده تهران یک زن باشد. چه مساله ای سبب می شود که زنان در انتخابات شورای شهر حضور بالاتری نسبت به انتخابات مجلس شورای اسلامی داشته باشند؟ زنان درانتخابات شورای شهر پس از قبول مسئولیت به عنوان نماینده در پارلمان محلی، برخلاف زنان در مجلس شورای اسلامی نیازی به نقل مکان ندارند و درحوزه های انتخابیه خودکه معمولا شهرهای کوچکی است مردم نسبت به آنها شناخت دارند و درنهایت می توانندآرای بالایی برای کسب کرسی های پارلمان محلی کسب نمایند. درواقع اقبال بالای مردم نسبت به زنان درانتخابات شورای شهر برگرفته از ساختار فرهنگی، اجتماعی و تاریخی جامعه ماست و این مساله سبب می شود که درحوزه مدیریت شهری هم تمایل زنان به عنوان انتخاب شوندگان بالا باشد واز سویی نیز مردم با توجه به گستره دایره انتخاباتی خود نام زنان را در لیست ها ببیند و درنهایت به آنها رای دهند. به نظر علت اصلی تفاوت حضور و رای بالای زنان در انتخابات شورای شهر نسبت به انتخابات مجلس شورای اسلامی نیز در همین مساله است. بدین ترتیب حضور زنان و اقبال بیشتر مردم به آنها نیاز به گفتمان سازی دارد تا این نگاه جریان سازی شود. زیرا به همان میزان که مردان می توانند نمایندگی یک شهرستان و استان را به عهده بگیرند زنان هم می توانند از عهده این مسئولیت بر آیند مشروط بر اینکه برای رفع محدودیت و مرزهای موجود بر سر راه زنان برنامه ریزی های لازم صورت بپذیرد. آیا هدف اصلاح طلبان تنها انتخاب شهردار است، یا برعکس در پی اصلاح ساختار شهرداری هستند ؟ قاعدتا توجه و هدف اصلی اصلاح طلبان، اصلاح ساختار شهرداری هاست. به همین علت اصلاح طلبان باید برای حوزه مدیریت شهری برنامه داشته باشند. برنامه ای که با یک چشم انداز چهار ساله تدوین شده باشد و همچنین باید مشخص کند که برنامه این جریان برای اصلاح ساختار شهرداری ها، کارآمد کردن شهرداری ها و توزیع عادلانه منابع به شهرداری ها چیست. بخشی از فساد موجود در شهرداری ها به قوانین این سازمان باز می گردد. این قوانین دست شهرداری ها را آن چنان باز گذاشته است که منتهی به تعیین رقم های سقف و کف غیر معمولی می شود که وقتی دامنه این ارقام و اختیارات شهرداری مورد بررسی قرار می گیرد به خوبی می توان پی برد که این دامنه ارقام با توجه به اختیارات شهرداری موجب تولید فساد و رانت در شهرداری ها می شود. نمونه بارز آن تخفیفی است که در صدور مجوز به شهرداری اعم از توافقات و کمیسیون ماده ۱۰۰به شهرداری تهران داده شد. بخشی از این تخلفات تحت تاثیر ضعفی است که در قوانین شهرداری وجود دارد، به همین علت لازم است جریان اصلاحات برای اصلاح این قوانین و کارآمدتر کردن آن در جهت پیشگیری از فساد و توزیع عادلانه منابع، برنامه ریزی داشته باشد. بخش دیگر آن به شفاف سازی عملکرد حوزه های شهری و پاسخگو کردن شهردار در مقابل برنامه ها و رفتارش باز می گردد. بنابراین در گام نخست باید چهارچوبی برای پاسخگویی اعضای شورای شهر طراحی کرد. زیرا به نظر می رسد که دراین دو حوزه به نحوی با چالش روبه رو هستیم. بخشی از مشکلات شهرداری ها به شورای شهر باز می گردد. قاعدتا نقش اصلی شوراها نظارت برشهرداری هاست و این نظارت شورای شهر بر عملکرد شهرداری تعریف نشده است. بنابراین باید مساله نظارت اعضای شورای شهر بر عملکرد شهرداری ها در برنامه جریان های سیاسی در انتخابات آتی روشن باشد. همچنین هر یک از احزاب و جریان هایی که لیستی در انتخابات شورای شهر ارائه می دهند در این لیست باید روشن شود که برنامه آنها در جهت ملزم ساختن بیشتر منتخبان به تعهدات، مطالبات مردم، شفاف سازی و پاسخگویی چیست. این طور نباشد که تنها لیستی ارائه شود، مردم به آن رای دهند و پس از آن مردم هیچ برنامه ای برای ارتباط با منتخبان خود و هیچ نظارتی برعملکرد اعضای شورای شهر نداشته باشند. اینجاست که باید گفت اصلاحات باید یک برنامه بسیار جدی در این حوزه به ویژه نسبت به شفاف سازی و پاسخگویی، برای ارتباط دوسویه با مردم داشته باشد. از این رو اگر ما خواهان رفع فساد در شهرداری ها، پاسخگویی نسبت به آنها و تقسیم منابع عادلانه شهرداریها در همه نقاط شهرها به ویژه تهران هستیم باید نقش شورایارها برای نظارت برعملکرد شهرداری و مناطق ۲۲ گانه آن تبیین شود. زیرا اگر نظارت دقیق و درستی بر عملکرد شهرداری ها در طول ۸ ساله گذشته صورت می گرفت امروز کلانشهر تهران با مشکلات گوناگون و بزرگی مواجه نبود که بعضا بسیاری از این مشکلات لاینحل است. امروز شهر تهران با حجم بسیار بالایی از فساد روبه رو است اما عده ای در تلاشند که صورت مساله را به هر نحوی پاک کنند. اما به هر رو با پاک کردن صورت مساله تنها به بزرگ شدن مشکلات دامن می زنیم، به همین علت در هر دو سطح شورای شهر و شهرداری، اصلاحات باید برنامه داشته باشند تا از گسترش فساد در شهرداری ها جلوگیری به عمل آورده شود. از برنامه اصلاحات در انتخابات شورای شهر سخن گفتید، اما وضعیت اصولگراها در این انتخابات چگونه است؟ اگر معیار و قضاوت ما انتخابات مجلس دهم باشد به نظر می رسد که مشکل اصلی این جریان پایگاه اجتماعی شان است، زیرا در همان عرصه تبلیغات رسمی هم اگر به شهر تهران توجه دقیق می شد در شهرهایی مانند اسلامشهر و شهر ری حجم تبلیغات اصولگرایان تقریبا چند برابر اصلاح طلبان بود، اما به هر رو مساله اصلی اصولگراها همان پایگاه اجتماعی شان است که اعتماد خود را نسبت به این جریان از دست داده اند، علت این امر هم کاملا قابل اثبات است. به طور مثال اگر درصد مشارکت مردم را در اسلامشهر یا شهر ری مورد بررسی قرار دهیم، پی می بریم که تنها۳۰ درصد از مردم این نواحی در انتخابات شرکت کردند و در حقیقت در این مناطق هم که جریان اصولگرا تصور می کرد آرای لازم را می تواند کسب کند نتوانست رای لازم را به دست آورد. در مقابل این جریان، اصلاحات به انسجام حداکثری رسیده و در انتخابات آینده نیز این انسجام ادامه خواهد داشت و از سویی جریان های منتسب به اصلاحات و طیف هایی که در دوره های گذشته از عدم حضور در انتخابات سخن می گفتند به هیچ رو در انتخابات مجلس حتی زمزمه ای از عدم حضور به میان نیاوردند. در نهایت پایگاه اجتماعی اصلاحات به مراتب فعال تر و مشارکت جویانه تر از اصولگراهاست، به ویژه در تهران که مردم لیستی رای دادند در انتخابات آینده اثرات خود را خواهد گذاشت. بنابراین آرای لیستی و توجه مردم به جریان های سیاسی و تحولات اخیر از یک سو و از سویی دیگر عملکرد غیر قابل دفاع اصولگرایان در کلانشهری مانند تهران که می تواند در آرای عمومی اثرگذار باشد سبب می شود که اقبال اصولگرایان در انتخابات آینده کاهش پیدا کند، البته همه این مسائل مشروط به آن است که مردم حضور جدی در انتخابات داشته باشند که در حقیقت همزمانی انتخابات ریاست جمهوری با انتخابات شورای شهر سبب گشته که سرنوشت دو انتخابات به یکدیگر گره بخورد. بنابراین اگر در انتخابات آینده ما شاهد مشارکت گسترده مردم در پای صندوق های رای باشیم و اصلاحات هم بتواند با ائتلاف حداکثری در انتخابات حضور پیدا کند به مراتب شانس اصلاحات در انتخابات پیش رو از اصولگراها بیشتر خواهد بود. تشکیل کمیته انتخاباتی از سوی یکی از جریان های اصلاح طلب نگرانی های را مبنی بر عدم ارائه یک لیست واحد یا ایجاد دو دستگی در اردوگاه اصلاح طلبی به وجود آورده است؛ آیا ارائه یک لیست جداگانه از سوی یکی از جریان های اصلاح طلبی خطرناک نیست؟ تجربه انتخابات ۹۴ نشان داده است که ساز وکار شکل گیری ائتلاف ساز و کار موفقی بوده است و در صورتی که مشکلی وجود داشته باشد، باید آسیب شناسی شده تا متناسب با انتخابات شورای شهر کارآمدی خود را نشان دهد؛ به طور قطع این اتفاق خواهد افتاد اما قاعدتا احزاب و جریان های اصلاح طلب با توجه به تجربه انتخابات مجلس این مسیر را ادامه می دهند. مسیری که به تقویت سامانه ائتلاف، رسیدن به انسجام از سوی اصلاحات و در نهایت به ارائه یک لیست واحد منتهی شود. مهم این است که اکثریت احزاب منتسب به جریان اصلاح طلب و شخصیت های موثر این جریان بر کارآمدی شورای عالی سیاستگذاری نظر مساعد دارند. با این همه نقص هایی در شورای عالی سیاستگذاری وجود دارد که باید این نقص ها برطرف شود. در نهایت روشن است که تلاش های حال و آینده اصلاحات به یک لیست منتهی می شود. به رغم همه مشکلات اصلاحات توانست لیستی در مجلس شورای اسلامی ارائه دهد که بیشترین رای را در تهران کسب کند. بنابراین تصور می رود که در ادامه کار ممکن است اختلاف نظرهایی وجود داشته باشد اما به طور قطع این اختلاف ها با گفت وگو، تعامل و همفکری رفع خواهد شد به همین علت باید اذعان داشت که اختلاف نظرها پدیده جدیدی نیست. مهم این است که مجموعه جریان اصلاحات به این ضرورت پی برده است که پاشنه آشیل آنها تنها چنددستگی و تفرقه است و در نهایت با ارائه لیست های مختلف تنها مردم را سرگردان می کنند. هر گاه این جریان توانست به درستی تصمیم بگیرد و به انسجام و اتحاد برسد، مردم نیز با آنها همراهی کردند؛ اما برعکس عدم انسجام آنها، همان طور که تجربه سال ۸۴ هم نشان داد سبب سردرگمی حامیانشان خواهد شد. اصلاحات تجربه چند دستگی را درانتخابات گذشته دارد. بنابراین باید دید که مقدورات و ممکنات اصلاحات در انتخابات بعدی چیست، در نهایت برای پیروزی باید از این انسجام و اتحاد مراقبت کرد. به همین علت گمان می رود که ما در انتخابات پیش رو شاهد تکرار اتحاد و انسجام اصلاح طلبان خواهیم بود. آیا بانوان اصلاح طلب در انتخابات ۹۶ برای حمایت از روحانی شروط جداگانه ای دارند؟ گمان می رود که عملکرد روحانی در حوزه زنان طی سه سال گذشته عملکرد قابل دفاعی بوده است، زیرا یکی از نیروهای موثر کابینه، خانم مولاوردی معاونت زنان ریاست جمهوری است، وی از همان زمانی که این مسئولیت را به عهده گرفت از ظرفیت معاونت زنان ریاست جمهوری بهترین بهره را برای جریان سازی عدالت جنسیتی برده است که این مساله اثر خود را در برنامه ششم عدالت توسعه هم نشان خواهد داد. در حقیقت جریان سازی عدالت جنسیتی در برنامه ششم توسعه نشان می دهد که در حوزه زنان نگاه راهبردی که باید در دولت رخ می داد، اتفاق افتاد و اگر این بخش از برنامه ششم در مجلس دهم تصویب شود قاعدتا مسیری باز خواهد شد. بنابراین می توان امیدوار بود به اینکه دولت می تواند در همه زمینه ها تبعیض های موجود علیه زنان را از بین ببرد. اگرچه باید در نظر داشت که موانع موجود در مسیر راه معاونت زنان ریاست جمهوری غیر قابل مقایسه با وزراتخانه ای مانند وزارت صنعت ومعدن یا وزارتخانه های دیگر است. حساسیت ها، مقاومت ها و سنگ اندازی هایی که در این حوزه وجود دارد سبب می شود که حتی در رابطه با حضور زنان در استادیوم مساله کاملا سیاسی شود و به یک مانع جدی در برابر دولت تبدیل شود. گمان می رود که در انتخابات ۹۶ مطالبه جدی زنان اصلاح طلب نخست تقویت جایگاه معاونت زنان ریاست جمهوری است. زیرا این جایگاه به تناسب سطحش از ظرفیت ها و ساختار لازم برای اجرایی کردن جریان سازی عدالت جنسیتی در بخش های زیر مجموعه دولت برخوردار نیست. به همین دلیل این ساختار باید اصلاح شود. در حقیقت ساختار معاونت زنان مانند سری است که این سر، دست و پا برای اجرایی کردن دستورهایی که می دهد، ندارد. بنابراین باید این ساختار به تناسب سر اصلاح شود تا معاونت زنان از اختیارات و امتیازات لازم برای به کار گیری زنان در سطوح مدیریتی، نقش بخشیدن و اثرگذاری بیشتر در برنامه های زیر مجموعه دولت در حوزه زنان برخوردار شود. به عنوان سوال آخر یکی از افتخارات اصولگراها با وجود عملکرد ضعیف دولت قبل این است که احمدی نژاد در کابینه خود وزیر زن داشته است، آیا بانوان اصلاح طلب در این زمینه رایزنی ای با روحانی برای حمایت از او در انتخابات آتی خواهند داشت؟ در گفت وگوهای متعددی که تاکنون در راستای مطالبات زنان با ریاست جمهوری صورت گرفته است مساله به کارگیری وزرای زن در کابینه مورد توجه قرار گرفته اما چون مجلس نهم سازو کار متفاوتی با دولت یازدهم داشت و از آنجا که کسی مانند فرجی دانا نتوانست رای اعتماد از مجلس نهم کسب کند به طریق اولی چنین مجلس در رابطه با معرفی وزیر زن مقاومت جدی از خود نشان می داد. بنابراین اگرچه مشارکت سیاسی زنان در دولت روحانی افزایش پیدا کرده است و گرچه بخشی از مطالبات اصلاحات در حوزه زنان در برنامه ششم توسعه دیده شده است اما یکی از انتظارات بانوان اصلاح طلب در دولت بعدی با توجه به اینکه مجلسی همراه با دولت شکل گرفته است این خواهد بود که بخشی از کابینه روحانی و وزرای او از زنانی باشند که بتوانند در سطح وزیر نیز ایفای نقش کنند. گام نخست در راستای به کار گیری وزیر زن را دولت نهم برداشت، اکنون روحانی بایدگام های محکم تری در این راستا بردارد و با توجه به اینکه زنان توانمندی درسطح وزیر در کشور وجود دارند قاعدتا این مطالبه به صورت جدی مطرح خواهد شد. بنابراین نخست جریان سازی عدالت جنسیتی، سپس تقویت جایگاه معاونت زنان در ریاست جمهوری و در نهایت معرفی زنان شاخص و توانمند به عنوان وزیر برای دولت آینده روحانی مطالبات زنان اصلاح طلب در انتخابات ۹۶ خواهد بود.
پنجشنبه ، ۱مهر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 24 آنلاین نیوز]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها