محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843647105
تکفیری های عراق؛ محصول پروژه مذهب علیه مذهب آمریکایی - سعودی - پایگاه خبری تحلیلی بصیر آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:بصیر آنلاین: یکی از عوامل مهم درگیری های خونین منطقه، تکفیر شیعیان از سوی علما و روحانیون افراطی وهابی و سلفی است. به گزارش بصیرآنلاین ؛ در حال حاضر یکی از عوامل مهم فتنه گری در منطقه؛ جریان سلفی تکفیری است که در لباس دفاع از سنت، با حمایت وهابیت عملا در مسیر منافع غرب گام برمی دارد. سلفی ها روایات خود را مستقیما از احمد بن حنبل (متولد 241)، احمد بن تیمیه (متولد 728)، ابن القیم الجوزیه(متولد 751) و محمد بن عبدالوهاب تمیمی نجدی (متولد 1115-1206) می گیرند. سلفیه بعد از محمد بن عبدالوهاب به صورت یک شکل و ساختار سیاسی درآمد و هم پیمانی وی با محمد بن سعود پایه گذار حاکمیت آل سعود در عربستان به این روند تسریع بخشید. پیوند میان علما و حاکمان سعودی گرچه دچار تغییر و تحول شده است و شیوخ وهابی از برخی اختیارات خود از جمله بازداشت و امر قضا بازماندند؛ اما در عین حال هنوز هم از وضعیت و جایگاه خوبی در نظام سیاسی سعودی برخوردار هستند. علاوه بر سرزمین حجاز، مصر نیز از تغییر و تحولات عقیدتی بی نصیب نماند و سلفی های این کشور با اقدامات و فعالیت های حسن البناء، سیر جدیدی در آموزه های عقیدتی اهل سنت تجربه کردند و باب های جدیدی برای این گروه جهت گشودن روزنه های محدود اجتهاد باز شد؛ اما با مرگ زود هنگام حسن البناء جنبش اخوان المسلمین تحت تأثیر اندیشه های دو شخصیت، به نام های ابوالاعلی مودودی و سید قطب قرار گرفت و آنها ضمن تثبیت روش پایبندی به متون دینی بر اساس دیدگاه های خاص فقهی خود، دیدگاه تکفیر را پی ریزی کردند. سید قطب که تحت تأثیر اندیشه های ابن قیم جوزی در خصوص رفتار با اهل کتاب بود این اعتقاد را داشت که اهل کتاب تا زمانی که جزیه پرداخت می کنند می توانند در سرزمین های اسلامی با آرامش زندگی کنند؛ در غیر این صورت مسلمانان باید با آنان به جهاد بپردازند. حمایت عربستان و کشورهای حاشیه ای خلیج فارس هماهنگی فراوانی میان سلفیون سنتی و جنبش اخوان المسلمین ایجاد کرد. از سویی دیگر دیدگاه ضد سوسیالیسم سلفیون جدید به خصوص در جریان جنگ های نیروهای جهاد افغانستان با شوروی مورد توجه شیوخ وهابی عربستان قرار گرفت. در نهایت سلفیه با اعلام تشکیل جبهه جهانی اسلام برای جهاد با یهودیان و صلیبی ها به رهبری اسامه بن لادن عربستانی و ایمن الظواهری مصری بیش از پیش توجه به گرایش های مبارزاتی را مورد توجه خود قرار داد. بی تردید حادثه 11 سپتامبر نقطه عطف در تاریخ تحولات معاصر است. جریان اسلام سلفی که بعد از عربستان سعودی در قالب جنگجویان طالبانی ظاهر شده بود منافع بسیاری از کشورهای منطقه را به خطر انداخت. قرائت خشن و متحجرانه از سنت نبوی و برداشت های ظاهری از آیات قرآن، طالبان را بر آن داشت که حتی برای مخالفان فکری و سیاسی خود نیز تعیین تکلیف کنند و رسالتی فراتر از قد و اندازه خود در نظر بگیرند. این جریان فکری خود را در محدوده جغرافیایی افغانستان محدود نکرد؛ بلکه برای خود مسئولیت اشاعه تعالیم اسلام مبتنی بر قرائت سلفی به سایر کشورهای منطقه را در نظر گرفته بود. این گروه ضمن اختلاف نظر با سایر گروه های سنی، سرسختانه نسبت به شیعیان کینه می ورزید و به همین خاطر به مراتب سیاستی خشن در قبال آنان به کار برد. حوادث 11 سپتامبر باعث ارتقای جایگاه راهبردی گروه های نظامی و شبه نظامی و محوریت قرار گرفتن تفکر القاعده شد. چنین پدیده ای از زمان پیدایش، عمدتا از سوی تفکر استراتژیک کاخ سفید مورد حمایت قرار گرفت؛ اما بعدها با توجه به اصطکاک منافع آنان در منطقه، نزاعی عمیق میان آنان درگرفت و در نهایت باعث تهاجم نظامی آمریکا به افغانستان شد. علاوه بر افغانستان، یکی دیگر از مراکز رشد سلفی گری، لبنان است. جریان سلفی شام در دمشق توسط ناصرالدین الالبانی ظهور کرد. تفکر سلفی در اواخر دهه 50 توسط تعدادی از طلاب مراکز دینی عربستان به لبنان راه یافت. مهم ترین این افراد شیخ سالم الشهال و شیخ عبدالرزاق الزغبی بودند. این دو نفر طرابلس را به مرکز گسترش و ترویج تفکر سلفی در تمام مناطق لبنان تبدیل کردند. فعالیت سلفی ها در لبنان از طرابلس شروع شد. از سال 1977 سلفیه به نحو چشمگیری توسط افرادی که محورشان شیخ سالم الشهال بود، فعال شد. در سال 1981 به صورت تشکیلات منظم و سازمان یافته، فعالیت خود را شروع و جمعیت نواه الجیش اسلامی را بنیان گذاری کردند. این تشکیلات در کنار سایر تشکیلات و نیروهای اسلامی سنی که عرصه را تحت سیطره خود داشتند از جمله جنبش توحید اسلامی یا جماعت اسلامی حضور کم رنگی داشتند. با فروپاشی جنبش توحید اسلامی بعد از حوادث طرابلس در سال 1985 سلفی ها امکان توسعه و گسترش بیشتری یافتند و توانستند ویژگی های عقیدتی خود را به عنوان یک جماعت مستقل ابراز کنند. حضور آنان به طور متمرکز و قوی در طرابلس و برخی مناطق شمال از جمله عکار و الضنیه به چشم می خورد. در کل، مناطق شمال به علت استقرار اکثر شخصیت ها و موسسات سلفی لبنانی برای سلفی ها اهمیت خاص دارد. همچنین حوادث سال های اخیر که در این مناطق بین دولت و سلفی ها روی داده است مانند حوادث ظنیه، انفجار کلیساها، حمله به منافع غربی ها و ماجرای احمد الاسیر و دار و دسته اش و به تبع آن تحولات و اقدامات امنیتی دستگاه های دولتی، شمال را به پایگاه و مرکز تجمع سلفی ها تبدیل کرده است. در اواسط دهه 90 جنبش سلفیه دستخوش بحران ها و حوادث تعیین کننده ای شد که به تضعیف فعالیت آن انجامید؛ زیرا دستگاه امنیتی لبنان به کمک حزب الله به علت بمب گذاری ها و جنایات و ترورهایی که پیروان این جنبش مرتکب می شدند آنها را تحت فشار قرار داد. پس از وقوع حوادث 11 سپتامبر در سال 2001 فشارهای امنیتی بر گروه های سلفی تشدید شد. با بررسی پراکندکی جمعیت ها، مدارس و مراکز آموزشی و دینی سلفیه و نیز ساخت مساجدی در روستاهای فقیر و استفاده از این مساجد برای تبلیغ مذهب سلفیه می توان به روند گسترش چشمگیر سلفی ها در شمال لبنان پی برد. حجم رشد و گسترش سلفیه را در این مناطق می توان با انجام مقایسه های ساده دریافت. برای مثال از مجموع هفتاد مسجد در شهر طرابلس، 16 مسجد متعلق به سلفی ها است؛ در حالی که دارالافتاء با وجود انبوه امامان تابع خود فقط 13 مسجد و جنبش توحید و جماعت هر یک فقط 7 مسجد را در اختیار دارند. در عکار حدود 210 مسجد وجود دارد که در روستاها و شهرهای کوچک پراکنده اند. از این تعداد 27 مسجد متعلق به وهابی ها است که در آن به انجام وظایف نماز جماعت و تدریس می پردازند. جریان مشکوک فتح الاسلام در لبنان و تحریکات نظامی این گروه در اردوگاه نهرالبارد نیز ناشی از تلاش های جریان های افراطی اهل سنت برای تاثیرگذاری در تحولات منطقه به خصوص لبنان بود. گزارش ها حاکی از آن بود رهبری این جریان به عهده فردی بنام "ابوخالد العلمه " بود که سابقه عملیات تروریستی در عراق و همکاری با ایمن الظواهری و ابومصعب الزرقاوی را داشت. وی به واسطه برخی اقدامات خرابکارانه علیه شیعیان تحت تعقیب قرار گرفت و مدتی نیز در سوریه زندانی شد. وی بعد از آزادی از زندان، با همکاری یک اردنی فلسطینی تبار بنام شاکر العبیسی اقدام به تاسیس گروه فتح الاسلام کرد. العبیسی در سال 1970 وارد سازمان فلسطینی فتح شده بود، اما بعدها جزو گروه های شورشی علیه عرفات در آمد و در سال 1990به القاعده پیوست. وی در سوریه تحت تعقیب بود و در مدت سه سال در زندان به سر برد. العبیسی بعد از آزادی از زندان با زرقاوی ملاقات داشت و در نهایت بعد از توافق با العلمه گروهی با نام فتح الاسلام شکل گرفت. این گروه وارد خاک لبنان شد و اقدامات تروریستی متعددی را در این کشور مانند انفجار مینی بوس حامل مسافران، برهم زدن اعتصابات ضد سینوره و اختلاف بین شیعه و سنی انجام داد. پرونده گروه فتح الاسلام در نهایت با دخالت دولت سینیوره و خویشتن داری حزب الله لبنان بسته شد؛ اما کارشناسان و صاحب نظران سیاسی این تلاش ها را در راستای کاهش اقتدار حزب الله ارزیابی کردند. براساس نظر تحلیلگران، آنچه در لبنان روی داد بخشی از سناریوی ناتمام آمریکایی - اسرائیلی بود که در سیاست آزمون و خطا از زمان جنگ سی و سه روزه با قوت بیشتر در حال تجربه شدن بود. از دیگر نقاطی که، جریان تکفیری ها به صورت فعال در حوادث سیاسی نقش آفرینی می کنند؛ عراق است. در حال حاضر یک دولت شیعی در این کشور در راس امور اجرایی عراق قرار دارد؛ اما حضور عناصر شیعی منافع برخی از سران منطقه، بعثی ها و گروه های تندروی سنی مذهب این کشور را به مخاطره انداخته است. با توجه به وجود خاطره هشت سال دفاع جانانه جمهوری اسلامی ایران از مرزهای خود و حمایت همه جانبه سران عرب منطقه از صدام حسین در جنگ تحمیلی، تصویری از دیکتاتور بعثی به عنوان سرداری مدافع عزت اعراب و مذهب اهل سنت در برابر خطر عجم های شیعی مسلک در باور سنیان عراق و سایرکشورهای منطقه چنان نفوذ کرده بود که تصور می کردند حضور ایرانیان در عراق و برقراری پیوند مستحکم میان شیعیان منطقه، حیات سیاسی عرب و نفوذ مذهب اهل سنت را به خطر خواهد افکند. از طرفی دیگر چون حوادث پیش آمده باعث تضعیف حزب بعث شده بود برای رهایی از این تنگنا، اتحادی استراتژیک میان سنیان ناراضی و عناصر حزب بعث شکل گرفت. از بعد مذهبی نیز القاعده امکان بیشتری را برای جولان دادن در مناطق سنی نشین یافت. از این پس، روند خشونت در عراق شتاب بیشتری به خود گرفت و تکفیری ها در این کشور عرصه را برای اقدامات خود مناسب دیدند. گرچه وقوع جنگ مذهبی در غرب آسیا تازگی ندارد؛ اما افزایش چنین نزاع هایی در پاکستان و عراق به یک نگرانی عمده تبدیل شده که به دیگر کشورهای منطقه مثل سوریه نیز کشیده شد و باعث به وجود آمدن داعش ها و جبهه النصره ها شده است و متاسفانه نشست های مشترک شیعه و سنی نتیجه ای قابل ملاحظه در بر نداشته است. یکی از عوامل مهم درگیری های خونین منطقه، بحث تکفیر شیعیان و مطرح کردن آن از سوی علما و روحانیون افراطی وهابی و سلفی است که باعث قربانی شدن بسیاری از شیعیان بی گناه در منطقه شده است. جالب اینجاست که به جای برخورد مناسب و معقولانه با این پدیده و اعلام برائت از اقدامات خشن و سرکوبگرایانه، پس از دستگیری صدام سی و هشت نفر از علمای سلفی عربستان سعودی در بیانیه ای ضمن ابراز تاسف از سقوط بغداد آن را توطئه مشکوک صلیبیون، روافض و صفویان دانستند و هدف از آن را حفاظت و حمایت از اشغالگران و تحدید نفوذ اهل سنت در منطقه و ایجاد هلال شیعه و تجزیه عراق به سه منطقه کردی، شیعی و سنی خواندند. کاملا مشخص بود که در این نوع تقسیم بندی روافض یعنی شیعیان، صفویان همان ایرانیان و اشغال گران نیز سربازان صلیبی هستند. سازمان ها و جنبش های متعددی که حول محور القاعده در عراق فعالیت می کنند سازمان قاعده الجهاد فی بلاد الرافدین این سازمان خطرناک ترین گروه تروریستی عراق است که اساس فعالیت های آن شامل بمب گذاری خودروها، ترور و آدم ربایی، کشتن بی گناهان، سربریدن و مثله کردن اجساد است. این سازمان ارتباط مستحکمی با سازمان های نظامی بعث مثل ارتش اسلامی عراق؛ گردان های ثوره العشرین و داعش دارد و با سازمان های تروریستی جهانی هم ارتباطات مستحکمی دارد. حوزه فعالیت این سازمان مناطقی چون الانبار، موصل، تکریت، دیالی و حومه های جنوبی و شمالی و غربی بغداد است. ساختار نظامی آن را غیرنظامیان افراطی داخلی و خارجی تشکیل می دهند و از بدو تاسیس رهبری آن به عهده ابو مصعب الزرقاوی بود. این گروه اکنون با داعش به داخل موصل فرار کرده و فرار را بر قرار ترجیح داده است. حزب التحریر هدف اعضای این گروه؛ ایجاد حکومتی خلافتی در عراق و بیرون راندن کفار از عراق است. این گروه با سازمان قاعده الجهاد فی بلاد الرافدین در ارتباط است و حوزه فعالیت آن دیالی و برخی از بخش های بغداد است. ارتش اسلامی عراق این گروه از اسلام گرایان افراطی و عناصری از رژیم سابق عراق تشکیل شده است. حوزه فعالیت این گروه مرکز عراق است، ضمن اینکه در موصل و بصره هم هسته هایی دارد. ارتش انصارالسنه این گروه از سنی های بسیار افراطی تشکیل شده و اعضای آن را سنی های افراطی عراقی و غیرعراقی و برخی از عناصر رژیم سابق تشکیل می دهند. حوزه فعالیت این گروه مرکز و شمال عراق است و از هم پیمانان سازمان قاعده الجهاد فی البلاد الرافدین است. محمد الجحیشی از رهبران برجسته این گروه به حساب می آید که با داعش بیعت کرده است. مناصروا و اهل السنه این گروه در ژوئن 2005ظهور کرد و بیانیه تاسیس آن در تاریخ 13ژوئن 2005 صادر شد و حوزه فعالیت آن؛ مرکز و جنوب عراق (بصره) است و در منطقه الدوره، بغداد و ابورشید هم فعالیت هایی دارد. این گروه انفجار کمربند انفجایی در مسجد شیعیان در جاده بغداد به بصره را که به کشته شدن 46 غیرنظامی منجر شد و همچنین ربودن و قتل رییس اتحاد الکراتیه در بابل را که یک شیعه بود، بر عهده گرفت. علاوه بر این تعدادی از اعضای کادر سازمان بدر (سپاه بدر) در منطقه الطلیعه در مسیر بغداد به حله را به شهادت رساند. گروه یاران اهل سنت قتل بیست نفر را که از منطقه الدوره در بغداد ربوده شده بودند و جسد آنان در تاریخ 2 آگوست 2005 در منطقه المعالف در جنوب بغداد پیدا شد را نیز بر عهده گرفت. سپاه عمر سازمان قاعده الجهاد فی بلاد الرافدین در تاریخ 5 جولای 2005 تشکیل این گروه را اعلام کرد و مدعی شد شهادت اعضای کادر سازمان بدر توسط آن انجام شده است. رهبر این سازمان جمال التکریتی است که ابواسلام نامیده می شود. او از عشیره البوناصر در تکریت و یکی از همکاران زرقاوی است. این گروه تا تاریخ 29 آگوست 2005 انجام 200 عملیات ترور و شهادت تعداد زیادی از اعضای جنبش های اسلامی و ملی را بر عهده گرفته است. انفجار ساختمان موسسه شهید محراب در تلعفر در تاریخ 23 جولای 2005 نیز از سوی این گروه بر عهده گرفته شد. جیش الطائفه المنصوره این گروه در اواخر ژوئیه 2005 ظهور کرد. پرتاب خمپاره به سمت زائران امام موسی کاظم در تاریخ 13 آگوست 2005 از سوی این گروه بر عهده گرفته شد و اولین بیانیه آن در تاریخ 26 جولای 2005 از طریق اینترنت منتشر شد و در آن ادعا شد که این گروه پس از سقوط رژیم صدام تاسیس شده است. فرمانده این گروه ابوعمر الانصاری است و ابو اسامه نیز سخنگوی این گروه است. حوزه فعالیت این گروه در مناطق الطارمیه المشاهده، التاجی، الطیفیه، و عویریج است. گروه الانصار وابسته به گردان انتحاری براء بن مالک گروه گردان براء بن مالک مسئولیت 11 عملیات در فاصله زمانی 9 ژوئن 2006 تا 29 ژوئن 2006 و 6 عملیات در فاصله زمانی 20 تا 17 جولای 2006 از جمله یک خودروی بمب گذاری شده و انفجار یک کمربند انفجاری را بر عهده گرفت. جیش محمد (الحق) این گروه شامل مجموعه ای از تکفیری ها و بعثی ها و طرفدار تبعیض نژادی بر اساس انتساب های عشیره ای است. این گروه برای بازگرداندن حزب بعث اقدام می کند و شعار آن "حکومت برای اعراب سنی عراق است " بوده است. گروه ابو ایمن حوزه فعالیت این گروه در موصل و فلوجه است. این گروه در فعالیت های خود به تجربه تکفیری هایی متکی است که در گذشته عضو ارتش عراق بودند و دوره هایی را در مدائن واقع در بغداد برگزار می کنند. این گروه در برخی از فعالیت های تروریستی خود از فرماندهان میدانی داعش نیز کمک می گیرد. گردان زبیر بن عوام حوزه فعالیت این گروه مناطق ابوغریب، الرضوائیه، خان ضاری و الزیدان است و رهبر آن ابو زبیده البابلی است. این گروه در تاریخ 26 سپتامبر 2005 بیعت خود را با سازمان قاعده الجاد فی بلاد الرافدین و در سال 2014 با ابوبکر البغدادی و داعش اعلام کرد. شیوه کاری آن ها به کارگیری خودروهای بمب گذاری شده، بمب گذاری و پرتاب موشک است. گردان حسن بصری این گروه در تاریخ 31 سپتامبر2005 بیعت خود را با القاعده در عراق اعلام کرد و حوزه فعالیت آن در ابوالخطیب، الامتحیه و الزبیر است. گروه یاد شده در بصره عملیات های تروریستی را بر ضد نیروهای نظامی انگلیسی و عراقی و غیرنظامیان شیعه انجام داده است و شیوه کاری آن بمب گذاری، خودروهای بمب گذاری شده، عملیات انتحاری و ترور است. گردان حسن بصری برای اولین بار بین آگوست و سپتامبر 2004 ظهور کرد و اعضای آن از عشیره غائم بصره هستند که رویکردی تروریستی دارد. رهبر این گروه ابوحذیفه عراقی است.این گروه بین سپتامبر 2004 تا مارس 2005 مسئولیت 24 حمله از جمله 16 مورد بمب گذاری و عملیات های ترور متعددی را در بصره بر عهده گرفت. منافقین به نقل از پایگاه اطلاع رسانی «مجلس اعلای اسلامی عراق» یک گروه ترویستی موسوم به «کتیبه لشکر محمد» اعلام کرد که عناصری از گروه تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) را در گردان خود دارد. این گروه تروریستی در بیانیه ای رسمی که پایگاه خبری «عراق القانون» نیز آن را منتشر کرده از همه گروه های سنی در جهان عرب اسلام و آسیا و آفریقا خواسته که با تشکیل بزرگ ترین لشکر اهل سنت به جنگ خطر صفوی ایرانی در آسیا و شمال آفریقا و لبنان و سوریه و عراق بروند. این بیانیه تأکید کرد که افرادی وابسته به منافقین یکی از گروه های اصلی تشکیل دهنده این لشکر هستند و از کشورهای شمال آفریقا خواسته که شیعیان را از این کشورها اخراج کنند. اکنون فشارهای ناشی از موفقیت های ارتش عراق و هم پیمانان آن همچون سپاه بدر و حشدالشعبی و تا حدودی فشار ائتلاف تحت رهبری آمریکا، شکست های سختی را بر تروریست ها و در راس آنان داعش در عراق تحمیل کرده است و به همین دلیل تروریست ها وادار شده اند تا ضمن تمرکز بر اهمیت نبرد در مناطق تحت اشغال خود در این کشور، انفجارهای تروریستی انتحاری را که در لبنان و فرانسه و بلژیک مرتکب شدند، در دستور کار قرار دهند یا آتش بس صوری ایجاد کنند تا شاید بتواند جنگ را به جبهه ای دیگر بکشانند و برای خود فرصت بخرند، فرصتی که شواهد نشان می دهد ایجاد نخواهد شد.... گزارش از حمیدرضا قربانی
سه شنبه ، ۳۰شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بصیر آنلاین]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
گوناگون
پربازدیدترینها