واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: قدرشناس افتخارآفريني پارالمپيکيها باشيم
بازيهاي پارالمپيک ريو هم به پايان رسيد و حالا زمان آن است که قدرداني خود را از تلاشهاي ورزشکارانمان نشان دهيم.
نویسنده : شيوا نوروزي
ورزش ايران همواره از بيبرنامگي و کمبود بودجه رنج برده، به ويژه در يک سال اخير که تمامي رشتهها، البته به غير از فوتبال، به شدت با بيپولي دست و پنجه نرم کردند. در شرايطي که در سال المپيک ميبايست نگاه ويژه مسئولان به ورزشکاران المپيکي و پارالمپيکي معطوف ميشد اما نه خبري از نگاه ويژه شد و نه توجه خاص. پارالمپيکيهاي اعزامي به ريو با وجود اينکه همچون ساير ورزشکاران کمبودهاي هميشگي را حس کردهاند ولي همچون گذشته تمام توان و قواي خود را به کار بستند تا بهترين جايگاه نصيب کشورمان شود. کسب 24 مدال و قرار گرفتن در رتبه پانزدهم المپيک 2016 حاصل زحمات کساني است که با وجود معلوليت و نقص عضو براي رسيدن به اهداف بزرگ خود جنگيدند و خوشرنگترين مدالها را براي ايران اسلامي به ارمغان آوردند. در نگاه اول شايد اين موضوع به ذهنمان برسد که چرا جايگاه ورزش جانبازان و معلولان کشورمان نسبت به دوره گذشته افتي چهار پلهاي را تجربه کرده است.
در پارالمپيک ريو دو مدال طلا کمتر از بازيهاي لندن به دست آورديم، اما نبايد فراموش کنيم که در رشتههاي تيمي چون واليبال نشسته و فوتبال هفت نفره درخشش فوقالعادهاي داشتيم. در بازيهاي 2012 واليباليستهاي ايراني به مدال نقره بسنده کردند، اما در ريو مدال زرين را به گردن آويختند و صعودي چند پلهاي را به کاروان منا تقديم کردند. علاوه بر اين فوتباليستهاي هفت نفره هم تا مرز قهرماني پيش رفتند اما در نهايت نايبقهرماني در ريو را تجربه کردند. در صورتي که اين تيم نيز به مدال طلا ميرسيد، ميتوانستيم رتبهاي بهتر از يازدهمي (رتبه ايران در پارالمپيک لندن) کسب کنيم.
از بحث تعداد مدال و ردهبندي تيمها که بگذريم باز هم به مسئله توجه ويژه به اين قشر پرتلاش و باانگيزه ميرسيم. همه ما ميدانيم که در زندگي شهري و با توجه به اوضاع اقتصادي جامعه، ورزش کردن براي افراد بدون معلوليت هم کار دشواري است، تحمل بيتوجهيها، عدم رسيدگي مسئولان و کمبود هميشگي بودجه از جمله مواردي است که همه ورزشکاران ايران آنها را تجربه کردهاند. حال تصورش را کنيد که يک جانباز يا معلول با همه محدوديتهاي حرکتي که دارد چگونه بايد با اين چالشها کنار بيايد. به گفته رئيس فدراسيون تيراندازي ساره جوانمردي، بانويي که در پارالمپيک 2016 به تنهايي دو مدال طلا را در رشته تيراندازي به گردن آويخته، هزينه بسياري از اعزامهايش را به مسابقات مختلف از جيب پرداخت کرده است تا هم در کوران مسابقات قرار بگيرد و هم در ردهبنديهاي جهاني از رقبا عقب نماند. حالا بايد منتظر بماند تا بلکه سکههاي وعده داده شده وزارت به دستش برسد تا شايد بخشي از هزينههاي صرف شدهاش جبران شود. جالبتر اينکه آقايان اصلاً به خود زحمت ندادند تا به استقبال بخش اول قهرمانان پارالمپيکي بازگشته به وطن بروند.
در آخر هم با يک عذرخواهي دو، سه خطي در شبکههاي اجتماعي وعده جبران دادند! در حالي که سيامند رحمان، قويترين مرد پارالمپيک جهان هم در جمع اين نفرات بود. اگر بخواهيم بيطرفانه به قضيه بنگريم بايد بگوييم که پارالمپيکيهاي کشورمان مستحق چنين رفتارهايي نيستند. ورزشکاراني که با کمترين انتظارات و توقعات با همه کمبودها ميسازند و دم نميزنند تا در نهايت پرچم سه رنگ ايران در ميادين مهم ورزشي به اهتزاز دربيايد بدون شک لايق بهترينها هستند. پارالمپيکيهاي افتخارآفرين بارها و بارها ثابت کردهاند تا آخرين لحظه ميجنگند و دست از تلاش نميکشند، ورزشکاري چون مرحوم گلبارنژاد که در جنگ تحميلي به درجه جانبازي نائل آمده بود، تلاش براي سرافرازي وطنش را در پارالمپيک ادامه داد تا در نهايت در همين راه جان به جانآفرين تسليم کرد. تداوم قدرتنماييهاي ورزشکاران پارالمپيکيمان مستلزم توجه و برنامهريزي ويژه و کلان مسئولان ارشد ورزش است. در صورتي که بخواهيم چهار سال بعد در چنين روزهايي از رشد جايگاه ورزش جانبازان و معلولان کشورمان در پارالمپيک 2020 صحبت کنيم بايد از هماکنون به فکر باشيم و شرايط را براي درخشش ورزشکارانمان مهيا سازيم. تحقق وعدهها، پرداخت به موقع پاداشهاي تعيين شده و همچنين روحيه دادن به ورزشکاران جانباز و معلول از جمله اقداماتي است که بايد هرچه سريعتر و با شدت بيشتر نسبت به گذشته در دستور کار قرار بگيرد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۳۰ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۹:۵۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]