واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه:رئیس مجمع نمایندگان گیلان گفت:برخی از برنجکاران در حال حاضر تنها با هفت میلیون تومان درآمد سالانه روزگار سپری میکنند.مهرداد لاهوتی گفت:اگر نتوان با تحقیقات علمی، کشاورزی را اقتصادی کرد،باید در آینده فاتحه کشور را خواند و از تمام آرزوها قطع امید کرد.وی با اشاره به اینکه امروز وضعیت اقتصادی اکثر کشاورزان کشور شرایط مطلوبی ندارد، خاطرنشان کرد: در حال حاضر مراکز تحقیقاتی در بخش، تلاشهای بیوقفهای را برای اقتصادی کردن کشاورزی انجام میدهند، اما هنوز دست عدهای که تنها به دنبال منافع خود میگردند و حتی بعضی از آنها در دستگاههای دولتی نفوذ دارند، از سفره کشاورز کوتاه نشده است.رئیس مجمع نمایندگان گیلان ادامه داد: در این راستا دو مانع بیشتر وجود ندارد؛یا درک درستی برای تبدیل دانش به ثروت فراهم نشده یا مانعی پشت آن قرار گرفته که منافع عدهای سودجو در آن نهفته است.به گفته لاهوتی، طبق اعلام وزارت جهاد کشاورزی، نیاز سالانه برنج در کشور،حدود دو میلیون و ۸۰۰ هزار تن است، اما تولید داخلی میتواند دو میلیون و ۴۰۰ هزار تن از کل نیاز را فراهم کند؛ بنابراین تنها به ۴۰۰ هزار تن از این محصول احتیاج داریم. حال پرسش اینجاست که چرا نمیتوان همین مقدار را از داخل تأمین کرد در صورتی که با تغییر کوچک در بذر برنج، رسیدن به این مقدار دور از دسترس نیست.وی تصریح کرد:با توجه به تغییر شرایط آب و هوایی دنیا شاید در آینده نتوان حتی با در اختیار داشتن پول و ثروت کافی،مواد غذایی را از کشورهای دیگر تهیه کرد. به همین دلیل، نگرانی از جایی شروع میشود که نیم نگاهی نیز به آینده کنیم.نماینده مردم شهرستان لنگرود در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه برخی از برنجکاران در حال حاضر تنها با هفت میلیون تومان درآمد سالانه روزگار سپری میکنند، یادآور شد: متأسفانه امروز بسیاری از کشاورزان ما مشکلات مالی فراوانی دارند و وضعیت آنها از نظر مالی بسیار آشفته است، در حالی که گره چنین مسائلی با دستان پرتوان محققان کشور، قابل گشایش خواهد بود.لاهوتی وضعیت کلی کشاورزی کشور را نامطلوب دانست و تاکید کرد: تاکنون ۳۲ هزار هکتار از باغهای چای از بین رفته؛در حالی که تا قبل از آن تولید داخلی این محصول به ۵۰ هزار تن در سال میرسید. این موضوع در مورد نخ ابریشم نیز صدق میکند. زیرا تولید آن از هزار تن در سال، به زیر ۱۰۰ تن در حال حاضر رسیده است.وی معتقد است:تمام این اتفاقات در صورتی است که ما باید طی سالهای گذشته نهتنها این ظرفیتها را از دست نمیدادیم، بلکه باید تولیدمان به چند برابر افزایش مییافت.حال رخ ندادن این اتفاق، یک درد بزرگ است که درمان آن فقط با دستان توانمند پژوهشگران امکانپذیر خواهد بود.
۲۷ شهریور ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]