واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، حضرت امام خمینی(ره) در سالگرد ۱۷ شهریور در توصیف این واقعه بزرگ در مورد حیله ای که دستگاه شاه به فکر آن بود می فرمایند: «دشمنان ما گمان مى کردند با توطئه هاى فرسایشى مى توانند نهضت اسلامى و انقلاب شکوهمند این ملت شهیدپرور را به سردى و سستى سوق دهند، غافل […]به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس ، حضرت امام خمینی(ره) در سالگرد ۱۷ شهریور در توصیف این واقعه بزرگ در مورد حیله ای که دستگاه شاه به فکر آن بود می فرمایند: «دشمنان ما گمان مى کردند با توطئه هاى فرسایشى مى توانند نهضت اسلامى و انقلاب شکوهمند این ملت شهیدپرور را به سردى و سستى سوق دهند، غافل از آنکه قیامى که براى خدا است و نهضتى که بر اساس معنویت و عقیده است، عقب نشینى نخواهد کرد». امام راحل در توصیف و بیان واقعه هفده شهریور یک نگاه آرمانی انقلاب اسلامی را ابراز داشته و دارند که «همه کاره خداست» و ما باید به این نوع نگاه برسیم که همه کاره در عالم خداوند است و با اعتقاد به این نوع نگاه است که حتی مرگ برای انسان پایان راه نبوده و رسیدن به مقامی بالاتر و جایگاهی عظیم تر است و وقتی نگاه و نوع نگرش صعودی باشد توقف و ایستایی معنا ندارد و حتی انسان حاضر است در راه آن جان خود را نیز فدا کند. انسانی که ساکن زمین است، اما در ذات خود آسمانی و خلقت او در «احسن تقویم» بوده باید به جایگاه اصلی خود یعنی به نور السموات و الارض متصل شود و رسیدن به ذات آسمانی برای انسان ایجاد نمی شود مگر با نگاهی که متصل کننده به یک قدرت لایزال است و حضرت امام توانست با دید آسمانی خود این نوع نگاه و تفکر را در میان احاد مردم با ایجاد انقلاب اسلامی متبلور کند. در مقابل این نگاه قدسی انقلاب اسلامی، می توان نگاه زمینی و پست دنیای مدرنیته و غرب گرایی را ببینم که با مشغول کردن به ظواهر از رسیدن به این جایگاه ممانعت می کند. در نتیجه می توان واقعه ۱۷ شهریور را تبلور رسیدن به ذات پاک انسانی و در راستای رسیدن به این جایگاه قدسی انسان دانست، که در راه رسیدن به این فرهنگ می توان جان را فدا کرد و پلی شد برای رسیدن به این قدرت لایزال قدسی و می بینیم که با این نوع تفکر است که حتی مرگ برای انسان ها نگاه ارزشی پیدا می کند. حضرت امام خمینی(ره) در ادامه ایجاد این نوع تفکر باز به نتیجه این نگاه قدسی و عدم توقف برای رسیدن این نگاه آرمانی ولو شده با دادن جان اشاره می فرمایند: «ملت ما اکنون به شهادت و فداکارى خو گرفته است و از هیچ دشمنى و هیچ قدرتى و هیچ توطئه اى هراس ندارد. هراس آن دارد که شهادت، مکتب او نیست». با این نگاه توحیدی ، که حضرت امام داشتند و در سطح عموم برای همه مردم نشر و گسترش دادند، اراده، ترس، غم و اندوه، عجله و عدم تعادل، سفاهت و کم تجربگى و بدگمانى به سستی در این اعتقاد بازگشت می کند. در چنین وضعى اگر انسان بر خداوند سبحان توکل و تکیه داشته باشد اراده اش قوى و عزمش راسخ خواهد شد و موانع و مزاحمات روحى در برابر آن خنثى می شود، زیرا انسان در مقام توکل، با (مسبّب الاسباب) که غالب بر همه اسباب است، پیوند مى خورد و با چنین پیوندى دیگر جایى براى نگرانى و تشویش خاطر باقى نمى ماند و با قاطعیت با موانع دست و پنجه نرم مى کند تا به مقصود برسد. بنابراین باید اینطور تحلیل کرد که در طول تاریخ وقایعی اتفاق می افتد که در لابه لای اوراق تاریخ فراموش می شود اما بعضی وقایع است که فراموش شدنی نیست و می توان واقعه هفده شهریور را در این راستا معرفی کرد که هرگز فراموش شدنی نیست، چون این نگاه زیبای قبول جایگاه انسانیت و تعالی و رسیدن به ذات پاک انسانی چیزی جز با اتصال به قدرت لایزال الهی و در پرتو معصوم و در زمان غیبت جانشین او ایجاد نمی شود لذا به حق می توان واقعه خیابان ژاله در هفده شهریور را پلی برای رسیدن به انقلاب اسلامی و متبلور ساختن تعالی انسان و رسیدن به ذات پاک و ایام الله نامید.
چهارشنبه ، ۱۷شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]