واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: رقابت آسمانخراشي در آسيا وسوسه ساختن چنين بناهايي، به ويژه در مناطق پوياي اقتصادي آسيا و منطقه نفتخيز خاورميانه، بيشتر است. در حال حاضر، هشت آسمانخراش از مجموع ده آسمانخراش بلند دنيا در آسيا قرار دارد و قهرمان آسمانخراشها، برج چين تايپه است. آسيا و به ويژه شهرهاي خاورميانه در رقابتي تنگاتنگ براي ساختن برجها هستند و در اين روند از معماري قرن بيستويكم هم استفاده ميكنند. به گزارش «بازتاب» به نقل از «بيزينس ويك»، رقابت شهرهاي جهان براي دستيابي به ركورد بلندترين آسمانخراش كره زمين، بسيار سريع و نزديك است. وسوسه ساختن چنين بناهايي، به ويژه در مناطق پوياي اقتصادي آسيا و منطقه نفتخيز خاورميانه، بيشتر است. پروژههاي ساختمانهاي بلند، دورنمايي از تحول معماري آسمانخراشها در قرن 21 را نشان ميدهد. در حال حاضر، هشت آسمانخراش از مجموع ده آسمانخراش بلند دنيا در اين منطقه قرار دارد و در اين ميان، قهرمان آسمانخراشها، برج چين تايپه است كه حدود 509 متر ارتفاع دارد. هماكنون جريان ساختن ساختمانهاي بزرگ در بخشهايي از خاورميانه مانند دبي، ابوظبي، كويت و عربستان سعودي در حال ظهور است. شركت سامسونگ، كار ساخت برج عظيم دوبي را بر عهده گرفته است؛ مجموعهاي كه ارتفاع آن به 800 متر خواهد رسيد و در زمان تكميل در سال 2008، برج 101 طبقه تايپه را پشت سر خواهد گذاشت. ديگر شهرهاي اين منطقه نيز تمايل بسياري به ساخت اينگونه ساختمانها براي خود دارند و در اين بحث هم بسيار جدي هستند. شهر بندري «بوسان» كره جنوبي، يكي از آنهاست كه در حال طراحي ساختماني 560 متري براي برج مركز تجارت جهاني هزاره است كه انتظار ميرود تا سال 2010 يا 2011 تكميل شود. اينكه آيا برج بوسان (شهري كه اميدوار است ميزباني المپيك تابستاني 2020 را هم به دست آورد) بازدهي اقتصادي خواهد داشت يا نه، هنوز مشخص نيست، اما تعدادي از شهرهاي آسيايي، به شركت در اين رقابت علاقهمند شدهاند و اين خبر خوبي براي شركتهاي بينالمللي ساختماني و پيمانكاران است. اين سوپرساختمانها، چيزي فراتر از يك افتخار شهري به دنبال دارند، چراكه آسمانخراشهايي كه بسيار خوب ساخته شده باشند، ميتوانند يك انگيزه توسعه اقتصادي باشند.براي مثال؛ برجهاي دوقلوي پتروناس در كوالالامپور به ارتفاع 452 متر در سال 1998 ساخته شدند و تا زمان ساخته شدن برج 101 طبقه در تايوان، شش سال پس از آن، بلندترين ساختمان جهان بودند. «گو توان سويي»، مدير اجرايي شركت «WTW» مالزي، ميگويد: «برجهاي پتروناس ديگر بلندترين ساختمانهاي جهان نيستند، اما در همان زمان، موفق به تغيير مالزي و ديدگاه ديگران نسبت به مالزي شدند». اما در مورد حجم كمي ساخت اين ساختمانها هيچ شهري توانايي رقابت با شانگهاي را ندارد. از سال 1990 تاكنون، اين شهر آنقدر ساختمان بلند ساخته كه شمايلي مانند «منهتن» را يافته است. برج 88 طبقه «ژين مائو»، تا زماني كه ساختمان 492 متري مركز مالي جهاني شانگهاي در سال 2008 كامل شود، بلندترين ساختمان چين با 421 متر ارتفاع است. احتمالا در حال حاضر، مهمترين چالش پيمانكاران بزرگ دستيابي به مهندسان و استعدادهاي معماري و يا مصالح در زماني است كه اين روند در آسيا و خاورميانه محبوبيت زيادي پيدا كرده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 300]