واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
کلاف سردرگم ترافیک؛
مقصر اصلی ترافیك شهرها چه کسانی هستند؟ هرچند در سال های گذشته اقداماتی برای تاسیس پاركینگهای چند طبقه و بزرگ صورت گرفته اما این امر به خودی خود كافی نیست.
گروه اجتماعی فرهنگ نیوز، معصومه طاهری: ترافیک از جمله تجربههای روزمره انسان شهرنشین دنیای مدرن به ویژه ساکنان کلانشهرهاست. تقریبا همه ما در شبانهروز لحظاتی طولانی را در بزرگراهها و خیابانها پشت چراغ قرمز، چهارراهها و پشت اتومبیلها سر میکنیم. ساکنان کلانشهرهای ایران و حتی شهرهای کوچک به این شیوه گذران اوقات خود عادت کردهاند.بدون شك یكی از مهمترین معضلات شهرهای بزرگ، ترافیك سنگین آنهاست. موضوعی كه همزمان با پیشرفت و توسعه گریبانگیر خیلی از کلان شهرهای دنیا و بخصوص ایران را گرفته است؛ شاید این قضیه در نظر اول كمی عادی به نظر برسد ولی وقتی در مقام مقایسه میان شهرهای بزرگ جهان و شهرهای بزرگ ایران در میآییم موضوع كمی متفاوتتر به چشم میآید که نیاز به واکاوی دارد.البته ناگفته نماند شهرداریها در چند سال گذشته اقدامات خوبی را برای روان كردن ترافیك شهرها انجام دادهاند که از آن جمله میتوان به ساخت خیابانهای جدید و زیرگذرها در نقاط پر ترافیك اشاره كرد، اما خارج از این فعالیتها كه تقریبا در همه شهرهای دنیا هم انجام میگیرد و لازم هم هست؛ در ایران نبود یك اصل مهم بیش از هر چیز دیگر به چشم میخورد تا این پازل درهم را تکمیل کند و آن پاركینگ است. وقتی مردم برای یافتن یک جای پارک مجبورند زمان زیادی را در اطراف محل مورد نظر پرسه بزنند، واضح است که هم روی حجم ترافیک اثر می گذارد و هم به علت آن که این دسته از خودروها با سرعت کم در حال جستجو هستند، سرعت میانگین را کم می کند؛ هرچند در سال های گذشته اقداماتی برای تاسیس پاركینگهای چند طبقه و بزرگ صورت گرفته اما این امر به خودی خود كافی نیست.با ابن وجود دولت ها در دوره های مختلف و شهرداریها سال ها این امر مهم را به هر دلیل ممكن نادیده گرفته بودند و متاسفانه همچنان نیز نسبت به آن بی تفاوتی و اهمال می شود. به شكلی كه به راحتی میبینیم هنوز مجتمع های تجاری، مراكز خرید و تفریح و آپارتمانهای زیادی بدون پاركینگ ساخته میشوند؛ البته در نقشه و در شهرسازی این موضوع لحاظ میگردد ولی بهراحتی با پرداخت جریمه و دور زدن قانون با هر شکلی که می توانند، این ابرسازهها از داشتن پاركینگ به نفع جیب شهرداریها معاف میگردند. كاری كه هرچند در كوتاه مدت به درآمد شهرداریها رقمهای نجومیای میافزاید ولی بدون شك در درازمدت و حتی گاه كوتاه مدت به ضرر شهرها و منافع ملی است؛ چراكه با وجود ترافیك هزینه زمان و انرژی و... كه از دست میرود همچنین استهلاك و بار منفی روانی ای كه ایجاد میشود غیر قابل شمارش است.اما همه چیز به همین جا ختم نمیشود. سوال اینجاست كه چرا شهرهایی بزرگ دنیا با وجود جمعیت چند برابری و پهنای كمتر، مانند کلان شهرهای ایران دارای چنین ترافیكهایی نیستند؟! بهرام حیدری تهیه كننده ایرانی مقیم نیویورك در این باره به ما میگوید: « تفاوت تهران با نیویورك در نوع ساخت و ساز آن است تهران بهصورت جغرافیایی عریض و طویل شده و رفتن از یك گوشه به گوشه دیگر آن بسیار زمان بر و وقت گیراست، ولی نیویورك بهصورت طولی بزرگ شده است یعنی با آپارتمانها و آسمان خراشهای غول آسایی که دارد باعث شده تا حجم زیادی از جمعیت شهر در مساحتی بسیار كمتر و محیطی قابل دسترستر جمع شوند.»با همه این اوصاف به هرحال چنین جمعیتی آن هم در آمریكا و در ثروتمندترین شهر این كشور غیر ممكن است اتومبیل نداشته باشند، پس این حجم از اتومبیل در یك مساحت كوچك چگونه بدون مشكل ترافیك حركت میكنند و یا حداقل مشکلاتی مانند ما را ندارند؟! (البته وجود ترافیك را نمیتوان در چنین شهری منكر شد، ولی اگر همین مقیاس در ایران بود ابدا نمی شد ماشینی را حركت داد)پاسخ روشن است، پاركینگها راه حل اصلی مسئله هستند. به این صورت که همه این ساختمانها چه مسکونی و چه اداری و تجاری، پاركینگ دارند و همزمان با ساخت برایشان پارکینگ تعبیه شده است. درحالیكه در ایران حتی از مغازههای تجاری به نام پاركینگ برای هرچند متر مربع هزینه پاركینگ گرفته میشود ولی عملا پاركینگی برای ابنیه شهری ساخته نمیشود که باز هم این همه ماجرا نیست از آن بدتر انبوه ادارات و سازمان های شهری حتی خود شهرداریها هستند که نباید از آنها غافل شد. متاسفانه اكثر ادارات و سازمانهای شهری با وجود داشتن فضا و حیاط های سرسبز بسیار، اجازه پارك ماشین در محوطه خود را به مردم و مراجعه كنندگان نمیدهند و برای خود حصاری بزرگ کشیده اند؛ این درحالی است كه اغلب ترافیكها بهخاطر همین كارهای اداری و مراجعه كنندگانی است که در طول ساعات اداری به همین ادارات صورت میگیرد که در مقابل خیلی از این ادارات میتوانند در محوطه خود پاركینگهای چند منظوره برای استفاده عمومی داشته باشند تا در تخفیف بارترافیکی شهری خود را سهیم کنند این درحالی است که اگر ادارهای پاركینگی داشته باشند با ایجاد حصار و زنجیرهای بزرگ آن را برای كارمندان خود محدود میكند.شهرداریها نیز چنین وضعیتی دارند حتی نمیتوان برای انجام امور اداری در شهرداریها و شوراهای شهر اتومبیل برد. در كنار بیشتر ادارات و شهرداریها ماشینهای شخصی بسیاری را میبینیم كه بصورت دوبل پارك كردهاند همین پاركهای دوبل و سوبل است که خود مولد ترافیك و راه بندان شدید خیابانی میشود این در حالی است كه برخی شهرداریها و ادارات پاركینگهای تابستانه و زمستانه هم دارند، یعنی حجم بالایی از پاركینگهای آنها خالی است. وقتی افراد برای کار اداری به شهرداری ها می روند مجبورند وسیله نقلیه خود را بیرون از فضای شهرداری و خارج از پارکینگ آن بگذارند. با یك حساب سرانگشتی میتوان دید كه اگر شهرداریها و ادارات و بانكها خارج از بحث مغازهها و آپارتمانها و پاساژها امكان استفاده عمومی از فضای خام یا پاركینگهای موجود را بدهند بار ترافیكی در شهرها بسیار كمتر و البته امنیت اتومبیلها و عابران هم بالا خواهد رفت. اما آیا همت و اقدام و عملی برای این امر وجود دارد؟!
95/6/9 - 07:59 - 2016-8-30 07:59:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]